கேட்டு வாங்கிப் போடும் கதை - " கதாநாயகி" :: செல்வராஜூ துரை

" கதாநாயகி" 

---

செல்வராஜூ துரை

************** 

அவளோட பேர் என்ன?..

அவளுக்குத் தெரியாது.. 

அவளையும் அரவணைத்தபடி பூமாதேவி சுற்றிக் கொண்டு இருக்கிறாள்...

வெள்ளந்தியான ஜனங்கள் கூப்பிடும் விதத்தால் இருபது வயதிலேயே எல்லாருக்கும் ஆத்தா ஆகிவிட்டாள்...

புகழ் பெற்ற மாரியம்மன் கோயில் இருக்கும் ஊர் இது..

கோயிலுக்கு வருபவர்களை நம்பி இருக்கும் சன்னிதிக் கடைத் தெருவில்

கோயிலுக்குள் இருப்பவளை நம்பி அங்கே சுற்றி வருபவள் இவள்...

பிச்சை எடுப்பவளா!...

அப்படிச் சொல்லி விட முடியாது...

கோயிலுக்கு அந்தப் பக்கமாக  தெப்பக் குளம்...   அதன் கரையோரமாக முடி இறக்கும் கொட்டகை..

அதுதான் அவளது மாளிகை..

பழைய தகரப் பெட்டி கோரைப்பாய் துணி மூட்டை இவற்றோடு போர்வை ஒன்று..   அவ்வளவு தான் அவளது சொத்து...

அந்தப் போர்வை கூட வாழைப்பழக் கடை வைத்திருக்கும்  மீசைக்கார தாத்தா வாங்கிக் கொடுத்தது..

அம்பாளின் அருட்திரளும் ஜனங்களின் வெள்ளந்தியான குணமும் அவளுக்குப் பாதுகாப்பாக இருந்தன...

விடியற்காலையில் கோயில் திறக்கப்படுவதற்கு முன்னாலேயே விழித்துக் கொள்வாள்...

குளத்தில் முங்கிக் குளித்து விட்டு  கிழங்கு மஞ்சளை உரசி முகத்தில் பூசிக் கொள்வாள்.. கண்களில் மையிட்டுக் கொள்வாள்... நெற்றி முழுதும் திருநீறு.. நடுவாக பெரிய குங்குமம் இட்டுக் கொள்வாள்..

இந்த அலங்காரம் கிழவி சொல்லிக் கொடுத்தது...

யாரந்தக் கிழவி...

பன்னிரண்டு வருசங்களுக்கு முன்னால் கிழவி தான் இவளுக்குத் துணை.. வேறு யாரும் இல்லை..

கிழவிக்கு இவள் எந்த வகையில் பேத்தி என்று தெரிந்து கொள்வதற்குள் கிழவி போக வேண்டிய இடத்துக்குப் போய்ச் சேர்ந்து விட்டாள்...

ஒன்றும் புரியாமல் அழுது கொண்டு நின்ற இவளுக்கு அங்கிருந்த முடி இறக்கும் ராமசாமியும் மற்றவர்களும் ஆதரவுக்கரம் நீட்டினார்கள்...

நாலு நாள் கழித்து கிழவி சொல்லிக் கொடுத்த மாதிரி -  பூ, பொட்டு, குங்குமத்துடன் கோயில் வாசலில் நிற்க - அதுவே பழகிப் போனது..

மஞ்சள் நிறத்தில் பாவாடை.. ஜாக்கெட்..  அரக்கு நிறத்தில் தாவணி..

இதே மாதிரி நாலு செட்டும் நீல நிறத்தில் ரெண்டு செட்டும் வைத்திருக்கிறாள்..

காதுகளில்  கவரிங் ஜிமிக்கிகள்.. கழுத்தில் வண்ண வண்ண பிளாஸ்டிக் மணி மாலைகள்... கைகளில் கண்ணாடி வளையல்கள்...

எல்லாம் முடிந்ததும் தோள் பையை இடது பக்கமாக மாட்டிக் கொள்வாள்..

பூ விற்கும் ராமாயியிடம் அஞ்சு ரூபாய்க்கு மல்லிகைப் பூ வாங்கி தலையில் வைத்துக் கொள்வாள்...

