சிறுகதை : ஏழைக்கு ஏழை - துரை செல்வராஜூ

 ஏழைக்கு ஏழை..

துரை செல்வராஜூ

*** *** *** *** ***

மெதுவாகக் கதவைத் திறந்த சேகர் காலணிகளை வெளியிலேயே விட்டு விட்டு அறைக்குள் நுழைந்த போது விடியற்காலை மூன்றரை மணி..

தோளில் இருந்த பையை கட்டிலின் மீது வைத்து விட்டு .. 

வெளியில் இருந்த அட்டைப் பெட்டிகள் இரண்டையும் எடுத்து வந்து உள்ளே வைத்தான்.. அறைக் கதவை  மறுபடியும் சாத்தினான்..

சலசலப்பைக் கேட்டு விழித்தெழுந்த வீரையன்,

" வா.. சேகரு.. ஊர்ல எல்லாரும் சௌக்கியமா?.. எமிரேட்ஸ்..ல வந்தியா!.. " - என்றார், கண்களைத் துடைத்துக் கொண்டே...

" ஆமா.. அண்ணே.. எல்லாரும் சௌக்கியந்தான்.. உங்க தூக்கம் கெட்டுடக் கூடாது.. ன்னு நெனச்சேன்... "

" அதுக்கென்ன... இன்னிக்கு தான் லீவு ஆச்சே.. "  - என்றபடி எழுந்து வெளியே கழிவறைக்குச் சென்று வந்தார்..

அதற்குள் வேஷ்டிக்கு மாறியிருந்த சேகர் அட்டைப் பெட்டியை பிரிக்க ஆரம்பித்தான்..

" ம்... மூணு மாச லீவு காத்து மாதிரி ஓடிப் போயிருக்கு.. ஆனா நீ தான் எங்கள ஏமாத்திட்டே!... "

திடுக்கிட்ட சேகர் நிமிர்ந்து பார்த்தான்...

" உங்கல்யாணத்தைச் சொன்னேன்.. " - மெலிதாகச் சிரித்தார்..

சற்று நேரம் மௌனமாக இருந்தான்  சேகர்..

" ரெண்டு வருசமா அனுப்புன பணத்துல - அந்தக் கடன கொடுத்தேன்.. இந்தக் கடன கொடுத்தேன்..ன்னு அப்பா கணக்கு சொல்றார்.. அம்மா வாயில்லா பூச்சி.. என்னன்னு கேக்கிறது.. புதுசா ரெண்டு கறவ மாடு வாங்கிக் கட்டியிருக்காங்க.. சைக்கிள்.. ல போயி பால் கொடுத்த வரைக்கும் பிரச்னையில்லை..  எக்செல் வேணும்.. ன்னு வாங்கி மூணாம் நாளே வண்டியோட போய் வாய்க்கால்..ல விழுந்து... "

" அடடே!.. " - வீரையன் முகத்தில் அதிர்ச்சி..

" அப்பாவுக்கு ஒன்னும் அடிபடலை.. இருந்தாலும் வெட்டிச் செலவு.. தங்கச்சியோட படிப்பு ஒன்னு தான் உருப்படியா இருக்கு.. அம்மா கட்டிப் புடிச்சிக்கிட்டு அழுவுறாங்க.. எப்படியாவது கலாவை கரையேத்திடு..ன்னு.. வீட்டுக்கு முன் கூடம் எடுத்து கட்டி இருக்காரு.. பின் கட்டு அப்படியே கெடக்கு.. "

ஒரு நிமிடம் நிறுத்திய சேகர் மீண்டும் தொடர்ந்தான்..

" போனதுமே ரெண்டு மூனு சம்பந்தம் வந்துச்சு.. நெனச்சிருந்தா முடிச்சிருக்கலாம்... எனக்கென்னமோ இஷ்டம் இல்லை.. "

" ஏன்!?.. " - வீரையனுக்கு வியப்பு..

