பாலாபிஷேகம்!

 

ஜெயக்குமார் சந்திரசேகரன்: 

வட இந்திய முக்கிய உணவு சப்பாத்தி/ரொட்டி என்பதாகும். இது பல பெயர்களில் பல சுவைகளில் செய்கிறார்கள். உதாரணமாக பராந்தா, தந்தூரி ரொட்டி, ருமாலி ரொட்டி, நான், காக்ரா, தேப்லா என்று பல வகைகள். அதே போன்று பூரி வகைகளும். பூரி, லூச்சீ, பட்டூரா, கோல்கப்பா என்று வகைகள். இவைகளை பற்றிய விரிவான விளக்கம் தர யாராவது முன் வருவார்களா? ஒவ்வொன்றின் செய்முறையையும் திங்கட் கிழமை தொடர் பதிவாக வெளியிடலாம். படங்களுக்கு இணையம் உதவி செய்யும்.

# " இந்த மாதிரி , ருமாலி ரொட்டி, கோல்கப்பா என்பது போன்ற சமையல் குறிப்புகள் மிக எளிதாக இணையத்தில் கிடைக்கின்றன.  எனவே அவற்றை மீண்டும் ஒரு முறை நம் பதிவுகளில் போட வேண்டும் என்கிற தேவை இருப்பதாகத் தெரியவில்லை.

& இப்போதைக்கு நாம் வழக்கமாக செய்கின்ற வ இ உணவு வகைகள் என்று பார்த்தால், சப்பாத்தி, பூரி தவிர வேறு ஒன்றும் அவ்வளவாகத் தோன்றுவதில்லை. நான் சில மாதங்களுக்கு (வருடங்களுக்கு?) முன்பு பானி  பூரி pellets amazon ல் வாங்கி, அவற்றை மைக்ரோ வேவ் ஓவனில் பொரித்து, தக்காளி ரசத்தில் அவற்றை ஊறப் போட்டு சாப்பிட்டது உண்டு. சில சமயங்களில் அவற்றை நம் ஊர் உருளைக்கிழங்கு கறியுடன் கூட சாப்பிட்டது உண்டு. 

= = = = = = 

KGG பக்கம் : 

பாலாபிஷேகம் : 

ஐந்தாம் வகுப்பு படித்தபோது மதிய உணவு திட்டம் இருந்தது என்று சொன்னேன் அல்லவா? அப்போது, எல்லோருக்கும் மாலை நேரத்தில், (பவுடர்) பால் வழங்கும் திட்டமும் இருந்தது. 

மதிய உணவு சமைத்து, உண்டு, தட்டுகள் மற்றும் பாத்திரங்கள் கழுவி வைக்கப்பட்டவுடன், உணவு தயாரிக்க உதவச் சென்ற அதே ஐந்தாம் வகுப்பு மாணவ மணிகள், அமெரிக்காவில் இருந்து பெறப்பட்ட பால் பவுடர் பாக்கெட்கள் சிலவற்றைப் பிரித்து, பெரிய பாத்திரத்தில் தண்ணீரில் கலக்கி, பால் தயார் செய்து அதைக் காய்ச்சுவார்கள். 

அது எனக்கு புதிய பள்ளிக்கூடம், புதிய வகுப்பு, புதிய நண்பர்கள் என்பதால், நடப்பவை எல்லாவற்றையும் வினோதமாகப் பார்த்துக்கொண்டிருப்பேன். என்னுடைய வகுப்புக்குப் பக்கத்தில்தான் மதிய உணவு + பால் காய்ச்சும் சமையல் அறை. தடுப்புகள் எதுவும் கிடையாது. அங்கு நடப்பவை எல்லாவற்றையும் வகுப்பில் அமர்ந்துள்ள இடத்திலிருந்தே பார்க்க முடியும். 

பள்ளிக் கூடத்தில் சேர்ந்த நாள் அன்று, மதிய உணவு இடைவேளையில்  பால் காய்ச்சும் பணி ஆரம்பிக்கும் நேரம். நான் வீட்டிலிருந்து முன்பே சாப்பிட்டு வகுப்புக்குத் திரும்பி வந்துவிட்டேன். அப்போது என்னுடைய வகுப்பு லீடர் என்னிடம் வந்து, ' தருவது தந்தால் போதும் என்று வாங்கிக் கொள்வாயா ? ' என்று கேட்டான். எனக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை. 'சரி' என்று தலையாட்டினேன். 

