ஜோடி சேரா இலைகள்

"அதில் ஏதோ வீடுகட்ட என்பது போல ஒரு விளையாட்டா வேறு ஏதாவதா தெரியவில்லை.  அதற்கு வேறு என்னென்னமோ தருகிறார்கள் அந்த பரிசுக்கு கூப்பன்கள் மூலம்.  இதில் வேறு ஏதாவது இருக்கிறதா என்றும் தெரியவில்லை.  

ஏன் இப்படி சொல்கிறேன் என்றால்,"......

நான் டிஜிட்டல் பேமெண்ட் செய்யச்செய்ய என் பேங்கிடமிருந்து அவ்வப்போது எனக்கு ஒரு குறுஞ்செய்தி வந்து கொண்டே இருந்தது.  'இத்தனை புள்ளிகள் உங்கள் கணக்கில் வரவு வைக்கப்பட்டிருக்கிறது.  தற்போது உங்கள் சேமிப்பில் உள்ள புள்ளிகளின் எண்ணிக்கை' என்றெல்லாம் குறுஞ்செய்தி வரும்.  நான் அவற்றை இந்த ஜி பே ரிவார்ட்ஸில் வரும் வீடு கட்டும் விளையாட்டுச் செயலி போல நினைத்துக் கொண்டு பெரிதாக அதைப் பற்றி ஒன்றும் கவலைப்படாமல், ஒன்றும் நினைக்காமல் இருந்தேன்.

கொஞ்ச நாட்களுக்கு ஒருமுறை உங்கள் க்ரெடிட் பாயிண்ட்ஸ் ரீடீம் ஆகி வாங்கி எடுத்துக் கொள்கிறது என்றும் செய்தி வந்திருந்தகதைப் பார்த்திருக்கிறேன்.

சமீபத்தில் ஒரு நகை வாங்க வேண்டிய தேவை வந்தபோது GRT யில் ஒரு வழியாக விற்பனைப்பெண், சஃபாரி சூப்பவைசர், மேலாளர் என்றெல்லாம் பில்லைக் காட்டிக்காட்டி பல்லைக்காட்டி தொகையைக் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக குறைத்துக் கொண்டே வந்தபின் கவுண்டரில் பணம் செலுத்த பேப்பரை நீட்டினேன்.  டெபிட் கார்டையும் கொடுத்தேன்.

சிறிது நேரம் கழித்து கவுண்ட்டர் (ஜாதி அல்ல) பெண்மணி என்னை அழைத்து என் கார்டில் க்ரிடென்ஷியல் புள்ளிகள் இருப்பதாகவும் அவற்றை தேவையான அளவு உபயோகிப்பதாகவும் சொன்னார்.  அவர் இரண்டு மூன்று முறை சொல்லியும் எனக்கு சரியாக விளங்கவில்லை.  இப்போது அதுவரை உபயோகிக்கா விட்டால் அவை வீணே வங்கிக்குதான் சேரும் என்றார்.  'எனக்கு ஏதும் நஷ்டமா?' என்று கேட்டேன்.  'உபயோகிக்கா விட்டால்தான் நஷ்டம்' என்றார்.  'சரி' என்று ஒப்புதல் கொடுத்தேன்.

பார்த்தால்,

எனது பில்லில் நான் செலுத்த வேண்டிய தொகை ஐந்தாயிரம் ரூபாய் குறைந்திருந்தது.  இத்தனை வருடங்களாக இந்த புள்ளிகள் பற்றி அறியாதிருந்தோமே என்று தோன்றியது.  எவ்வளவு வீண் செய்திருக்கிறோம் என்றும் தோன்றியது.  உண்மையில் இப்போதும் ஒன்றும் சரியாய்ப் புரியவில்லை!ஆனாலும் G Pay Rewards ஐ விட இது தேவலாம் என்று தோன்றியது.

இப்போது தெரிந்து கொண்ட இன்னொரு விஷயம்...  கற்றுக்கொண்ட இல்லை, தெரிந்து கொண்ட...

ஊபர், ஓலா, ரேபிடோ செயலிகளை இன்ஸ்டால் செய்து கொண்டு அவர்களிடம் முன்பணம் கட்டி அவற்றின் மூலம் பயணிகளை பிடிக்கும் ஆட்டோ, பைக், கார் போன்ற வாகனங்கள் பற்றி நமக்கெல்லாம் தெரியும்.