" வீடு இருக்கிற இருப்புல அவசர அவசரமா கல்யாணம் கட்டி ரெண்டு மாசம் வாழ்ந்துட்டு பொட்டியத் தூக்கிக்கிட்டு  இங்கே வர்றது அந்தப் பொண்ணுக்கு செய்யிற பாவம்.. ன்னு தோணுச்சு.. "

" சம்சாரி வாழ்க்கையில எந்தப் பக்கம் போனாலும் இடி தான்.. மிதி தான்!.. " - என்றார் வீரையன்..

" எங்கே மணி?.. ஊருக்கு போய்ட்டானா!.. " - எதிர்க் கட்டிலை சுட்டிக் காட்டியபடி கேட்டான் சேகர்..

" நீ போன மறு வாரமே கெளம்பிட்டான்... ஊருக்கு வந்ததும் உனக்கு போன் செய்றேன்..னு சொன்னானே!...

" செய்யாதது வரைக்கும் நல்லது தான்!.. " -   சிரித்துக் கொண்ட சேகர் அதிரசம் முறுக்கு சீடை என்றிருந்த பையை எடுத்து வீரையனிடம் நீட்டினான்..

" வீட்டுக்குப் போனியா?.. " - என்றபடி பையை வாங்கிக் கொண்டார் வீரையன்..

" போகாம இருப்பனா!.. " - சேகர்..

" வேஷ்டி துண்டு கேட்டிருந்தேன்.. விபூதி கேட்டிருந்தேன்.. "

" அதெல்லாம் அந்தப் பெட்டியில் இருக்குது.. "

வீரையன், சேகர், மணி  - மூவருமே வளைகுடா நாட்டின் கேட்டரிங் கம்பெனி ஒன்றில் துப்புரவு செய்யவும் குப்பை அள்ளிப் போடவும் வந்தவர்கள்.. 

பொன் விளையும் பூமி.. வரப்பும் வாய்க்காலும்  சோறு போடும்.. ஆனாலும், சூழ்நிலை அப்படியில்லை..

வெள்ளாமை செய்றதுல ஏகப்பட்ட பிரச்னை.. வேலைக்கு ஆட்கள் வருவதில் இருந்து கண்டுமுதலை விற்றுக் காசாக்கி கடனை அடைப்பது வரைக்கும் எத்தனை எத்தனையோ!.. எல்லாம் அரசியல்.. அரசியல்..

மாடு சுணக்கமா இருந்தா கசாப்புக் கடைக்காரன் கத்தியோட வந்து நிற்கிறான்..

வயக்காடு சுணக்கமா இருந்தா மனைக் கட்டுக்காரன் மண் வெட்டியோட வந்து நிற்கிறான்..

ஊருக்கு ஊர் இஞ்சிநீர் காலேஜ்.. பசங்க படிக்கப் போறது எல்லாம் டாக்டருக்கு...  சொல்றதுக்கு ஒன்னும் இல்லை..

சேகருக்கு சொந்த ஊரு நீடாமங்கலத்துக்குப் பக்கம்.. ஊருக்கு அந்தப் பக்கம் ஒரு ஆறு.. இந்தப் பக்கம் ஒரு ஆறு.. ஆனாலும் சோறு போட்ட பூமி நாலு வழிச் சாலைக்குள்ளே நசுங்கிப் போச்சு..கிழிஞ்ச துணி மாதிரி ஒரு ஓரம் மட்டும் மிச்சம்.. வீட்டுக்கு மட்டும் விளைச்சல்.. ன்னு ஆகிப் போச்சு.. 

வீரையனுக்கும் மணிக்கும் பட்டுக்கோட்டைக்குப் பக்கம்.. அங்கேயும் இந்தக் கதை தான்..  மழை இல்லை என்றால் தென்னங் குருத்து காய்ந்து போகும்.. மழையும் காற்றும் என்றால் மரமே சாய்ந்து போகும்..

என்னவோ உள்ளாட்சி நல்லாட்சி.. ன்னு போனவன் எல்லாம் குபேரனுக்குக் கூட்டாளி ஆயிட்டான்.. சர்க்கார் வேலைக்குப் போனவன் எல்லாம் சாஸ்வதமா ஆகிட்டான்.. இடை மடையாக் கிடந்தவன் தான் கந்தைத் துணியா கசங்கிட்டான்..

