கேட்டு வாங்கிப்போடும் கதை - பால் கொழுக்கட்டை - துரை செல்வராஜூ

​பால் கொழுக்கட்டை..

துரை செல்வராஜூ 

************************** 

" சத்தீ.. டேய்!.. சத்தீ... "

காற்றோட்டமாக நாலு முழ வேஷ்டியும் அரைப் பனியனுமாய் பம்பு செட் அருகில் சுற்றிக் கொண்டிருந்த சக்திவேல் திடுக்கிட்டான்.. 

செவலைப் பசுக்கள் இரண்டும் வயலில் மும்முரமாக மேய்ந்து கொண்டிருந்தன...

ஆவணியில் நீர் பிடித்து நெகிழ்ந்திருந்த வயல்களில் தழைத்திருந்த கதிர்கள் களத்து மேட்டில் பொன் மணிகளாகக் குவிந்த பின் - மாசி பங்குனியில் பயிறும் உளுந்தும் பச்சைப் பட்டாக விரிந்திருந்தன..

கோடையின் துவக்கத்தில் அவையும் களம் கண்டு கரையேறிட - கழனி பாளம் பாளமாக வெடித்துக் கிடந்தது...

கிராமத்தின் ஒரே பரபரப்பு.  எஸ்ஸெல்சி பரிட்சை.. அதுவும் முடிந்து விட்டது... 

முதலையின் வாயிலிருந்து தப்பிக்கும் போது கூட இவ்வளவு சந்தோஷம் இருந்திருக்காது...

பசங்களுக்கும் பொண்ணுங்களுக்கும் அவ்வளவு சந்தோஷம்... 

அந்தக் கணக்குப் பாடம் - கால் அரை முக்கால் -  இனிமேல் கிடையாது..

பசங்கள்ல பாதிப்பேர் பனை மரம் தென்னை மரம்... ன்னு  கிளம்பிட்டானுங்க.. மிச்சத்துல கொஞ்சம் பேர் செங்கச் சூளைக்குப் போய்ட்டானுங்க...

மீதிப் பேர் இழைப்புளி, ரம்பம், கைக் கோடாலியோட ஆசாரிப் பட்டறை பக்கம் சுத்திக்கிட்டு இருக்கானுங்க..

ஒன்னுக்கும் உதவாத சில பசங்கள் இந்தப் பக்கம் மாயவரத்துக்கும் அந்தப் பக்கம் கும்மோணத்துக்கும் மேட்னி ஷோ போயிருக்கானுங்க..

பசங்க எல்லாம் இப்படி இருக்க பொண்ணுங்களோட நெலமையோ வேற மாதிரி ...

அம்மாக்களின் கைகளிலும் அக்காக்களின் கைகளிலும் சிக்கித் தேங்காய் துருவவும் சட்னி அரைக்கவும் சாம்பார் வைக்கவும் எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக - பழைய சோற்றை அரைத்து அதில் சின்ன வெங்காயத்தை நறுக்கிப் போட்டு கொதிக்க வைத்துக் கூழாக்கி வெயிலில் வற்றல் பிழியவுமாக நிலைமை பரிதாபமாக இருந்தது...

சக்திவேல் மாதிரி புத்தியுள்ள பசங்கள் ஆடு மாடு பார்த்துக்கிட்ட கையோட பம்பு செட்டுக்கும் காவல் இருக்குறானுங்க... 

பம்பு செட்டுல ஒரு கண்ணு வைக்கலை..ன்னா  களவாணிப் பயலுங்க மோட்டார் மேல கை வச்சிடுவானுங்க...

ராம விலாஸ் இன்னும் வடக்கால போகலை.. அது போனாத்தான் மணி பதினொன்றரை..

யோசித்துக் கொண்டிருந்த சக்தியை நோக்கி மீண்டும் சத்தம்...

" டேய்!.. "

மாரிமுத்தும் மூக்கையனும் கத்துகிறார்கள்...

