பக்கத்து பெஞ்ச் பத்மா

 கடந்த ஜூன் மாதத்திலேயே ஆகஸ்ட் மாதம் ஆறாம் தேதி ஸ்ரீரங்கம் செல்ல வேண்டும் என்கிற என் பயணம் உறுதி செய்யப் பட்டிருந்தது. 

அலுவலகத்தில் உடன் பணிபுரிந்த ஹேமா தம்பதியருக்கு சஷ்டியப்தபூர்த்தி.  உங்களுக்கு அவரை நினைவிருக்கலாம்.  நமது தளத்தில் அவரது ஓரிரண்டு ரெசிப்பிகள் 'ஆரோக்கிய சமையல் ஹேமா' என்கிற பெயரில் வெளிவந்திருக்கிறது.

'வராமலிருக்கக் கூடாது, கட்டாயம் வரவேண்டும்' என்று ஜூனிலேயே அன்புக் கட்டளை இட்டிருந்தார் ஹேமா. குடும்ப நண்பர்.  

ஆனாலும் வயதான தாயாரை விட்டு பாஸால் வரமுடியுமா என்கிற சந்தேகம் இருந்தது.  எனவே நான் மட்டுமா, பாஸும் கூட வருவாரா என்கிற குழப்பம் கடைசி நிமிடம் வரை இருந்து, கடைசியில் இருவருமே கிளம்பினோம்.

எப்படியோ அம்மாவை சமாதானப்படுத்தி இருந்தார் பாஸ்.

நீண்ட நாட்களாய் திருவானைக்கா கோவிலை மறுபடி காணவேண்டும் என்கிற ஆவல் எனக்கும் இருந்தது.  கிடைக்கும் கொஞ்ச நேரத்தில் என்னென்ன இடங்கள் பார்க்கலாம் என்று யோசித்துக் கொண்டிருந்தோம்.  கீதா அக்காவுக்கு ஜூனிலேயே எங்கள் ஆகஸ்ட் வருகையை சொல்லி விட்டேன்.  ஆகஸ்ட் ஐந்தாம் நாள் அவரிடமிருந்து மெசேஜ்...  "எங்களை சந்தியுங்கள்..  இது என் கட்டளை" என்று!  கட்டளையே சாசனம் என்பதால் 'தவறமாட்டேன்' என்று பதில் அனுப்பினேன்!

எவ்வளவுக்கெவ்வளவு சீக்கிரம் கிளம்புகிறோமோ அவ்வளவுக்கவ்வளவு கோவிலைப் பார்க்கலாம் என்று நாங்கள் நினைக்க, அதே நாளில் எங்கள் குடும்பத்தில் ஒரு விழா ஏற்பாடு செய்தார்கள்.  (குறைந்தபட்சம்) 108 சுமங்கலி(களை வைத்து) பூஜை.  தவிர்க்க முடியாத தவிப்பு.  பாஸுக்கு என் மாமாவின் மருமகளிடமிருந்து அன்புக் கட்டளை, கலந்து கொண்டே ஆகவேண்டுமென்று.  இருவரும் பயங்கர நெருக்கமான தோழிகள்!

மறுபடியும் சில சமிக்ஞைகள் காட்டிய மாமியாரை சிரமப்பட்டு சமாதானப்படுத்தி இரண்டு நாள் என் மகன்கள் பாதுகாப்பில் விட்டு விட்டு கிளம்பினோம்.  அவர்கள்மேல் ஏற்கெனவே நம்பிக்கையில்லா தீர்மானம் நிறைவேற்றி இருந்தார் மாமியார்.

எல்லோரும் வரும்வரை காத்திராமல் சுமங்கலிகள் வரவர, காலை 7 மணி தொடக்கம் 'பேட்ச் பேட்சா'ய் விழாவை நடத்த  திட்டமிடப்பட்டிருந்தது.  இந்த செய்தி எனக்கு கொஞ்சம் நம்பிக்கை அளித்தது.  சீக்கிரம் கிளம்பி விடலாம்!  எனவே நாங்கள் (நான்) சுமார் ஏழரைக்குள் அங்கு சென்று வரிசையில் அமர்ந்து, பூஜை முடித்து, சாப்பிட்டு, ஒன்பதரைக்குள் கிளம்பி விட திட்டமிட்டேன்.  அதே நாளில் பாஸின் ஒன்று விட்ட அக்கா தனது மகளுக்கு சீமந்தம் வேறு ஏற்பாடு செய்து அழைத்தார்.  அவர்களின் சஷ்டியப்தபூர்த்திக்கே நாங்கள் செல்லவிலை என்கிற வருத்தம் அவர்களுக்கு இருந்தது.  என்ன செய்ய, அப்போது கொரோனா டைம்!  இதில் இன்னொரு விஷயம் என்னவென்றால் இந்த சுமங்கலி பூஜையும், அந்த சீமந்தமும் ஒரே ஏரியாவில், ஒரே தெருவில் நடக்க இருந்ததது ஒரு ஆச்சர்யம், சங்கடம்!  நாங்கள் சீமந்தத்தையும் லேசாக எட்டிப்பார்த்து அட்டென்ட் செய்து விடலாம் என்று மனப்பால் குடித்திருந்தோம்.