சமையல் அறையிலிருந்து ஒரு பாக்கெட் எடுத்து வந்து, என்னிடம் 'கையைக் காட்டு ' என்றான். ஒரு கையை தீர்த்தம் வாங்க கையை நீட்டுவதுபோல நீட்டினேன். " இரண்டு கைகளையும் சேர்த்துக் காட்டு " என்றான். அப்படியே செய்தேன். 

இரண்டு கைகளிலும், பாக்கெட்டிலிருந்த பால்  பவுடரைக் கொட்டி, " யாரும் வருவதற்கு முன்பு எல்லாவற்றையும் தின்றுவிடு " என்று சொல்லிவிட்டு சென்றுவிட்டான். என் வாழ்க்கையில் பால் பவுடர் என்ற ஒன்றை சுவைத்தது அதுதான் முதல்! அதன் சுவை எனக்குப் பிடித்திருந்தது! நான் பிறந்த காலத்தில், இந்தியாவில் கடும் பஞ்சம் நிலவிய காலம். நான் வளர்ந்தது எல்லாம் பவுடர் பால் சாப்பிட்டுத்தான் என்று அம்மா அடிக்கடி சொல்வார்கள். அதனால்தானோ என்னவோ இன்றுவரை எனக்கு பால் பவுடர் மிகவும் பிடிக்கும். இப்பொழுதும் கூட வீட்டில் பால் பவுடர் ஸ்டாக் வைத்துள்ளேன். சத்துமாவு கஞ்சி, அவசர சுக்கு காபி தயாரிக்க உதவும் என்பதால். தினமும் காலையில் ச மா கஞ்சி தயார் செய்யும்போது கஞ்சிக்கு ஒரு ஸ்பூன் பவுடர், எனக்கு அரை ஸ்பூன் பவுடர்! 

நிற்க. 

எல்லா மாணவர்களுக்கும் மாலையில் விளையாட்டு பீரியட் ஆரம்பம் ஆகும் முன்பு ஒரு டம்ளர் பால் விநியோகிக்கப்படும். சில மாணவர்கள் அவர்கள் கொண்டு வருகின்ற டம்ளர் உபயோகிப்பார்கள். சிலர் வீட்டில் இருந்து கொண்டு வருகின்ற காலி ஹார்லிக்ஸ் பாட்டிலில் பாலை வாங்கி, மூடி வைத்து, வீட்டிற்கு எடுத்துச் செல்வார்கள். தம்பி, தங்கைக்குக் கொடுக்க என்று சொல்வார்கள். எனக்கு பால் பவுடர் பிடித்த அளவுக்கு, சர்க்கரை இல்லாத (அல்லது குறைந்த அளவு சர்க்கரை சேர்க்கப்பட்ட ) பால் பிடிக்கவில்லை. 

வீட்டில் வந்து அம்மாவிடம் அன்று வகுப்பில் நடந்தது எல்லாவற்றையும் சொன்னேன். அம்மா உடனே, " அப்படியா ! நாளை முதல் நீயும் ஒரு ஹார்லிக்ஸ் பாட்டில் எடுத்துப் போ. பாலை வாங்கி வந்து என்னிடம் கொடு. நான் அதில் தயிர் செய்கிறேன்" என்று சொன்னார். 

அவ்வாறே ஹார்லிக்ஸ் பாட்டில் எடுத்துச் சென்று பாட்டில் கழுத்து வரைக்கும் பால் வாங்கி, அதை சரியாக மூடி எடுத்து வந்து அம்மாவிடம் கொடுப்பேன். அம்மா அதில் தயிர் தயாரித்துவிடுவார், வீட்டில் உள்ளவர்கள் எல்லோருக்கும் மறுநாள் தயிர் சாதம். 

சில காலம் எல்லாம் சரியாக சென்றுகொண்டிருந்தது. 

ஒரு நாள் மதியம் வீட்டிலிருந்து சாப்பிட்டு புறப்படும்போது காலி பாட்டில் தேடினால் - வழக்கமாக எடுத்துச் செல்லும் ஹார்லிக்ஸ் பாட்டிலில் பாதி அளவு தயிர் மீதி இருந்தது. ஆகையால் அம்மா ஒரு சானடஜன் பாட்டில் எடுத்து தயார் செய்து அதனுடைய மூடி கிடைக்காததால் வேறு ஏதோ மூடியுடன் கொடுத்தார். 