" எங்கடா இருக்கீங்க!.. "

" நாவ மரத்துலடா.. "

" அடக் கொரங்குகளா!.. "

" வா.. வா!.. நாவப்பழம் பறிச்சிருக்கோம்!... "

" அதுக்கு உப்பு வேணுமே!.. "

" எல்லாம் இருக்கு.. வா..டேய்!.. "

நாவற் பழத்தை நினைத்ததும் நாவில் எச்சில் ஊறியது..

பம்பு செட்டில் இருந்து ரெண்டு எட்டு எடுத்து நடந்தால் ஒத்தையடி வாய்க்கால்.. மறுகால் தாண்டினால் கப்பி ரோடு... அதன் ஓரமாகத் தான்  அந்த நாவல் மரம்..

விரைந்து நடந்து கப்பிச் சாலையில் ஏறினான்...

பாம்.. பாம்!..

புழுதியைக் கிளப்பிக் கொண்டு சிவப்பு நிற ராம விலாஸ் பஸ் அவனைக் கடந்து சென்றது...

பேருந்தின் பின்னால் பறந்த செம்புழுதி அடங்கியதும் சாலையைக் கடந்த சக்தி நாவல் மரத்தின் மேலே ஏறிட்டு நோக்கினான்...

மேலிருந்த குரங்குகள் இரண்டும் அப்படியும் இப்படியுமாகத் தாவியபடி கீழே இறங்கிக் கொண்டிருந்தன...  மூக்கையனின் இடுப்பில் தாழங்குட்டான்...

தாழை நார்களால் பின்னப்பட்ட பை.. அதற்குள் தான் நாவற்பழங்கள்...

" டேய்... பார்த்து எறங்குங்கடா!... "

" ஹா..ஹ்ஹா!... "

கோடை விடுமுறையில் மரங்களில் ஏறிக் கீழே விழுந்து கை கால்களில் எண்ணெய்த் துணியைச் சுற்றிக் கொண்ட பசங்கள் பலபேர்..

மரத்திலிருந்து கீழே இறங்கிய ரெண்டு பேரும் கொஞ்சம் தாழ்வாக இருந்த கிளையில் உட்கார்ந்து கொள்ளவும்

' கிணுங்.. கிணுங்... ' - என்ற ஒலியுடன் சைக்கிள் ஒன்று வந்து நிற்கவும் சரியாக இருந்தது...

" சக்தி!.. "

" கார்த்திகா!... என்ன... இந்த வெயில்..ல?.. "

" டைப்ரைட்டிங் கிளாஸ்!.. "

கார்த்திகா சக்தியுடன் படித்தவள்.. போன மாதம் சைக்கிள் ஓட்டக் கற்றுக் கொண்டது இதுக்குத் தானா!..  ஆனாலும் சைக்கிள் இன்னும் அவளுக்கு முழுதாக வசப்படவில்லை... எதிரே இன்னொரு சைக்கிள் வந்தால் இவளுக்கு கைகள் நடுங்கும்...

" சொல்லவே இல்ல... உங்கூட. வேற யாரும் சேரலையா?... "

சக்தி சிரித்தான்...

" ஏன்... நீ வந்து சேர்ந்துக்கயேன்!.. "

" ஆமா... இத்துப் போன மிஷினைப் போட்டு லொட்டு லொட்டு..ன்னு தட்டிக்கிட்டு!.. எனக்குப் பிடிக்கலை... " என்று அலுத்துக் கொண்ட சக்தி,

" அது சரி.. தனியா போய்ட்டு வர்றியே.. பயமா இல்லை?.. " - என்றான்

" எதுக்கு பயம்?... அம்மா தான் தைரியம் சொன்னாங்க... வெளி உலகம் தெரிஞ்சாத் தான் பொண்ணுங்களுக்கு நல்லது..ன்னு!.. உனக்கென்னப்பா... எங்கள மாதிரியா நீ!..  வயல் வரப்பு.. வீடு வாசல்..ன்னு சின்ன ஜமீன்!... " கார்த்திகா கலகல.. ன்னு சிரித்தாள்..

