"பூச்சி.... பூச்சி... பூச்சி... பூச்சி...."

 சம்பவம் ஒன்று :  பல வருடங்களுக்கு முன்பு..

என் அம்மா சமயங்களில் BHAAவங்களுடன் பேசுவார்.  அதுமாதிரி ஒருமுறை அம்மாவும் பாட்டியும் அமர்ந்து பேசிக் கொண்டிருந்தனர்.  அப்பா கீழே அமர்ந்து பேடில் பேப்பர் வைத்து ஏதோ எழுதி க்கொண்டிருந்தார். இவர்கள் பேச்சில் அவருக்கு பெரிய கவனமில்லை என்றுதான் நினைக்கிறேன்.  யோசித்து யோசித்து கற்பனையைத் தட்டி ஏதோ எழுதிக் கொண்டிருந்தார்.

நான் பிரம்பு நாற்காலியில் அமர்ந்து புத்தகம் படித்துக் கொண்டிருந்தேன். மோதி என் மடியில் படுத்துக் கொண்டிருந்தது!  அம்மாவும் அம்மம்மாவும் ஏதேதோ விஷயங்களைத் தொட்டுப் பேசிக்கொண்டிருக்க, இடையில் ஏதோ பெண் வளர்ப்புப் பற்றியோ ஏதோ பேச்சு வந்திருக்கிறது.  கான்டெக்ஸ்ட் சரியாய் நினைவில்லை எனினும் கிட்டத்தட்ட அதுதான்.  

அம்மா பாத்திரம் தேய்க்க எழுந்திருக்கும் தருணம் என்று ஞாபகம். அப்போது பேச்சின் தொடர்ச்சியாக பேசிக்கொண்டே எழுந்தாள்.  "பூச்சி.... பூச்சி... பூச்சி... பூச்சி.ன்னு வளர்த்தால்...?" என்று கேள்விக்குறியோடு முடித்திருக்க வேண்டிய வாசகம் என்று நம்புகிறேன்.  நான் நாற்காலியில் அமர்ந்திருந்தால் அம்மா எழுவதை கவனம் கலைந்து பார்த்ததால் அப்படிதான் தெரிந்தது.

ஏனெனில் வாசகம் முடியும் முன்னரே சம்பவங்கள் அணிவகுத்து விட்டன!

அம்மா புடைவையை லேசாகப் பிடித்து ஆட்டியபடியே எழுந்து  'பூச்சி பூச்சி பூச்சி' என்று வித்தியாசமாக இரண்டு அடி எடுத்து நடந்தபடி ஆரம்பித்தாரோ இல்லையோ, அப்பா 'பேடை'த் தூக்கி எறிந்துவிட்டு அலறி அடித்துக்கொண்டு சடாரென எழுந்ததில் அருகிலிருந்த சொம்பு தட்டிவிடப்பட்டு, தண்ணீர் கவிழ்ந்து, எழுதிக் கொண்டிருந்த பேப்பர் எல்லாம் நாசம்.   அப்பா பதறி எழுந்த வேகத்தைப்  பார்த்த கணத்தில் அம்மா பகபகவென்று சிரிக்க, அப்பா எழுந்த வேகத்தைப் பார்த்து நானும் காலைத் தூக்கி நாற்காலி மேல் பாதுகாப்பாய் வைத்துக் கொண்டிருந்தேன்.  ஆனாலும் எனக்கு அது அம்மாவின் பேச்சின் தொடர்ச்சி என்று புரிந்திருந்தது.  பூச்சி பயமெல்லாம் இல்லை.  அப்பாவின் பதட்டம்தான் என்னை பாதுகாப்பாக இருக்க வைத்தது!  என் மடியிலிருந்த மோதி அசுவாரஸ்யமாக தூக்கத்திலிருந்து பாதிக்கண்களைத் திறந்து பார்த்தது!

வந்ததே பார்க்க வேண்டும் அப்பாவுக்கு கோபம்.   செம விடு விட்டார்.  அம்மா அலட்டிக்கவே இல்லை.  "நாங்கள் என்னவோ பேசிக் கொண்டிருந்தோம்" என்றபடியே வேலையைப் பார்க்கக் கிச்சனுக்குள் நுழைந்து விட்டார்!  அப்புறம் அப்பாவின் முகத்திலும் ஒரு (அசட்டுப்) புன்னகை மலர்ந்தது! 

