கைரேகை ஜோசியம் பார்க்கலியோ... ஜோசியம்...

 சின்ன வயசில் (!) கையைப் பார்த்தோ, ஜாதகம் பார்த்தோ சில ஆரூடங்கள் சொல்வார்கள்.  இந்த மாதிரி விஷயங்கள் எனக்குத் தெரியும் என்று வீட்டுக்கு வருபவர்கள் யாராவது சொல்லி விட்டால் போதும்...   உதாரணமாக கைரேகை..   

உடனே வீட்டில் உள்ளவர்கள் கைகள் யாவும் அவர் முன் நீளும்! 

ஜோசியம் பார்ப்பவர்கள் சிலர் கண்களில் எப்பவும் நன்மை இல்லாத விஷயங்களே படும்.  சிலர் கண்களில் நல்ல விஷயங்கள் மட்டுமே படும்.  அல்லது நல்லதை மட்டுமே சொல்வோர் என்றும் கூட சொல்லலாம்.  அவர்களுக்கெல்லாம் 'வாக்கு காலம்' என்று ஒன்று உண்டு என்றும் கேள்விப்பட்டிருக்கிறேன்.  அந்தக் காலம் வரை அவர்கள் சொல்வது பலிக்கும்.  அப்புறம் பலிக்காமல் போகும்.  முதலில் வாங்கிய பெயரை வைத்தே அப்புறமும் கொஞ்ச நாட்கள் அவர்கள் வண்டி ஓடும்!

என்ன செய்ய...   உப்புசப்பில்லாமல் ஆரூடம் சொன்னால் அவர்களுக்கும் வருமானம் இருக்காதே...   சுகுமார் சொல்வார்...  இதற்கெல்லாம் காசு வாங்கினாலே போச்சு..   வாங்கக்கூடாது என்பார்.  யாரால் முடியும்?  அட்லீஸ்ட் வரும் கூட்டத்தைக் கட்டுப்படுத்தவாவது காசு கேட்டால்தான் ஆச்சு என்பது இன்னொருவர் வாதம்.

நாடி ஜோசியம் பார்க்கவேண்டும் என்று எனக்கு ஆசை உண்டு.  இன்னும் சந்தர்ப்பம் அமையவில்லை!  ஆனால் என்ன நடக்கும் என்று அறியும் ஆவல் இல்லை.  எப்படி சொல்கிறார்கள் என்று அறியும் ஆவல்!

ரோட்டோரத்தில் பார்க்கப்படும் கைரேகையும், கிளி ஜோசியமும் இதுவரை பார்த்ததில்லை; நம்பிக்கையும் இல்லை!

ஜாதகம் பார்த்துச் சொல்பவர்கள் நிறைய கட்டங்கள், நட்சத்திரங்கள் பற்றி பேசி பலன் சொல்வார்கள்.  சில சரியாய் இருக்கும்.  பல சரியாய் இருக்காது!

நங்கநல்லூரில் ஒரு சாமியார் இருந்தார்.  இப்போதும் ஜோசியம் பார்க்கிறாரா என்று தெரியாது.  அவரிடம் சென்றால், நாம் எதுவுமே சொல்ல வேண்டாம்.  நம் பிரச்னை என்ன என்று அவரே சொல்வார்.  ஒரு காகிதத்தில் விறுவிறுவென கிறுக்கிக் கையில் கொடுத்து விடுவார்.  பொதுவாகவே இவர்கள் சொல்வது எல்லாம் நடந்தவை பற்றிச் சொல்வது சரியாகவே இருக்கும்.  அப்புறம் நடக்க இருப்பது குறித்துச் சொல்வதுதான் நூற்றுக்கு தொண்ணுற்றொன்பது சதவிகிதம் நடப்பதில்லை.

குறி சொல்வோர் மீது பயம் உண்டு.  ரொம்பக் கோபக்காரர்களாய் இருப்பார்கள் என்று தோன்றும்.  பயமுறுத்தும் செய்கைகள், வார்த்தைப் பிரயோகங்கள்..  என் மாமாவே ஒருவர் குறி சொன்னது பற்றி முன்னரே எழுதி இருக்கிறேன்.  நகைச்சுவையாய் இருக்கும்!  அவர் சொல்லும் பரிகாரங்கள் கேட்க எளிதாகவும், அவற்றை நிறைவேற்றும்போது கடினமாகவும் இருக்கும்!  ஒரு சின்ன டபரா அளவு எலுமிச்சம் பழ சாதம் செய்து 'கோவிலில் நின்று கன்னியாப் பொண்ணுக்குக் கொடு' என்பார்.  இதில் என்ன சிரமம் என்று சொல்லத் தேவை இல்லை.  கோவிலுக்கு வருபவர்களில் கன்னிப்பெண்ணுக்கு மட்டும் இதைக் கொடுத்தால் மற்றவர்கள் எச்சரிக்கை அடைவார்கள்.  வாங்கிய பெண்ணிடமும் 'அதைக் கீழே கொட்டிவிடு...  ஏதோ செய்வினை' என்பார்கள்.  யாரும் பக்கத்திலேயே வரமாட்டார்கள்!  இந்த மாமாவிடம் நாங்கள் விரும்பிக் கேட்ட குறி அல்ல இவை.  தானாய் வந்தவை!  

