கடவுளே வா வந்தென்னை ஒருதரம் சந்தி.... - தீவட்டி மனிதர்கள்!

அன்பர்கள், நண்பர்கள் அனைவருக்கும் இனிய சுதந்திர தின நல்வாழ்த்துகள்.   

நாம் அனைவரும் ஒற்றுமையுடனும், பலத்துடனும் வாழ இந்தியத் தாய் அருளட்டும்.  இன்று கொடியேற்றி மிட்டாய் தருவார்கள் என்பது மட்டும்தான் சிறுவயதில் தோன்றும்.  அட, இதற்காக இன்றும் ஸ்கூல் செல்லவேண்டுமா?  லீவ் வேஸ்ட் ஆகிறதே என்று தோன்றும்!  பின்னர் இதுமாதிரி நாட்களில் குடியிருப்பில் போட்டிகள், ஆடல், பாடல் கொண்டாட்டங்கள் நடக்கும்.  குதூகலமாக இருக்கும்.  நானும் கபடி, கிரிக்கெட் என்று பங்கேற்றிருக்கிறேன்!!  மாலை கலை நிகழ்ச்சிகள் களேபரமாக இருக்கும். 

கொடியேற்றுவதில் சில கட்டுப்பாடுகள் உண்டு.  அதைப்பற்றி முன்னர் எங்கள் தளத்தில் பகிர்ந்ததை பேஸ்புக்கில் இரண்டு பகுதிகளாய் பகிர்ந்திருந்தேன்.  அதைப் படிக்க விரும்புவோர் ஒன்று, இரண்டு என இரண்டையும் வாசித்து மகிழலாம்.


=============================================================================================

இரண்டு வாரங்களுக்கு முன்னால் எங்கள் ஆஸ்தான ஆட்டோக்காரர் கருப்பையா அண்ணன் தன் விருப்பத்தில் குபேரர் கோவில் செல்ல இருப்பதாகவும், நாங்களும் வரவேண்டும் என்றும் கோரினார்.  நாங்களும் சரி என்று ஒருநாள் கிளம்பினோம்.

வண்டலூரில் பாலத்துக்குக்கீழே விலங்கியல் பூங்காவை ஒட்டி இடதுபுறம் திரும்பினால் ரத்தினமங்கலம் சாலையில் செல்லலாம்.  அங்கு பாரத் பொறியியல் கல்லூரி அருகே திரும்பி சிறிது தூரம் சென்றால் லட்சுமி குபேரர் கோவில் வருகிறது.

ஒரு முறை சிவனைக் காணச் சென்ற குபேரர் அங்கிருந்த பார்வதியின் அழகில் ஸ்தம்பித்துப் போக, அதில் ஒரு கண் பிரமிப்பில் மூடித் திறக்கிறததாம்.  தண்னைப் பார்த்து குபேரர் கண் அடிப்பதாகக் கோபம் கொண்ட பார்வதி குபேரரின் அந்தக் கண்ணை வெடித்து வீணாகச் செய்கிறாள். கூடவே குபேரனுக்கு அழகில்லாத வடிவத்தையும் கொடுக்கிறாள்.  

குபேரர் சிவனிடம் தான் குற்றமற்றவர் என்று மன்றாடுகிறார்.  உண்மையுணர்ந்த பார்வதி குபேரனுக்கு அந்தக் கண்ணைத் திருப்பிக் கொடுத்தாலும் அது மறு கண்ணைவிட சிறிதாகவே இருக்குமாறு கொடுக்கிறாள்.   சிவன் குபேரனை வடதிசைக் காவலராக நியமிக்கிறார்.  பார்வதி குபேரருக்கு செல்வத்தையும் பொருளையும் கொடுத்து, அவரை வணங்குபவர்களுக்கு வளம் அருள வாழ்த்துகிறாள்.  செல்வத்துக்கு அதிபதி லக்ஷ்மி.   அந்த செல்வத்தை நிர்வகிப்பவர் குபேரர்.  எனவே இவர் லட்சுமி குபேரர் என்று அறியப்படுகிறார்.

இவரிடமிருந்து கடன் வாங்கிதிருமணம் செய்து கொண்ட திருப்பதி பெருமாள் இன்னமும் கடனைத் திருப்பிக் கொடுக்கவில்லையாம்.  வெறும் வட்டிதான் கட்டிக் கொண்டிருக்கிறாராம்.  யூ டூ பெருமாள்?  இதை என்ன விவரம் என்று கேட்டு  உச்ச நீதி மன்றத்தில்அல்லது உயர் நீதிமன்றத்தில்  யாரோ எப்போதோ சமீபத்தில் ஏதோ வழக்கு போட்டிருந்ததாய் நினைவு.  என்னாச்சோ?!!   தன் கடனையே வாங்க முடியாத குபேரர் எனக்கென்ன உதவி செய்வாரோ தெரியவில்லை!

