பெற்றோர் சொத்தை பிள்ளைகள் உரிமையுடன் செலவழிப்பது சரியா?

 

நெல்லைத்தமிழன் : 

இது தனிப்பட்ட விஷயம் என்றாலும், வயது 45-50க்கு மேல் குழந்தை பெற்றுக்கொள்வது, அந்தக் குழந்தைக்கான தேவைகளைத் தரமுடியாது என்ற நிலைக்கு இட்டுச் செல்லுமல்லவா? (சில பலரின் வாழ்வில் இது நடந்தது, இப்போதும் நடக்கிறது).

# நடக்கிறது என்று சொன்ன பின் கேள்விக்கு இடம் இல்லாமல் போய் விடுகிறதே. எனினும் தகுந்த ஏற்பாடுகள் செய்து கொண்டால் பெரும்பாலும்  பெரிய சங்கடம் இல்லாது வாழ்க்கையை இனிதே கடக்கவும் செய்யலாம்.  அதிர்ஷ்டம் ?

அப்பாதுரை: 

பெற்றோர் சொத்தை பிள்ளைகள் உரிமையுடன் செலவழிப்பது சரியா?

# அது பெற்றோர் பிள்ளைகளுக்கிடையேயான உறவின் தரத்தையும், பிள்ளைகள் செலவழிக்கும் விதத்தையும் பொறுத்தது. பொதுவாக அப்பாவின் பணத்தின் மேல் பிள்ளைகளுக்கு உரிமை உண்டு என்றாலும், எவ்வளவு, எதற்காக செலவிடப்பட்டது என்பதுதான் முதன்மையான அளவுகோலாக இருக்கும்.

கீதா சாம்பசிவம் : 

முதியோர் இல்லம் வேறே! பென்ஷன் வாங்கும் ஆசாமிகள் தங்கும் ஹோம்கள் வேறே என்கின்றனர். இரண்டிற்கும் என்ன வித்தியாசம்?

# ஆதரவற்ற வசதி இல்லாத ஏழை  முதியவர்களுக்கு அடிப்படை உணவு உடை தங்குமிடம், அடிப்படை மருத்துவ வசதி செய்து கொடுப்பது முதியோர் இல்லம்,  விலைக்குத் தக்க படி சௌகரியமாக ( ஆடம்பரமாகக் கூட இருக்கலாம் ) வயது முதிர்ந்தவர்கள் வாழுமிடம் Home என்று சொல்கிறார்கள் போலும்.

ஜெயகுமார் சந்திரசேகரன்: 

நீங்கள்  முதல் முறையாக உபயோகித்த  கம்ப்யூட்டர் எது. (PC, mini, mainframe) make, model, மற்றும் appilication or language எவை? 

# முதலில் என்று கேட்டதால் பதில் எளிதாகி விட்டது.

Casio PB 700 pocket mini computer. மொழி Basic.

App எல்லாம் நானே தயாரித்த அரிச்சுவடி புரோகிராம்.

& அலுவலகத்தில் ஒரு டைப் ரைட்டர் போன்ற ஒரு வஸ்து - பெயர் மறந்துபோய்விட்டது - அதில்தான் முதலில் inch to mm - conversions program செய்து சில பிரிட்டிஷ் அளவு டிராயிங் எல்லாவற்றையும் மெட்ரிக் அளவு குறிப்பிடும் டிராயிங் ஆக மாற்றி வரைந்தேன். 

பிறகு ஒரு கம்ப்யூட்டரில் properties of circle - என்னும் fortran program எழுதி அதைப் பயன்படுத்தி வண்டியின் leaf ஸ்பிரிங் - span length & load deflection data கொடுத்தால், fitted length கண்டுபிடிக்கும் program உபயோகப்படுத்தினேன். 