இன்னொரு விஷயம் சொல்லவேண்டும்.  அப்பா கோபப்பட்டு கத்தியதும் மோதி என்ன நினைத்ததோ, என் மடியிலிருந்து இறங்கி பதிவிசாய் கீழே சென்று படுத்துக் கொண்டிருந்து விட்டு, அப்பா நார்மலானதும் மறுபடி என் மடிக்கு வந்தது!

சம்பவம் இரண்டு :  இப்போது 

எங்கள் நட்பில் ஒருவர் ஸார் என்று கூப்பிடுவது சற்றே வித்தியாசமாய் இருக்கும்.  "ஸேர்.." என்பது போல இருக்கும் கேட்பதற்கு.  நாங்கள் அடிக்கடி அதைக் கிண்டல் செய்வோம்.  என்ன மெதுவாய் சொல்லிப் பழகினாலும் சரமாரியான பேச்சில் அவருக்கு அப்படிதான் உச்சரிப்பு வந்தது.   அவரேயும் தன்னைத்தானே கிண்டல் செய்து கொள்வார்.  அதேபோலத்தான் ஆக்சிஜன் என்பதை ஆக்ஜிசன் என்பார்!  ஓரொரு எழுத்தாக சொல்லி சரி செய்வோம்.  ஆனாலும் சேர்ந்து சொல்லும்போது அப்படிதான் சொல்வார்! படித்தவர்தான்.

ஒருநாள் மதியம் உணவருந்தும் நேரம் பேசிக்கொண்டே சாப்பிடும்போது இவர் பற்றிய பேச்சும் வந்ததது.  மதியம் நான், பாஸ், இரண்டு மகன்கள் சேர்ந்துதான் சாப்பிடுவோம்.  பெரும்பாலும் ஏதாவது வாக்குவாதம் வந்துவிடும்.    அன்றும் அப்படியே...   நான் சாப்பிட்டு கைகழுவி கணினிக்கு வந்து விட்டேன்.  அவர்கள் சாப்பிட்டுக்கொண்டே பேசிக் கொண்டிருக்க மகன்களும் எழுந்து கைகழுவி விட்டனர்.  பாஸ் பேச்சை நகைச்சுவைக்குத் திருப்ப, அந்த நண்பரைப்போல "ஸேர்...   ஸேர்.."  என்று பேசிக் காட்டினார்...

நான் வாசலுக்கு நேராய் அமர்ந்து கணினியைத் தட்டிக் கொண்டிருக்க, வாசல் கதவு திறந்திருந்தது.   அங்கோ அப்போது வேறு யாருமில்லை. 

முன்னர் சொன்னேனே..  என் அலைபேசி க்ராஸ்ட்டாக்கில் வந்த நாயகி...    அவர் கணவர் வெளியில் சென்றிருந்தவர், படியேறி அவர் வீட்டுக்குள் நுழைய முற்படுகையில் என் பாஸின்  "ஸேர்...   ஸேர்.." குரல் அவரை தயங்கி நிற்க வைத்தது.  கணத்தில் புரிந்துபோய் நான் உஷாராகி அவர் பக்கமே திரும்பவில்லை.  எதற்கு வம்பு?   அதற்குள் வெவ்வேறு ஸ்ருதியில் இன்னும் இரண்டு முறை பாஸ் கூப்பிட அவர் சுற்றுமுற்றும் பார்த்து டென்ஷனானார்!

கண்ணெதிரே இருக்கும் நான் அதனாலேயே பாஸை எச்சரிக்க முடியவில்லை.  

நான் பாட்டுக்கு என் வேலையைப் பார்த்துக் கொண்டிருக்க, அப்புறம் எங்களிடமிருந்து பதிலுக்கு 'போதிய வரவேற்பு' இல்லாததால் நல்லவேளை, பாஸ் தானாகவே நிறுத்திவிட,  அவரும் உள்ளே சென்று விட்டார்.

