நான் தரிசனம் செய்த கோவில்கள் :: நெல்லைத்தமிழன்

 

                அஹோபில நவ நரசிம்ஹர் யாத்திரை– பகுதி 2 

சென்றவாரம், கீழ் அஹோபிலத்தில், லக்ஷ்மி நரசிம்ஹர்   கோவிலின் நுழைவாயிலில் இருக்கும் சிற்பங்களைப் பார்த்துக்கொண்டுவந்தோம்.

ஒரு இடத்திற்குச் சென்றால் முடிந்த அளவு அந்த இடத்தைச் சுற்றிப் பார்ப்பது, பார்த்தவைகளை முடிந்த அளவு புகைப்படங்கள் எடுத்துவைத்துக்கொள்வது என் இயல்பு. யாத்திரைக் குழுவில், வெகு அதிகாலையிலேயே எழுந்து குளித்துத் தயாராகிவிடுவேன். நேரம் கிடைத்தால் அருகிலுள்ள கோவிலுக்கும் சென்றுவருவேன். சமீப காலங்களாக தினமும் குறைந்தபட்சம் 10,000 ஸ்டெப்ஸ் நடப்பது என்று வைத்துக்கொண்டுள்ளேன். GoogleFit apps உபயோகிக்கிறேன். அதுவோ, 10,000 ஸ்டெப்ஸ் என்றால், குறைந்தபட்சம் 40 heart points வரும் அளவில் நடையின் வேகம் இருக்கவேண்டும் என்று சொல்கிறது. ஒரு நாளில் 40 heart points மற்றும் 10,000 ஸ்டெப்ஸ் நடந்தால்தான், அன்றைய target வெற்றிகரமாக முடிந்தது என்று அந்த apps ஒத்துக்கொள்ளும். இந்த மாதிரி யாத்திரைகளோ, கோவில் தரிசனங்களோ மேற்கொள்ளும்போது பொதுவாக 10,000 ஸ்டெப்ஸ் நடந்துவிடமுடியும். ஆனால் தொடர்ந்து ஓரளவு வேகமாக நடந்தால்தான் heart points வரும். அதற்காக, நேரம் கிடைக்கும்போது, வேகமாக 45 நிமிடங்களாவது நடந்து heart points 40ஐக் கடந்துவிடும்படி பார்த்துக்கொள்வேன். ஒரு நாளைக்கூட விட்டுவிடாமல் இந்த டார்கெட்டைத் தொட்டுவிடவேண்டும் என்று செயல்படுவேன். நம் உடல் ஆரோக்கியத்தையும் நாம் கவனித்துக்கொள்ள வேண்டும். சமீபத்தில் கீதா ரங்கன்(க்கா)வின் உடல்பயிற்சிப் பதிவுகளைப் பார்த்து, கடந்த ஓராண்டாக விட்டுப்போன யோகாவையும் எப்படியாவது ஆரம்பிக்கவேண்டும் என்று நினைத்திருக்கிறேன்.

இன்னும் நாம் த்வஜஸ்தம்பம் இருக்கும் இடத்திற்குச் செல்லவில்லை. நுழைவாயிலில் உள்ள சிற்பங்களையே கண்டுகளித்துக்கொண்டிருக்கிறோம்.

கோபுர அடிவாரத்தில், எண் கைகளுடன் ஹிரண்யகசிபுவை வதம் செய்யும் நரசிம்ஹர் (முகத்தில் கோபம் தாண்டவமாடுகிறது. குடலை உருவி மாலையாகப் போட்டுக்கொள்ளும் இரு கைகள், மடியில் பூமியில் படாதவாறு ஹிரண்யகசிபுவை வைத்துக்கொண்டு தன் கூரிய நகங்களால் ஹிரண்யகசிபுவின் வயிற்றைக் கிழிக்கும் இரண்டு கைகள், அவனை அசையவிடாதவாறு பிடித்துக்கொள்ளும் இரு கைகள், சங்கு சக்ரத்தைக் கையில் ஏந்தி, நானே முழுமுதற்கடவுளின் அவதாரம் என்று சொல்லும் இரு கைகள் என்று மிக அருமையாகச் செதுக்கப்பட்டுள்ளது. இரண்டாவது பகுதியில், நானே திருப்பதி வெங்கடேசனும் என்று சொல்லும்படிச் செதுக்கப்பட்டுள்ள பாலாஜியின் திருவுருவம்.

எவ்வளவு நேரம்தான் நுழைவாயிலிலேயே இருப்பாய்? கோயிலின் உள்ளே வா என்று இறைவன் அழைப்பது கேட்கிறது. நுழைவாயிலை அடுத்த த்வஜஸ்தம்பத்தை வணங்கிவிட்டு, கோயிலின் அடுத்த கோபுரத்தைத் தாண்ட முனைகிறோம். கோவில்களில் சாஷ்டாங்கமாக விழுந்து வணங்குவது த்வஜஸ்தம்பத்தின் முன்னால்தான். அதைத் தாண்டிவிட்டால் எங்குமே தரையில் விழுந்து வணங்கும் மரபு கிடையாது. கோவிலுள்ளே உற்சவர் புறப்பாடு நடைபெற்றாலும் தரையில் விழுந்து வணங்கும் மரபு கிடையாது. அதைப்போலவே சமயப் பெரியவர்கள் அங்கு இருந்தாலும் அவர்களையும் விழுந்து வணங்குதல் மரபல்ல (த்வஜஸ்தம்பத்தைத் தாண்டி உட் பகுதியில்). அதே நேரத்தில் சமயப் பெரியவர்களை எங்கு கண்டாலும் நெடுஞ்சாண்கிடையாக விழுந்து வணங்குதல் மரபு.

த்வஜஸ்தம்பத்தைத் தாண்டி அடுத்த நுழைவாயில் வழியாகச் செல்கிறோம். இரண்டு பக்கங்களிலும் கற்களில் சிற்பங்கள் கருத்தைக் கவர்கின்றன. பொதுவாக ஆடல் மகளிர் ஒருவரின் சிற்பம் இரு புறத்திலும் சற்றுப் பெரிய அளவில் செதுக்கப்பட்டிருக்கிறது. இத்தகைய அமைப்பை நான் பலப் பல கோவில்களில் கண்டிருக்கிறேன்.  சிற்ப சாஸ்திரங்கள் பொதுவானவை என்பதையே இவை உணர்த்துகின்றன. இந்த சிற்ப சாஸ்திரத்தை, ஒரு சிலர் தவிர பெரும்பாலான பிராமண சமூகம் அறிந்திருக்க வாய்ப்பு இல்லை.

இந்த வாரம் இரண்டாம் நுழைவாயிலையும் கடந்துவிட்டோம். இனி அடுத்த வாரம் ரங்கமண்டபத்தில் உள்ள சிற்பங்களைக் காணலாம். இந்த மண்டபத்தைத் தாண்டினால்தான் கர்பக்ரஹத்துடன் கூடிய கோவில் நுழைவாயில் வரும்.

(தொடரும்)