நான் தரிசனம் செய்த கோவில்கள் :: நெல்லைத்தமிழன்

 

அஹோபில நவ நரசிம்ஹர் யாத்திரை– பகுதி 1

இந்தத் தடவை, கோவில் உலாவில், நான் ஜனவரியில் சென்ற அஹோபில நவ நரசிம்ஹர் கோயில் யாத்திரையை எழுதலாம் என்று நினைத்தேன். இதற்கு முன்பு, பஞ்சத் த்வாரகா யாத்திரையைப் பற்றி ஸ்ரீராம் எங்கள் பிளாக்கில் எழுதச் சொன்னார். ரொம்ப விவரமாக எழுத ஆரம்பித்த தனால், யாத்திரையின் முதல் நாளை எழுதினாலே 30 பக்கங்களுக்கு வந்துவிட்ட து. அதனால் அப்போது அதனை எழுதவில்லை. யாத்திரை எழுதும்போது புகைப்படங்களுக்கே முக்கியத்துவம் கொடுக்கவேண்டும் என்று நினைத்து அஹோபில யாத்திரையை எழுத ஆரம்பிக்கிறேன். புராணக் கதைகள் போன்றவற்றிர்க்கு ரொம்ப இடம் கொடுக்காமல், ஞாயிறு பதிவின் தீம் மாறாமல் எழுத முயல்கிறேன்.

ஹிரண்யகசிபு, அவன் மகன் பிரகலாதன் கதை அனைவரும் அறிந்ததே. ஹிரண்யகசிபு தனக்கு மரணம் எந்த எந்த விதத்தில் ஏற்படக்கூடாது, யார் யாரால் ஏற்படக்கூடாது என்பதெற்கெல்லாம் தவம் செய்து வரம் வாங்கிவிடுகிறான். அந்த வரங்களுக்குப் பாதகம் ஏற்படாமல், பகவான் ஸ்ரீமந் நாராயணன், நரசிம்ஹ அவதாரம் எடுத்து ஹிரண்யகசிபுவை வதம் செய்தார். இந்த நிகழ்வு நடந்த இடமே அஹோபிலம்.

2020 ஜனவரியில் நானும் மனைவியும் அஹோபிலம் யாத்திரைக்குச் சென்றிருந்தோம். மிகவும் கஷ்டமான யாத்திரை என்று சிலர் சொல்லுவார்கள். மூன்று நரசிம்ஹர் கோவில்களுக்கு மலையில் ஏறிச் செல்வது கடினம் என்றும், அதிலும் ஜ்வாலா நரசிம்ஹர் கோவிலுக்கு செல்ல காட்டுப் பாதை, சிறிய சிறிய பாறைகளுடன் சூழ்ந்த காட்டாற்றுப் பகுதி என்று ஒரு மணி நேரம் நடக்கும்படியான பாதையுடன் கூடியது. இரண்டு நரசிம்ஹர் கோவில்களான பாவன நரசிம்மர் மற்றும் பார்கவ நரசிம்ஹர் தரிசனம் செய்வதற்கு ட்ராக்டர் அல்லது ஜீப் மூலமாக காட்டுப் பாதையில் சுமார் 20 கிமீ தூரம் பயணம் செய்யவேண்டும். அப்போது நாங்கள் டிராக்டர் மூலம் காட்டுப் பகுதியில் அமைந்திருந்த இரண்டு நரசிம்ஹர் கோவில்களுக்குச் சென்றிருந்தோம். அது எனக்கு மிகவும் கடினமாக அமைந்தது. பாறைகள், பள்ளங்கள், இடையில் ஓடும் நீரோடைகள், காட்டின் இடையில் டிராக்டர் மாத்திரம் செல்லமுடிந்த சிறிய பாதை என்று  அமைந்திருந்த வழியாக டிராக்டர் குலுங்கிக் குலுங்கி மெதுவாகச் சென்றது. முதல் கோவில் தரிசனம் முடித்து இரண்டாவது கோவிலுக்குச் செல்லும்போதே, யாத்திரை முடிந்துவிடாதா என்று மனதில் எண்ணம் ஏற்பட்டது.

