கெட்டுப்போன நல்லவள்!

திருமணம், விருந்து விழாக்களுக்குப் போனால் பீடா இருந்தால் எப்போதாவது எடுப்பேன்.  பீடா போட்டால் அப்புறம் ரொம்ப நேரத்துக்கு வேறு எதுவும் சுவைக்க முடியாது.  வெற்றிலை இருந்தால் பெரும்பாலும் எடுக்க மாட்டேன்.   

வெற்றிலை மேல் தப்பில்லை.  அது போடும் கலை எனக்குத் தெரியாது.  வெற்றிலை போட்டவர்கள் வாயை இரண்டு விரல்களுக்கிடையே வைத்து புளிச் புளிச்சென்று கண்ட இடங்களிலும் சிகப்பு கலரில் துப்புவதைப் பார்த்ததிலிருந்து வெற்றிலை போடும் எண்ணம் மனதில் எழுந்ததில்லை.  இன்றைய நிலையில் அது சட்டப்படி மாபெரும் குற்றம்!

என் பெரிய மாமா மாபெரும் வெற்றிலை ரசிகர் - அவர் அப்பா, என் தாத்தா போல.  வெற்றிலையைப் பார்த்துவிட்டால் அதை ஆசையுடன் எடுத்து இரண்டு பக்கமும் பார்த்து, தொடை வேஷ்டியில் லேசாகத் துடைப்பர்.  பிறகு இரண்டு பக்கமும் நீவி, வருடி விட்டு, காம்பைக் கிள்ளி ஓரமாகப் போடுவார்.  பிறகு அந்த வெற்றிலையின் வயிற்றில் பட்டும் படாமலும் சுண்ணாம்பு தடவுவார்.  பிறகு அதைப் பாந்தமாக இரண்டாக, சமயங்களில் நான்காக, மடிப்பார்.  நாக்கிலோ, கடைப்பற்களுக்கு இடையிலோ வைத்து, வாயை மூடி சுவைக்க ஆரம்பிப்பார்.  இரண்டு பாக்கை அள்ளி வாயில் போடுவார்.  மெல்ல நாற்காலியில் சாய்ந்து வாய் திறவாது அதன் காரத்தை அனுபவிப்பார். கொஞ்சம் கொஞ்சமாக தொண்டைக்குள் அதன் சாற்றை இறக்குவார்.  பிறகு அடுத்த வெற்றிலை.   இப்படி எவ்வளவு வெற்றிலை உள்ளே போகுமோ...  ஆனால் அவர் கண்ட இடத்தில உமிழமாட்டார்!  பவ்யமாக பாத்ரூம், வாஷ்பேசின் என்று சென்று வருவார்.

ஆனால் பாருங்கள், இந்த வெற்றிலை போடும் விஷயத்தில் எனக்கு சுவாரஸ்யமில்லை.  எப்போதாவது ஜீரணத்துக்காக ஓரிரு வெற்றிலை சாப்பிட்டது உண்டு.  சமீபத்தில் இருமல், சளி  - கொரானா காலத்துக்கு முன் - என்று அவதிப் பட்ட ஒரு சமயத்தில் நான்கு டம்ளர் தண்ணீர் எடுத்து, அதில் நான்கு வெற்றிலையைக் கிள்ளிப்போட்டு, நான்கு கற்பூரவல்லி இலைகளையும் கிள்ளிப்போட்டு, சிறிது மிளகு, ஒரு பல் பூண்டு,  கொஞ்சம் சீரகம், கொஞ்சம் உப்பு  போட்டுக் கொதிக்க வைத்து பிளாஸ்க்கில் ஊற்றி அவ்வப்போது குடித்திருக்கிறேன்.  அதை ஒருமுறை சுவைத்த எங்கள் வீட்டில் பாத்திரம் தேய்க்கும் கலைஞர் அப்புறம் நான் எப்போதெல்லாம் அதைச் செய்கிறேனோ அப்போதெல்லாம் அவருக்கும் அது வேண்டுமென்று வேண்டுகோள் வைத்தார்.  "தொண்டை சூப்பரா சரியாகுது சாமி..."