சற்றுப்பொறுத்து எழுந்துபோய் பாஸிடம் நடந்ததைச் சொன்னேன்.  அவர் சிரித்து முடிக்க வெகு நேரமாயிற்று.  இதுதான் எனக்கு, மேலே நான்  முதலில் சொன்ன பழைய சம்பவத்தையும் நினைவுக்கு கொண்டு வந்தது!

=========================================================================================================

பொக்கிஷம்:

இப்போது ஆன்லைன் வகுப்புக் காலம்.  இன்றைய மாணவமணிகள் என்னென்ன 'தக்கினிக்கு'கள் கையாளுகிறார்களோ!

பாசம் என்றால் என்னென்ன தெரியுமா உனக்கு...

குமுதம் தலையங்கங்கள் பற்றி ஜீவி சார் முன்பு சொல்லி இருந்தார்.  என்னிடம் துக்ளக் தலையங்கங்கள் இருப்பதாகச் சொல்லி இருந்தேன்.  அப்பா குமுதம் தலையங்கங்களும் சேர்த்து வைத்திருக்கிறார்.

தலையங்கங்களில் படிக்க என்ன இருக்கிறது என்றுதான் நினைத்திருந்தேன்.  ஆனால் இதைப் படிக்கும்போது அவை காலத்தைக் காட்டும் கண்ணாடி என்று தெரிந்தது.  அப்போது வெற்றிபெற்று ஆட்சிக்கு வந்திருந்த திமுக, கலைஞர் பற்றியும் எஸ் ஏ பி நிறைய எழுதி இருக்கிறார்!  திருமதி சாஸ்திரி பற்றி எஸ் ஏ பி எழுப்பி இருக்கும் கேள்வியை கவனித்தீர்களா?

===========================================================================================================

இன்னும் நிறைய விவரம் சொல்லி இருக்கிறார் விகடனில் அன்று இந்தப் புத்தகத்தை விமர்சித்தவர்.

........பங்க ளார் என்பது வங்க தேசத்தில் பிரபலமாயிருந்த ராகத்தை அனுசரித்ததாகும். இதே மாதிரி ஸிந்து பைரவி, ஸௌராஷ்டிரம், திலங் (திரிலிங்கம்) ஆகியவை அந்தந்தப் பெயருள்ள பிரதேசங்களில் பழக்கத்தில் இருந்த நாதத்தையொட்டி அமைந்ததென்று கொள்ளலாம்.

இதே மாதிரி புஷ்பங்கள், பட்சிகள், பிராணிகள், இவற்றின் பெயர்களைக் கொண்ட ராகங்களும் இருக்கின்றன. நாகஸ்வராளி (பாம்பு), படஹம்ஸா (அன்னம்) பெஹாக் (ஒருவித பட்சி), பீலு (மரத்தின் பெயர்) சாவேரி (சவேரா என்கிற மலைஜாதியினர்,) ஆஹிரி (அரிடாஸ் என்கிற மலைஜாதியினர்) முதலானவற்றைக் குறிப்பிடலாம்.

ருதுக்களுக்கேற்ற ராகங்களும் உண்டு. அவை பைரவி, மேகா, பஞ்சமா, நட நாராயணா, ஸ்ரீவசந்தா ஆகியவை. இன்னின்ன நேரத்தில் இன்னின்ன ராகங்களைத்தான் பாடலாம் என்று முறைப்படுத்தியவர் சாரங்க தேவர்.

வட இந்திய சங்கீதத்தில் தான்ஸேன் காலத்தில் 4000 ராகங்கள் இருந்தனவாம். அவற்றைப் பண்படுத்தி 400 ஆக அவர் அமைத்தார். தர்பாரி முறையைக் கண்டுபிடித்தவரும் அவரே....

- The story of Indian Music - Goswami. -

=====================================================================

அப்போதே இங்கு பிளாக்கிலும் பேஸ்புக்கிலும் பகிர்ந்ததுதான்.

பேஸ்புக்கில் பகிர்ந்ததும் அங்கு எனக்கு வந்த பதில்....

'ஐந்து நிறங்களுக்கு இரண்டரை நாழிகைக்கொருமுறை மாறுவார்' என்று வாக்கிய அமைப்பு இருக்கவேண்டும் என்று நினைக்கிறேன்!

===============================================================================