கேட்டு வாங்கிப் போடும் கதை : பத்தினி கட்டளைகள் - ரிஷபன்

பத்தினி கட்டளைகள்

ரிஷபன்

நான்கு வீடுகள் தள்ளி குடியிருக்கும் மணிமாலா அசோகன் வீட்டிற்குள் நுழைந்தாள்.

"ஸார்"

கோமதி உடனே உள்ளிருந்து வெளியே வந்து விட்டாள்.

"யாரு"

"ஸார் இல்லியா"

"ஏன் என்கிட்ட பேசக் கூடாதா"

அசோகன் பாதி ஷேவிங் முடித்த முகத்தோடு வெளியே தலையை நீட்டினான்.

நன்றி இணையம் 

" ரொம்ப நன்றி. உங்ககிட்ட வாங்கின நூறு ரூபாயைத் திருப்பித் தர வந்தேன்'

அசோகன் கோமதியின் பக்கமே திரும்பவில்லை. மணிமாலா கொடுத்த ரூபாயை வாங்கிக் கொண்டான்.

"வரட்டுமா'

போய் விட்டாள்.

" நில்லுங்க"

கோமதியின் குரலில் அதட்டல்.

"என்ன"

"எப்ப.. ஏன் அவளுக்கு ரூபா கொடுத்தீங்க"

"ஹிஹி அன்னிக்கு சூப்பர் பஜார்ல நான் போனப்போ.. ஏதோ பணம் குறையுதுன்னு வாங்கினாங்க"

"உங்களுக்கு எத்தனை தடவை சொல்லியிருக்கேன். அடுத்த வீட்டு பொம்பளைங்க கூட பேச்சு வார்த்தை வேணாம்னு"

அசோகன் பேந்தப் பேந்த விழித்தான்.

" யம்மாடி. நான் தேடிப் போய் பேசல. அவங்களா வந்து உதவி கேட்கிறப்ப"

கோமதியின் முகத்தில் கடுமை தகித்தது.

' வந்தா என்ன. இல்லைன்னு நறுக்குத் தெறிச்சாப்ல பதில் சொல்றது"

" வச்சுகிட்டே எப்படி பொய் சொல்றது"

'ஆஹா இதுவே நான் கேட்டிருந்தா.. மாசம் 1ம் தேதி சுளையா 3000 கொடுத்தேனே.. அதுக்குக் கணக்கைச் சொல்லுன்னு பிடுங்கி இருப்பீஙகளே"

அசோகன் வாயடைத்துப் போனான்.

என்னமாய் லா பாய்ண்ட் படிக்கிறாள்.

" இனிமே எவளாவது பணம் கேட்டா.. கொடுத்தேன்னு வந்தீஙக.. தெரியும் சேதி"

"சரி"

பூம்பூம் மாடு போலத் தலையாட்டினான்.

அடுத்த வாரத்தில் ஒரு நாள்.

ஸ்கூட்டரை நிறுத்திப் பூட்டியவன் வாசலை மறித்துக் கொண்டு கோமதி நிற்பதைப் பார்த்துத் திடுக்கிட்டான்.

இன்று என்ன பிரச்சினை..

"கோமு"

" ஸ்ஸ்.. இந்த பொய் கொஞ்சல் எல்லாம் வேணாம்"

"கண்ணம்மா"

"நிறுத்துங்க. இன்னிக்கு என்ன செஞ்சீங்க"

"காலைல ஆபிஸ் போனேன். வேலை பார்த்தேன். உன்னோட பட்டுக் கையால் செஞ்சு கொடுத்த அமிர்தம்.. அதான் மதிய டிபனைச் சாப்பிட்டேன். இதோ நேரா கட்டின பசு மாதிரி ஆபிஸ் விட்டதும் வீட்டுக்கு நேரா வரேன்"

"இந்த டயலாக்கெல்லாம் வேணாம். காலைல ஆபிஸ் போறப்போ என்ன செஞ்சீங்க"

கோமதி மடக்கிக் கேட்டாள்.

"என்ன செஞ்சேன்" 

அசோகன் தலையில் பல்ப் எரிந்தது. அட. வம்பில் மாட்டினேனே.

' இல்லம்மா. ஏதோ பஸ் பிரச்னை. பஸ் வராதுன்னு பேசிகிட்டாங்க. வந்தனா.. அதான்.. எங்க ஆபிஸ் ஸ்டெனோ ஸார் லிப்ட் தரீஙகளான்னு கேட்டாங்க. எப்படி மறுக்க முடியும். சொல்லு. ஒரே ஆபிஸ் "

அசோகன் கெஞ்சினான்.

" நான் என்ன சொல்லியிருக்கேன்"

" பைசா தானே தரக்கூடாது. இது ஒத்தாசை தானே"

கோமதி குறுக்கிட்டாள்.

"அந்தப் பேச்சே வேணாம். இனி மேல் என்னைத் தவிர வேற எவளையும் வண்டி பின்னால ஏத்தக் கூடாது. புரியுதா"

அசோகன் தலை சம்மதம் என்று வேகமாக ஆடியது

மறு வாரம்..

"ஸ்ஸ் அப்பாடா" என்று பெருமூச்சு விட்டபடி உள்ளே வந்தான்.

கோமதி தனது துணிகளை பெட்டியில் அடுக்கிக் கொண்டிருந்தாள். முகத்தில் அனல் வீசியது

" கோம்ஸ் என்னது"

நன்றி இணையம் 

"உங்களை என்னால் திருத்தவே முடியல. இனிமேல் உங்க கூட நான் இருக்கப் பிரியப்படல. எங்கம்மா வீட்டுக்குப் போறேன்"

" என்னம்மா இது. நீ சொன்னபிறகு நான் இப்பல்லாம் எந்த லேடீஸ் கூடவும் பேசறதில்ல. பணம் தரதில்ல. ஸ்கூட்டர்ல ஏத்தறதில்ல"

" பொய் சொல்லாதீங்க. இன்னிக்கி ஸ்கூட்டர்ல ஒரு பொம்பளையோட ஒண்ணா வந்ததை பக்கத்து வீட்டு பானு பார்த்திருக்கா. என்கிட்ட வந்து சொல்லிட்டா"

" ஓ அதுவா. நான் இன்னிக்கு பெட்ரோல் இல்லேன்னு என் வண்டியை எடுக்கவே இல்ல"

கோமதி சமாதானமாகவில்லை.

" பின்னே அவ பார்த்தது பொய்யா"

" நிஜம்தான். ஆனா ஒரு திருத்தம். எங்க ஆபிஸ் ரோஸி எனக்கு லிப்ட் கொடுத்தா. நான் கண்டிஷனை சொல்லிட்டேன். பின்னால லேடிஸை உட்கார வச்சு ஓட்ட மாட்டேன்னு. உனக்கு பிராமிஸ் பண்ணதால. அப்புறம் அவளே என்னை வச்சு ஓட்டிகிட்டு வந்தா. நீயே சொல்லு. உன் வார்த்தையை நான் மீறினேனா"

கோமதிக்குத் தலை சுற்றியது.