அந்த கொள்ளைக்கார நிறுவனங்களும் ஏகப்பட்ட சலுகைகள் ஆஃபர்கள் அறிவித்து பயணிகளையும் கவர்கிறார்கள்.  வாகன ஓட்டிகளையும் கவர்கிறார்கள்.  

ஆரம்ப காலங்களில் பயணிகளுக்கு பத்து ட்ரிப்புகள், 8 ட்ரிப்புகள் 15 சதவிகிதம், பத்து சதவிகிதம் என்று தள்ளுபடியெல்லாம் கொடுத்தார்கள்.  ஆனால் அப்படி கிடைத்து நாம் பயணிக்கும் ஆட்டோக்காரர் இதைக்கேட்டு கடுப்பாகி விடுகிறார் என்பதையும் கண்டோம்.  அந்த சவாரியில் அவர்களுக்கு வெறும் ஐந்தோ பத்தோ கிடைத்தால் கடுப்பு வராதா என்ன!   ஆனால் அவர்களுக்குரிய காசை அந்த நிறுவனம் தந்து விடும்.  அதுவரை இவர்களுக்கு பொறுமை இல்லை என்பது மட்டுமில்லை, அந்த நிறுவனங்கள் சொல்லும் பயணக்கட்டணமே மிகவும் குறைவு என்பது அவர்கள் எண்ணம்.  ஆனால் அவர்களுகு கிடைக்கும் சலுகைகளை மட்டும் ஆவலுடன் வரவேற்பார்கள் அவர்கள்.

போகப்போக இந்த சலுகைகள் வழக்கம்போல குறைந்து கொண்டே வந்தன.

பெண்களுக்கு ஆயிரம் ரூபாய் மாதாமாதம் தருகிறேன் என்று முதலில் வீராப்பாய் சொல்லி விட்டு அப்புறம் அதை வாங்க ஏகப்பட்ட விதிகளைக் கொண்டு வந்ததே அரசாங்கம்..  அது போலதான் தனியார் நிறுவனங்களும்!

ஓட்டுனர்களை பொறுத்தவரை ஐந்து சவாரிகள் செய்தால் நூற்றைம்பது ரூபாய் போனஸ் என்று சொன்னார்கள்.  அப்புறம் அதை குறிப்பிட்ட நேரத்துக்குள் தொடர்ந்து செய்ய வேண்டும் என்றார்கள்..  அப்புறம் அதிலும் நான்காவது சவாரிக்குப் பின் அந்த குறிப்பிட்ட நேரம் முடியும் வரை அவர்களுக்கு அந்த ஐந்தாவது சவாரி அனுப்பாமல் பார்த்துக் கொண்டார்கள்!  ஒரே பதிவு எண்ணில் ஒன்றுக்கும் மேற்பட்ட நபர்கள் வண்டியோட்ட அவர்களே மறைமுகமாக ஆதரவு கொடுத்தார்கள்.

சில ஆட்டோ ஓட்டுனர்கள் ஒரே சமயத்தில் ஊபர், ஓலா இரண்டையும் ஒப்புக்கொண்டு எது அவர்களுக்கு லாபமோ அதற்குச் சென்றார்கள்.  இன்னொன்றை கேன்சல் செய்தார்கள்.  அப்படி அவர்கள் கேன்சல் செய்தால் கஸ்டமர்களுக்கு வண்டி வராமல் போவது கடுப்பு என்றாலும் பண விஷயத்தில் பிரச்னை இல்லை.  சிலர் சொல்லாமல் எதிர்திசையில் முன்னேறிக் கொண்டே இருப்பதைப் பார்த்து ஃபோனில் அழைத்து கேட்டால் 'நீங்கள் கேன்சல் செய்து கொள்ளுங்கள்' என்பார்கள்.  நாம் கேன்சல் செய்தால் நமக்கு 30 முதல் 40 ரூபாய் வரை பச்சா!

அதில் 'ஏன் கேன்சல் செய்கிறீர்கள்?' என்கிற கேள்வி பகுதி ஒன்று இருக்கிறது.  அதில் சென்று 'டிரைவர்தான் செய்யச் சொன்னார்' என்று டிக் செய்து விடுவேன் நான்.  பச்சாவிலிருந்து எஸ்கேப்! 