அதில் பால் வாங்கி, சரியாக மூட வராததால், புத்தகப் பையை நேராக வைத்து, அதில் பால் பாட்டிலை நேராக நிற்க வைத்து, மரத்தடியில் வைத்துவிட்டு வந்தேன். விளையாட்டு நேர விளையாட்டுகள் எல்லாம் முடிந்தது. 'வீட்டுக்கு பெல் ' அடித்தவுடன் எல்லோரும் ஓடிச் சென்று அவரவர்களின் புத்தகப் பைகளை எடுத்துக்கொண்டு வீட்டை நோக்கி ஓடுவார்கள். நான் எப்போதும் அப்படி அவசரமாக ஓடுவது கிடையாது. கடைசி ஆளாக என்னுடைய பையை எடுத்துக் கொண்டு நிதானமாக வீடு நோக்கி நடப்பேன். அன்று பார்த்தால் ஏதோ ஒரு அவசரக்குடுக்கை மாணவன், அவசரத்தில் நிறுத்தி வைக்கப்பட்டிருந்த என்னுடைய புத்தகப் பையை சாய்த்துவிட்டு சென்றுவிட்டான். 

பால் பாட்டில் கவிழ்ந்து, என்னுடைய ஸ்லேட், புத்தகங்கள் எல்லாவற்றிற்கும் பாலாபிஷேகம் நடந்திருந்தது. புத்தகங்களை வெயிலில் உலர்த்தி ஓரளவுக்கு நல்ல நிலைக்குக் கொண்டுவர சில நாட்கள் ஆனது. அன்றோடு பாலுக்காக பாட்டில் கொண்டு செல்லும் வழக்கத்தையும் நிறுத்திவிட்டேன். 

= = = 

அ ப பற்றி எ பி ஆசிரியர்கள் குறிப்பு : 

அப்பாதுரை பக்கம் : 

எச்சரிக்கை 01: 

கொஞ்சம் அரசல் புரசல் விரசலா (மா) ஒரு பதிவு.

எச்சரிக்கை 02: 

முதிர்ந்த வாசகருக்கு மட்டும்

பழம்பெரும் மனிதர்

இரண்டு விஷயங்கள் இந்தப் பதிவுக்கான வித்து. முழு விவரம் கடைசியில். அவசரம்னா எகிறிப் பார்த்துட்டு இங்கே வந்துருங்க. அ இல்லேனா தொ படிங்க.

1. அ.நி.பொ.ச | போன வருடம் வேகஸ் போன போது அங்கே இந்தச் சங்கத் தலைமையகம் செயல்படுவதைக் கவனித்தேன். 'ஊதா நிறப் பூனை வளர்ப்பவர் சங்கம்'ன்ற அளவுக்கு அததற்கும் ஆளாளுக்கும் ஒரு சங்கம் கழகம்னு இருக்குதே இப்போ... இவங்களை விடுவானேன்?

2. அன்னாசிப் பழம். இந்தப் பழத்துக்கு இப்படி ஒரு பயனா?

பல்துணைக் கலாசாரம் பற்றிக் கேள்விப்பட்டிருக்கலாம். ஒண்ணும் பெரிய விஷயமில்லே.  "உன் பசங்களும் என் பசங்களும் நம்ம பசங்களோட வெளியே போய் விளையாடறாங்க"னு சொல்ற மேலைக் கலாசாரம் பத்தி நம்ம துரை செல்வராஜு ஐயா ஒரு பின்னூட்டத்துல எழுதியிருந்தாரு, நினைவிருக்கலாம். இது கொஞ்சம் மேலே மேலைனு வைங்களேன். "உன் புருஷனும் என் பெண்டாட்டியும் வெளியே போய் விளையாடறாங்க"னு சொன்னா அது பல்துணைக் கலாசாரம். அம்புட்டுதேன்.

அறுபதுகளில் லன்டன் எண்பதுகளில் ஆம்ஸ்டர்டேம் போன்ற இடங்களில் நிழலாகத் தொடங்கி அமெரிக்காவில் பரவிய இந்த கலாசாரம் இடையில் பல வருடங்கள் காணாமல் போயிருந்தது. (எயிட்ஸ் பரவல் ஒரு காரணம்). சென்ற பத்து ஆண்டுகளில் மெள்ளத் துளிர்த்த இந்த கலாசாரம், கோவிட் அடங்கத் தொடங்கிய பிறகு ஒரு இயக்கம் போல வளர்ந்திருக்கிறது. 

கள்ள உறவு என்றெல்லாம் எதற்கு அனாவசியமாக அலட்ட வேண்டும்? பல்துணை கலாசாரம் என்று பொதுவில் வைத்தால் போயிற்று!  பல்துணை கலாசாரம் பேணுவோர் பாதுகாப்புக்காக சட்டம் கொண்டு வரப் போறாங்களாம் க்லாஸ்டர்ஷைர் மாகாணத்தில்! இங்கிலாந்து இந்தக் கலாசாரத்தில் இப்போ உலக நம்பர் ஒன். எதுலயாவது நம்பர் ஒன்னா இருக்க வேண்டாமா? 

