கேட்டு வங்கிப் போடும் கதை : சாபம் 2/3 -------- ஜீவி

 பகுதி--2

முதல் பகுதி சுட்டி << 

                                  ஜீவி 

கம்ப்யூட்டர் திரையில்---

ஒரு பஸ் எரிந்து கொண்டிருந்தது.  சுற்றிலும்  'காச் மூச்' என்ற ஆக்ரோஷமிக்க ஜனத்திரள்.  மூலையில் ஒருவன் தன் கையை உயர்த்தி உயர்த்திக் காட்டுவது தெரிகிறது..  சட்டென்று திரையில்  அங்கேயும் இங்கேயும் ஓடி பதற்றத்துடன் ஓடும் அவனின் தலைக்கு நேரே ஒரு சிவப்பு அம்புக்குறி பளீரிடுகிறது.

பாபு அந்த அதிசயக் கணினியின் வயிற்றுப் பகுதியிலிருந்த ஒரு பட்டனைத் தட்டியவுடன்  ஒரு பிளாஸ்டிக் அட்டை வெளிப்படுகிறது. அதில் பொறித்திருந்த எழுத்துக்களை வேகமாக மேய்ந்து விட்டுச் சொல்கிறான்:  "சுந்தரேசன் ஸார்!!   திரையில் ஒற்றையாய் கையை உயர்த்தி உயர்த்திக் காட்டிக் கொண்டிருக்கும் ஒரு மனிதனை சிவப்பு அம்புக்குறி சுட்டிக் காட்டுகிறது, பாருங்கள்,  அவன் தான் நீங்கள்! அதாவது இந்த ஜென்ம உங்களின் போன ஜென்மத்திற்கு முந்திய ஜென்ம உருவம்!  பை த பை அவன்-- ஸாரி, இந்த ஜென்ம உங்களின் அந்த ஜென்ம ஆசாமி--  எதற்காக இப்படி கையை உயர்த்தி உயர்த்திக் காட்டுகிறார், என்ன  சொல்கிறார் என்று கேட்கலாமா?" என்று பாபு சொல்லி முடிப்பதற்குள் மொத்தக் கூட்டமும் ஆரவாரத்துடன் ஆர்ப்பரித்தது.

அவர்களை அமைதிப்படுத்தி விட்டு அந்த அதிசயக் கணினியின்  கீழ்ப்பகுதியிலிருந்த 'ஸ்பீக்' பட்டனை  பாபு அழுத்தி  'தமிழ்' என்று மொழியின்  பெயரைப் பதித்ததும்  உரத்த ஓசையாய் குரல் வந்தது. "வேண்டாண்டா.. வேண்டாண்டா.  அரசாங்கத்தின் மேல் உங்களுக்கு ஆத்திரம்ன்னா பஸ்ஸை ஏண்டா கொளுத்தறீங்க, பாவிங்களா.... நம்ம சொத்துடா, அது!..  அது தெரியலையா, ஒங்களுக்கு?  இந்த அக்கிரமத்தைக் கேட்பாரில்லையா?..நிறுத்துங்கடா.. நிறுத்துங்க.."

இப்பொழுது திரையில் பஸ்ஸைக் கொளுத்தும் கூட்டத்திலிருந்து ஒருவன் ஓடிவந்து ஓலமிடும் அந்த ஒற்றை மனிதனை நையப் புடைத்து ஓரம் தள்ளினான்.  மொத்த பஸ்ஸூம் சொக்கப்பனை.

இந்தக் காட்சியைப் பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் சுந்தரேசனின் முஷ்டி இறுகுகிறது.  "நிறுத்துங்கள், நிறுத்துங்கள்..  பஸ்ஸைக் கொளுத்தாதீர்கள்.." என்று ஆவேசத்துடன்  அவர் கத்துவதைப் பார்த்து  திகைத்தபடி 'ஸ்பீக்' பட்டனை 'ஆஃப்' செய்தான்  பாபு.