கற்றுக்கொண்ட language Basic & " Fortran" ( A M I E - Computer Programming & Numerical Analysis - பாடத்திற்காக) Basic பயன்படுத்தி, கம்ப்யூட்டரை ஸ ரி க ம ப த நி ஸா இசைக்க வைக்கக் கற்றுக்கொண்டேன். 

அலுவலகத்தில் முதலில் நிறுவப்பட்ட கம்ப்யூட்டர் - main frame  PDP 11/44 என்று ஞாபகம். 

முதலில் விலை கொடுத்து வாங்கிய டெஸ்க் டாப் கம்ப்யூட்டர் Brand HCL? Not sure. 

தற்போது கம்ப்யூட்டர் துறையில் எந்த எந்த  application, and programming language உங்களுக்கு தெரியும் ?

# எனக்கு அதிகம் தெரியாது. நிறைய பயன் படுத்துகிறேன். அவ்வளவுதான்.

& C Programming கொஞ்சம் கற்றுக்கொள்ள ஆரம்பித்தேன். அப்புறம் touch விட்டுப் போயிடுச்சு. 

Intelligence என்பது புத்திசாலித்தனம் என்று வைத்தால்  AI எனப்படும் artificial intelligence செயற்கை புத்திசாலித்தனம் ஆகுமா? புத்திசாலித்தனம் எப்படி செயற்கையாக உண்டாகும்?

# புத்திசாலித்தனம் என்பது படிப்படியான யோசனை அடுக்குகள் தான். ஒரு பணி அல்லது பிரச்சனையை உள்வாங்கி அதைத் தீர்வு செய்யும் எண்ண அடுக்குகளை தேடி எடுத்து நிறைவேற்றுவது புத்திசாலித்தனம் தானே.  அதை இயந்திரம் செய்தால் man made= செயற்கை.

பானுமதி வெங்கடேஸ்வரன் : 

இளம் வயதில் மிகவும் ரசித்த புத்தகம்/சினிமா இப்போது,"இதைப் போய் எப்படி ரசித்தோம்? என்று தோன்ற வைத்த & vice versa புத்தகம் அல்லது சினிமா எவை?

# சினிமா கிட்டத் தட்ட எல்லாமே தான். 

புத்தகம் அதற்கு நேர் எதிர்.  நிறைய யோசித்தும் ஒன்றிரண்டு கூட கிடைக்கவில்லை. கல்கியின் மலர் விழி மான் போன்ற குறு நாவல்கள் சில.  அவை கூட அன்றும் ரசிக்கவில்லை .  இன்றும் அதே அதே.

& இளம் வயதில் ரசித்த 'எல்லாமே' இப்போ ' ஹூம் இதையா அப்படி ரசித்தோம் என்று தோன்றுகிறது. 

உள்ளத்தில் நல்ல உள்ளம் உறங்காதாமே? ஏன் அப்படி?

# 'உ'னாவுக்கு 'உ'னா என்பதால்தான்.

= = = = = =

KGG பக்கம் : 

கோவிந்து தந்த ஜாங்கிரியால் என்ன சங்கடம் வந்தது? 

ஒரு வாரம் கழித்து, கோவிந்துவுக்கும்  எனக்கும் ஒரு சிறு தகராறு வந்தது. அவன் என்னிடம் கேட்ட 'கலர் பலப்ப'த்தை  நான் கொடுக்க முடியாது  என்று சொன்னதுதான் காரணம். 

என்னிடம் இருந்தது ஒரே ஒரு கலர் பலப்பம். அது  சிவப்பு, மஞ்சள், பச்சை - கொண்ட முப்பட்டை பலப்பம். அதை பயன்படுத்தி நான் சிலேட்டில் கொடி வரைந்து, வர்ணம் அடித்து அதற்குக் கீழே " நமது தெசிய கோடி (!) "  என்று பெருமையாக எழுதி வைப்பேன். அந்தக் காலத்திலேயே எவ்வளவு தேச பக்தி பாருங்கள்! 