ஊபருக்கு ஐம்பது ரூபாய், ரேபிடோவுக்கு 45 ரூபாய் தினசரி டாப்பப் செய்ய வேண்டும்.  சிலர் அட்வான்ஸாக பணம் போட்டு வைத்திருப்பார்கள்.  

இந்த ஜனவரியில் அதற்கும் ஆப்பு வைத்தார்கள் செயலி கொள்ளையர்கள்.  ஜனவரி வந்ததும் எல்லா செயலிகளும் அப்டேட் செய்யச் சொல்லின.  செய்ததும் அவர்களுக்கு அதிர்ச்சி காத்திருந்தது.  ஒரு ஃபோன் நம்பரை ஒரு செயலிக்குதான் உபயோகிக்க முடியும்.  மூன்று செயலிகளும் வேண்டுமென்றால் மூன்று தனித்தனி ஃபோன் நம்பர் வேண்டும்.  இப்போது பார்த்தால் முதலில் சிலர், இப்போது நிறையபேர் ஆளுக்கு இரண்டு மூன்று செல் வைத்து ஆபரேட் செய்வதைக் காணலாம்.  வல்லவனுக்கு வல்லவன்.

இங்கே இன்னொன்று சொல்ல வேண்டும்.  சமீபத்தில் ஒரு நபருக்கு மூன்று சிம்கள்தான் என்று அரசு மற்றும் செல்போன் நிறுவனங்கள் அறிவித்திருக்கின்றன என்று நினைக்கிறேன்.  சிம் கார்ட் மேனேஜ்மேண்ட் ஆதார் மூலம் கட்டுப்படுத்த படுவதால் இதில் ஊழல் செய்வதும் சிரமம் என்றுதான் நினைக்கிறேன். 

சரி, இவர்கள் கஸ்டமர்களுக்கு என்ன அப்டேட் செய்திருக்கிறார்கள் என்று பார்த்தால் பூஜ்யம்தான்.  அந்த செயலி உபயோகிப்பதை இன்னும் கொஞ்சம் குழப்பமாக்கி சிரமப்படுத்தி இருக்கிறார்கள்.  எப்போதுமே ஓட்டுனரை தொடர்பு கொள்ள அழைத்தால் நமது அழைப்பு சம்பந்தப்பட்ட நிறுவனங்கள் வழியாகத்தான் ஓட்டுனரை அடையும்.  அவர்கள் நம்பர் நமக்குத் தெரியாது.  நமது நம்பர் ஓட்டுனருக்குத் தெரியாது.  எனினும் ஏதோ தொடர்பு கொண்டு பேச முடிந்தது.  இப்போது ஏர்டெல் கஸ்டமர்கேர் பதிவு செய்யப்பட தகவல் போல ஏகப்பட்ட 'ஆம், இல்லை' வைத்திருக்கிறார்கள். நாம் புரிந்துகொண்டு ஆம் இல்லை அமுக்குவதற்குள் ஓட்டுநர் பொறுமை இழந்து அழைப்பை துண்டித்து விடுகிறார்.

கொசுறு : இது இப்போது எடுக்கப்பட்டு பழைய மாதிரியே வந்து விட்டது.

=================================================================================================

ஏகாந்தமாய் 

அழைக்கும் வனம், அத்துவானம் ..

சுற்றுலாத் துறை என்பதாக ஒன்று சோமாலியாவில் அப்போது இல்லை.

