3. ஸ்ரீரங்கப் பயணமும் (குறு) பதிவர் சந்திப்பும் - தொடர்ச்சி

காலை எட்டிலிருந்து ஒன்பதரைக்குள் முகூர்த்தம் என்றால் சாதாரணமாக ஒன்பதேகால் ஆகும்போதுதான் மாங்கல்யதாரணத்துக்கு மிகவும் பரபரப்பாகத் தயாராவார்கள்.

ஆனால் ஆச்சர்யகரமாக இங்கு எட்டரைக்குள் மாங்கல்யதாரணம் முடிந்து விட்டது.  எனவே உடனே அடுத்த நிகழ்ச்சிக்குத் தயாரானோம்.  எனக்கு ஸ்ரீரங்கம் கோவிலும் பார்க்க ஆசைதான்.  ( பாஸ் வேறு மிரட்டி அனுப்பி இருந்தார்கள்)   ஆனால் அடுத்தடுத்த சந்திப்புகளை ஒழுங்காக நிறைவேற்ற வேண்டுமென்றால் கோவில் செல்வது சரிவராது.   இந்தப் பக்கமா, அந்தப் பக்கமா என்று முடிவெடுக்க வேண்டிய கட்டாயத்தில் நட்புகளின் சந்திப்பின் பக்கம் மனம் சாய்ந்தது!

எல்லோரும் மொத்தமாகக் கிளம்பி, வழியில் நாங்கள் இறங்கிக் கொண்டு அவர்களைக் கோவிலுக்கு அனுப்பினோம்.  இந்தக் களேபரத்தில் கீதா மேடத்துக்குக் கொடுக்க எடுத்து வைத்திருந்த புத்தகத்தை வண்டியிலேயே விட்டு விட்டோம்.  அலைபேசியில் தொடர்புகொண்டு வழி விசாரித்தபடி வீட்டை அடைந்தோம்.

இவர்கள் வீட்டுக்கு என்றில்லை, மற்ற நண்பர்கள் இல்லங்களுக்கும் ஒரு பழம் கூட வாங்காமல் சென்றது இப்போதுதான் உறைக்கிறது!

வீட்டை நேர்த்தியாக வைத்திருந்தார்கள் கீதா மேடம்.  சாம்பசிவம் ஸார் அன்புடன் வரவேற்றார்.  திருமண வீட்டிலிருந்து சென்றதால் அவர்கள் உபசரிப்புகளை ஏற்க முடியாத நிலை.  மோர் போதும் என்ற மற்றவர்களின் குரல்களுக்கு நடுவில் நான் 'எனக்கு காஃபி' என்று அறிவித்து விட்டேன்.  முறுக்கு, ஜிலேபி, அருமையான காபி!

எங்கள் குழுவில் இருந்த உறவினர் ஒருவர் மதுரையில் படித்து வளர்ந்தவர்.  அவரும் கீதா சாம்பசிவம் தம்பதியரும் மதுரையைப் பற்றிப் பே......................சினார்கள்!  மதுரையில் வசித்த இடங்கள்,  சேதுபதி ஸ்கூல்,  அந்தப் பள்ளியின் ஆசிரியர்கள், என்று ஒரே மலரும் நினைவுகள்.  இடையில் எங்களுக்கும் கொஞ்சம் வாய்ப்பு கிடைத்து மற்ற விஷயங்களும் கொஞ்சம் பேசினோம்!

சாம்பசிவம் ஸார் வீட்டைச் சுற்றிக் காட்டிவிட்டு மொட்டைமாடியைப் பார்க்க அழைத்துச் சென்றார்.

என்ன ஒரு காட்சி!  காவேரியின் தரிசனம், ஸ்ரீரங்கம் கோவிலின் கோபுர தரிசனங்கள், திருவானைக்காக் கோவில் கோபுர தரிசனம்,  என் எஸ் கே அவர்களின் வீடு...

அவர்கள் வீட்டு மொட்டைமாடியை மூன்றுமுறை வலம் வந்தால் போதும்.  

நடைப்பயிற்சி ஓவர்!  அங்கேயே அமர்ந்து ரெஸ்ட் எடுக்க பார்க்குகளில் போட்டிருப்பது போல அழகிய பெஞ்ச்கள்.  மாலை வேளைகளில் அங்கு அமர்ந்து புத்தகம் படிக்க ரம்யமாக இருக்கும் என்று தோன்றியது!

 மொட்டை மாடியில் ஃபோட்டோசெல் போட நிறைய இடம் இருக்கிறது. அது அந்தந்தக் குடித்தனக்காரர்களின் விருப்பம். இப்போதே சில செல்கள் கண்ணில் பட்டன.


அங்கே இருக்கும்போதே வைகோ ஸார் கௌதமன் போனில் தொடர்பு கொண்டு எப்போது வருவீர்கள் என்று கேட்டுக் கொண்டார்.  அவரிடம் அப்போதுதான் நானும் வந்திருப்பதை திரு கௌதமன் சொல்ல, அவர் என்னிடமும் பேசி அன்புடன் அவர் இல்லத்துக்கு வரவேற்றார்.

 கீழே உள்ள படம் கீதா மேடம் அவர் பதிவில் இதே கோணத்தில் படம் எடுத்துப் போட்டிருக்கிறார்.

 


மீண்டும் கீழே வந்தும் பேச்சு.  ஒரு மணி நேரம் ஓடியதே தெரியவில்லை.  மதியமே சென்னை கிளம்ப வேண்டுமே... மனமில்லாமல் கிளம்பினோம்.


அருமையான தஞ்சாவூர் ஓவியங்களின் பழைய கலெக்ஷன் வைத்திருக்கிறார்கள்.  இவர்கள் வீட்டில்தான் வெங்கடாசலபதிப் பெருமாளின் முகத்தைப் பார்த்தேன்.  குருவாயூரப்பன் முகம் நினைவுக்கு வருவதுபோல அழகிய முகம்.  புகைப்படம் எடுக்க வேண்டுமென்றால் அந்த குறுகிய இடைவெளியிலிருந்து படத்தை வெளியே எடுக்க வேண்டும்.  அப்புறம் கேட்டுக் கொண்டு எடுக்கலாம் என்று மறந்து விட்டது.
 


புத்தகம் கொண்டுவர மறந்ததைச் சொல்லி, 'அப்புறம் உங்கள் கைக்கு அது கிடைத்து விடும்' என்று சொல்லி விடைபெற்றோம்.