ஒரே கல்லில் மூன்று மாங்காய்!

 தினசரி மதியம் ஒன்றரை மணி டாக் பாஸுக்கும் அவர் சித்திக்கும்.  உறவுகள் நட்புகள் விஷயத்தில் பாஸ் ஒரு திறமையான பி ஆர் ஓ.  போதிய இடைவெளியில் அனைவருடனும் பேசி, நட்பை, உறவுகளைப் பேணுபவர்.   பாஸுடன் நான் பேச வேண்டுமென்றால் மிஸ்ட் கால் கொடுத்து அப்பாயிண்ட்மெண்ட் வாங்கவேண்டும்..!!  முன்னரே சொல்லியிருக்கிறேன்.

இன்று ஒரு வித்தியாசமான சம்பவம் இடம்பெறுகிறது.  நான் சம்பந்தப்பப்படுகிறேன் என்பதால் அதை இங்கு பகிர்கிறேன்.

பாஸின் சித்தி பற்றியும், அவர் மகன்கள் பற்றியும் கொஞ்சம் சொல்லவேண்டும்.  சித்தியும் சித்தப்பாவும் டி வி எஸ்ஸில் வேலை பார்த்து ஒய்வு பெற்றவர்கள்.  சித்தப்பா சில வருடங்களுக்கு முன்னர் காலமாகி விட்டார்.  சித்தியின் மகன்கள் இருவரும் நல்ல வேலையில் இருந்து கொண்டு கோவில் கைங்கர்யங்களில் ஈடுபட்டு வருகிறார்கள்.  வைணவ புத்தகம் ஒன்றைக் கொண்டு வந்தார்கள்.  அந்தியூரில் ஒரு வைணவக்கோயிலை புனருத்தாரணம் செய்திருக்கிறார்கள்.  சோளிங்கரில் பல வருடங்களாக கார்த்திகை மாதத்தில் அன்னதானம் செய்து வருகிறார்கள்.  புண்ணியத்தில் பங்குபெற எங்களுக்கும், மற்றும் உறவு, நணபர்களுக்கும் (நன்கொடை)  வாய்ப்பு கொடுப்பார்கள் எனினும் எங்கள்  பங்கு எல்லாம் அணில் கையளவுதான்.  இப்போது அங்கு ஒரு சத்திரமே கட்டிவிட்டார்கள்.  தினசரி அன்னதானம்தான்.  அவ்வப்போது சென்று பார்த்து வருவார்கள்.இதில் சித்தியின் தோழிகளும் அடக்கம்.  தோழிகள் என்றால், இபப்டி அப்படி இல்லை..  ஒவ்வொருவர் குடும்ப விழாவிலும் எல்லோரும் கூடும் உயிர்தோழிகள்.

அதில் ஒருவர் சமீபத்தில் மறைந்துவிட்டார்.  சித்தியை அது மிகவும் வருத்தத்திற்கு உள்ளாக்கியது.  இந்த முறை கார்த்திகை மாத சந்திப்பில் தோழி பற்றி ஒரு சிறு கவிதை வாசிக்க பிரியப்பட்டார்.   இவர் விருப்பம் அறிந்து குழுமத்தில் இன்னொரு தோழி அவருக்கு ஒரு கவிதை எழுதிக் கொடுத்திருக்கிறார்.  எனினும் சித்திக்கு, என்னிடமிருந்து கவிதை ஒன்றைப் பெறவேண்டும் என்று ஆவல்.

பாஸ் என்னிடம் சொல்ல, நான் மறுத்தேன்.  ஒருவரைப்பற்றி, அதாவது மறைந்தவர் பற்றி சரியாக அறியாமல் நான் அவரைப்பற்றி எழுதுவது சரி வராது என்று சொன்னேன்.  சித்தி பிடிவாதமாக இருந்தார்.  பாஸும்!  ஒரு மாதத்துக்கு முன்னரே தோழி எழுதிய கவிதையை எனக்கு அனுப்பி வைத்து அதையும் படித்து, என்னையும் முயற்சிக்க சொல்லி இருந்தார்.