(இப்போதும் இருக்க வாய்ப்பில்லை! நிலமை அப்படி..) ஒருசில டாக்ஸிகள்,

பப்ளிக் ட்ரான்ஸ்போர்ட் என்கிற பெயரில் சில மினி பஸ்கள், டொயோட்டா வேன்கள், சாமானியர்கள் சந்தைபோன்ற இடத்திற்குப் பயணிக்க என சில டொயோட்டா பிக்-அப்கள் என இவ்வளவுதான் காணக் கிடைக்கும் தலைநகரிலேயே. கார்கள், 4WD-க்கள் என்றால் அவை வெளிநாட்டவர்களுக்கு, எம்பசி, ஐ.நா. போன்ற அயல் நிறுவனங்களுக்குச் சொந்தமானவை. சர்வதேச உதவி நிறுவனங்களின் லேண்ட் ரோவர்கள் சில அங்குமிங்கும் நகரில் அலைந்துகொண்டிருக்கும். மொகதிஷு தவிர, நாட்டின் மற்ற டவுன்களைப்பற்றி (அவை உண்மையில் டவுன்கள்தானா..?) ஏதும் குறிப்பிடாதிருப்பதே நல்லது. டான்ஸானியா, கென்யா, தென்னாப்பிரிக்கா, உகாண்டா போன்ற ஓரளவு முன்னேறிவரும் ஆஃபிரிக்க நாடுகளில்தான் ஆஃபிரிக்கன் சஃபாரி போன்ற உல்லாசப் பயணங்களை எல்லாம் சரிவர இயக்க என தனியார் ட்ராவல் ஏஜென்சிகள் எல்லாம் இருந்தன. சோமாலியாவில் சுற்றுலாப் பயணமா? Travel at your own risk !

வார இறுதியில் ஊர் சுற்றுவதற்காக, ப்ராஜெக்ட் வண்டிகளை – பெரும்பாலும் லேண்ட் ரோவர்கள், பிக்-அப்கள் போன்றவை - நிர்வாகத்திடம் அனுமதி பெற்று மொகதிஷுவில் பணிபுரிந்த இந்திய

நண்பர்கள் சிலர் எடுத்துவருவதுண்டு. (சிலர் வசதி இருந்தும் சொந்தக் கார் வைத்திருக்க அஞ்சினார்கள். காரணம், வண்டி படுத்துவிட்டால், அங்கேயே விட்டுவிட்டு நகர்ந்துவிடவேண்டியதுதான். ரிப்பேருக்கு வாய்ப்பில்லை.)

நகரத்துக்கு வெளியே (40 கிமீ. தூரத்துக்கு மேல்) அயல்நாட்டவர் செல்வதானால், சோமாலி அரசிடம் முன் அனுமதி பெறவேண்டும். அரசின் ப்ராஜெக்ட்களில் பொறுப்பான பதவிகளில் இருந்த இந்தியர்கள் ஓரிருவர் அப்படி சில முறை அனுமதி பெற்றுவிட, இரண்டு மூன்று கார்கள், லேண்ட்ரோவர்களுடன் நாங்கள் (பெரும்பாலும் 10-12 பேர்) மொகதிஷுவிற்கு வெளியே 40-50 கி.மீ. வரை, பிக்னிக் என்கிற பெயரில் சென்று வந்திருக்கிறோம்.

அன்று காலை, மொகதிஷு எல்லையை எங்கள் கார்கள் கடக்க முயல்கையில், சாலையோரத்தில் ஒரு சின்ன செக்யூரிட்டி போஸ்ட். ஒரு ஒல்லிக்குச்சி கான்ஸ்டபிள் துப்பாக்கியுடன் நின்றிருந்தவன், எங்களை நிறுத்தி சோதித்தான். அரசின் ‘அனுமதி’ காகிதத்தை வாசித்துப்பார்த்தான்.

ஒரு சல்யூட் வைத்து ஒருபக்கம் கைகாண்பித்துப் போகச் சொன்னான்.

போனோம்..போனோம்.. போய்க்கொண்டே இருந்தோம். நகருக்கு வெளியே பயணம் மேற்கொள்வதே ஒரு சாதனைதான் சோமாலியாவில்.

ஏனென்றால் தலைநகர் எல்லையிலிருந்து சில கி.மீ.கள் தாண்டியபின்னேயே காணக்கிடைப்பது வெறும் காட்டுப்பகுதி. காடென்றால் அடர்ந்த மரங்கள் சூழ்ந்த வெளி என்று அர்த்தம் கொள்ளவேண்டியதில்லை.