அவ்வளவு சொல்லிப் பார்த்தும் பாஸ் சுமங்கலிப் பிரார்த்தனையை ஸ்கிப் செய்வதாயில்லை.  எனவே ஏழு மணிக்கு கிளம்பி அஸ்தினாபுரம்!  ஒன்பதுக்குள் கிளம்பி விடலாம் என்கிற எண்ணம் ஈடேறவில்லை.  ஒரு குடும்பப் பாடல் (25 நிமிஷம் வரும் - கால அளவும் சொல்லி இருந்தார்கள்) பாடி, சாப்பாடு என்று சொன்னார்கள்.  சாப்பாடு வரவில்லை சகியே பாடல் முடித்து சஹஸ்ரநாமம் தொடங்கி விட்டார்கள் சகியே லலிதா சஹஸ்ரநாமம் தொடங்கி விட்டார்கள். பாதியில் எழுந்திருக்கவும் முடியாத நிலை.  இன்னும் தாம்பூலம் கொடுக்கவில்லை!

சாப்பாடு பந்தி ரெடி என்றதும் ஓடியவர்களுக்கு இன்னுமொரு செய்தி காத்திருந்தது  .முதலில் சுவாசினிகளுக்கு மட்டும்தானாம்.  அதாவது முதல் பந்தி, விழாவில் சிறப்பிக்கப்பட்ட சுமங்கலிகளுக்கு. இது கேட்டரர் தன் பங்குக்கு செய்த புதுமை!  இதனால் பாதிகப்பட்டது நான் மட்டும்தான் என்று நினைக்கிறேன்! 

சரி, என்று பாஸ் சாப்பிட்ட உடன் நான் சாப்பாட்டை தியாகம் செய்து கிளம்பினோம்.  பாஸின் அக்கா வீட்டுக்கும் எட்டிப் பார்த்து சீமந்தப் பெண்ணைப் பார்த்து விட்டுச் செல்ல வேண்டும் என்பது பாஸின் விருப்பம்.  மணி அப்போதே பதினொன்றேகால்.  எனவே வேண்டாம் என்று நான் சொன்னதில் அடுத்த பத்து கிலோமீட்டருக்கு பாஸ் மௌனவிரதம்.  "இதோட பின்விளைவுகள் எல்லாம் உங்களுக்குத் தெரியாது..   உங்களைப் போல எல்லாம் என்னால் இருக்க முடியாது" என்கிற வார்த்தையுடன் மௌனமானார்.  

அவர் அந்தப் பக்கம் ஜன்னலுக்காய் வேடிக்கை பார்க்க, நான் இந்தப் பக்கம் ஜன்னலில் வேடிக்கை பார்க்க, ஸ்ரீரங்கம் நோக்கி விரைந்தோம்.

====================================================================================================

துரை செல்வராஜூ அண்ணா ரசிக்கக் கூடும்...

===========================================================================================================

இணையத்தில் படித்தது..பார்த்தது..

ஆடும் மயிலும் பாடும் குயிலும்!

***************************************

இசைப் பேரரசியாகத் திகழ்ந்தவரான எம். எஸ். சுப்புலட்சுமி என்றதும் நெற்றியில் பெரிய குங்குமப் பொட்டோடும் கூந்தலில் செருகிய மலரோடும் புடவையில் காட்சிதரும் அவரின்  குடும்பப் பாங்கான தோற்றமும், கேட்போரை வசீகரிக்கும் காந்தக் குரலுமே அனைவரின் நினைவுக்கும் வரும். 

கருநாடக இசைப்பாடகியாக மேடைகளில் மிளிர்வதற்கு முந்தைய காலகட்டத்தில் திரைப்படங்களிலும் சொந்தக்குரலில் பாடி நடித்தவர் அவர் என்கின்ற விவரம் இப்போது எழுபதைத் தாண்டிய அகவையிலிருப்போர்க்குத் தெரிந்திருக்கும். எம்.எஸ். சுப்புலட்சுமி அவர்கள் சேவாசதனம், சகுந்தலை, சாவித்திரி, மீரா போன்ற அந்நாளைய படங்களில் நடித்தவர். மீரா படத்தில் அவர் பாடிய ’காற்றினிலே வரும் கீதம்’ பாடல் இப்போது வானலைகளில் மிதந்து வந்தாலும் நம்மைக் கிறங்க வைப்பது! 