2023 ஜனவரியில், மனைவியின் சகோதரன் (cousin) அஹோபில யாத்திரைக்குச் செல்லப்போகிறேன் என்று சொன்னதும், எனக்கும் அந்த யாத்திரையில் கலந்துகொள்ளும் ஆசை வந்தது. 2020ஐவிட இப்போது பாதவலி இன்னும் அதிகம். இருந்தாலும், யாத்திரைக்குக் கூட்டிச் செல்பவரிடம் நான் தொலைபேசி, இடம் இருக்கிறதா என்று கேட்டேன். இந்த யாத்திரைக்கு நவம்பரிலேயே அனைவரும் முன்பதிவு செய்துவிட்டனர். இருந்தாலும், நான் அவருடனேயே அனேகமாக எல்லா யாத்திரைகளிலும் கலந்துகொண்டிருப்பதால், இடம் இல்லை என்று சொல்லாமல், கலந்துகொள்ள அனுமதி கொடுத்தார். கடந்த ஓரிரு வருடங்களாக, டிராக்டருக்குப் பதிலாக ஜீப் பயணம் என்று சொல்லியதும் எனக்குக் கொஞ்சம் தெம்பைக் கொடுத்தது.

யாத்திரை 21ம் தேதி மாலை 4 மணிக்கு திருவல்லிக்கேணியில் துவங்கி, முதலில் காக்களூர் ஆஞ்சநேயர் தரிசனம் முடித்து, மறுநாள் அதிகாலை 4 மணி வாக்கில் அஹோபிலத்தை அடைந்து, உடனே குளித்துத் தயாரான பிறகு, அன்று 7 நரசிம்ஹர் கோவிலில் தரிசனம், பிறகு மறுநாள் மேலும் 2 நரசிம்ஹர் கோவில் தரிசனத்தை முடித்துவிட்டு, திரும்பும் வழியில் அஹோபில உற்சவர்கள் தரிசனம், இரவு 7 மணி வாக்கில் கடப்பா அருகிலுள்ள ஒண்டிமிட்டா கோதண்ட ராமர் கோவில் தரிசனம் முடித்து மறுநாள் அதிகாலை 3 மணி வாக்கில் சென்னை அடைவதாகத் திட்டம். முதல் நாளில் ஏதாவது ஒரு நரசிம்ஹர் கோவிலில் முழுமையான திருமஞ்சனத்திற்கு ஏற்பாடு செய்யப்பட்டிருக்கும். அதற்கு உதவியாக, நம்மால் முடிந்த பழங்கள், தேன், பால், தயிர், மஞ்சள், சந்தனம், ஊதுபத்தி போன்றவற்றைக் கொண்டுவரலாம் என்று சொல்லியிருந்தனர். நானும் தேன், பழங்கள், பேரீட்சை, ஊதுபத்தி போன்றவற்றைக் கொண்டு சென்றிருந்தேன்.

இதற்காக முந்தைய நாள் இரவே, அந்த உறவினர் வீட்டிற்குச் சென்று தங்கி, மறுநாள் அமாவாசை தர்ப்பணம் முடித்து, இருவரும் சேர்ந்து மதியம் 2 3/4க்குக் கிளம்பி திருவல்லிக்கேணி போய்ச் சேர்ந்தோம். சொன்னபடி, 4 மணிக்கு அனைவரும் அமர்ந்தபிறகு அந்த குளிர்சாதனப் பேருந்து புறப்பட்டது.  ஒரு வரிசையில் 2+3 என்ற விகிதத்தில் இருக்கைகள் அமைந்திருந்தால் கொஞ்சம் நெருக்கமாக இருந்த து. குளிர்சாதனப் பேருந்து என்பதால் ரொம்பவும் சிரமமாக இல்லை. இந்த யாத்திரையையே சுருக்கமாக, ஆனால் நிறைய படங்களுடன் ஞாயிறு பதிவாக அனுப்பலாமே என்று தோன்றியதால், அதனை எழுத ஆரம்பிக்கிறேன். எப்போதும்போல், புராணக் கதைகள்லாம் இங்கு எழுதப்போவதில்லை. நீங்களே அவற்றை, ஆர்வமிருந்தால் கூகுளிட்டுப் படித்துக்கொள்ள வேண்டியதுதான்.

நாங்கள் சென்றிருந்த பேருந்து.  நாங்கள் புறப்பட்ட திருவல்லிக்கேணி பார்த்தசாரதி கோவில் முகப்பு. 

இவருடைய எல்லா யாத்திரைகளிலும், முதலில் ஆஞ்சநேயர் தரிசனம் இருக்கும். பிறகுதான் யாத்திரை ஆரம்பமாகும். அதன்படி வழியில் காக்களூர் என்ற இடத்தில் ஆஞ்சநேயரை முதலில் தரிசனம் செய்தோம். நெடுஞ்சாலையின் அருகிலேயே அமைந்த சிறிய கோவில் இது. ஆஞ்சநேயர் தரிசனம் முடிந்ததும், அங்கிருந்த சிறிய ஹாலில் இரவு உணவாக அரிசி உப்புமாவும் கொத்ஸும் தர்ப்பணம் பண்ணியவர்களுக்கும், மற்றவர்களுக்கு கூடுதலாக தயிர் சாதமும் வழங்கினார்கள். அங்கிருந்து புறப்பட்டு அஹோபிலம் நோக்கி பேருந்து சென்றது.

