"திங்க"க்கிழமை : மசாலா சப்பாத்தியும், வரமிளகாய் சாஸும்

கைகாலெல்லாம் உதறுகிறது! 

ரொம்ப நாளாச்சு இல்லையா?   நம்ம கிச்சன்ல நாம நுழைந்தே நாளாச்சு இல்லையா...    அதுதான்!  அப்படியே 'டச்' விட்டுப்போயிடுமோ என்கிற பயத்தில்,  கவலையில்,  ஒன்றுமில்லாத ஒரு ரெசிப்பியைத் தூக்கிக்கொண்டு வந்திருக்கிறேன்!

ப்ளெயின் தோசை, ப்ளெயின் இட்லி, ப்ளெயின் சப்பாத்தி என்றே அனுதினமும் சென்று கொண்டிருந்த ஒரு நன்னாளில் சும்மா மாற்றிச் செய்துபார்க்க எண்ணி, நீங்கள் எல்லாம் அடிக்கடி செய்துபார்க்கக் கூடிய, நாங்கள் எப்போதாவது செய்யும் ஒன்றை ஆரம்பித்தேன்.

மசாலா சப்பாத்தி!

என்ன செய்தேன்னா,  தக்காளி ரெண்டு, நாலு வெங்காயம், ரெண்டு பல் பூண்டு, கொஞ்சம் இஞ்சி, கறிவேப்பிலை, கொத்துமல்லி எல்லாம் எடுத்து வதக்கிக் கொண்டேன்.  ஆறவைத்து கொஞ்சம் மசாலாப்பொடி, உப்பு  சேர்த்து தண்ணீர் விடாமல் அரைத்துக்கொண்டேன்.   (படத்தில் ஒரு கண் பார்ப்பது போல இல்லை?!!)

கோதுமை மாவில், உப்பும், தாராளமாக காரப்பொடியும் சேர்த்து கிளறிக்கொண்டேன்.   பின்னே என்னங்க...   எவ்வளவு காரப்பொடி போட்டாலும் சப்பாத்தியில் தெரியவே மாட்டேன் என்கிறது!  

அப்புறம் அரைத்து வைத்திருக்கும் அந்தக் கலவையை அப்படியே மாவில் போட்டு பிசைந்து கொண்டேன்.  நோ தண்ணீர்!   ஆனால் ரெண்டு ஸ்பூன் நல்லெண்ணெய் உண்டு!  

உருண்டை பிடித்து ஓரமாக வைத்து விட்டேன்.  அந்தக் கலவையை சும்மா சாப்பிட்டாலே சுவையாக இருந்தது.   நேரத்தை வீண் செய்யாமல், வழக்கம் போல சப்பாத்தி செய்து இதைத் தொட்டுக்கொண்டு சாப்பிட்டு விடலாம் என்று கூடத் தோன்றியது!

ஆனால்...   ஆனால் என்ன செய்ய...   மாறுதலாகச் செய்து சாப்பிடும் ஆசை...   மகன்களிடம் பேர் வாங்க ஆசை!  திங்கக்கிழமைக்கு ஒன்று தயார் செய்ய ஆசை...   ஆசை...   ஆசை...

காத்திருக்கும் இடைவெளியில் தொட்டுக்கொள்ள செய்யலாம் என்று தோன்றியது.  பத்து அல்லது பனிரெண்டு காய்ந்த மிளகாய் எடுத்து...    இருங்க...  எங்கே ஓடறீங்க...    காரம்லாம் ஒண்ணும் செய்யாது, பரவாயில்லை...  வாங்க...   வாணலியில் புரட்டிக்கொண்டு, ஒரு சிறு தக்காளி எடுத்து அதையும் வதக்கிக் கொண்டு, கொஞ்சூண்டு புளி, கொஞ்சம் வெல்லம் மற்றும் உப்பு சேர்த்து கொத்துமல்லி (இது வேற!) சேர்த்து அரைத்து எடுத்து வைத்துக்கொண்டேன்.

அப்புறம் என்ன,  சப்பாத்தியை இட்டு, தவாவில் போட்டு எடுத்து ஆளுக்கு நாலு அந்த வரமிளகாய் சாஸைத் தொட்டுக்கொண்டு (உஸ்...   உஸ்...    ஸ்ஸ்.....) சாப்பிட்டாச்சு!  இல்லீங்க...   அவ்வளவு காரமாய் எல்லாம் இல்லை!