எவ்வளவு மறுத்தும் பயனில்லாமல் தோழி எழுதி அனுப்பி இருந்த கவிதையை வாங்கிப் படித்தேன்.  உணர்வுபூர்வமாக அழகாக எழுதி இருந்தார்.  பாஸிடமும் சொன்னேன்.  அப்புறம் ஒன்று செய்தேன்.  அந்தக் கவிதையை வாங்கி அதை அப்படியே வாசித்து வாய்ஸ் மெஸேஜாக சித்திக்கு அனுப்பினேன்.

அனுப்பிய பின்னர் ஏதோ தோன்ற, நானும் ஒன்றை எழுத முயற்சித்தேன்.  அதையும் சித்திக்கு அனுப்பிவிட்டு 'ஆனாலும் என்னுடைய வோட்டு அவருடைய தோழி எழுதிய கவிதைக்குதான்' என்பதையும் சொன்னேன்.

பொதுவாக கவிதைகளை நான் படிக்கும் முறை வேறு, பாஸ், என் மகன்கள் படிக்கும் முறை வேறு!  படிப்பதில் பாவம் இருக்கவேண்டும் என்று சொல்வேன்.  எனவே சித்திக்கு நான் அனுப்பிய வாய்ஸ் கவிதை - அதாவது அவர் தோழி எழுதிய கவிதையே - பிடித்துப் போனது.  நான் எழுதி அனுப்பி இருந்ததும் நன்றாக இருப்பதாகச் சொன்னார்.  

மூன்றாவதாக ஒன்றையும் எழுதி அனுப்பினேன்.  அதுவும் சித்திக்குப் பிடித்தாலும், தோழி கவிதையையே தெரிவு செய்ததோடு, அதை நான் எழுதி இருப்பது போல பிரித்து எழுதி அனுப்பவும் சொன்னார்.  இன்னும் சில நாட்களில் எது வாசிக்கபப்ட்டது என்று தெரிந்து விடும்.  நான் என் மற்ற இரண்டு கவிதைகளையும் கூட வாய்ஸ் மெஸேஜாக அனுப்ப இருக்கிறேன்.  

அந்த மூன்று 'கவிதை'களையும் இங்கு பகிர்கிறேன்.  உங்கள் அபிப்ராயத்தையும் சொல்லுங்கள்.

முதலில் வருவது அவர்கள் தோழி எழுதியுள்ள கவிதை.  உணர்வுபூர்வமாக இருந்தது.  என் சாய்ஸ் அதுதான் என்றும் அவர்களிடம் கூறியிருந்தேன்.  இதில் இரண்டு இடங்களில் மறைந்தவர் பெயர் சேர்த்து தவிர வேறு எதுவும் நான் மாற்றவில்லை.

