எது தீயது என்ற வரைமுறைதான் புரியவில்லை என ஒரு நேயர் எழுதியுள்ள மறு மொழி எனது சிந்தனையைத் தூண்டியது.
தீயது எது என்று புரியாத அளவுக்கு குழப்பம் இருப்பது எதனால் என்று தெரியவில்லை. புரை தீர்ந்த நன்மை பயக்காதது எதுவும் தீயதே என்று குறள் வரையறுக்கிறது. மேலும் வியப்பாக பொய்மையையும் வாய்மையாகக் கருதலாம், அது புரை தீர்ந்த நன்மை பயக்கும் எனின என்று ஒரு படி மேலே சென்று சொல்கிறது.
தீதும் நன்றும் பிறர் தர வாரா என்பது மற்றொரு பழம் பாடல். (யாதும் ஊரே யாவரும் கேளிர் என்ற முதல் வரி பிரபலமான அளவுக்கு அடுத்தடுத்த வரிகள் பரவலாக வில்லை.)
மனத் துயரம் என்பது என்பது நமக்கு நாமே ஏற்படுத்திக் கொள்வது. அதன் முக்கிய காரணம் நமது எதிர்ப்புகளும் எதிர்பார்ப்புகளும் தான் என்பது வெளிப்படை. எனவே தீது என்பது அடுத்தவருக்கு மனத் துயரம் அல்லது உடல் வலி ஏற்படுத்துவதுதான் என்று சொல்லலாமா?
சுகம் என்பது சும்மா இருப்பது என்று திருமூலர் தாயுமானவர் போன்றோர் சொன்னதும் இதனால் தானோ?
செயல்படுவது அல்லாமல் எதிர்வினையாகச் செய்யாதிருப்பது என்று ஒரு சுவாரசியமான அம்சத்தையும் கிருஷ்ணமூர்த்தி (ஜே கே) குறிப்பிட்டுள்ளார். Right action emanates from the right mind. In other words, whatever action arises from the right mind, it is the right action because there is only action and no reaction. (Not his exact words).
அறுவை போதுமா?