" சின்ன ஜமீன்!.. நீ மட்டும் தான் மெச்சிக்கணும்.. சரி.. இதென்ன சுருள்?.. "

" இதான் டைப் அடிச்ச பேப்பர்ஸ்... "

சைக்கிளின் முன்னிருந்த வலைக் கூடைக்குள் கையை விட்டு எடுத்துப் பார்த்தான்....

வரிசை வரிசையாக ஆங்கில எழுத்துகள்  வயலட் நிறத்தில்... ஆங்காங்கே சிவப்பு நிறத்தால் திருத்தப்பட்டிருந்தன...

" இதெல்லாம் எனக்குப் புரியாது...  சரி... உனக்கு சுட்ட பழம் வேணுமா.. சுடாத பழம் வேணுமா?.. "

" நாவப் பழமா!.. ஏதுடா?.." - பரவசமானாள் கார்த்திகா...

" நாவமரத்துக்குக் கீழ நின்னுக்கிட்டு இது என்ன கேள்வி!.. "

வியப்புடன் கார்த்திகா அண்ணாந்து நோக்க மேலிருந்த வானரங்கள் -

" ஹேய்!..." - என்று சத்தமிட்டன...

" எறங்குங்கடா!... கொரங்குகளா!.. " - சக்தி சத்தம் போட்டான்...

கீழே குதித்த மூக்கையன் ஓடிப்போய் வாய்க்கால் ஓரமாக அகன்று விரிந்து வளர்ந்திருந்த சேமையின் இலை ஒன்றைப் பறித்துக் கொண்டு வந்தான்...

அகன்ற இலையில் கை நிறைய பழங்களைப் போட்டு கொஞ்சம் உப்பையும் போட்டு அப்படியும் இப்படியுமாக புரட்டிக் கலக்கினான் இலை முழுதும் செந்நிறமானது...

" இந்தா.. கார்த்திகா உனக்குத் தான் எல்லாம்!.. "  - என்றான் மாரிமுத்து..

" உங்களுக்கு!?.. "

" நாங்க எப்ப வேணாலும் ஏறிப் பறிச்சுக்குவோம்!... "

" அதுசரி!.. " - என்றபடி ஒன்றிரண்டு பழங்களைச் சுவைத்த கார்த்திகா -  " சரி.. நேரம் ஆச்சு.. தேடுவாங்க!... " என்றபடி சைக்கிளை நகர்த்தினாள்..

" டேய்... அதெல்லாத்தையும் கொடுடா!.. " - தாழம் பையைப் பிடுங்கிய சக்தி -

 " கார்த்திகா... இதை அம்மாகிட்ட கொடு!... " - என்றான்...

" சக்தி... மறந்துட்டேன்... அம்மா உன்னை வரச் சொன்னாங்க!... "

" என்ன விஷயமாம்!?... "

" நீயே வந்து கேளு!.. " - என்று சிரித்த கார்த்திகா பசங்களை நோக்கிக் கையசைத்தபடி சைக்கிளில் ஏறிப் பறந்தாள்...

நாவற்பழங்களுக்காக மூக்கையன் மீண்டும் மரத்திலேற - அன்றைய மாலைப் பொழுதில் கார்த்திகாவின் வீட்டு வாசலில் இருந்தான் சக்திவேல்...

கார்த்திகாவின் அப்பா தாலுகா ஆபீஸில் கிளார்க்... டவுனுக்குள் வீடு சரியாக அமையாததால் பக்கத்து கிராமமாகிய இங்கு குடும்பம்...

கார்த்திகா வீட்டில் அன்பினில் வார்த்தெடுத்த மாதிரி ஒவ்வொருவரும்... 

ஸ்காலர்ஷிப் பேப்பர், சாதிச் சான்று வருமானச் சான்று  - இதிலெல்லாம்  கையெழுத்து என்று தாலுகா ஆபீசுக்குப் போனால் பத்து நிமிஷத்தில் வேலையை முடித்துத் தருவதோடு டீ காஃபி வடை என்று உபசரிப்புகள் வேறு...

