"திங்க"க்கிழமை : இளநீர் பிட்டு/புட்டு/களி-அடப் போய்யா Pudding - நெல்லைத் தமிழன் ரெஸிப்பி

இளநீர் பிட்டு/புட்டு/களி- அடப் போய்யா Pudding

 நான் உணவில் பழைமைவாதின்னு நிறைய தடவை சொல்லியிருக்கேன். புது உணவை சாப்பிட முயற்சிக்க மாட்டேன். என் ஹஸ்பண்ட் அப்படி இல்லை. எப்படி இருக்குன்னு சாப்பிட்டுப் பார்ப்பாள். என்னால, வட இந்திய உணவுகள் சிலவற்றை (அதுவும் சிலவற்றைதான். உதாரணமா மட்டர் பனீர், மலாய் கொஃப்தா, கடாய் வெஜ் போன்ற சைட் டிஷ்தான் நான் ரோட்டிக்கு அல்லது ‘நான்’னுக்கு ஆர்டர் செய்வேன். மற்றவற்றை சுவைத்துப் பார்க்கவாவது நான் அவ்வளவாக விரும்பமாட்டேன்) ஏற்றுக்கொள்வேன். மற்றபடி எல்லா உணவுகளையும் சுவைத்துப் பார்க்க விரும்புவதில்லை.

எங்களுக்கு பொருட்கள் சப்ளை செய்யும் வெண்டார், நான் அவங்களுக்கு ஸ்பெஷல் கிளையண்ட் என்பதால், தாய்வான் ஒரு முறை சென்றிருந்தபோது, விலை உயர்ந்த ஜப்பானீஸ் ரெஸ்டாரெண்டுக்கு என்னைக் கூப்பிட்டுப்போய் இரவு உணவு அளித்தார்கள். அவங்களை embarrass பண்ணும் விதமா  நான் அவங்க ஆஃபர் பண்ணின எதையும் சாப்பிடலை. அரிசி, காய்கள்லாம் போட்டு சூப்பில் கொதிக்க வைத்தமாதிரி (நம்ம ஊர் பருப்புருண்டைக் குழம்பு மாதிரின்னு வச்சுக்குங்களேன்) ஒன்றைக் கொடுத்தார்கள். நான் சாப்பிடுவதுபோல் பாவனை செய்துவிட்டு ஆரஞ்ச் ஜூஸ் சாப்பிட்டேன்.

என் பெண்ணோ, கேக், புட்டிங் போன்று சிலவற்றைச் செய்துபார்ப்பாள். நான் எதையும் சாப்பிடமாட்டேன். (எல்லாம் என்னுடைய வளைந்துகொடுக்காத மனசுதான் காரணம். என்ன செய்ய?). ஒரு விடுமுறை தினத்தில், நிறைய இளநீர், மற்றும் வழுக்கைகளை (இளநீருடன் கூடிய மெல்லிய தேங்காய்களை) வாங்கி வந்திருந்தாள். அதனுடன் சைனா கிராஸ் பாக்கெட்டும் பார்த்தேன். பக்கத்துல பாதாமும் வைத்திருந்தாள்.  அப்போ, சைனா கிராஸை வாங்கி ஏதோ செய்ய நினைத்து சரியாக வராததை ஒருவர் இடுகையில் எழுதியிருந்ததைப் படித்து ஞாபகத்தில் வந்தது. சரிதான், என்னதான் இவ செய்யறா என்று பார்க்க ஆரம்பித்தேன். எல்லாம் செய்துமுடித்த பிறகு, அதற்கான பாத்திரத்தில் விட்டு, குளிர் சாதனப் பெட்டியில் வைத்தாள். 

மறுநாள் என்னிடம் காண்பித்தாள். பார்க்க அழகாக இருந்தது.  ஒன்றை ஆபீசுக்குக் கொண்டுபோனாள். இன்னொன்று அம்மாவும் பெண்ணும் சாப்பிட்டார்கள் என்று நினைக்கிறேன். குளிர்சாதனத்தில் இன்னொரு பாத்திரத்தைப் பார்த்த நான், அட இவ்வளவு செலவழித்து இதைச் செய்திருக்கிறாளே, வேஸ்டா போயிடப்போகுதேன்னு நினைத்து, அதிலும் அந்த இளநீர் ஞாபகத்தில், நான் சாப்பிட்டுப் பார்த்தேன். மிகவும் நன்றாக இருந்தது. அப்புறம் என் பெண், வாட்சப்பில், எனக்குப் பிடித்திருந்தால் முழுவதையும் எடுத்துக்கச் சொன்னாள். சாப்பிட்டேன். ரொம்ப நன்றாக இருந்தது.