திட்டுத் திட்டாக ஆங்காங்கே சிலபல மரங்கள். உயர்ந்து நின்று பயமுறுத்தும் முட்புதர்கள். காட்டுச் செடிகள். சில இடங்களில்

ஒரேயடியாக வெட்டவெளி பரந்து கிடந்து, ஆகாசத்தோடு போட்டிபோடப்

பார்த்தது. நாம் எங்கே போகிறோம்.. என ஏதோ ஒரு புத்தகத் தலைப்புபோல் வாக்கியங்கள் மனத் திரையில் தோன்றி, வழிநெடுக தொந்திரவு செய்தவாறிருந்தது. காட்டின் சில பகுதிகளில் வழிநெடுக பேர் தெரியா முரட்டு செடிகொடிகள், விதவிதமாகப் பூத்துக் காய்த்துக் கிடக்கும்.  வழி என்றால் ஏதோ நம்ம ஊர் கிராமப்புற மண்சாலை என நினைத்துவிடவேண்டாம். ஒரு சாலையும் இல்லை. நாங்களே மனக் கற்பனையில் வரைந்துகொண்டு, போன, வந்த, ஒரு ’வழி’. ’மனமிருந்தால் மார்க்கமுண்டு’ என்பது இதுதானோ?

மரங்கள், புதர்கள், புழுதிப் பிரளயம். அடுத்த 3-4 மணி நேரத்துக்கு இதுதான். மனித நடமாட்டமே எங்கும் தென்படவில்லை. வழியிலே ஏதாவது சிறுவகை விலங்குகள் பார்க்கக் கிடைக்கலாம் என்பது எங்களில் சிலரது அனுமானம். கிடைத்ததோ ஏமாற்றம். விலங்குகளின் தரிசனத்திற்கு இன்னும், இன்னும் உள்ளே, எதியோப்பியா எல்லைவரை

செல்லவேண்டுமோ? கிட்டத்தட்ட 35-40 கி.மீ. பயணித்திருப்போம்.  காற்றோட்டமும் சரியாக இல்லை. வெயில் நாக்கை

வரண்டுபோகவைத்தது. ஏசி-யில்லா வண்டிகள், ஆசையில்லா வாழ்க்கைபோலே.. ஆளுக்காள் கோக்கையோ, தண்ணீரையோ அவ்வப்போது விழுங்கியவாறு, பேந்தப் பேந்த முழித்தவாறு பயணத்தைத் தொடர்ந்தோம்.

தொலைவில், ’அஃப்கோய்’ (Afgooye) என்ற பகுதியில், ஒரு பெரும் அரசுப்பண்ணை இருப்பதை எங்கள் குழுவில் சிலர் அறிந்திருந்தார்கள்.

அதுதான் அன்று எங்களது ரூரிஸ்ட் ஸ்பாட். ஒருவழியாகத் தட்டுத் தடுமாறி (இடையிலே கார் ஏதாவது ப்ரேக்-டவுண் ஆகிவிடாதிருக்கவேண்டுமே என்கிற பயம், பிரார்த்தனைவேற..)

வண்டிகளை ஓட்டியவாறு போய்ச் சேர்ந்தோம். அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாய் சில குடிசைகள். தோட்ட வேலையாட்கள் சிலர் திரிந்துகொண்டிருந்தார்கள். எங்களது கார்களின் வருகை அவர்களுக்கு அதிசயமாய்த்தோன்றியது. கார்களின் உள்ளே ஏதோ வேற்றுக்கிரகவாசிகள் போல நாங்கள் அவர்களுக்குத் தெரிந்திருக்கவேண்டும். அவர்களிடம் கொஞ்சம் சோமாலியில் பேசி, டிப்ஸ் கொடுத்தபின் சமாதானமாகி, உள்ளே போகச்சொல்லி வழிவிட்டார்கள். ஒரு பகுதி முழுதும் பெரும் வாழைத்தோட்டங்கள். இன்னொரு பகுதியில் பச்சைப்பசேலென்று ஏதேதோ மரங்கள். ஒரு ஓரமாகக் கார்களைப் பார்க் செய்துவிட்டு, சாமான்களை எடுத்துக்கொண்டு உள்ளே நடந்தோம். உயர்ந்து நின்று நிழல் தந்து பரந்திருந்த ஒரு பெருமரத்தினிடையே வசதியாக இடம்பிடித்து உட்கார்ந்து கொண்டோம். தரையில் உட்கார்ந்து காலை

நீட்டிக்கொள்வதில்தான் எத்தனை சுகம்.. ப்ளாஸ்டிக் விரிப்புகளை விரித்து, கொண்டுவந்திருந்த உணவு வகைகள், பீர், தண்ணீர் பாட்டில்கள்

இத்தியாதிகளை விரித்துவைத்து சாப்பிட்டோம். காபி, டீ, பீர் போன்ற திரவ ஆகாரமும் உள்ளே. அரட்டைகளில் களித்தோம். அந்த இடம் வெக்கையின்றி இதமாக இருந்ததால் நேரம் போனதே தெரியவில்லை.