இந்த பீடா சாப்பிடுவது கூட ஏன் சுவாரஸ்யம் இல்லாமல் போகிறது என்றால் அதில் காரத்தைவிட இனிப்புச் சுவையே அதிகம் இருப்பதால்தான்.  அப்புறம் இன்னொரு விஷயம்.  வெற்றிலையை வீட்டில் வளர்ப்பது ''வளர கஷ்டம்'' என்பது என் அனுபவம்!  என் மாமா வீட்டில் வெற்றிலைக் கொடி பெரிய அளவில் வளர்ந்திருக்க அதிலிருந்து கொடி எடுத்து வீட்டில் வைத்து வைத்துப் பார்த்தும் வளரவில்லை.   ஓரிருமுறை, இரண்டு மூன்று இலை தலைகாட்டிவிட்டு அப்புறம் காணாமல் போய்விடும்.  அப்புறம் ஒருவழியாய் வளர ஆரம்பித்தது.  விதிக்குப் பொறுக்கவில்லை.  அந்நேரம்தான் நாங்கள் வீடு மாறும் சமயம் வந்தது.  வீட்டை மாற்றும் மும்முரத்தில் வெற்றிலையை மறந்தோம்.  இழந்தோம்.  இப்போது கடையிலிருந்து ஒரு வெற்றிலைச் செடி /கொடி வாங்கி வைத்திருக்கிறோம்.  சரியாக வருகிறதா என்று பார்க்க வேண்டும்.  அது போகட்டும்...   அது துணைக்கதை...   மறுபடியும் மெயின் லைனுக்கு மாறுவோம்...

கொய்யாப்பழம் பிடிக்குமோ உங்களுக்கு?  எனக்கும் பிடிக்கும்.  முன்பெல்லாம் செங்காயாக அப்படியே சாப்பிடுவேன்.  மரத்திலிருந்து பறித்து அப்படியே கடித்துச் சாப்பிடும் வழக்கம் உண்டு.  ஆனால் இப்போதெல்லாம் திருட்டுக் கொய்யா பறிக்கும் வழக்கம் இல்லை என்பதால் கடையில்  ரொம்பப் பழுக்காத பழமாகப் பார்த்து வாங்கி நறுக்கிச் சாப்பிடுகிறேன்.  சிலர் அதில் காரப்பொடி தூவி சாப்பிடுவார்கள்.  ஏனோ எனக்கு அது பிடிக்காது.  கொய்யாவை அதன் ஒரிஜினல் சுவையில் சாப்பிடவேண்டும்.   வாங்கிய கொய்யாப்பழம் தண்ணீர் குடிக்கிற மாதிரி ஒன்றுமில்லாத சுவையில் இல்லாமல் நல்ல தித்திப்பாய் இருந்தால் நலம்.  ஆனால் கொய்யாப்பழம் ரொம்பச் சாப்பிடக்கூடாதாமே...   அப்படியா?  

சமீபத்தில் சென்னை பாரிஸ்கார்னரில் ஒரு பெரிய சைஸ் கொய்யாப் பழத்தைப் பார்த்து விட்டு என் பழைய வத்ராப் ஞாபகம் வர - அங்கு கொய்யாப் பழங்கள் தேங்காய் சைஸில் இருக்கும் - வாங்கி ஏமாந்த அனுபவம் நினைவுக்கு வருகிறது.   ஒரு பழத்தை (கிலோ கணக்கில்தாங்க கொடுப்போம்) ஐம்பது ரூபாய் என்று வாங்கி...(என்ன செய்ய..   விலை பேசும்போது கைபட்டு தட்டி விட்டு மேலே இருந்த பழங்களை கீழே உருட்டி விட்டாச்சு...)  எந்த ஊரிலிருந்து வருகிறது என்று கேட்டால் பர்மாவோ, தாய்லாந்தோ என்று சொன்னார்கள்!  சாப்பிடும்போது கொய்யா மாதிரியே இல்லை என்பதை நான் பாஸிடம் சொல்லிக்கொள்ளவில்லை!