இந்த வாரத் திங்கக் கிழமை பதிவுக்கு அந்த  ‘இளநீர் ஃபுட்டிங்’.

தேவையான பொருட்கள்

பால் 2 பாக்கெட்

கண்டன்ஸ்ட் மில்க் 20 கிராம்

ஜீனி 1 கப்

சைனா கிராஸ் 10 கிராம்

இளநீர் + இளம் தேங்காய்(வழுக்கை)

பாதாம் பருப்பு உடைத்தது – 2 டேபிள் ஸ்பூன்

செய்முறை : 

முதல்ல இளநீரையும் வழுக்கையையும் தனித்தனியாக எடுத்துக்கோங்க.  தேங்காயை (வழுக்கையை) மெல்லிய துண்டுகளாக வெட்டிக்கோங்க.

இளநீரில் சைனா கிராஸைப் போட்டு மெல்லிய தீயில் சைனா கிராஸ் முழுவதும் இளநீரில் கரைந்து கலக்கும்வரை கொதிக்கவையுங்கள்.

பக்கத்திலேயே, பாலையும் ஜீனியையும் ஒரு பாத்திரத்தில் இட்டு, அது கொஞ்சம் கட்டியாகும்வரை கொதிக்கவைக்கவும். அத்துடன் கண்டன்ஸ்ட் பாலையும் சேருங்கள்.

பிறகு இளநீர்+சைனாகிராஸ் மிக்ஸில், இதனைச் சேர்க்கவும்.

இரண்டையும் சேர்த்தபிறகு இன்னும் கொதிக்கவையுங்கள்.

நன்றாக கொதித்தபிறகு, அதில் திருத்திய தேங்காய்களைச் சேருங்கள்.

இந்தக் கலவையை ஒரு பாத்திரத்தில் (ஃபுட்டிங் டிரே) இட்டு, அதன் மீது பாதாம் துகள்களைத் தூவுங்கள்.

இதனை குளிர்சாதப் பெட்டியில் வைத்துவிட்டால் சில மணி நேரங்களில் கட்டியாக ஆகிவிடும்.

அப்புறம் என்ன… எடுத்துச் சாப்பிடவேண்டியதுதான்.

ரொம்ப சுலபமான செய்முறை இல்லையா? சுவையாக இருக்கும். செய்துபாருங்கள்.

குளிர்சாதனத்தில் வைத்துச் சில மணிநேரங்கள் கழித்து, இளநீர் ஃபுட்டிங் ரெடி.

  

அது சரி… இப்படிச் செய்வதற்குப் பதிலாக, இளநீர், வழுக்கை-இளம் தேங்காய், பால், பாதாம் போன்றவற்றைத் தனித்தனியாகச் சாப்பிடலாமே. கஷ்டத்துக்குக் கஷ்டமும் இல்லை. நேரடியாக சத்து நம் உடம்பில் சேருமே என்று கேட்கிறீர்களா?  நீங்கள் என் கட்சிதான். உங்களுக்கும் இந்தச் சிந்தனைக்காக உங்கள் வீட்டில் ஆதரவு இருக்காது. ஹா ஹா ஹா.

குறிப்பு:  ஃபுட்டிங் (Pudding) என்று எழுதுவதற்குப் பதிலாக, தமிழில் தகுந்த வார்த்தை இருக்கான்னு தேடினேன். களி, புட்டு, பிட்டு என்பதெல்லாம் சரியான வார்த்தைகளா எனக்குத் தோன்றவில்லை. உங்களுக்கு இதற்குச் சரியான வார்த்தை தெரிந்தால் சொல்லுங்களேன்.

அன்புடன் 

நெல்லைத்தமிழன்