சில மணிநேரம் கழித்து மொகதிஷுவை நோக்கிய சிக்கலான பயணத்தைத் தொடர்ந்தன எங்களது வண்டிகள்.  ஊருக்குத் திரும்பிவருகிற வழி கொஞ்சம் மாறிவிட்டிருந்தது. அதாவது தவறவிட்டிருந்தோம். தட்டுத்தடுமாறி வண்டிகள் முனகியவாறு போக, புழுதிப் படலம் பத்தடிக்கு முன்னே பார்க்கவிடாது தடுத்தது. இருந்தும் வண்டிகள் மிக மெதுவாக ஊர்ந்ததால், அந்த மாலை வெயிலில்,

வழியோரப் புதரொன்றில் சிவப்பாக மின்னியவாறு ஏதோ தெரிந்தது. அது என்ன பழம்.. கொஞ்சம் நிறுத்துங்கப்பா.. என்று ஒரு சிலர் பரபரக்க,

வண்டிகள் ஒவ்வொருன்றாய் கிரீச்சிட்டு நின்றன. ஓரிருவர் குதித்து

இறங்கி, புதர் விலக்கிப் பார்க்க, சில மிளகாய்ச் செடிகள் காட்டுப்புதர்களுக்கிடையே வளர்ந்து காயும், பழமுமாக நின்றிருந்தன.  அங்கே யார் போட்டார்கள் மிளகாய் விதைகளை! நிஜமாகவே மிளகாய்தானா என்று சந்தேகத்துடன் ஒருவர் பறித்துப் கொஞ்சம் கிள்ளி வாயில் போட (”ஐயோ.. வாயில்ல போட்டுக்காதீங்க.. ஏதாவது விஷப் பழமாக இருந்திடப்போகுது..” - வண்டிக்குள்ளிருந்த ஒரு வீரரின் கிறீச்சிடல்!). மென்றவரின் காதுகளில் லேசான புகை. மிளகாய்தான் என அவர் ஊர்ஜிதம் செய்ய, ஆசையாகப் பாய்ந்து ஆளுக்குக் கொஞ்சம் பறித்துப் பையில் போட்டுக்கொண்டோம். பிக்னிக் என அன்று அங்கே மெனக்கெட்டு வந்தவர்களுக்கு, இயற்கையின் காரமான போனஸ்..

மாலை 6 மணி வாக்கில் எங்கள் வண்டிகள் நல்லபடியாக நகரத்திற்குத்

திரும்பின. எல்லோரும் பை சொல்லிப் பிரிகையில், ஏதோ பெரிய

அட்வென்ச்சர் செய்துவிட்ட பெருமிதம் எங்கள் முகங்களில் தெரிந்தது!

**

வளரும்….

===============================================================================================

நியூஸ் ரூம் 

பானுமதி வெங்கடேஸ்வரன் 

- அரசு உத்தரவு,விதிகள் எதுவும் இன்றி தங்கள் விருப்பப்படி சான்றிதழ்களை தாசில்தார்கள் வழங்க முடியாது எனவும், ஜாதி, மதம் அற்றவர் என சான்றிதழ் வழங்க உத்தரவிட முடியாது என்றும் சென்னை உயர் நீதிமன்றம் உத்தரவிட்டுள்ளது.