வலக்கையில் வேப்பிலைக் கொத்து..  இடக்கையில் ஆளுயரத்துக்கு பிரம்பு..

அப்படியே அவள் மெல்ல நடப்பாள்...  எதிரே வரும் விடலைகளுக்கு வயிற்றைக் கலக்கியடிக்கும்...  தெறித்து ஓடிப் போய் விடுவார்கள்...

நேராகப் போய் கோயிலின் தலை வாசல் மண்டபத்தில் நிற்பாள்...

அங்கிருந்து பார்த்தால் மூலஸ்தானம் ஒளி மயமாகத் தெரியும்...  கும்பிட்டு நிற்பாள்.. கண்களில் நீர் வழியும்...

அப்படியே விழுந்து வணங்கி விட்டு அங்கே எரிந்து கொண்டிருக்கும் அக்னிச் சட்டியின் விளிம்பில் படிந்திருக்கும் கரியை மோதிர விரலால் தொட்டு புருவங்களுக்கு நடுவில் இட்டுக் கொள்வாள்...

மாதத்தில் நான்கைந்து நாட்கள் தவிர்த்து மற்ற எல்லா நாட்களும் இப்படித்தான்..

எவரிடமும் கை நீட்டி பிச்சை என்று கேட்க மாட்டாள்...

பொதுவாக கிராமத்து மக்களுக்கு மாரியம்மன் கோயிலில் வைத்து கல்யாணம் முடிப்பது என்றால் இரட்டை சந்தோஷம்...

அப்படி கோயிலில் கல்யாணம் முடித்து வருபவர்களை எதிர் கொள்வாள்...

முற்றிய நாகரிகத்தினர் ஒரு ஓரமாக விலகிப் போனாலும் ஏனையோர் முக மலர்ச்சியுடன், "வா... ஆத்தா!.." என்பார்கள்..

மணமக்களுக்கு திருஷ்டி சுற்றி வேப்பிலையால் மூன்று முறை வருடி விடுவாள்..

அவர்கள் மனமுவந்து கொடுக்கும் பணத்தை அப்படியே தோள் பையில் வாங்கிக் கொள்வாள்...

முகூர்த்த நாட்களில் எல்லாம் அவளது தோள் பை நிறைந்தே இருக்கும்..

ஒரு சமயம் யதார்த்தமாக யாருக்கோ ஏதோ சொல்லப் போக -

இருபது வருடமாக இழுத்துக் கொண்டு கிடந்த நிலத் தகராறு அவர்கள் பக்கம் ஜெயமாகி விட்டது...

தேடி வந்து மரியாதை செய்தார்கள்...

பாவாடை தாவணி, பூ பழம், அரை பவுன் மோதிரம் என்று...

மோதிரத்தைத் தவிர்த்து விட்டு மற்றவைகளை எடுத்துக் கொண்டாள்...

இது காட்டுத் தீயாகப் பரவி விட்டது...  ஏகத்துக்கும் அவளைச் சுற்றி கூட்டம்...

" நகரு... நகரு... ஆத்தாவோட பார்வைய மறைக்காதே!.. "

நாட்டாமை பண்ணிக் கொண்டு நாலு பேர் வந்தார்கள்...

விஷப் பாம்புகள் என்று மனதில் பட்டது..

" எனக்கு இஷ்டம் இல்லை... விலகிப் போய்டுங்க!... " - என்றாள்...

" எம்பேச்சைக் கேக்கலை.. ன்னா...  நீ எப்படி வேசம் கட்டுறே... ன்னு பார்க்கிறேன்...ஒட்டுத் துணி இல்லாம உருவிடுவேன்!.. " - உறுமினான் ஒருவன்..

உறுமிய அவன் அன்று சாயங்காலமே லாரியில் அடிபட்டு உருத்தெரியாமல் போனான்...

அதற்குப் பிறகு பெரும்பாலும் மௌனம் என்றானாள்...

அளவுக்கு மிஞ்சி அவள் அலைவதில்லை...  மாவிளக்கு பொங்கல் புளியோதரை நேர்ச்சை கூழ் என்று பிரசாதங்கள்...  வயிற்றுப்பாட்டிற்கு பிரச்னை இல்லை..  எல்லாவற்றுக்கும் மேல் வருசம் முழுவதும் அன்னதானம்..