மாம்பழம் ரொம்பப் பிடிக்கும்.  சில மாம்பழங்களை நறுக்கிதான் சாப்பிடுவோம்.  ஒரு சில மாம்பழ வகைகளை அப்படியே சாப்பிடலாம்.  மதுரையில் அப்படி ஒரு ரகத்தை காசாலட்டு என்பார்கள்.  சென்னையில் மற்ற ஊர்களில் என்ன பெயரில் வருகிறதோ...  தோல் கெட்டியாக இருக்கவேண்டும்.  காம்பிருக்கும் முனைக்கு எதிர்முனையில் சிறிதாகத் துளையிட்டு மெல்ல உறிஞ்சத் தொடங்க வேண்டும்.  மெதுமெதுவாய் பழத்தின் கீழ்ப் பகுதியிலிருந்து கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அமுக்கிப் பிதுக்கி மேலே கொண்டு வந்து உறிஞ்சிச் சாப்பிடவேண்டும்.  

சதைப்பகுதி எல்லாம் காலியானதும் அதன் தோல் பகுதியை அகற்றி எடுத்து அதில் மிச்சமிருக்கும் சதையையும் வீணாக்காமல்  உண்டு விட்டு விதைப்பகுதியை உள்ளங்கைகளுக்குள் பிடித்தவண்ணம் அமுக்கி  கைகளில் வழியும் மாம்பழ ஜூஸை சாப்பிடவேண்டும்!  (கீதா அக்கா போட்டிருக்கும் பதிவில் வரும் விஷயங்களுக்கு நேர் எதிர் இந்த சமாச்சாரம்!  இல்லையா நெல்லை?!!)  இந்த மாதிரி மாம்பழம் சாப்பிட்டால்தான் முழு ரசனை!  சின்ன வயசில் தஞ்சாவூரில் ஜட்ஜ், வாண்டையார், கலெக்டர் வீடுகளில் காம்பவுண்ட் ஏறிக்குதித்து மாம்பழம் திருடிய நாட்கள் நினைவுக்கு வருகின்றன.

ஆமாம், ஏன் இவன் வெற்றிலை கொய்யா, மாம்பழம்  என்று இங்கும் அங்கும் அலைகிறான் என்று மனதில் எண்ணம் தோன்றுகிறதா உங்களுக்கு?  மூன்றிலுமே  ஒற்றுமையைச் சொல்ல ஒரு விஷயம் இருக்குங்க..

எப்பவுமே நான் சொல்ல வர்ற விஷயத்தை சொல்ல ஆரம்பிக்கும்போது அதற்கான அறிமுகத்தைச் சொல்லும்போது  திசை மாறி அதிலேயே கட்டுரை தங்கிவிடுகிறது...   அப்புறம் சொல்ல வந்த விஷயத்தைச் சொல்ல வேண்டியதாயிருக்கிறது.  உண்ணும் கலை போலவே பழங்கள் பற்றியோ என்னவோ சொல்ல வர்றேன்னு நினைச்சிருப்பீங்க...  

இல்லீங்க...    அது இல்ல விஷயம்...   இது வேற...   அதாவது என்னன்னா...

================================================================================================

படித்ததில் நெகிழ்ந்தது...

=============================================================

பொக்கிஷம் :

இப்படி ஒரு பகுதி வந்து கொண்டிருந்தது...  மூர்மார்க்கெட் பற்றி  தெரிந்திருக்கும் உங்களுக்கும்!

=========================================

ஒரு வயசுக்கு மேல அவ்வளவுதான் கண் எல்லாம்..!  அவர் மேல் தப்பில்லை..   என்ன சொல்றீங்க...  

==============================================================

இந்தப் பெண் நல்லவளா கெட்டவளா?  2013 இல் பகிர்ந்து..    இப்போது அந்தக் குழந்தைக்கு 7 வயதிருக்கும்!  யாருடன் இருக்கிறதோ!

=======================================================================================

ஒரு சாமா ஜோக்...

==============================================