கார்த்திகாவின் அம்மாவும் அப்படியே..  அக்கம் பக்கத்து வீடுகளில் ஒரு சங்கடம் என்றால் அதைத் தீர்த்து வைப்பதில் முதல் ஆள்... கை வைத்தியமும் தெரியும்...

தலைவலி, மூட்டு வலி, முழங்கால் வலி என்றாலும் எலிக்கடி, தேள் பூரான் கடி என்றாலும் உடனடியாக சூரணம் தைலம் கஷாயம் என்று  அம்மனைப் போல முன் வருவார்கள்..

பெயர் கூட தையல்நாயகி தான்!..

" அம்மா!... "

" வா சத்தி!.. உள்ளே வா!... ரொம்ப நாள் ஆச்சு உன்னைப் பார்த்து... நீ கொடுத்து விட்ட நாவல் பழம் அருமை.. அருமை... கார்த்திகாவே பாதிக்கு மேல தின்னுட்டா... சரி.. நீ எந்தக் காலேஜ்..ல சேரப் போறே!... "

" நமக்குப் பக்கம் கும்பகோணம் தான்... கார்த்திகாவை எந்தக் காலேஜூக்கு அனுப்பப் போறீங்க?..."

" ஒரு நல்ல சேதி வந்துருக்கு... அதனால யோசனை!... "

புரிந்து கொண்டான் சக்தி..

" கார்த்திகா அந்தப் போட்டோவை எடுத்துக்கிட்டு வாம்மா!. மாப்பிள்ளை தூரத்து சொந்தம்.. நல்ல குடும்பம்.. நில புலம்.. இருந்தாலும்  வாத்தியாரா வேலை பார்க்கிறார்.. "

போட்டோவை கையில் வாங்கிப் பார்த்தான்.. நன்றாகத் தான் இருக்கிறான்.. கார்த்திகாவை விட ஐந்தாறு வயது அதிகமாக இருக்கலாம்.. கறுப்பு வெள்ளை படத்தில் நெற்றிக் குங்குமம் எடுப்பாக இருந்தது.. 

" கார்த்திகாவோட  இஷ்டம் எப்படி?... " பெரிய மனிதனைப் போல விசாரித்தான் சக்தி...

" அவங்க அப்பாவை மீறி அவ என்ன சொல்லுவா!.. அவளுக்கு மேல படிக்கணும்னுதான் ஆசை.. நாடு கெட்டுக் கெடக்கு.. காலாகாலத்துல ஒருத்தன் கையில பிடிச்சுக் கொடுத்துட்டா நிம்மதி..ங்கறாங்க!... இவுங்க ரெண்டு பேருக்கு இடையில நான்!... " 

" சார் சொல்றதும் சரிதான்.. பெரியவங்க பார்த்து நல்ல முடிவு எடுத்தா சரி... " - என்று பொதுவாக சொல்லி வைத்தான் சக்திவேல்...

பேசிக் கொண்டிருக்கும்போதே உள்ளிருந்து ஒரு கிண்ணத்தில் பால் கொழுக்கட்டை கொண்டு வந்து கொடுத்தாள் கார்த்திகா...

கிண்ணத்துடன் சிறு ஸ்பூனும் இருந்தது.. 

'நம்ம ஊர் இனிப்பு தான் ஆனாலும் இதோட ருசி அபாரமா இருக்குதே!..' - என்று நினைத்துக் கொண்டான்...

கார்த்திகா இன்னும் சமைக்கப் பழக வில்லை என்பது அவனுக்குத் தெரியும்..

". சாப்பிடுப்பா!.. " - கார்த்திகாவின் அம்மா..

" கல்யாண தேதி சொல்லுங்க... ஒரு வாரத்துக்கு முன்னால வண்டி மாடு ஆளுங்களோட அனுப்பி வைச்சிடுறேன்.. பந்தல் போடுறதுல இருந்து சமையல்  வரைக்கும் எந்தப் பிரச்னையும் இல்லை.. மாயவரம் பஞ்சாட்சரம் அண்ணனை சமையலுக்கு கூப்பிட்டுக்கலாம்!... " என்றான் உற்சாகத்துடன்..

