மருத்துவமனையே பொதுவாக மனதில் பயத்தை உண்டுபண்ணுவதன் காரணம் என்ன? + சு நா மீ "சுபம்"

 

நெல்லைத்தமிழன் : 

புகை பிடிப்பது உடல் நலத்துக்கு கேடு, மது அருந்துதல் கேடுன்னு சொல்லி அரசு இவைகளின் விற்பனையை ஊக்கப்படுத்துவதுபோல, drugs போதை வஸ்துக்களுக்கும் ஏன் அனுமதி தருவதில்லை? கடை போட்டு விற்பதில்லை?

# ஏதோ இளைய தலைமுறை அடியோடு நாசமாக வேண்டாம் என்று நினைக்கிறார்கள். அதுவும்  உங்களுக்குப் பொறுக்கவில்லையா ?

எல்லா professionsக்குமே நெறி ethics உண்டு. அப்புறம் மருத்துவர் மாத்திரம் மருத்துவமனை மாத்திரம் நேர்மையா இருக்கணும்னு எதிர்பார்க்கிறாங்க?

& மருத்துவர்கள், மருத்துவமனைகள் நேர்மையாக இருப்பது என்றால் என்ன? கட்டணம் வசூலிப்பது குறித்து சொல்கிறீர்களா?   விளக்கம் தேவை. 

யாரும் விதவித ரசங்கள்-சாத்துமது ரெசிப்பி எழுதுவதில்லையே. தக்காளி ரசம் தவிர வேற பண்ணத் தெரிஞ்சிருக்காதோ?

# எல்லாருக்கும் ரசம் வைக்கத் தெரியும் என்கிற கருத்து மிகப் பரவலாக இருக்கிறது. என் அப்பா இதை ஒத்துக் கொண்டதில்லை.

தனி வீடு, அடுக்குமாடி குடியிருப்பு.. எது நல்லது? யாருக்கு? ஏன்?

# குழந்தைகள் இருக்கும் பெற்றோர்களுக்கு , அடுக்குமாடி குடியிருப்பு தான் நல்லது.  பாதுகாப்பு,  விளையாட சம வயது உள்ள குழந்தைகள் இவைதான் காரணம்.  இவற்றை  வெளியில் போய் தேடினால் சில ஏமாற்றங்கள், சிரமம், சில சமயம்  ஆபத்துகள் தவிர்க்க முடியாதவை.

வேலைகளில் இது உயர்வானது, இது சுமார் வேலை என்ற பாகுபாடு உண்டா?

# உண்டு. சம்பளம் , இதர வசதிகள், வேலைப்பளு இவற்றின் அடிப்படையில்.

இக்காலத்தில் காதல் மணம் நல்லதா இல்லை பெற்றோர் தேடிக் கொண்டுவந்து பிறகு மணம் புரிவது நல்லதா?

# முன் போல் பெற்றோர் தேடிக் கண்டு பிடிக்கும் அவகாசம் இப்போது இல்லாமல் போய்விட்டது. காதலும் பெண்கள் மட்டுமே முடிவு செய்வதாக இருப்பதாகத்  தோன்றுகிறது.

மருத்துவமனையே பொதுவாக மனதில் பயத்தை உண்டுபண்ணுவதன் காரணம் என்ன? இல்லை.. மற்றவர்களுக்கு அப்படி இல்லையா?

# என்ன பிரச்சினை ஆனாலும் உச்சியிலிருந்து தொடங்கி  பயப்படுவது, கவலை கொள்வது என் இயல்பும் கூட.

வாரிசு படம் 300 கோடி வசூலித்துவிட்டது என்று தயாரிப்பு நிறுவனம் சொன்னது. இப்போ அந்தத் தயாரிப்பாளர் நஷ்டத்தில் துண்டைப் போட்டுக்கொண்டுள்ளார்னு கேள்விப்படறேன். ஒருவேளை, இன்னொரு தயாரிப்பாளரும் போண்டியாகட்டும் என்பதற்காக இப்படியெல்லாம் பொய்யா வசூலைச் சொல்லி, அடுத்தவங்களை மாட்டிவிடறாங்களோ?

& பட வசூல் என்பதெல்லாம் விளம்பரத்திற்காக செய்யப்படும் ஜிகினா ஒட்டல் வேலைகள். அதை நம்புபவர்கள் அந்தந்த நடிகர்களின் விவரமறியா ரசிகர்கள். இதில் மற்ற தயாரிப்பாளர்களை போண்டி செய்யும் யுக்தி என்ன இருக்கிறது? 