- தமிழ் சினிமா இயக்குனரான வெற்றி என்பவர் படப்பிடிப்பிற்காக லொகேஷன் பார்ப்பதற்காக தன் உதவியாளருடன் சிம்லா சென்றிருக்கிறார். அங்கு இன்னோவா காரில் பயணித்த பொழுது திடீரென கட்டுப்பாட்டை இழந்த வண்டி, சட்லெஜ் நதியில் சீறிப்பாய்ந்திருக்கிறது. 200 அடி பள்ளத்தில் உருண்டு, நதியில் விழுந்து மிதந்திருக்கிறது. இந்த விபத்தில் ஓட்டுனர் இறந்து விட்டார். வெற்றியோடு பயணித்த கோபிநாத் என்பவர் படுகாயங்களோடு தப்பி சிகிச்சை பெற்று வருகிறார். வெற்றி என்ன ஆனார் என்று தெரியவில்லை. இந்த வெற்றி முன்னாள் எம்.எல்.ஏ.வும், முன்னாள் சென்னை மாநகர மேயரும் சைதை துரைசாமியின் மகனாவார்.

அவரது உடல் 12 ஆம் தேதியன்று கண்டு எடுக்கபப்ட்டது.

- கர்நாடகாவில் அரசு பேருந்துகளில் பெண்கள் இலவசமாக பயணிக்கலாம் என்னும் திட்டத்தால் கோவில்களின் வருமானம் இரண்டு மடங்கு உயர்ந்திருக்கிறது

- பாலக்காடு,கேரளாவில் நடைபெறும் சர்வதேச திரைப்பட விழாவில் இயக்குனர் கமலக்கண்ணன் இயக்கி தமிழகத்தின் ஈரோட்டைச் சேர்ந்த சிறுவர்கள் நடித்த 'குரங்கு பெடல்' என்னும் திரைப்படம் மக்கள் மனதை கவர்ந்துள்ளது.

- வடபழனி நூறடி சாலையில் வந்து கொண்டிருந்த ஆம்னி பஸ்ஸின் டயர் கழன்று ஓடி ஆட்டோவில் மோதி விபத்து. 

- 2023ஆம் ஆண்டில் அதிகமான செல்போன் விற்பனை செய்திருக்கிறது ஓப்போ,விவோ,ஒன் ப்ளஸ் போன்ற சைனீஸ் ஸ்மார்ட் போன்களை தயாரிக்கும் BBK Electronics group என்னும் நிறுவனம்.

- உலகளவில் போக்குவரத்து நெருக்கடியில் 2022 ல் இரண்டாம் இடத்தில் இருந்த பெங்களூர் 2023ல் ஆறாம் இடத்திற்கு வந்திருப்பதில் பெங்களூரு போக்குவரத்து காவல்துறை பெருமிதம்.

=======================================================================================================================

இன்றைய இலக்கியப் போக்கு தங்களுக்குத் திருப்தி தருகிறதா?

"சில இலக்கியவாதிகள் திருப்தி தருகிறார்கள். அவர்களின் இலக்கியப் போக்கு திருப்தி தருகிறது. வண்ணநிலவனைப்போல், வண்ணதாசனைப்போல் எழுத்தை மட்டும் எழுதிவிட்டு தங்களைப் பற்றி தம்பட்டம் அடித்துக் கொள்ளாதவர்களைத்தான் எனக்குப் பிடிக்கிறது. 

ஆனால் அடுத்தவர்களை படுமட்டமாகத் தாக்குவதும் தங்களைத் தாங்களே வானளாவப் புகழ்வதும்தான் இன்றைய இலக்கியப் போக்கு என்று ஆகிவிட்டது. இது யாருக்குத்தான் திருப்தி தரும்? நன்றாக எழுதும் பலர்கூடத் தங்களைத் தாங்களே மட்டு மீறிப் புகழ்ந்து கொள்ளும் அவலத்தைச் செய்து வருகிறார்கள்.

சுரதா ஒரு எழுத்தாளரைப் பற்றி என்னிடம் கேட்டார். அவர் எழுத்தைப் பற்றி என் அபிப்ராயம் என்ன என்று விசாரித்தார்.

அவர் நன்றாகவே எழுதுகிறார் என்றேன். "ஆனால் ரொம்ப கர்வியோ' என்றார் சுரதா. "ஆம்' என்றேன். "நான் அவர் எழுத்தை இதுவரை படித்ததில்லை. அவன் கர்வி என்று தெரிந்தபிறகு இனி படிக்கப் போவதும் இல்லை. அப்படியிருக்க அவரை நான் ஏன் மதிக்க வேண்டும் சொல்லுங்கள்!' என்றார் அவர்! என்னைப் போலவே பலருக்கு இந்தத் தற்பெருமைக் கலாசாரம் அலுப்பாக இருந்துள்ளது

என்பதை என்னால் புரிந்து கொள்ள முடிந்தது. இலக்கியப் போக்கு பிடிப்பது இருக்கட்டும். இலக்கியவாதிகளின் போக்கு பிடிக்கும்படியாக இல்லையே!''