அந்தக் கானக் குயிலைத்தான் இந்தப் புகைப்படத்தின் வலப்பக்கத்தில் (on the right-side to the viewers) கையில் சிகரெட்டோடு நாம் காண்கிறோம்.  அவருக்கு அருகில் நிற்கும் இளம்பெண்ணும் சாதாரணமானவர் அல்லர். அவர்தாம், பரதநாட்டியத்தில் தமக்கென தனிமுத்திரை பதித்தவரும் அற்புதமான நாட்டிய ஆசிரியராகத் திகழ்ந்தவருமான தஞ்சை பாலசரஸ்வதி. இவர் சிறந்த பாடகியும் கூட! இவரின் முன்னோர்கள் தஞ்சை மராட்டிய மன்னர்களின் அரசவையில் இசைக் கலைஞர்களாகப் பல தலைமுறை இருந்தவர்கள்.

பழமையில் ஊறிய கலைக்குடும்பத்தைச் சேர்ந்த இவ்விரு பெண்களும் மேனாட்டு இரவு உடையில் (Western-style sleepwear/pajamas) வாயில் சிகரெட்டோடு, காண்போருக்குச் சற்று அதிர்ச்சியளிக்கும் வகையில், இந்தப் புகைப்படத்தில் காட்சியளிக்கின்றார்கள். 

இது மெய்யாலுமே எடுக்கப்பட்ட புகைப்படந்தானா என்கிறீர்களா? 

ஆம் நண்பர்களே! இந்தப் புகைப்படம், திரு. டக்லஸ் எம் நைட் ஜூனியர் (Douglas M Knight Jr. – இவர் பாலசரஸ்வதியின் மகளும் நாட்டியமணியுமான இலட்சுமியின் கணவர்) எழுதிய 'பாலசரஸ்வதி: கலையும் வாழ்க்கையும்' (Balasaraswati: Her Art and Life)  என்ற நூலிலிருந்து எடுக்கப்பட்டிருக்கின்றது.

இளவயதுத் தோழியராக இருந்த பாலசரஸ்வதியும் சுப்புலட்சுமியும் 1937இல் புகைப்பட ஸ்டுடியோ ஒன்றில் மேற்கத்திய உடையில், ஒருவர் தம் கையிலும் மற்றொருவர் தம் வாயிலும், சிகரெட்டைப்போல் காகிதத்தைச் சுருட்டி வைத்துக்கொண்டு மிகவும் இரகசியமாக எடுத்துக்கொண்ட புகைப்படம் இது எனும் விவரம் தெரியவருகின்றது. 

படமெடுத்தவர் யார்? எந்த ஸ்டுடியோ? என்பன போன்ற விவரங்கள் தெரியவில்லை. 

இந்த அரிய புகைப்படம் இவ்விரு பெண்களின், வழக்கத்துக்கு மாறுபட்ட, வேறொரு முகத்தை நமக்கு அறியத்தரும் கலை ஓவியம் எனலாம். 

PC: Madras Local History Group

-மேகலா ராமமூர்த்தி

======================================================================================================

கீழே உள்ள கவிதை - ஆம், கவிதைதான்..  நம்புங்கள்...  - எழுதக் காரணம் ஒரு செய்தி.  58 ஆண்டுகளுக்கு முன் எருமையைத் திருடியவரை இப்போது கைது செய்திருக்கிறது போலீஸ்...  நம் நாட்டில்தான்!  செய்தியைப் படிக்க இங்கே க்ளிக்குங்கள்...  செய்திக்காக நான் ஒரு கவிதை முயற்சி செய்திருந்தேன் என்று Face Book ல் பகிர்ந்தபோது நிறைய பேருக்கு தெரியாததால் போதிய ஆதரவு இல்லாமல் போனது!

ஐம்பத்தெட்டு ஆண்டுகள் எல்லாம் ஆகவில்லை 

அதற்கும் குறைவாகத்தான்..

அருமையாய் வைத்திருந்தேன் 

ஒரு பென்சில் பாக்ஸ் 

இரண்டிரண்டு பென்சில் பேனாக்களுடன் 

எரேசர் ஷார்ப்பனருமுண்டு 

அதையும் கண்டுபிடித்துத் தாருங்கள் ப்ளீஸ்..

பலமுறை சொல்லியும் கேட்கவில்லை 

என் டீச்சர் 

பக்கத்து பெஞ்ச் பத்மாதான் திருடினாள் என்று 

========================================================================================================

இது சம்சார பாரமா குடும்ப பாரமா?  இணையத்தில் ரசித்தது..

================================================================================================

பொக்கிஷம் :-

முதலாவதைத் தவிர மற்ற நான்கும் உங்கள் அபிமான உ. ராஜாஜி!

சினிமா ரகசியம் 

மத்தளம்!