 

பட்டாபிஷேகம் காணும் இராமரையும், திருப்பதி ஸ்ரீநிவாசனையும் (இரண்டு படங்களும் மிகப் பழமையானவை. நமக்குத் தெரிந்த பதிவர் வீட்டில் சமீபத்தில் புகைப்படம் எடுத்தேன்) இந்தச் சமயத்தில் மனதால் நினைத்துக்கொள்வோம்.

ஸ்ரீராகவேந்திரின் முந்தைய அவதாரமான ஸ்ரீ வியாசராஜ தீர்த்தர், தன் வாழ்நாளில் ஒரே உருவ அமைப்புடைய 700க்கும் அதிகமான ஆஞ்சநேயர் விக்ரகங்களை ஸ்தாபனம் செய்தாராம். அப்படி அமைந்ததுதான்,  திருநின்றவூருக்கும் திருவள்ளூருக்கும் இடையிலான காகாசுரன் சாபவிமோசனம் பெற்ற இந்த இடத்தில் நிறுவப்பெற்ற ஆஞ்சநேயர் ஸ்வாமி. இந்தச் சன்னிதியிலேயே ஆஞ்சநேயர் பூஜை செய்த லக்ஷ்மிநாராயணரும் இருக்கின்றனர் (சிறிய வடிவம்)

இரவு 8 ½ மணிக்கு, இரவு உணவுக்குப் பிறகு, காக்களூரிலிருந்து புறப்பட்டு அஹோபிலம் நோக்கிச் சென்றோம். 330 கி.மீ தூரம். மறுநாள் நிறைய நடக்கவேண்டியிருக்கும் என்பதால் பேருந்தில் அனைவரும் ஓரளவு நன்றாகத் தூங்கினோம். அதிகாலை 4 மணிக்கு அஹோபில மடத்தை அடைந்தோம். இது கீழ் அஹோபிலம் என்று சொல்லப்படும் இடத்தில் இருக்கிறது. அஹோபிலம் முழுவதுமே காட்டுப்பகுதியாக இருந்தது என்பதை இங்கு இருக்கும் குரங்குகளின் கூட்டம் நமக்குச் சொல்லுகிறது. ஹாலில் நாங்கள் கொண்டுசென்றிருந்த பயணப் பெட்டிகளை வைத்தோம். கொண்டுபோயிருந்த பழங்கள், தேன் போன்ற திருமஞ்சனப் பொருட்களை ஹாலின் ஒரு பகுதியில் அடுக்கினோம். அந்த மடத்திலேயே யாத்ரீகர்களுக்காக குளியலறைகள் போன்றவை இருந்தன. அனைவரும் குளித்து, காலை காபிக்குப் பிறகு 6 ½ மணிக்கு அருகிலிருந்த லக்ஷ்மீ நரசிம்ஹ ஸ்வாமி கோவிலுக்குச் சென்றோம்.

தங்கியிருந்த மடத்தின் வெளியே இதுபோன்ற சிறிய தூண்கள் சிற்பங்களுடன் இருந்தன. இவற்றைப் போலவே அஹோபிலத்தில் ஒரு சில நரசிம்மர் கோவில் முன்பும் (காரஞ்ச நரசிம்ஹர் கோவில்..) பார்க்கமுடிந்தது. இவையெல்லாம் அழகிய மண்டபத்தின் வெளிப்புறத் தூண்களாக இருந்திருக்கலாம், அல்லது கோவிலின் எதிரே பாதையின் இருமருங்கிலும் குறிப்பிட்ட இடைவெளியில் அமைக்கப்பட்டு, இதன் மேற்புறத்தில் எண்ணெய் விளக்குகள் எரியவைக்கும் அமைப்பு இருந்திருக்கலாம். இஸ்லாமியப் படையெடுப்பின்போது அழிக்கப்பட்டிருக்கலாம். தற்போது அவற்றை அப்படி அப்படியே விட்டுவைத்திருக்கிறார்கள். அவற்றில் இருந்த சிற்பங்களும், தூண்களும் அழகும் கண்ணக் கவர்ந்தன.