அதே என் மாமா (அதாவது அப்பாவின் தங்கை கணவர்) என் கையைப் பார்த்து நான் ரொம்ப சுயநலமாயிருப்பேன் என்றும், அப்பா அம்மாவுக்கு எந்த உதவியும் பிற்காலத்தில் செய்யமாட்டேன் என்றும் சொல்லி இருந்தார்.   எனக்கே அது ஏற்புடையதாய் இல்லாமல் இருந்தது!  அதே சமயம் என் ஒவ்வொரு செயலிலும் இந்த ஆரூடம் நினைவுக்கு வந்து அதைப் பொய்யாக்கவே விழைந்தது மனம்!

எனக்குத்தெரிந்த ஒருவர் அப்படி ஒருமுறை ஜோசியம் (அதுவும் அவர் உறவினரிடமே) பார்த்தபோது அவருக்கு முப்பத்தெட்டு வயதில் மாபெரும் கண்டம் இருக்கிறது என்று முதலில் சொல்லப்பட்டது.  அப்புறம் இன்னொருவரிடம் இவர் ஆயுசே அவ்வளவுதான் என்று சொல்லி இருக்கிறார் பார்த்தவர்.  அதுவும் இவர் காதுக்கு வந்துவிட்டது.

எவ்வளவு மறந்தாலும் அவ்வப்போது அது நினைவுக்கு வந்து அவரை வாட்டிக்கொண்டே இருந்தது.  இன்னொருவரோ, இந்த கண்டத்தில் ஒருவேளை தப்பித்தாலும் 54 வயதில் ஒரு கண்டம் இருக்கிறது என்று சொல்லி இருக்கிறார்.

அவருக்கு 37 வயது வந்தபோதும், முப்பத்தெட்டை அடைந்தபோதும் அவர் இருந்த நிலை பற்றிச் சொல்வது சிரமம்.  ஆனால்...

அந்த வயதை எல்லாம் தாண்டி வந்தார்.  அப்புறம் என்ன உடல் சிரமம் வந்தாலும் பயப்பட ஆரம்பித்து விட்டார்.  இப்போது 52 வயது ஆகி இருக்கிறது.  அடுத்த கட்ட பயப்படுதலுக்கு தயாராய் இருக்கிறார்.  சுண்டு விரல் வலித்தால் கூட ஸ்கேன் எடுக்கத் தயாராய் இருக்கிறார்!

என் தூரத்து உறவினர் ஒருவர் தன் வயதை தானே கணித்து வைத்திருக்கிறார்.  என்னிடமும் சொல்லி இருக்கிறார்.  'அதற்குள் இதை முடிக்கவேண்டும், அதை முடிக்கவேண்டும்' என்று செயல்பட்டு வருகிறார்.   ஒன்றும் சொல்ல முடியவில்லை.

====================================================================================================

இரவுக் கவிதைகள் ​எழுதி அதில் ஒன்றிரண்டை முன்பே வெளியிட்டிருந்தேன்.  மிச்சம் உள்ளவற்றை  அப்புறம் ஒன்றிரண்டாய் வெளியிடலாம் என்றிருந்தேன்.  பார்த்தால் அதற்கு சந்தர்ப்பமே வராமல் போக, கையிருப்பை  செலவு  செய்து விட்டேன்!!!

இன்றைய ஆசைகள் இமைகளில் காத்திருப்பு திரை போட்டதும் கனவுப்படம் ஆரம்பம்.	இமைக்கதவுகளைச்  சாத்தி மனத்துக்கும் உடலுக்கும் ஓய்வு கொடுக்கின்றன கண்கள். தழுவட்டும் உறக்கம்.
இன்றைக்கும்  நாளைக்கும் இடையே ஓய்வுப்பாலமாய் இரவு.	பகல் முழுதும்  பிரிந்திருந்த இமைகள் இரவில் தழுவுகின்றன ஒன்றையொன்று.
கண்களின் கதவடைப்பில் காலைவரை கட்டாய ஓய்வு.	புவிஈர்ப்பு விசையை  மறக்கின்றது உடல் கண்களில் நிறைகிறது உறக்கக்கட​ல்​.
இணைய வெளியில் அலைந்தது போதும் இமைகளைத் தழுவட்டும் உறக்கம்

 

====================================================================================================

பழைய புத்தகம் ஒன்றிலிருந்து...   சத்யசாயி பாபா...

===================================================================================================

சுப்பு என்றொரு ஓவியர் இருந்தார் தெரியுமோ...  இந்தப் படம் காட்டும் காட்சி என்னென்ன சொல்கிறது?

=================================================================================================

==================================================================================================

இன்றைய பழைய  நினைவுகளில் 'வாஷிங் பவுடர் நிர்மா!'  தமிழ் விளம்பரம் சட்டென கிடைக்கவில்லை.  எனவே இது!  

தொலைக்காட்சியில் 'வாஷிங் பௌடர் நிர்மா' என்றதும் என் நண்பன் பாடுவான் "அய்யர் வீட்டுக் குருமா!"

​