'இன்றைக்கு இது போதும்' என்று மனசு சொல்லி விட்டால் கோயிலின் எல்லையை விட்டு நகர்ந்து விடுவாள்..

குளத்தில் இறங்கி முகம் கழுவி விட்டு புங்க மரத்தின் கீழ் அமர்ந்து கொள்வாள்...

மைனாக்களும் அணில்களும் சத்தம் போடுவதைக் கேட்டு சிரித்துக் கொண்டு இருப்பாள்...

சாயங்காலம் பசிக்கும் போது மணி கடையில் நாலு இட்லி...  கையோடு காசு கொடுத்து விடுவாள்...

ஒரு டீ குடித்தாலும் ஒரு ரூபாய் கொடுத்து கணக்கை நேர் செய்து விடுவாள்...

" இருக்கட்டும் ஆத்தா!.. " - என்றால், " மணியண்ணே.. நீ புள்ளக்குட்டிக்காரன்!.. " - என்பாள்..

அன்றைக்கு மணியின் கல்லாப்பெட்டி நிறைந்திருக்கும்..

அதைத் தெரிந்து கொண்ட மற்ற கடைக் காரர்கள் இன்று இங்கு ஆத்தா வரமாட்டாளா!... என்று காத்திருப்பார்கள்..

இது இது இத்தனை ரூபாய் என்பது மட்டுமே அவளுக்குத் தெரியும்..  மற்றபடி மொத்தமாக எவ்வளவு இருக்கிறது என்பது தெரியாது...

அவ்வப்போது மீசைக்காரத் தாத்தா எண்ணிப் பார்த்து இருப்பதைச் சொல்வார்....  மற்றவரை

" இதை நீங்க வெச்சுக்குங்களேன்!... " - என்று மெலிதாகச் சிரிப்பாள்...

" எனக்கெதுக்கு இது!..  வேணுங்குறது இருக்கு.. உனக்கு தேவைப்படும் கண்ணு!.. " - என்பார் பதிலுக்கு...

சரி... அவளுக்கு என்ன தேவை!?...

விவரம் கண்டு சொல்லத் தான் ஒருவரும் இல்லையே!... ஆனாலும் கிடைப்பதில் ஓரளவை கை கால் விளங்காமல் யாசித்துக் கொண்டிருப்பவர்களிடம் கொடுத்து விடுவாள்...

சிறுவயதில் தன்னை ஆதரித்த ராமசாமியின் மகள் கல்யாணத்துக்கு

' பணம் தந்தே தீருவேன்.. ' - என்று விடாப்பிடியாக சொல்லியிருக்கிறாள்...

இப்படியாகப் போய்க் கொண்டிருந்த போது ஒருநாள் சாயங்காலம் - எதிர்த்த டீக்கடையில் பரோட்டா அடிப்பவன் இளித்துக் கொண்டு வந்து எதிரில் நின்றான்...

அவன் அப்படி ஒன்றும் நல்லவன் இல்லை...

திடுக்கிட்டவள் அருகில் இருந்த பிரம்பைக் கையில் எடுத்து ஓங்கினாள்...

"அடிச்சிடாதே... அடிச்சிடாதே... " - என்றபடி தடுமாறியவன் - " உன்னிடம் ஒரு சேதி பேசணும்!.. " - என்றான்...

ஓங்கிய பிரம்பை கீழே இறக்காமல் ' என்ன?.. ' - என்பதைப் போல  புருவங்களை உயர்த்தினாள்...

" நானும் பல நாளா யோசிச்சிட்டேன்... இதத் தவிர வேற எதுவும் தெரியலே.. உனக்கு... ன்னும் யாரும் இல்லை..  எனக்கு... ன்னும் யாரும் இல்லை..  நாம கலியாணம் கட்டிக்கலாமா?... உனக்கு நான்.. எனக்கு நீ!.." 

பேசிக் கொண்டே அவள் அருகில் அமர்வதற்கு முயன்றான்..

சடார்.. எனப் பிரம்பால் தரையில் தட்டியவள் - " போய் யாராவது பெரியவங்கள வந்து பேசச் சொல்லு!.. " - என்றாள்..