அந்தக் காலக்கணினித் திரையை இத்தனை நேரம் பார்த்துக் கொண்டிருந்த கூட்டம், "என்ன, என்ன?""  என்று ஆவலுடன் நெரிபட்டது.

பாபு உடனே கணினியின்   வயிற்றுப் பகுதி விளக்க பட்டனைத் தட்டி, பிளாஸ்டிக் அட்டையை உருவி அதில் பொறித்திருந்த விளக்கக் குறிப்பை வாசித்து விட்டுச் சொன்னான்: "ஒன்றுமில்லை!...    நமது சென்ற தலைமுறைக்கு முந்தைய தலைமுறை ஜனங்கள் அவர்கள்.  எதற்காகவோ தங்களை ஆளுகின்ற அரசாங்கத்தின் மீது அவர்களுக்குக் கோபம்.  அந்த அவர்களது ஆத்திரத்தை வெளிக்காட்ட,  தங்களது கோபத்தை அரசாங்கத்திற்குப்  புரிய வைக்க  பொதுச் சொத்தான பஸ்ஸைக் கொளுத்துகிறார்கள்..."                  

                              

"பஸ் என்றால்?"  என்று  உட்கார்ந்திருந்தவர்களின் மத்தியிலிருந்து ஒரு குரல் விளக்கம்  கேட்டது.

"விளக்கக் குறிப்பிலிருந்து அது பயணம் செய்வதற்கான ஒரு வாகனம் என்று தெரிந்தது.   நீங்கள் தான் திரையில் பார்த்தீர்களே,  அதான் பஸ்ஸின் தோற்றம்.  ரயில், பஸ், விமானம் போன்றவற்றை அந்தக் கால மனிதர்கள் தங்கள் பயணத்திற்காக உபயோகப்படுத்தினார்கள் என்று நானும் அறிந்திருக்கிறேன்.." என்றான் பாபு..

"தங்கள் பயண வாகனத்தைக் கொளுத்தினார்களா?..   அட... புத்திசாலிகளே!'  என்று இரண்டாம் வரிசை ஆரம்பத்தில் அமர்ந்திருந்த விஸ்வநாதன் கேலியாக உரக்கச் சொன்னான்.

"ஆமாம், புத்திசாலிகள் தான்.. தங்களது வரிப்பணத்தில் உருவாக்கிய தங்களின் சொத்துக்களையே அழிக்கிற புத்திசாலிகள்!" என்று சொல்லி விட்டு  பாபு தொடர்ந்தான்...  "இதைத் தான் அந்த  ஒற்றை ஆசாமி-- சுந்தரேசன் சாரின் போன ஜென்மத்திற்கு முந்தைய ஜென்ம உயிர்-- தடுக்கிறது.  ஜென்ம ஜென்மங்களாகத் தொடரும் உயிர்களின் தொடர்பும்  எனக்கு ஆச்சரிய மூட்டுகிறது.  கொஞ்ச  நேரத்திற்கு முன்பு  பஸ் எரியும் அந்தக் கணினிக் காட்சியைப் பார்த்து  விட்டு  அந்த ஜென்ம-- இந்த  ஜென்ம   உயிர்கள்  தொடர்பு கொண்டதே போல சுந்தரேசன் சாரும் ' நிறுத்துங்கள்   , நிறுத்துங்கள், பஸ்ஸைக் கொளுத்தாதீர்கள்!..' என்று பதறித்  துடித்ததைப்  பார்த்து நான் அசந்து போய் விட்டேன்..  என்ன அதிசய அனுபவம் அது நமக்கு1'  என்று பாபு வியந்து போனான்.