- திருப்பூர் கிருஷ்ணன் பேட்டி  நன்றி: சந்தவசந்தம்

நன்றி திரு R. கந்தசாமி ஸார்.

===========================================================================================

இணையத்திலிருந்து...

எடுக்கப்படும் புகைப்படமே தன் வாழ்வின் கடைசி நொடிகள் என்று அறியாத கணங்கள்....

Tina Watson's Last Breaths 

Tina and Gabe Watson were newlyweds on their honeymoon to Australia. Gabe wanted to go diving at the Great Barrier Reef, and to convince Tina to do so, he told her that he was a certified scuba diver. That was a blatant lie.  

When the currents got too strong, Gabe quickly swam back to the surface, leaving Tina behind to perish, later saying an ear problem prevented him from diving down deeper to help her. This image depicts Tina on her last breath, lying sideways on the seafloor behind another diver posing, oblivious to what was happening behind them.

=======================================================================================

'காரில் போறவனே

கவிதை ஒன்று எழுதேன்

என்னைப்பற்றி' என்றது

அதோ தெரியும்

அந்த ஒற்றை மரம்.

கவனமாய்

படமெடுத்துக் கொண்டாலும்

'உன்னைப்பற்றியா?

என்ன எழுத?' என்றேன்

சின்ன சிரிப்புடன்

'வெட்டவெளியில்,

பொட்டல் நிலத்தில்

வெயிலிலிருந்து உங்களை எல்லாம்

காக்க

வேர்விட்டிருக்கிறேனே

அதுபற்றி எழுது' என்றது மரம்

'பொட்டல்வெளியில்

ஒற்றை மரம்' என்றேன்

சுருக்கமாக

'சரிதான்

ஆனால் உன்

பரிதாபப்பார்வை தேவையில்லை

சுயபரிதாபம்

மனித இனத்தோடேயே இருக்கட்டும்

இணை யாருமில்லாவிட்டாலும்

இங்கு நிலையாய் நின்று

ஒரு

கணமும் அதை யோசியாமல்

நிழல்தரும் என் மேன்மை

உனக்கும் புரியவில்லை

நீ சொல்லியா

மற்றவர்க்கு

புரியப்போகிறது..

தாண்டிச் சென்று விடு நீயும்

தவறாது அனைவரும்

செய்கிறார்கள் அதைதான்'

என்றது மரம்.

'பெருமை பேசுகிறாயோ?' என்றேன்.

'கற்றுக் கொள்ளுங்கள் என்கிறேன்' என்றது

'வெட்டாமல் விட்டிருக்கிறார்களே

சந்தோஷப்படு' என்றேன்

'உணராமல் உலைவைக்கும்

உங்களுக்குதான் அதுவும்

புரியவேண்டும்'

மரம் சொன்ன வார்த்தைகள்

தாண்டி வந்த என்

பின்னால் காற்றில் கரைந்தது.

====================================================================================

இதென்ன

ஜோடி சேராமல்

தள்ளித் தள்ளியே

இருக்கின்றன இலைகள்??

================================================================================

கருணை கொலை மூலம் அன்பு மனைவியுடன் மரணித்த நெதர்லாந்து மாஜி பிரதமர்

================================================================================================================

பொக்கிஷம் :

அந்த ஆணின் முகத்தில் யாருடைய சாயல் தெரிகிறது? எனக்குத் தோன்றுவதுதான் உங்களுக்கும் தோன்றுகிறதா?

புதிர் போட்டிருக்கிறார்கள்....

இது நான் சிறுவயதில் சாப்பிட்ட நினைவு இருக்கிறது. ஆனால் மாத்திரையாகவா, டானிக்காகவா என்று நினைவில்லை!

தனித்தனியாக போட்டிருந்தால் இந்த வாரத்தை இதை வைத்தே ஒட்டி இருப்பேன்!

ஆஹா.. விடைகளும் வந்துடுச்சே...