= =   == 

சு நா மீ 12 : சுபம்; ஆனந்தம், ஆனந்தம், ஆனந்தமே! 

முந்தைய பகுதி சுட்டி : பகுதி 11 

மறுநாள் காலை, சுந்தரி சொன்னபடி, திருவாரூருக்கு தியாகராஜன் வீட்டுக்கு வந்து சேர்ந்தான் சேகர். 

வரவேற்பறையில் சேகரை உட்காரச் சொல்லி, அவனை தியாகராஜனுக்கும் நாகராஜுக்கும் அறிமுகம் செய்து வைத்தாள் சுந்தரி. 

சேகரைப் பார்த்து, அவனுக்கு வேலை கொடுப்பது பற்றி பேச, சுந்தரம் அங்கு வந்தார். 

சுந்தரம் : " உன்னை எங்கோ பார்த்தது போல இருக்கு. உன் பெயர் என்ன? "

சே : " சேகர் சார் "

சு : " என்ன படிப்பு ? " 

சே : " பி காம் " 

சு : " அப்பா பெயர் ? "

சே : " தெரியாது " 

சு : வியப்புடன் " அம்மா பெயர் ? "

சே : " தெரியாது " 

சு : " உனக்கு சேகர் என்று பெயர் வைத்தது யார்? "

சே : " பட்டாணி கடை பக்கிரிசாமி - என்னை வளர்த்தவர். " 

சு : " எனக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை. விவரமாகச் சொல்லு.. " 

சே : " சார் - என்னை எடுத்து வளர்த்தவர் - பட்டாணி வியாபாரம் செய்துகொண்டிருந்த பக்கிரிசாமி என்பவர். அவர் என்னைப் பற்றி சொன்ன விவரங்களைச் சொல்கிறேன். சுனாமி பேரலை வந்த அன்று, நாகூர் கடற்கரையில் நிறுத்திவைக்கப்பட்டிருந்த அவருடைய தள்ளுவண்டி பேரலையில் காணாமல் போனதால் அதைத் தேடி அலைந்துகொண்டிருந்தாராம். தள்ளு வண்டியின் ஒரு சக்கரம் மட்டும் நாகூர் இரயில் நிலையத்தின் அருகே இருந்த ஒரு இரயில் பெட்டியின் அருகில் இருந்ததைப் பார்த்து அங்கே சென்று பார்த்தபொழுது ரயில் பெட்டியின் கதவு பக்கத்தில் மயங்கிக் கிடந்த என்னைப் பார்த்தாராம். மயக்கம் தெளிவித்து, நான் யார் என்ன என்ற விவரங்கள் கேட்டபோது எனக்கு எதுவுமே தெரியவில்லை, தலையில் அடிபட்டதால் சுய விவரங்கள் எதுவுமே எனக்கு ஞாபகம் இல்லை என்று அவர் சொன்னார். பிறகு அவர் என்னிடம் ' தம்பீ - என்னுடைய பட்டாணி வண்டியை  சுனாமி அடித்துச் சென்றுவிட்டது. நீ போட்டிருக்கும் மோதிரம், சங்கிலி எல்லாம் எனக்குத் தருகிறாயா - நான் நாகையில் கடை ஒன்று வாங்கி, வியாபாரம் செய்கிறேன். எனக்கு சொந்தம் பந்தம் எதுவும் இல்லை. உன்னை வளர்க்கிறேன்' என்று சொன்னாராம். நான் உடனே அதற்கு சம்மதம் சொன்னேனாம். இதை எல்லாம் அடிக்கடி அவர் என்னிடம் சொல்லியுள்ளார். 

சு : " இப்போ அவர் எங்கே ? "

சே : " அவர் ஐந்து வருடங்களுக்கு முன்பு இறந்துவிட்டார். என்னுடைய படிப்புக்கு சுசீலாதான் மீகாம் கம்பெனியிலிருந்து வாங்கி, பண உதவி செய்தாள். " 

சு : " தம்பீ - உன்னுடைய வலது முழங்காலின் பின் பக்கம் பாம்பு வடிவ மச்சம் ஒன்று இருக்கிறதா? "

சே : " அ .. ஆமாம்! உங்களுக்கு எப்படித் தெரியும்? "