" நாந்தான் யாரும் இல்லைன்னு சொல்றேனே!... "

" டீக்கடை முதலாளி!... அவரு வந்து பேச மாட்டாரா?... "

இந்தக் கேள்விக்கு ஏதும் சொல்லாமல் அங்கிருந்து நகர்ந்தான்...

அவளுடைய மனதில் ஏதோ ஒன்று உறுத்தியது... தகரப் பெட்டிக்குள்ளிருந்து திருநீறை எடுத்து நெற்றியில் பூசிக் கொண்டு படுத்தாள்.. தூங்கி விட்டாள்...

இது நடந்த மூன்றாம் நாள்... ஞாயிற்றுக் கிழமை... சூரியன் இறங்கிக் கொண்டிருந்தான்..

கோயிலைச் சுற்றி நூற்றுக் கணக்கான மக்கள்.. கோயில் வாசலில் படுத்துறங்கினால் நோய் நொடி தீரும்.. பேய் பிசாசுகள் ஓடும் என்ற நம்பிக்கையில் கூடியிருக்கிறார்கள்...

குளத்தங்கரை கொட்டகை முன்பாகவும் மக்கள் திரள்...

வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்தவள் அப்படியே அசந்து விட்டாள்...

அரைத் தூக்கத்தில் அப்படியும் இப்படியும் புரண்டு கொண்டிருந்தவள் காலில் ஏதோ ஊர்வது போல் இருந்ததால் சட்டென விழித்து எழுந்தாள்...

கால்மாட்டில் அவன் தான்.. அவனே தான்!..

" டே...ய்!.. "

விழுந்தடித்துக் கொண்டு ஓடினான் அவன்...

அங்குமிங்கும் படுத்துக் கிடந்தவர்கள் அலறியடித்துக் கொண்டு எழுந்தார்கள்... சத்தம் போட்டார்கள்... மறுபடியும் தூக்கத்தில் ஆழ்ந்தார்கள்...

பொழுது விடிந்த வேளையில் டீக்கடையில் ஒரே சத்தம்...

" பரோட்டா அடிக்கிறவன் பணத்தை எடுத்துக்கிட்டு ஓடிப் போய்ட்டானாம்!... " - ஜனங்கள் பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள்...

பொழுது விடிந்தது வழக்கம் போல... கோயில் வாசலுக்குச் சென்றாள் அவள்..

ஒரு வயதுக் குழந்தையுடன் நின்றிருந்த ஏழைத் தம்பதியரை நெருங்கினாள்..

" ஆத்தா... புள்ளக்கு ஒடம்பெல்லாம் அக்கி வந்த மாதிரி இருக்கு... கொஞ்சம் துன்னூறு பூசி இறக்கி விடு.. உனக்குப் புண்ணியமாப் போகும்!.. "

குழந்தையின் மேலெல்லாம் வேப்பிலை கொண்டு வருடி விபூதியைப் பூசி விட்டாள்...

கண்ணீருடன் பத்து ரூபாயை நீட்டினார்கள்...

பணத்தைக் கை நீட்டி வாங்கியவள் அதை அந்தக் குழந்தையின் கையிலேயே கொடுத்து விட்டு நடந்த போது -

கடைத் தெருவில் பரபரப்பு...  டீக்கடையில் பரோட்டா அடித்துக் கொண்டிருந்தவன் செத்து விட்டான்!.. - என்று...

" மூக்கு வாயெல்லாம் ரத்தம்.. காட்டு வாய்க்கா கரையில கிடக்கு பிரேதம்... காசு களவு அடிச்சவன காட்டேரியம்மா அடிச்சிட்டா!... "

ஜனங்கள் வேடிக்கை பார்ப்பதற்கு ஓடினார்கள்..

நள்ளிரவில் கெட்ட எண்ணத்தோடு தன்னை நெருங்கினவனை நம்ம கதாநாயகி தான் தேடிப் போய் ரெண்டு அறை விட்டாள்..  - என்கிற விவரம் தெரியாத டீக்கடைக்காரர் சந்தோஷப்பட்டுக் கொண்டிருந்தார்..

அது சரி...

இந்தக் கதைக்குக் கதாநாயகி யார்?..

அவளா... இவளா?..

ஃ ஃ ஃ