​கடிகை மலை மீது கார்த்திகை திருநாளில் 

வீசிடும் தென்றலாய் விரைந்​தோ​டி வருபவளே 

சிரித்த முகத்துடன் சேவை பல செய்பவளே 

நரசிம்மா என்று நா மணக்க சொல்பவளே 

​பறித்துவைத்த ​ பூவை போல் மலர்ந்த ​முக​த்தவளே 

பாய்ந்து ஓடும் அருவியென அன்பினை தருபவளே 

கூடியிருந்து குளிர்ந்து மகிழ்பவளே 

அனைவருக்கும் இனியவளாய் ஆதரவு தருபவளே 

​

கோமதி...​  நீ 

உழைத்தது போதும் என ஓய்வெடுக்க சென்றாயோ 

பரமனின் திருவடியில் பணிந்திருக்க நினைத்தாயோ 

பிறப்பவர் இறப்பதும் இறந்தவர் பிறப்பதும் பிரம்மன் விதிப்பது 

எனினும் 

வழியின்றி நிற்கின்றோம் தெய்வமாய் நின்று நீயே வழிநடத்து 

பஜனையில் உன் குரலை பாங்குடனே கேட்கின்றோம் 

ஆடி​ ​தவ​சி​யே  அத்தனையும் அறிந்தவளே 

பாடி​ ​படியே​றி​ பரமனை கண்டிடவும் 

செங்கமலம் விட்ட பணி சீராய் நடக்கு​தென்று​ 

சீக்கிரமாய் எம்மை விட்டு 

சேதி சொல்லப் போனாயோ 

​கோமதியே கோமகளே ​

தெய்வமாய் வந்து எங்கள் திருப்பணி சிறப்புறவே 

ஆசி வழங்கிடவே அன்புட​னே​ வேண்டுகிறோம் 

அடுத்து வருவது நான் முதலில் எழுதியது.  இதுவும் நன்றாய் இருக்கிறது என்று சித்தி சொன்னார்கள்.  சேர்த்து சொல்கிறேன்.  அல்லது இதில் கொஞ்சம் அதில் கொஞ்சம் சொல்கிறேன் என்றார்கள்.  "சில வரிகளை இரண்டிரண்டு முறை சொல்ல வேண்டும் இல்லையா?" என்று கேட்டுக் கொண்டார்கள்.  எனக்கு அதில் சம்மதமில்லை என்றாலும், பாஸுக்கு சொல்லத் தெரியவில்லை.  சித்தி அவரிடம்தான் பேசினார்..  எனவே அப்படியே விட்டு விட்டார்.

கார்த்திகைதான் வந்துவிட்டால் 

புன்னகையுடன் ஓடிவந்து 

கூடிநின்று சேர்ந்திசைக்கும் 

உன் குரலை இனி நாங்கள் கேட்போமா 

நட்பில் பொலிவேறி பரவசத்தில் விகசிக்கும் 

உன் முகத்தை இனி நாங்கள் பார்ப்போமா ​

கடமைகளை கச்சிதமாய் முடித்துவிட்டாய் 

கண்மூடி நிச்சலனமாய் உறங்கிவிட்டாய் 

கடிகைமலை கடந்துவிட்டாய் 

கயிலாய மலை அடைந்துவிட்டாய் 

கண்கள்தான் கலங்குகின்றன 

நெஞ்சம்தான் விம்முகிறது 

உன்பிரிவால் நாங்கள் வாடும் 

துயர்நிலைதான் மாறிவிட 

வழியிருந்தால் சீக்கிரமே 

சிவனிடம் நீ கேட்டுச் சொல்லு 

நட்புறவில் உயர்ந்துநின்று 

நல்லதுகெட்டதில் கலந்துகொண்டு 

ஒன்றாகவே உலா வந்தோம் 

கண்டு கலந்து உண்டு மகிழ்ந்து 

பலபிறைதான் நாம் கண்டோம் 

விட்டுச் சென்றுவிட்டாய் 

வீடுபேறுதான் அடைந்துவிட்டாய் 

உடலால் மறைந்துவிட்டாய் - எங்கள் 

உள்ளங்களில் நீ நிறைந்துவிட்டாய் 

இனி பிரிவேது, துயரேது.. இப்படி 

தேற்றிக்கொள்கிறோம் எங்களை 

நீயும் எங்களை நினைத்திரு 

'ஓடும் மேகங்களே' டைப்பில், தூது விடும் பாணியில் மூன்றாவதும் எழுதி அனுப்பினேன்.  அதற்கு பெரிய ரெஸ்பான்ஸ் இல்லை!

வான்மதியே கொஞ்சம் நில்லு எங்கள் சோகங்களை போய்ச்சொல்லு 

கோமதி என்று பெயர், மனதால் உன் நிறத்தவள், எப்போதும் பௌர்ணமி! 