" நீ வேற சத்தி!... இன்னும் பெரியவங்க யாரும் ஒருத்தரை ஒருத்தர் பார்த்துப் பேசி முடிவெடுக்கலை.. தரகர் மூலமா சேதி வந்துருக்கு.. அவ்வளவுதான்.. மாப்பிள்ளைக்கு ஏதோ கிரக தோஷம் நிவர்த்தி ஆகணுமாம்...  ஆறேழு மாசத்துக்கு நேரம் சரியில்லையாம்...  அப்படியே பேசினாலும் அதுக்கு அப்புறந்தான் நாள் நட்சத்திரம் எல்லாம்!... "

" எப்போ கல்யாணம் நடந்தாலும் என்னோட ஒத்தாசை உண்டு.. எல்லாம் நல்லபடியா நடக்கும்!.. "

கார்த்திகாவின் அம்மா முகத்தில் மகிழ்ச்சி...

" சரிம்மா... மாடுகளை மாத்திக் கட்டணும்.. நான் போய்ட்டு வர்றேன்!.. ஒரு நாளைக்கு கார்த்திகாவை அழைச்சிக்கிட்டு வீட்டுக்கு வாங்க!... " - என்றபடி சக்திவேல் எழுந்தான்..

" சரி சத்தி... நல்லபடியா போய்ட்டு வா!.. "- என்ற தாயிடம் -

" சக்தியப் பத்தி என்னம்மா நெனைக்கிறே!.. " - என்றாள் கார்த்திகா..

மகளை உற்று நோக்கியபடி, ' நானும் உங்க அப்பாக்கிட்டே இதே கேள்விய கேட்டேன்!.. நல்ல பையன் தான்.. ஆனா நமக்கும் அவங்களுக்கும் பழக்க வழக்கம் வேற வேற ஆச்சே!... ன்னு சொன்னாங்க.. நானும் யாரோட பழக்கம் எப்போ மாறும்.. யாரோட வழக்கம் எப்படி மாறும்.. ன்னு யாராலயும்  சொல்ல முடியுமா!..ன்னு நெனைச்சுக்கிட்டேன்!... ' - என்று தனக்குள் நினைத்துக் கொண்டபடி,

" நல்ல பையன் தான் சத்தி!.. " - என்றாள் அந்தத் தாய்..

அடுத்து வந்த சில மாதங்களில் கிரஹப் பெயர்ச்சி தோஷ நிவர்த்தி என்று நடந்தாலும் அந்த மாப்பிள்ளைக்கும் கார்த்திகாவுக்கும் ஜாதகப் பொருத்தம் இல்லை - என்று செய்தி வந்தது..

ரொம்பவும் சந்தோஷம் கார்த்திகாவின் அம்மாவுக்கு...

கணவரை நோக்கி கேள்வி எனும் மலர்க் கணை..

" நம்ம சத்தி!.. என்ன சொல்றீங்க?.. "

" நல்ல குடும்பம்.. நல்ல பையன் தான்.. ஆனாலும்... "

" நல்ல மனசு... சொன்னால் கேட்டுக்கும்.. சொல்லாமலே புரிஞ்சுக்கும்!... "

மகளைத் தழுவிக் கொண்டாள் தாய்..

அடுத்து வந்த சில நாட்களில் பெண் கேட்டு வந்த சக்தியின் அம்மா அப்பாவையும் உறவினர்களையும் இரு கரம் கூப்பி வரவேற்றனர் - கார்த்திகாவின் பெற்றோர்...

எதிர்பாராத திருப்பத்தால் திகைத்திருந்தான் சக்திவேல்..

தாம்பூலம் மாற்றிக் கொண்டதும் சிறப்பான விருந்து - பால் கொழுக்கட்டையுடன்!...

ஃஃஃ