" என்ன சேதி சொல்லி விட்டா.. பையன் எப்படியிருக்கான்?.. " வீரையனின் ஆவல்..

" என்னைப் பார்த்ததுமே அக்கா அழுதுட்டாங்க.. "

" நா உடம்பு சரியில்லாம லீவுல இருந்ததைச் சொன்னியா?.. "

" நான் சொல்லுவேனா!.. அக்கா மனசுல அந்த அளவுக்கு  உளச்சல்... "

சட்டென வீரையனின் கன்னத்தில் கண்ணீர்..

" சந்திராவுக்குத் தான் எவ்வளவு கஷ்டம்.. எனக்கு ஒடம்பு சரியில்லாம இருந்தது மட்டும் அவளுக்குத் தெரிஞ்சிருந்தா பெரிய கலவரமே ஆயிருக்கும்..  "

சேகர் தொடர்ந்தான்..

" உங்களுக்கு ஒரு மாசம் சம்பளம் இல்லாம இருந்தது அக்காவுக்கு தெரியாதே..  அதனால, வீட்டுக்கு  ஏன் பணம் அனுப்பலை?.. ன்னு கேட்டாங்க... ரெண்டு மாசமா கம்பேனியில  யாருக்கும் சம்பளம் போடலை.. இப்போ தான் கொடுத்தாங்க.. ன்னு சொல்லிட்டு,  நீங்க என் கையில  கொடுத்து விட்டதா  சொல்லி பத்தாயிரம் ரூபாய கொடுத்துட்டு வந்தேன்... " 

" அது தானா விசயம்!.. நான் போன மாசம் வேலைக்குப் போய் சம்பளம் எடுத்ததும் அனுப்பி வச்சேன்.. நீங்க அனுப்பி வச்ச பணம் கெடைச்சது.. ன்னு மட்டும் ஒரு வரி எழுதியிருந்தா.. அந்த ஒரு மாசம் ஏன் அனுப்பலே.. ன்னு ஒன்னும் கேக்கலை.. அது இப்ப தான் புரியுது.. நல்ல காரியம் செஞ்சுட்டு வந்திருக்கே சேகரு!..  "

வீரையனின் வார்த்தைகள் தடுமாறின..

" ஸ்கூலுக்குப் போயிருந்த பையனை  கூட்டிட்டு வந்து காட்டுனாங்க.. பையன் வளர்ந்து இருக்கான்.. மத்தியானம் மீன் கொழம்பு வச்சி சாப்பாடு போட்டாங்க.. கடலக் கொல்லையப் போயி பார்க்க நேரமில்லை.. "

" என்னமோ சேகரு.. ஏழைக்கு ஏழை எடுத்து வச்ச துணை.. ன்னு சொல்லுவாங்க.. ஒனக்கு ஆயிரம் பிரச்னை இருந்தும் என் வீட்டுக்கு ஒத்தாச பண்ணிட்டு வந்திருக்கே.. அந்த மகமாயி ஒரு நாளும் கை விட மாட்டா.. "

வீரையனின் கன்னங்களில் மறுபடியும் கண்ணீர்..

" சரிண்ணே.. மணி நாலரை ஆச்சு.. கீழே டைம் கீப்பர் நிப்பான்.. அவங்கிட்ட பாஸ்போர்ட்ட கொடுத்துட்டு வர்றேன்.. மத்தியானமா வேலைக்கு போகலாம்!.. "

" அட.. சேகரு... நான் மடையன்.. மறந்தே போயிட்டேன்.. உனக்கு இனிமே கிச்சன்ல வேலை இல்லே!.. "

" அப்புறம்!.. "

"  ஸ்டோர்ல உனக்கு வேலை  போட்டுருக்காங்க!..  அங்க செல்வகுமார் சார் இருக்காரு.. நீ தான் காலேஜ் வரைக்கும் படிச்சவனாச்சே.. வேலை கத்துக்கலாம்!.. சம்பளமும் கொஞ்சம் கூடும்.. ஓவர் டைமும் கிடைக்கும்.. கவலை இல்லே.. மகமாயீ!.. "

கை கூப்பினார் வீரையன்..