இந்தக் கோவிலின் மூலவர், பிரஹலாத வரதர்.  பிரஹலாதனுக்குக் காட்சி கொடுத்த நரசிம்ஹமூர்த்தி. மூன்று பிராகாரங்களுடைய பெரிய கோவிலான இது, விஜயநகர பாணியில் அமைக்கப்பட்டுள்ளது. அருகிலேயே திருக்குளத்துடன் கூடிய, அளவில் பெரிதான கோவில் இது. கோவிலின் உள்ளே கர்பக்ரஹத்துக்கு வெளியில் முகமண்டபம், ரங்கமண்டபம் மற்றும் லக்ஷ்மி, ஆண்டாள் மற்றும் ஆழ்வார்களுக்கு சிறிய கோவில்களைக் கொண்டது.  ரங்கமண்டபத்தில் ஏராளமான அழகிய சிற்பங்களைக் கொண்டிருக்கிறது. தூண்களில் எட்டு நரசிம்ஹ சிற்பங்களும் இங்கு செதுக்கப்பட்டிருக்கின்றன. இந்தக் கோவில் இஸ்லாமியர்களால் ஆக்கிரமிக்கப்பட்டு, ரங்கதேவராயரின் உதவியால் மீட்கப்பட்டு புனரமைக்கப்பட்டது. அதன் நினைவாக, ஒரு வெற்றித் தூண், கோவிலுக்கு வெளியே அமைக்கப்பட்டுள்ளது. இந்த வரலாறைப் படித்தபிறகுதான், இந்த மாதிரி வெற்றித்தூண்கள் பல கோவில்களில் அமைக்கப்பட்டிருப்பது என் நினைவுக்கு வந்தது. அதுவும் கோவிலை மீட்டுக் கொடுத்த அரசரின் வெற்றிச்சின்னமாகவே ஒற்றைக் கல்லால் அமைக்கப்பட்டிருகவேண்டும். இந்தக் கோவிலின் சிற்பங்கள் சிலவற்றைப் பார்க்கலாம்.

கோவிலில் முகப்பு கோபுரம், த்வஜஸ்தம்பத்தைத் தாண்டி உள்ள கோபுரம் இரண்டிலும் ஏகப்பட்ட சிற்பத் தொகுதிகள் உள்ளன. மேலே கோபுரத்தை சமீபகாலத்தில்தான் கட்டியிருப்பதால், முன்பு அவை பாதி கோபுரமாக அழிந்த நிலையில் இருந்திருக்க வாய்ப்பு இருந்திருக்கிறது.

நுழைவாயிலில் இருபுறங்களிலும் இருந்த சிற்பத் தொகுதிகள் என் கண்ணைக் கவர்ந்தன. அதில்ம் ஆடல் மகளிர் சிற்பங்கள். எல்லாம் அரை அடி அகலத்தில் உள்ளவை. ஒரு சிற்பம் போன்று இன்னொன்று இல்லை, பெண்ணின் முகம் உட்பட. எப்படிப்பட்ட சிற்பத் திறமை. எப்படி இவற்றைச் செதுக்கினார்கள் என்று வியக்க வைத்தது.

கோவிலைக் கட்டுவது என்பது சும்மாவா? தலைமைச் சிற்பி, எப்படி கோவில் அமையப்போகிறது என்பதற்கான வரைபடம், ஒவ்வொரு பகுதிக்கும் ஒருவரின் மேற்பார்வை, ஏகப்பட்ட சிற்பிகள், ஒரே கல்லில் பலவகைச் சிற்பங்களைச் செதுக்கும் திறமை, தனித் தனிப் பகுதியாக சிற்பங்களைச் செதுக்கும் சிற்பிகள், நாட்டியத் தாரகைகள், அவர்களுக்கான அணிகலன்கள், உடைகள், இவர்களுக்கான உணவு, தங்குமிடம் என்று ஏகப்பட்ட ஏற்பாடுகள். இவர்களின் திறமைதான் என்னே. நான் பல்வேறு கோவில்களில் உள்ள சிற்பங்களின் மேன்மையைக் கண்டு வியந்திருப்பதால், கல்வி என்பது ஒரு சமூகத்திடம் மூடி மறைத்து வைக்கப்பட்டிருந்தது என்று சிலர் எழுதுவதைப் பார்த்து மனம் கசந்துபோகிறது. கல்வி என்றால் என்ன என்றே தெரியாதவர்களிடம், அல்லது தெரியாததுபோல நடிப்பவர்களிடம் விவாதம் செய்வதில் பயனில்லை என்பதால் அமைதியாகக் கடந்துசெல்ல வேண்டியிருக்கிறது.

கோவிலின் நுழைவாயிலிலேயே இவ்வளவு அழகான சிற்பங்கள் இருக்கின்றன. அவற்றையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தால், எப்போது கோவிலின் உள் செல்வது? அடுத்த வாரம் நுழைவாயிலைக் கடந்து செல்லமுடிகிறதா என்று பார்ப்போம்.

(தொடரும்)