பலப்பத்தை  ஓடித்தால் வீட்டில் என்  அண்ணன் kayjee என் காதைத் திருகி விடுவார். கீழே விழுந்து உடைந்தாலும் உடைந்த துண்டையும் ஒரிஜினல் பலப்பத்தையும் கொண்டு போய் அவரிடம் சமர்ப்பிக்கவேண்டும். அவர் அந்த துண்டுகளைப் பொருத்திப் பார்த்து அதற்கேற்ப நீதி வழங்குவார். 

'பலப்பத்தை கொடுக்கமாட்டேன்' என்று நான் சொன்னதும், அவன், " அன்னிக்கு நான் கொடுத்த ஜாங்கிரியை திருப்பிக் கொடு" என்றான். 

எனக்கு இது மிகவும் அதிசயமாக இருந்தது. ஒரு வாரத்திற்கு முன்பு நான் கபளீகரம் செய்த ஜாங்கிரி துண்டை எப்படி திருப்பி கொடுக்கமுடியும்! " முடியாது போடா" 

" அப்போ கலர் பலப்பம் கொடு !" 

ஒரு அரை inch நீள ஜாங்கிரித் துண்டை வைத்து என்னை எப்படி black mail செய்திருக்கிறான் பாருங்கள்! 

'அப்போ சாப்பிட்ட ஜாங்கிரித் துண்டா அல்லது கலர் பலப்பமா ? ' என்ற பட்டிமன்ற விவாதத்தில் நடுவர் தீர்ப்பு எதுவும் வர வாய்ப்பு இல்லாத நிலையில் எனக்குக் கோபம் வந்தது. உடனே ' ஜவுளிக் கடை விலை அட்டை எடுத்து, கோவிந்துவிடம், ' இதில் உன் பெயரை எழுதி என் அப்பாவிடம் கொடுக்கப் போகிறேன். நாளைக்கு என் அப்பா வந்து ஹெட் மாஸ்டரைப் பார்த்து உனக்கு அடி கொடுக்கச் சொல்லுவார்" என்றேன்.

அவன் கலவரமடைந்து அந்த விலை அட்டையை என்னிடமிருந்து கைப்பற்ற முயற்சிக்க - அவனுடைய கையில் என் விரல் நகங்களால் நன்றாகக் கீறி விட்டேன். அவ்வளவுதான் - கோவிந்து உடனே செந்தில் பாலாஜி போல ஒரு கையால் கண்களை மூடிக்கொண்டு மற்றொரு கையை ' பிறந்த குழந்தை' போல விலுக் விலுக் என்று ஆட்டியபடி ஆக்ட் கொடுக்க ஆரம்பித்துவிட்டான். 

எனக்கு பயம் வந்துவிட்டது. வகுப்புக்கு ஆசிரியர் வருவதற்குள் கோவிந்துவை சமாதானப்படுத்த வேண்டுமே.! 

'சரி, வருவது வரட்டும்' என்று தீர்மானித்து என்னுடைய கலர் பலப்பத்தை அப்படியே கோவிந்துவிடம் கொடுத்துவிட்டேன். உடைந்தால்தானே அண்ணனிடம் உடைந்த பாகங்களை சமர்ப்பிக்கவேண்டும்? கலர் பலப்பம் முழுவதையுமே காணோம் என்று சொல்லிவிடலாம். தடயங்கள் எதுவும் கிடைக்காது என்று தீர்மானித்தேன். 

அப்புறம்? 

கோவிந்து தன் கையில் இருந்த என் நகக் கீறல்களை வைத்து என்னை black mail செய்ய ஆரம்பித்தான். 

அது எப்படி? 

(தொடரும்) 

 = = = = = =

அப்பாதுரை பக்கம் :

வஞ்சனை

நீதிபதி தன் இருக்கையில் அமர்ந்ததும் அன்றைய முதல் வழக்கு அறிவிக்கப்பட்டது. "ஜான் பர்வெல் எபிங்டன் ஐபிஎம் கம்பெனிக்கு எதிராகத் தொடுத்த வழக்கு எண் 11323162 விசாரணைக்கு ஏற்கப்படுகிறது".