"இதில் இன்னொரு  ஆச்சரியமும்  இருக்கிறது" என்றார் புவியியல்  அறிஞர் சர்மா. "அந்த பஸ் என்ற வார்த்தையையும்   இந்த ஜென்ம மிஸ்டர்  சுந்தரேசன் உபயோகப்படூத்தினார், பாருங்கள்.   நமக்கெல்லாம் -- மிஸ்டர்  சுந்தரேசன் உட்பட- - அறிமுகமில்லாத  பஸ் என்ற  வார்த்தையையே பதற்றத்தில் துடிக்கும் பொழுதும் மிஸ்டர் சுந்தரேசன் உபயோகப்படுத்தியிருப்பது இன்னொரு ஆச்சரியம்.  இதிலிருந்தும் நீங்கள் சொன்ன அந்த ஜென்ம உயிர்களின் தொடர்பையும் புரிந்து கொள்ள முடிகிறது.   அதாவது இந்த ஜென்ம அவர் உணர்வுகளில் முந்தைய ஜென்ம  உணர்வு அவர் பதறித் துடித்த அந்த ஷண நேரத்தில் புகுந்து கொண்டு அவரை ஆட்டுவித்ததாக நான் கருதுகிறேன்.." என்று சர்மா  சொன்னதும் அங்கு குழ்மியிருந்த அத்தனை பேரும் திகைத்துப் போயினர்.

"எதற்காக  அப்படி ஒரு நிகழ்வு நடந்ததென்று எனக்குப் புரியவில்லை. அரசாங்கத்தை எதிர்த்து எதற்கு  ஜனங்கள் இப்படியான செயல்களில் ஈடுபட வேண்டும்?..  அப்போ,  அரசாங்கம் வேறே,  ஜனங்கள் வேறே என்ற நிலையா அந்த ஜென்ம காலகட்டத்தில் இருந்தது?..  இந்த அதிசயக் கணினி குறிப்புகளிலிருந்து அது பற்றி ஏதாவது  தெரிந்து கொள்ள முடியுமா?" என்று ஆவலுடன் கேட்டார்  நாலாவது வரிசை ரங்கசாமி.

"ஓரளவு தெரிந்து கொள்ள முடியும்..." என்று இழுத்த பாபு  'சரித்திர நிகழ்வுகள்' என்ற குமிழைத் திருப்பி,  அந்த ஜென்மக் கால பிரதேங்களின் சரித்திர நிகழ்வுகளைத் தேடிப் பார்த்து சொன்னான்.. " இந்த குறிப்புகளின் படி பார்த்தால்  குறிப்பிட்ட அந்த ஜென்ம காலத்தில் மக்களால்    தேர்ந்தெடுக்கப் பட்ட  அரசாங்கங்கள் தாம் மக்களை ஆளும் அதிகாரத்தைப் பெற்றன    என்று தெரிகிறது.  மக்களால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட அரசாங்கங்கள்,  மக்களின் நலன்களைப் பேணிக்காக்காத பொழுது,   மக்களுக்கான  அரசாங்கமாக செயல்படாத போது இந்த மாதிரியான நிகழ்வுகள் தவிர்க்க முடியாமல் நிகழ்ந்தன என்ற முடிவுக்கு வரலாம்.. " என்றான்.

"எனக்கு இன்னொரு  சந்தேகம்.." என்றான்  இளங்குமரன்.  "தொடர் ஜென்மங்கள் கொள்ளும் உயிர்த்  தொடர்பு பற்றிச் சொன்னீர்கள்.   அப்படியான உயிர்த் தொடர்புகள் எப்படி சாத்தியமாகும் என்று எனக்கு சந்தேகமாக இருக்கிறது..  உயிர்கள் பிறந்து இறந்ததும் அவற்றின் உடல்களான சடலங்கள்  எரிக்கப் பட்டோ அல்லது புதைக்கப்பட்டோ அவற்றின் பெளதீகக் கூறுகள்  மக்கி மண்ணோடு மண்ணாகக் கலந்து விடுகின்றன.     

அப்படியிருக்க மண்ணோடு மண்ணாக மக்கிக் கலந்து  போன எந்த ஜென்மத்து உயிரோ   இன்னொரு ஜென்மத்து உயிருடன்  ஜென்மாந்திரத் தொடர்பு  கொண்டிருக்கிறது என்றால்...  எனக்கு இதைப் பற்றி விளக்கமாகச் சொல்லத் தெரியவில்லை.. ஆனால் உணர்கிறேன்..  நான் உணர்வதை நீங்களும் உணர முடியும் என்று நம்புகிறேன்.. இல்லையா,  பாபு ஸார்?"  என்றான்.