பழகும் விருப்பத்துடனோ அல்லது அறியும் ஆர்வத்துடனோ fabswingers இணைய தளத்தில் உறுப்பினராகலாம்.  சுலபமாக உறுப்பினராக முடியாது எனினும், ஏற்றுக்கொள்ளப்படால் எல்லாம் பரம ரகசியமாகக் கையாளப்படும்.  பல்துணைக் கலாசாரத்தை சரியான புரிதல் இல்லாமல் moral judgment செய்யும் வழக்கம் இருப்பதால் இந்தப் பாதுகாப்பு அவசியம் என்று இணைய தளத்திலேயே எழுதியிருக்கிறார்கள். அதாவது முதிர்ச்சி பத்தலனு சொல்றாங்க. (யாரது? பத்தலே பத்தலேனு பாடக் கூடாது கேட்டோ?)

ஜூலை மாதம் பல்துணை உறுப்பினர் மாநாடாம். இணையத்தில் டிகெட் விற்கிறார்கள். இங்கிலாந்தில் எங்கேயோ நடத்துகிறார்கள் ஆனால் எங்கே என்று swingathon டிகெட் வாங்கியவர்களுக்கு மட்டுமே அறிவிப்பார்கள். எல்லாம் ரகசியம். மேரத்தான் தெரியும். இதென்ன தான்? (எல்லாம் அவன் செயல் தான். என்று விடவேண்டியது தான்.)

மற்ற உலக நாடுகளுக்கு இங்கிலாந்து வழங்கியிருக்கும் மாபெரும் கொடை 

இந்தியாவிலும் வந்துவிட்டது.  தில்லி மும்பை பெங்களூரு ஹைதராபாத் சென்னை என்று பல நகரங்களில் இதற்கான வாட்சப் குழுமங்கள் உள்ளனவாம். இணையத்தில் தேடினால் சடுதியில் விவரம் கிடைக்கிறது. யுட்யூபில் ஒரு மும்பை ஜோடி "வாருங்கள் பல்துணை பழகுவோம்" என்று வெளிப்படையாக அழைப்பு விடுத்திருக்கிறார்கள். பாரதக் கலாசாரக் காவலர்கள் எங்கே போனார்கள்?

What's fueling the rise in swinging?   - British GQ பத்திரிகைக் கட்டுரை

விவரம் சொல்ல மறந்தேனே?

1. அ நி பொ ச: அமெரிக்க நிர்வாண பொழுதுபோக்கு சங்கம். இதற்கு மேல் விவரம் தேவையா, இல்லை கேக்குறேன்?

2. அன்னாசிப்பழம்.  பல்துணை கலாசாரம் பழகுவோர் தலைகீழ் அன்னாசிப்பழ படம் ஒன்றைத் தங்கள் வீட்டுக் கதவிலோ சுவற்றிலோ மாட்டி வைப்பார்களாம். (பழம்பெரும் மனிதர்னு தலைப்பு வச்சா என்னவோ தொன்மையான மகாத்மா பற்றிய பதிவுனு நீங்க நினைச்சீங்கனா நான் என்ன செய்வேன்?)

வால்: 

மணமானதன் அடையாளமாக மோதிரம் போடுவோம். தங்கம் வைரம் வெள்ளி என்று நிறைய மோதிரங்கள் அறிவோம். பார்த்திருக்கிறோம்.  ஆனால் கறுப்பு நிற ப்லேடினம் மோதிரம் யாராவது அணிந்திருந்தால் ஹலோ.. எச்சரிக்கை, கவனம், உஷார். அது பல்துணை ஆர்வமுடையவர் என்பதன் அடையாளமாம்.  நீங்க பாட்டுக்கு "என்ன மோதிரம் நல்லாருக்கே? ப்லாடினமா? விலை அதிகமோ? அப்படி இப்படினு விசாரிக்க போய் மோதிரம் அணிந்தவர் வேறே தினுசில் எடுத்துட்டு.. வம்பாயிரும்.

நிற்க, ஒரு தமிழ் சினிமா ஸ்டார் கறுப்பு மோதிரம் அணிந்திருக்கிறார். கவனிங்க.

கொசுறு:

பல்துணை கலாசாரம் எல்லாத் துறையினருக்கும் பொது என்றாலும், ஐடி மற்றும் மருத்துவ துறையினர் அதிகமாக ஆர்வம் காட்டுகின்றனராம்.

திட்டாதிங்க, வர்ட்டா?

= = = = = =