மரணவீடு

இந்த நிமிடத்துத் தேவை   

 

இயல்பாக இருக்கவேண்டும் 

அதாவது இருப்பது போல நடிக்க வேண்டும். 
சிறு புன்னகை உதட்டில்
கைகளை கால்சராய் பாக்கெட்டில் நுழைத்துக் கொள்ளலாம்  
இடையே இருவார்த்தை அவ்வப்போது உதிர்க்கலாம்

ஆனால் 'சப்ஜெக்டில்' இருக்கவேண்டும்
கஷ்டமில்லை என்றுதான் தோன்றுகிறது. 

எவ்வளவு நேரமோ...  ஆனால் ரொம்ப நேரம் தாங்காது 

அரைமணி  சமாளிச்சா அப்புறமா அறைக்குப் போயிடலாம்

நின்று கொண்டோ உட்கார்ந்து கொண்டோ

பத்து நிமிஷம் யாரும் பார்க்காம அழுதாப் போதும்

அப்புறமா சமாதானமாகி

அடுத்த வேலையைப் பார்க்கலாம்

அதுவரை..

********)(*********

மரணவீடு

உள்ளே வருபவர்களை உன்னிப்பாக ஆராய்கிறது
முன்னரே வந்து 'பார்த்து'விட்டு நிற்கும் பக்கத்து வீடுகள். .
அழுகையின் அளவை ஆராய்கிறது பார்வைகள்.
சோகத்தை எடைபோடுகின்றன "ஆறுதல்" வார்த்தைகள்.
"செத்தவங்களைத் தப்பாப் பேசக்கூடாது"
என்று தொடங்கும் வரிகளில் வழிகிறது நாகரிக பசப்புக் கசப்புகள்.

என் எண்ணங்களை
படித்து விடுவானோ என்று
என்னைப் போலவே அவனும் பயந்திருக்கக் கூடும். 
எட்ட நின்றே துக்கம் கேட்கிறான்.

தனியாக அழுது கொண்டிருக்கிறான்

பயன் இன்னும் பாக்கி இருப்பவன்....

உடலை எடுத்ததும்
கழுவித் துடைக்கப் படும் வீட்டில்
அடையாளமற்றுப் போகிறார்
உயிரிலிருந்து உடலானவர்.






படங்கள் நன்றி :  இணையம் 


 

இங்கு க்ளிக் செய்து தமிழ்மணத்தில் வாக்களித்துச் செல்லவும்!!