நான் தரிசனம் செய்த கோவில்கள்: நெல்லைத்தமிழன் : வைரமுடி யாத்திரை 14

 

வைரமுடி யாத்திரை – ஹொசஹொலாலு, மாண்ட்யா – பகுதி 14

 

கோவிலின் வெளிப்புறத்தில் இருந்த சிற்பங்களின் தொகுதி இந்த வாரத்தோடு நிறைவு பெறும். எதையும் விட்டுவிடக் கூடாது என்று பல பகுதிகளையும் புகைப்படமெடுத்திருந்தேன். அவைகளை உங்களுடன் இதுவரை பகிர்ந்துகொண்டேன். இந்த வாரம் மிகுதி சிற்பங்களையும் காண்போம்.

வாசுகி என்ற பாம்பைக் கயிறாகக் கொண்டு, கடலைக் கடைந்த நிகழ்ச்சியை விஸ்தாரமாக சிற்ப வடிவில் நான்காவது வரிசையில் காணலாம். இதைப் பார்க்கவேண்டும் என்று நினைத்து கிடைத்த குறைந்த அவகாசத்தில் தேடினேன். சட் என்று கண்ணில் படவில்லை. ஆனால் அனைத்தையும் புகைப்படங்களாக எடுத்துக்கொண்டிருந்தேன். வீட்டிற்கு வந்த பிறகுதான், அவற்றில் இதனையும் எடுத்திருக்கிறேன் என்று கண்டுகொண்டேன். அந்த அளவு அடர்த்தியாகவும் மிகச் சிறிய வடிவிலும் ஏராளமான சிற்பங்கள் உள்ளன.

 

இரண்டு மூன்று வரிசைகளில் இராமாயண, மஹாபாரத, பாகவதக் காட்சிகள் வடிக்கப்பட்டுள்ளன. இவைகளின் உயரம் ½ அடிதான். கூர்ந்து கவனித்து நாம் புரிந்துகொள்ளவேண்டும். இதில், வாசுகி என்ற பாம்பால், மந்தர மலையை தேவர்களும் அசுரர்களும் கடைந்தது சிற்ப வடிவில் உள்ளது. அதுபோன்று, தளத்தின் கடைசி வரிசையில் யானைகளும், அதற்கு மேல் குதிரையில் போர் வீரர்களும் மிக அழகாகச் செதுக்கப்பட்டுள்ளனர்.

 

ஒவ்வொரு சிற்பமாகப் போட்டு (கண்ணன் பிறப்பு, பூதனையைக் கொல்வது, ஹனுமான் சண்டையிடுவது என்று பலவிதச் சிற்பங்கள்) விளக்கினால் அயர்வைத் தரும் என்று விட்டுவிட்டேன். அனேகமாக எல்லாச் சிற்பங்களையும் இங்கு கொண்டுவந்துள்ளேன். இதே கோவில் மேனாட்டில் இருந்திருந்தால், ஒவ்வொரு சிற்பத் தொகுதியையும் தனித் தனியாகக் காட்சிப்படுத்தி ஒரு மியூசியத்தையே அமைத்துவிடுவான். நம் நாட்டில், சிதைவுறாமல் இவை இன்னும் ஆயிரம் வருடங்களுக்கு மேல் இருக்கவேண்டுமே என்ற எண்ணம் எனக்கு வந்தது.  இந்தச் சிற்பங்களை ஒவ்வொன்றாகப் படமெடுத்து ஆவணப்படுத்தி ஒரு புத்தகமாகப் போட்டால், எல்லோரும் புரிந்துகொண்டு காண வசதியாக இருக்கும் என்பது என் எண்ணம். பாரிஸ் லூவர் மியூசியத்தில், பல்வேறு முக்கியமான சிற்பங்கள், ஓவியங்கள், காட்சிப்பொருட்கள் ஆகியவற்றை புத்தகமாக விளக்கத்துடன் போட்டிருந்தார்கள். அதை நான் வாங்கி, அதில் போட்டிருந்தவைகளைப் பெரும்பாலும் நான் பார்த்துவிட்டேனா என்று சோதித்துக்கொண்டேன். பார்க்காதவற்றை அடுத்த முறை கண்டேன். (லூவர் மியூசியம், பிற மியூசியங்களுக்குச் சிலவற்றை குறிப்பிட்ட காலத்துக்கு அனுப்பிவிடுவார்கள். அவர்களே லூவர் மியூசியம் என்று சில பல நாடுகளில் அமைத்துள்ளார்கள். அதுவும் தவிர, பராமரிப்பு என்ற பெயரில் சில இடங்களுக்குச் செல்ல இயலாது. அதனால் சில முக்கியமான சிற்பங்கள், ஓவியங்களைக் காண இயலாது). இவற்றையெல்லாம்தான் நாம் இந்தியாவில் implement செய்யணும். இதில் போடப்படும் பணம் முதலீடு என்ற எண்ணம் வரவேண்டும். நிறைய வெளிநாட்டுப் பார்வையாளர்களை இவை ஈர்க்கும்.

 

மிகச் சிறந்த திறமைசாலிகளின் திறமையைக் கண்ட மகிழ்வோடு அடுத்தது கோவிலின் உள்ளே செல்லவேண்டியதுதான். அடுத்த வாரம் பார்ப்போமா?

 

ஆமாம்..பதிவில், ருக்மணி த்வாரகை கோவில் பற்றிச் சொல்லியிருந்தேனே. அதன் சிற்பங்களில் சிலவாவது பகிர வேண்டாமா?

ருக்மணி த்வாரகை கோவில் வெளிப்புறச் சிற்பங்கள். 

 

உப்புக் காற்றினாலும், மாற்று மதப் படையெடுப்பாலும் சிதைந்த சிற்பங்கள் (பின்பு நான் பஞ்சத் துவாரகை யாத்திரை பற்றி எழுதும்போது இவற்றைப் பார்க்கலாம்)

அடுத்த வாரம் நிச்சயம் கோவிலின் உட்புறத்துக்குச் சென்றுவிடுவோம்.

(தொடரும்)