சு : " எப்படித் தெரியுமாவா ! உன்னுடைய ஜாதகமே என்னிடம் இருக்கு. உனக்கு மீகாம் கம்பெனியில் நான் வேலை கொடுப்பதைவிட - இனிமேல் மீகாம் கம்பெனியில் நீதான் எல்லோருக்கும் வேலை கொடுக்கவேண்டும். நீதான் சிறு வயதில் காணாமல் போன என் பையன் நாகேஸ்வரன்"

இப்படிச் சொல்லிவிட்டு, சுந்தரம், சமையல் அறையில் வேலையாக இருந்த மீராவை அழைத்தார். " மீரா - இங்கே வா. நாம் இருவரும் வளர்த்த பையனை இங்கே கொண்டுவந்து தியாகராஜன் சாரிடம் சேர்த்த முகூர்த்தம் - நாம் பெற்ற நம் பையன் நமக்குக் கிடைத்துவிட்டான்" 

நடந்தது எல்லாவற்றையும் பார்த்துக் கொண்டிருந்த ஒவ்வொருவருக்கும் மிகுந்த மகிழ்ச்சி. 

சுந்தரம் : " நாங்கள் இனி சந்தோஷமாக எங்கள் பையனை அழைத்துக்கொண்டு சிங்கப்பூர் செல்கிறோம். "

சே / நாகே : " அப்பா - அது வந்து . . . "

சுந்தரி : " மாமா - அது வந்து . . . "

சுந்தரம் : " ஓ - புரிகிறது. எங்கள் பையனையும் மருமகளையும் அழைத்துக்கொண்டு சிங்கப்பூர் செல்கிறோம் " 

தியாகராஜன் : " நல்லா இருக்குது கதை. இப்போதான் என்னுடைய பெண், பையன் எல்லோரும் என்னிடம் வந்து சேர்ந்திருக்கிறார்கள். நீங்கள் உடனே என்னுடைய பெண்ணை மருமகள் ஆக்கி கூப்பிட்டுச் சென்றுவிட்டால் நான் என்ன செய்வது. கவலை வேண்டாம். இந்த இடத்திலேயே நல்ல பெரிய வீடாகக் கட்டுகிறேன். நாம் எல்லோருமே இங்கே ஒன்றாகச் சேர்ந்து வாழ்வோம். 

சுந்தரம் : " அதுவும் நல்ல யோசனைதான். இனி மீகாம் தலைமை அலுவலகம் இதுதான். ஏற்றுமதி விவகாரங்களை, நாங்கள் வளர்த்த நாகராஜும், இறக்குமதி சம்பந்தப்பட்ட விஷயங்களை எங்கள் நாகேஸ்வரனும் பார்த்துக்கொள்ளட்டும். சுந்தரி டிரான்ஸ்போர்ட்ஸ் என்று ஒரு புதிய பகுதி தொடங்குகிறேன் - சுந்தரி அந்தப் பகுதியைப் பார்த்துக்கொள்ளட்டும். துறைமுகத்துக்கு வருகின்ற ஏற்றுமதி சரக்குகள், வந்து இறங்குகின்ற இறக்குமதி சரக்குகள் எல்லாவற்றையும் உரிய இடத்திற்குக் கொண்டு சேர்க்கின்ற லாரிகள் எல்லாம் சுந்தரி டிரான்ஸ்போர்ட்ஸ் வண்டிகளாக இருக்கும். மீகாம் மற்றும் சுந்தரி டிரான்ஸ்போர்ட்ஸில் வேலை செய்பவர்கள் எல்லோருக்கும் பயன்படுகின்ற கேண்டீன் மேனேஜ்மெண்ட் முழுவதும் மீனாக்ஷி அம்மாள் பார்த்துக்கொள்ளட்டும். " 

சுந்தரி : : " மாமா - சரி. நீங்கள் சொன்னது போலவே நாங்கள் ஒவ்வொருவரும் நீங்கள் சொல்லும் பகுதிகளைப் பார்த்துககொள்கிறோம். நீங்கள் எல்லோரும் என்ன செய்யப்போகிறீர்கள்? "

தியாகராஜன், சுந்தரம், மீரா, தயாளன், சுகந்தி எல்லோரும் : " நாங்கள் இனிமேல் எங்களுக்குப் பிறக்கப் போகும் பேரக் குழந்தைகளைப் பார்த்துக்கொள்வோம்! " 

=  =  ==  

இது என்னங்க ? 

'கதை முடிந்தது; கத்தரிக்காய் காய்த்தது' என்று symbolic ஆக சொல்கிறார் கதாசிரியர். 

அது யாருங்க ? 

= = = = =