ஜான் தனக்குத் தானே வக்கீலாக ஆஜராவதாக அறிவித்தார். வழக்கை விவரிக்கத் தொடங்கினார். "நீதிபதி அவர்களே.  வேலை பார்க்கும் பொழுது உட்கார்ந்திருந்த என் நாற்காலி உடைந்து என் கையில் எலும்பு முறிந்து, என் வலது காலில் நாற்காலியின் கட்டையும் இரும்பும் துளைத்து இரண்டு வருடங்கள் நடக்கவியலாமல் கிடந்து, இப்பொழுதும் சரியாக நடக்க முடியாதபடி ஊனமானேன். முன் போல் வேலை செய்ய முடியாமல் போனேன். இதைக் காரணம் காட்டி பதினைந்து வருடங்களாக ஐபிஎம் கம்பெனி எனக்கு சம்பள உயர்வே வழங்கவில்லை.  இதே பதினைந்து வருடங்களில் மற்ற ஊழியர்களுக்கு வருடாவருடம் மூன்றிலிருந்து பதினைந்து சதவிகிதம் வரை சம்பள உயர்வு கொடுத்த ஐபிம் எனக்கு மட்டும் எதுவும் தரவுல்லை. இந்த பாரபட்ச ஓரவஞ்சனை செயலை விசாரித்து பதினைந்து ஆண்டுகளுக்கான உயர்வும் கூடுதல் அபராதமும் விதித்து நீதி வழங்கக் கோருகிறேன்".

ஐபிஎம் வக்கீல் ராஜர் ஸ்காட் எழுந்து நீதிமன்றத்துக்கு ஒரு ஸல்யூட் வைத்தார். "நீதிபதி அவர்களே, ஜான் எபிங்டன் ஊனமுற்றது கம்பெனி பணியில் இருந்த நேரத்தில் நிகழ்ந்த ஒரு விபத்து.  இதற்காக அவருடைய மருத்துவ செலவுகள் அத்தனையும் ஏற்று,  வேலையிலிருந்த போது கொடுத்த சம்பளத்தில் 75% தொகையை மானியமாகவும் சென்ற பதினைந்து வருடங்களாக அவருக்கு ஐபிஎம் கொடுத்து வருகிறது. ஜான் வீட்டில் இருந்தபடி முடிந்தபோது வேலை பார்க்கலாம், அலுவலகம் வர வேண்டாம் என்றும் கம்பெனி சலுகை கொடுத்திருக்கிறது. அவருடைய அறுபது வயது வரை இந்த மானியமும் சலுகைகளும் தொடரும்.  இதில் எந்த பாரபட்சமும் இல்லை. வஞ்சனையும் இல்லை. வழக்கைத் தள்ளுபடி செய்யக் கோருகிறேன்" என்றார்.

நீதிபதி ஜானையும் வக்கீலையும் பார்த்தார். பிறகு கொஞ்ச நேரம் நீதிபதிக்குரிய பாரம்பரியத்தோடு மோட்டுவளையைப் பார்த்தார். பிறகு அன்றைய மதிய சாப்பாட்டு மெனுவில் சிக்கன் சாலட் நன்றாக இருக்க வேண்டுமே என்று தோன்றிய  கவலையை மறந்து ஜானை மறுபடி பார்த்தார். "ஜான், சென்ற 15 வருடங்களில் எத்தனை முறை அலுவலகம் சென்றிருக்கிறீர்கள்?" என்றார்.

"10 முறை யுவர் ஆனர்"

"ஏன் போனீர்கள்? கம்பெனி உங்களை வீட்டில் இருக்கலாம், முடிந்தால் வேலை பார்க்கலாம் என்ற சலுகை கொடுத்திருக்கிறதே?"