நாலாயிரம் சதுர அடியில் அமைந்திருக்கும் இந்தக் கோவில் உள்ளே செல்ல சிறிய சில படிக்கட்டுகள்.  இடதுபுறமாக கம்பி நம்மை வழி நடத்திச் செல்கிறது. நூறு ரூபாய் டிக்கெட் எடுத்தால் இரண்டு பேர்களுக்கு லக்ஷ்மிகுபேரர் அர்ச்சனை என்று சொல்பவரிடம் டிக்கெட் வாங்கி கொண்டோம். அதைத் தாண்டிச் சென்றால் சிறிய பாதாள லிங்கம் ஒன்று இருக்கிறது.   அதை வலமாகச் சுற்றி திரும்பினால் மேடை போன்ற அமைப்பில் சுமார் பதினைந்து சிறிய விநாயகர் விக்ரகங்கள் இருக்கின்றன.  

கம்பி அதைத்தாண்டி நம்மை லட்சுமி குபேரர் சன்னதியை வலமாகச் சுற்றச் செய்து, அழைத்துச் செல்கிறது.  முக்கால் சுற்றில் டிக்கெட்டுக்கு இருவர் என்பதால் இருவருக்கான துணிப்பை ஒன்றும் ஒன்றிரண்டு புத்தகங்களும் அதில் போட்டுத் தருகிறார்கள். சன்னதிக்கு வந்தால் அங்கு நம்மை அழைத்து, நம் கையிலிருந்து பையை வாங்கி குபேரருக்கு அர்ச்சனை செய்து ஒரு பச்சைக் கயிற்றை நம் கையில் கட்டிவிடுகிறார் அர்ச்சகர்.  மீண்டும் பிரதட்சணமாக வலம் வந்தால் அங்கு இருக்கும் குபேரர் சிலையில் நாம் கொண்டு போயிருக்கும் நாணயத்தை அவர் கையில் (கீழே விழாமல்) வைத்து, தொந்தியில் தடவி பிரார்த்தித்து, எடுத்துக்கொள்ளச் செய்கிறார்கள். அவர் பிரதிஷ்டை ஆகி இருக்கும் சிறு குளத்தில் நாணயம் போடுபவர்களும் உண்டு. வெளியில் வரும் வழியில் உள்ளேயே கடைகள்.  புத்தகங்கள், கயிறுகள், குபேரர், வாஸ்து பகவான் சிறிய, நடுத்தர, பெரிய ப்ரதிமைகள்.... 

தீபாவளி அன்று கோவில் அல்லகல்லோலப்படுமாம்.  அன்று இவரைத் தரிசிப்பதும், அர்ச்சனை செய்வதும் ரொம்ப விசேஷமாம்.  செல்வம் அள்ளித் தருவாராம்.  அக்ஷய திரிதியை அன்று கேட்கவே வேண்டாம்.  சாதாரணமாக புதன், வெள்ளி ஞாயிறு ஆகிய தினங்களில் கூட்டம் அள்ளுமாம்.  நாங்கள் சென்றது சனிக்கிழமை காலை ஏழு மணி.  அப்போதுதான் ஒவ்வொரு பஸ்ஸாக வந்து பக்தர்கள் இறங்கிக்கொண்டிருந்தார்கள்.  கோவில் முழுவதும் பச்சை வண்ண மயம்.

நிறைய செல்லங்கள் சுற்றிலும்.  வரும் பக்தர்கள் அவற்றைக் கண்டு கொள்வார்கள் என்று நன்றாய்த் தெரிந்து வைத்திருக்கின்றன.  கடைக்காரர்களும் அதற்குத் தக்க பிஸ்கட் பாக்கெட் வைத்திருக்கிறார்கள்.  ஒரு செல்லம் நான் அந்த கோவில்களை வீட்டுக் கிளம்பும்வரை கூடவே வந்து பிஸ்கட் கலெக்ஷன் செய்து கொண்டிருந்தது.

வெளியில் வந்து விடலாம்.

அங்கிருக்கும் தகவல் பலகை ஒன்று அரைக்காசு அம்மன் கோவில் செல்லும் வழி என்று சொல்லி அரைகிலோமீட்டர் என்று தூரமும் சொல்கிறது.  நாங்கள் அங்கு செல்லவில்லை.  சென்றிருந்தால் ரொம்ப விசேஷமாம்.  பின்னர் வண்டலூர் வாழ் தோழி சொன்ன தகவல் இது.

ஆனால் குபேரர் கோவிலை ஒட்டியே வலது பக்கம் இருக்கும் தெருவில் ஒரு காளி கோவில் இருக்கிறது.  பவதாரிணி சக்ரகாளி கோவில். 

