அலுவலக அனுபவங்கள் - பசவப்பா

                   

பல வருடங்களுக்கு முன்னால் நடந்த நிகழ்ச்சி. எங்கள் அலுவலகம் எப்போதுமே ஜாலியான குடும்பம் போல இருக்கும். சண்டைகளும் இருக்கும். கிண்டல் கேலிகளும் இருக்கும்.
         
வேளாண் துறை அலுவலகம் அது.   ஆல் இந்தியா ரேடியோவில் இவர்கள் அலுவலகம் பங்கு பெறும் நிகழ்ச்சி ஒன்று ஏற்பாடாகியிருந்தது. வேளாண்மை சம்பந்தப்பட்ட கலந்துரையாடல் போல இருக்கட்டும் என்று பேசி முடிவெடுத்தார்கள்.
               
டைரக்டர் உள்ளே வரும்போதே உற்சாகமாக வந்தார். எல்லோரையும் ஆபீசின் மெயின் ஹாலில் கூட்டினார். 

                                                                                    

அந்தக் காலத்தில் ரேடியோவில் வருவது பெரிய கவரேஜ். எனவே அன்று முழுவதும் டிஸ்கஷன் நடந்தது. யார் யார் என்னென்ன பேசுவது என்று ஒதுக்கிக் கொண்டார்கள்.

டைரக்டர் சொன்னார். "யார் யார் என்னென்ன பேச வேண்டும் என்று குறித்துக் கொடுத்திருக்கிறேன். நான் உங்கள் பெயர் சொல்லி உங்களுக்கு எழுதிக் கொடுத்திருக்கும் விஷயத்தைச் சொல்லி, அது குறித்து என்ன நினைக்கறீங்கன்னு கேட்பேன். நீங்கள் பதில் சொல்வது போல நேச்சுரலா படிக்கணும்... ரிஹர்சல் நாளைலேருந்து பார்த்துடுவோம்.." என்றார். 
                                         

 
அவரவர்கள், அவரவர் பேப்பரை வைத்துக் கொண்டு பேசிப் பழகினார்கள். டைரக்டர் இன்று உற்சாகமாக இருந்தாலும் என்றுமே அவர் டெரர். கோபம் வந்து விட்டால் வாயில் சரளமாக வார்த்தைகள் வந்து விழும்.

ரிஹர்சலில் டெஸ்பாட்ச் கிரிஜா நிறையத் திட்டு வாங்கினாள். பசவப்பாவுக்கு தமிழ் வராது. வடநாட்டு நடிகை தமிழ் பேசுவது போல எழுதிக் கொடுத்ததை மனப்பாடம் செய்து ஒப்பித்துக் கொண்டிருந்தான்.

மேனஜர் குருநாதன் தனி டைப். யார் லீவு போட வேண்டி வந்தாலும் அவரிடம்தான் போவார்கள்.

"சார்... நான் நாளையும் நாளை மறுநாளும் லீவு..."

"சரி.."

"பில் போட எல்லாம் ரெடியா வச்சிருக்கேன்..."

"சரி..."

எந்த சீட்டாக இருந்தாலும் அவர்கள் லீவு போட்டால் அவர்கள் சீட்டில் அமர்ந்து அங்கு பெண்டிங்கில் இருக்கும் வேலையை குருநாதன் முடித்து விடுவார். மிக நல்லவர். அவரிடம் ஒரே ஒரு குறை, அவரின் குசும்பு. சாரி குறும்பு!

ரெகார்டிங் நாள் நெருங்கிக் கொண்டிருந்தது...பசவப்பா குணசேகரை நெருங்கினான்.

"ஒரு ஹெல்ப் குணா... ரெகார்டிங் அப்போ டைரக்டர் என்னைக் கேள்வி கேட்கும்போது என் காலில் லேசா சுரண்டு...இல்ல தட்டு... காது சரியாக் கேட்காது. தமிழ் வேற அவ்வளவு தெரியாது..."

                                               

குணா 'சரி' என்றான்.

இதைக் கேட்டுக் கொண்டிருந்தார் குரு. என்னை நிமிண்டி ஓரமாக அழைத்துச் சென்றார்.

"ரெகார்டிங்க்ல பசவப்பாவைப் போட்டுப் பார்க்கறோம். அவனை நான் சொல்ற நேரத்துல நீ சொரண்டிடு" என்றார்.

"எதுக்கு சார் பாவம்..."

                                     

"அட.. சும்மா தமாஷ்தானே... விடு"

அந்த நாளும் வந்தது. வானொலி நிலையம் சென்றோம். ரெகார்டிங் ஆரம்பித்தது. டைரக்டர் இறுக்கமாக இருந்தார். இரண்டு பேர் கேள்வி பதில் முடிந்தது. அடுத்ததாக ஏதோ ஒரு விஷயம் சொல்லி, "நீங்க என்ன நினைக்கறீங்க கிரிஜா" என்றார்.

சரியாக இந்த சமயம் குருநாதன் எனக்கு ஜாடை காட்ட, பேனாவைக் கீழே போட்டு விட்டு அதை எடுக்கும்போது யதேச்சையாகப் படுவது போல பசவப்பா காலில் சுரண்டி விட்டேன்.

திடுக்கிட்டுச் சுதாரித்த பசவப்பா பேப்பரை எடுத்துக் கொண்டு ராகமாக ஒப்பிக்க ஆரம்பிக்க, பதில் சொல்லத் தொடங்கிய கிரிஜா குழம்பிப் போய் எங்கள் டைரக்டர் முகத்தைப்பார்க்க, அவர் கை காட்டி ரெகார்டிங்கை நிறுத்தச் சொல்லி ஜாடை காட்டியவர், பசவப்பாவை நோக்கிக் கை நீட்டி ஜாடை செய்தபடி "*&^%***&^$#*#$%&*(&^%#)(*&&^***... " என்று ஆரம்பித்து.....


நிகழ்ச்சி முடிந்து வெளியே வந்து நாங்கள் எல்லோரும் விழுந்து விழுந்து சிரித்துக் கொண்டிருந்தோம். பசவப்பா "சாமி... காலை வாரி வுட்டிட்டியே" என்றான்.

                                       

"யோவ்... நான் என்ன செஞ்சேன்... நீ குணா கிட்டதான சொல்லியிருந்தே...கீழ விழுந்த பேனாவை எடுக்கும்போது கை பட்டுடுச்சி...பசவப்பா.. உனக்குத் தமிழ்தான் தெரியாது.. உன் பெயர் கூடவா தெரியாது? கிரிஜான்னுதான சொன்னாரு?"

"அதானே" எல்லோரும் கோரசாகச் சொல்ல, பசவப்பா நொந்து போய்க் கிளம்பிச் சென்றான்.          
           
படங்கள் : நன்றி இணையம்