"எஸ்.. நீங்கள் சொல்ல வருவது எனக்குப் புரிகிறது. அந்த விஷயத்தில்  நாம் எரிப்பதும் புதைப்பதும்  உடல்களாகிய  சடலங்களைத் தானே தவிர உயிரை அல்ல..  அல்லவா?..  அதனால் உடல்கள் தாம் மண்ணோடு மண்ணாக மக்கி கலந்து போகிறன்றனவே தவிர உயிர் அல்ல என்று  தெரிகிறது.." என்றான் பாபு.

"அப்போ  உயிர் வேறு.. உடல் வேறா?"  என்று சடக்கென்று கேள்வியைப்  போட்டார்  கருணாகரன்.

"சந்தேகமில்லாமல்...  இந்த அதிசய காலக்கணினியின்  ஆராய்ச்சிக்கே அந்த  கோட்பாடு தான் அடிப்படை."  என்றான் பாபு.

"அப்படிப் பார்த்தால் உடல்கள் தாம் இறக்கின்றன.  உயிர்கள் இல்லை என்று தெரிகிறது..  ஆம் ஐ கரெக்ட்?.."  என்றார் சுந்தரேசன்.

"அப்படித் தான் நான் மேற்கொண்ட ஆராய்ச்சிகளின்  அடிப்படையில் தெரிகிறது" என்றான்  பாபு..  "உயிர் என்ற ஒன்றை உடலை இயக்கும் சக்தியாக நாம் கொள்ளலாம்.   இயற்கையின் கொடையாகிய வெளிசக்தி     உடலின் உள்ளே போய்  உள்சக்தியாக மாறுவதை உயிராகக் கொள்ளலாம். சுலபமாகச் சொல்ல வேண்டுமானால்,  உடலை இயக்கும் ஆற்றல் கொண்ட உள்சக்தியை உயிர் என்கிறோம்.  அவ்வளவு தான்." என்றான் பாபு..

"அப்போ  இந்த புவியில் பிறந்தது எதுவும் இறக்கும் பொழுது அதன் உயிர் என்னவாகிறது?"  என்ற் கேள்வியைப் போட்டார்  ராமசாமி.

"வெளியிலிருந்து  பெறப்பட்டது உள்சக்தியாய் செயல்படுவதற்குரிய ஆற்றலை இழந்ததும்  எங்கிருந்து அந்த சக்தி பெறப்பட்டதோ அந்த பரந்த வெளி சக்தியுடனேயே கலந்து விடுவதாகக் கொள்ளலாம்.   அப்படிப் பேராற்றலான வெளிச்சக்தியுடன் கலப்பதால் ஆற்றல் மிக்க புத்தம் புது சக்தியாக  உருமாற்றம் கொள்கின்றன.  இருந்தாலும் இந்த நேரத்து நான் கொண்டிருக்கும் இந்த கருத்து அறிவியலின் புது வாசல்களைத் திறக்கும் பொழுது மாற்றம் கொள்ளலாம்.  அதைப் பற்றிய  ஆராய்ச்சிகள் தாம் இன்னும் தொடர்ந்து கொண்டிருக்கின்றன என்று உங்களுக்கே தெரியும்" என்றான் பாபு.

"என்னால் என் ஆவலைக் கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை.  அடுத்து நான் மேடைக்கு வரலாமா?' என்ற குரல் பரபரப்புடன் ஒரு மூலையிலிருந்து வெளிப்பட்டது.

பாபு அந்தப் பக்கம் திரும்பிப் பார்த்த பொழுது  கையை உயர்த்தியபடி புவியியல் பேராசிரியர் துரைசாமி எழுந்து நின்று கொண்டிருப்பது தெரிந்தது.

(வளரும்)

படங்களை உதவிய நண்பர்களுக்கு நன்றி.

===