திருவக்கரை பத்ரகாளி அம்மன் கோவிலிலிருந்து வந்த ஒரு மகானுக்கு சொல்வாக்கு இருந்திருக்கிறது.  அதனால் தலைக்கனம் ஏறிவிட்டதாம் அவருக்கு.  அதனால் அவர் சக்தி  ,அவரை விட்டுப்போக, ஊரை விட்டு வெளியேறி எங்கெங்கோ சுற்றி, கடைசியில் இந்த குபேரர் கோவில் பக்கம் வந்தபோது காளி அவர் கனவில் தோன்றி இந்தக் கோவிலைக் கட்டப் பணித்திருக்கிறாள்.  இடம் தர மறுத்த நில உரிமையாளர் கனவிலும் காளி தோன்றி இடம் தரச் சொல்லிக் கேட்டிருக்கிறாள்.  அவரும் தர,  கிட்டத்தட்ட 2002 அல்லது 2003 இல் இந்தக் கோவில் கட்டப்பட்டுள்ளது. அந்த மகான் அம்மன் எதிரே ஒரு ஆசனத்தில் அமர்ந்து பூஜைகளைப் பார்த்துக் கொண்டிருப்பாராம்.  வரும் பக்தர்களுக்கு நல்வாக்கு சொல்வதும் உண்டாம்.  இரண்டு மூன்று வருடங்களுக்கு முன் அவர் மறைந்துவிட,  அந்த ஆசனம் மட்டும் அங்கேயே இருக்கிறது.

இங்கு பூஜையின்போது மந்திரங்களை சிடியில்தான் ஒலிக்க விட்டார்கள்.  காளிக்குரிய பீஜ மந்திரம் நடுவில் மறுபடி மறுபடி உச்சரிக்கப்பட்டபோது நடுமுதுகில் ஒரு சிலிர்ப்பு தோன்றியது.   

எதிரே ஒரு பாபா கோவிலும் இருந்தது.  தியானைக்கூட  இடத்துடன் இருந்த கோவில்.

திரும்பி வரும் வழியில் ஒரு வண்டியிலிருந்து எட்டிப்பார்க்கும் அந்தத் செல்லம் கண்ணுக்குத் தெரிகிறதா?!!

=================================================================================================

சமீபத்தில் ஃபேஸ்புக்கில் பகிர்ந்ததுதான் இதுவும்.

கடவுளே

த்ரேதாயுகம் த்வாபரயுகம் 

என்கிறார்கள் 

அந்தக் காலத்தில் நான் இருந்தேனா அறியேன் 

அந்தக் காலத்தில் 

நேரில் வந்தவன் நீ என்கிறார்கள்

கடவுளே என்றழைத்தவனுக்கு 

உடனே 

கஷ்டம் தீர்த்தாயாம்.

சொல்லக் கேள்வி.

விரல்காட்டி வித்தைகள் 

புரிந்து 

விந்தைகள் செய்தாயாம் 

அப்போதுதான் கஷ்டங்களா? 

இப்போதில்லையா?

குன்றம் ஏந்திக் குளிர்மழைக் காத்தவனே

வெயில் மறைத்து வெப்பம் தணிக்க மாட்டாயா?

குன்றம் விலக்கி ஆறு குளம் நிரப்ப மாட்டாயா?

விண்ணுலகம்தான் உன்னுலகமா?

சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறார்கள்

மேகங்களின் ஓரங்களில் 

தேடுகிறேன் 

சரிகை வேட்டியுடன் நீ அங்கு 

தென்படுகிறாயா என்று 

இருட்டில் ஒருநாள் 

ஒளியாய் வருவாய் 

என நான் 

இன்னமும் காத்திருக்கிறேன்

உனைக் கண்டேனென்று

நீ 

விரும்பவில்லை என்றால் 

விண்டிலேன் ஒருவரிடமும் 

வாயேன்...

நம்பு நம்பு என்று படுத்தாமல் 

வந்துவிடேன் ஒருதரம் நேரில்

விஞ்ஞான விளக்கமும் 

உன்னோட விளக்கமும் 

சரிபாதியாய் 

சரியாய்தான் இருக்கிறது 

எது நீ? எங்கே நீ?

விஞ்ஞானம் உன்னை மறுக்கிறது 

என் ஞானமோ 

இரண்டுக்கும் நடுவில் தவிக்கிறது

ப(க)ட்டாடை உடுத்தி 

வந்தால்தான் தெய்வமா?

பராரியாய் வந்தால் மாறுவேஷமா?

நீ கொடுப்பதுதானாமே... 

கஷ்டங்கள் நானும் வைத்திருக்கிறேன் 

கண்ணீரை நாளும் மறைத்திருக்கிறேன் 

கடவுளே வா 

வந்தென்னை ஒருதரம் சந்தி.

========================================================================================================================

உங்களுக்கு அப்படித் தோன்றினால் எனக்கு இப்படித் தோன்றுகிறது!

============================================================================================

தீவட்டி மனிதர்கள்!

======================================================================================

கீழ்க்காணும் படத்துக்கு உங்களுக்குத் தோன்றுவதை கவிதையாகவோ வசனமாகவோ இரண்டு வரி சொல்லுங்களேன்!

========================================================================================================