"அலுவலக வருடாந்திர விழா மற்றும் என் நண்பர்களைச் சந்திக்கவும் யுவர் ஆனர்.. வீட்டிலேயே இருந்தால் என் அலுவலகம் பற்றி நான் மறந்துவிடக்கூடாதே யுவர் ஆனர்"

"சரியே" என்று தலையசைத்த நீதிபதி கேட்டார். "இந்த விழாக்களுக்கு அழைப்பு உங்களுக்கு வந்ததா? நீங்களாகவே போனீர்களா?".

"வருடாவருடம் அழைப்பு வந்தது யுவர் ஆனர்".

"நன்றி ஜான்" என்ற நீதிபதி ராஜரைப் பார்த்தார். "மிஸ்டர் ஸ்காட்.  உங்களுக்கு ஐபிஎம்மில் வருடா வருடம் சம்பள உயர்வு கிடைக்கிறதா?"

"ஆம் யுவர் ஆனர்.. ஆனால் நான் தினம்.."

"ம்.. அலுவலகம் வந்து சம்பளம் வாங்கும் அனைவருக்கும் ஐபிஎம் சம்பள உயர்வு கொடுத்திருக்கிறதா?"

"பெரும்பாலானோருக்கு சம்பள உயர்வு வருடா வருடம் கிடைத்திருக்கிறது யுவர் ஆனர். ஆனால்.."

"சம்பள உயர்வு கிடைத்த அத்தனை பேரும் முழு நேரம் கம்பெனி வேலையிலேயே இருந்தார்கள் என்று சொல்ல முடியுமா?"

"அவர்கள் அலுவலகம் வந்து போன நேரத்தை பதிவு செய்கிறோம்"

"ஆகா! சரி, உங்களுக்கு வருடாவருடம் கம்பெனி விழாவுக்கான அழைப்பு வருகிறதா?"

"ஆம் யுவர் ஆனர்.. ஆனால் நான்.."

"மிஸ்டர் ஸ்காட். உங்களுக்கும் நீங்கள் சொன்ன பெருபாலோருக்கும் இங்கு நிற்கும் ஜானுக்கும் அலுவலக பழக்க வகையில் எந்த வேறுபாடும் இருப்பதாகத் தெரியவில்லையே? நீங்களும் சம்பள உயர்வு வாங்கும் பெரும்பாலோரும் கம்பெனி பாலிஸிபடி நடக்கிறீர்கள். ஜானும் அப்படித்தானே நடக்கிறார்? எனில் அவருக்கு வரவேண்டிய சம்பள உயர்வை மறுப்பது ஏன் பாரபட்சமாகாது? ஏன் வஞ்சனையாகாது?"

"யுவர் ஆனர்.." என்ற ராஜரை மறித்த நீதிபதி, "இது பாரபட்சம் என்றே இந்த நீதிமன்றம் கருதுகிறது. இனி இதற்கான தீர்வுளைப் பார்ப்போம்" என்றார். 

உள்ளுக்குள் சிரித்துக் கொண்டிருந்த ஜானைப் பார்த்தார் நீதிபதி.  "மிஸ்டர் ஜான். உங்கள் கம்பெனி பாலிஸியின்படி நீங்கள் கோருவது சரியென்று தீர்ப்பளிக்கும் பட்சத்தில் நீதிக்கு ஒரு சிக்கல் வருகிறது.  வழக்கு என்பது சட்டத்துக்குட்பட்ட ஒரு விளையாட்டு என்ற பார்வையிலே மட்டும் அந்த வழக்கின் வெற்றி தோல்வியைப் பார்த்தால் நீதியைத் தெளிவாகக் காண முடியாது.  வழக்கின் வெற்றி தோல்வி என்பது வழக்கின் வாதி, பிரதிவாதிகளோடு நின்றுவிடும்.  நீதி அப்படியல்ல. வழக்கில் வழங்கப்பட்ட தீர்ப்பு நீதியின் பார்வையில் வாழ்க்கை முறைகளின் சரி தவறு என்ற சீர்தூக்கலில் ஒரு முன்னுதாரணமாகவும் அமைந்து விடுவதே அந்த சிக்கல்" என்று நிறுத்தினார். மோட்டுவளையைப் பார்த்தார். அன்று மாலை மனைவிக்கு அவசியம் ஷனல் வாசனைப் பொருள் வாங்க வேண்டும், மறந்துவிடக்கூடாது எனறு நினைவூட்டிக் கொண்டார். பிறகு ஜானை நேராகப் பார்த்தார். 

"மிஸ்டர் ஜான் பர்வெல் எபிங்டன்.  பதினைந்து வருடங்களாக நீங்கள் ஒரு வேலையும் செய்யாமல் 75% சம்பளம் வாங்கியபடி வீட்டில் இருந்திருக்கிறீர்கள்.  அதற்கு மேல் வருடாவருடம் கம்பெனி விழாவில் கலந்து கொண்டு என்ன நடக்கிறது என்பதை உளவறிந்து கொள்ளவும் வாய்ப்பு கிடைத்திருக்கிறது. விபத்து காரணமாகக் காலில் ஊனமுற்றாலும் இப்பொழுது உங்களால் எழுந்து நடமாட முடிகிறது. சென்ற பதினாலு வருடங்களாக கிடைக்காத உயர்வு திடீரென்று இந்த வருடம் ஏன் உங்களைப் பாதிக்கிறது என்று நினைத்துப் பார்க்கிறேன்.  சம்பளத்துக்கு வழியில்லாமல் எத்தனையோ உடல் மற்றும் மன ஊனமுற்ற பிறரையும் நினைத்துப் பார்க்கிறேன். உங்களுக்கு வாய்த்த அதிர்ஷ்டம் பிறருக்கு ஏன் அமையவில்லை என்ற பார்வை நீதிக்குக் கிடையாது. உங்களுக்குக் கிடைத்த 75% ஊதியமே அதிகம் அதை நிறுத்த வேண்டும் என்ற தீர்ப்பு சொல்லவும்  இந்த மன்றத்துக்கோ எனக்கோ அதிகாரம் இல்லை. அது இந்த மன்றத்தின் கருத்து மட்டுமே.  ஆனால் நீங்கள் கேட்கும் சம்பள உயர்வைத் தரவேண்டும் என்ற தீர்ப்பை வழங்கினால் உழைத்துப் பிழைக்கும் சமுதாயத்துக்கு மாறாக்கேட்டை விளைவிக்கும் என்ற ஆழமான நம்பிக்கையுடன் இந்த மன்றம் பின்வரும் தீர்ப்பை வழங்குகிறது. உங்களுக்கு வழங்கப்பட்டு வரும் மானியத் தொகையில் சம்பளப்படி உயர்வு வழங்க வேண்டியதில்லை என்றும், மாறாக, ஐபிஎம் இந்த வழக்கில் செலவழித்த தொகையும் இந்த மன்றம் செலவழித்த நேரத்துக்கான ஈட்டுத்தொகையும் அபராதமாக நீங்கள் செலுத்த வேண்டுமென்றும் இந்த மன்றம் தீர்ப்பளிக்கிறது. இனி மன்றம் மதிய உணவு இடைவேளைக்குக் கலையலாம்" என்று நீதிபதிகள் வழக்கப்படி மேஜையில் தட்டினார். எழுந்தார். சிக்கன் சாலட்  நினைவோடு இறங்கித் தன் தனியறைக்குள் நுழைந்தார்.

செய்தி: IBM Employee On Sick Leave For 15 Years Sues Company For No Pay Rise.

வால்: நீதிபதியின் துணிச்சல் பாராட்டுக்குரியது. எனினும் இன்னும் எத்தனை நாள் நீதிபதியாக நீடிப்பார் என்று நினைக்கையில் கவலையாக இருக்கிறது.

= = = = = = =