தாண்டி உனைச் சென்றிருப்பாள் தாமரையாய் மலர்ந்திருப்பாள் - சிவ

ணாண்டியை நாடியே கயிலாயம் அடைந்திருப்பாள் 

ஓடும் மேகங்களே ஒரு நிமிடம் நில்லுங்கள் 

காடுமலை தாண்டிச் சென்று மழைநீரைப் பொழிகையிலே 

கயிலாயம் அடைந்திட்ட எங்கள் கண்மணியின் 

காலடியில்

சாடிவரும் எங்கள் கண்ணீரையும் அதில் சுமந்து சென்று 

 கனிவுடனே சேருங்கள்  

விண்ணிலிருந்து பொழியும் மழை அல்ல, அது உங்கள் தோழிகளின் 

கண்ணிலிருந்து பொழியும் கண்ணீர் என்று உரைத்திடுங்கள் 

நட்சத்திரங்களே கொஞ்சம் நகர்ந்து வழிவிடுங்கள் எங்கள் 

நட்பின் சித்திரம் ஒளிவீசவே உங்களிடையே சிறு அளவு 

விலகி இடம் கொடுங்கள் 

மதியே.. முகிலே.. விண்மீனே 

உங்களிடையே நின்று எமைப் பார்க்க 

கோமதியை அனுப்பி இருக்கிறோம் 

விண்ணேகி வந்து விட்டாள் கண்ணாகக் காத்திருங்கள் 

கடிகைக்கு முந்திச் சென்று காத்திருந்தவள் -இன்று 

கயிலைக்குச் செல்லவும் முந்தி விட்டாள்.(அ)

கயிலைக்குச் சென்று பார்த்திருக்கிறாள்.

உயரே வந்துவிட்டாள் உயிராக இருந்தவள் 

துயரிலே நனைந்திருந்தாலும் எங்கள் 

துணையாய் அவள் இருப்பாள்.

==============================================================================================================  

ஒரே கல்லில் இரண்டு மாங்காய்! சொல்லப்போனால் மூன்று மாங்காய்!  இன்றைய பதிவில் என் கட்டுரையும் கவிதையும் இடம்பெற்றுவிட்டன.  இனி மற்றவற்றைப் பார்த்தால் போதும்!!

==============================================================================================================

================================================================================================

===========================================================================================

இணையத்தில் படித்தது....

பிரபஞ்சன் குமுத்தில் உதவி ஆசிரியராக சில காலம் பணியாற்றி, திடீரென பதவி நீக்கம் செய்யப்பட்டார்.

ஒரு கூட்டத்தில் குமுத்திலிருந்து பதவி நீக்கம் செய்யப் பட்டது பற்றி பேசும்படி வாசகர் ஒருவர் கேட்டுக்கொண்டார். அதன்படி பிரபஞ்சனே கூறிய சம்பவம் இது.

உதவி ஆசிரியர் பிரபஞ்சனை குமுதம் ஆசிரியர் உடனடியாக அழைத்தார். உள்ளே சென்ற உதவி ஆசிரியரை பதவி நீக்கம் செய்வதாக கூறிவிட்டார் ஆசிரியர்.

பதவி நீக்கத்திற்கு காரணம் ஒரு இலக்கிய நிகழ்ச்சி. ஒன்றில் குமுதம் போன்ற குப்பை பத்திரிகையில் தரமான இலக்கியவாதியான பிரபஞ்சன் போன்றவர்கள் எப்படி பணியாற்றுகிறீர்கள் என்று ஒரு வாசகர் கேட்டுள்ளார்.

அதற்கு பிரபஞ்சன்,

குமுதம் பத்திரிகையில் இரண்டு பக்கங்களுக்கு மட்டும்தான் நான் பொறுப்பு. அதில் மற்ற பக்கங்களில் வரும் படைப்புகளை உதவி ஆசிரியரான என்னால் எதுவும் செய்ய முடியாது.

குமுத்தில் நான் ஒரு ஊழியன்…எழுத்தாளர் பிரபஞ்சன் என்பவன் வேறு…

என்று பதில் தந்திருக்கிறார்.

இந்த விவரம் மெல்ல திரிக்கப்பட்டு குமுதம் ஆசிரியர் காதிற்கு போகிறது. குமுதம் குப்பை பத்திரிகை என்று ஒருவர் கூட்டத்தில் சொல்லும்போது, குமுத்தின் உதவி ஆசிரியரான பிரபஞ்சன் அதை மறுக்காமல் இருந்திருக்கிறார் என்று ஈர், பேனாகியது….

விளைவு பிரபஞ்சன் குமுத்திலிருந்து நீக்கப்பெற்று சுதந்திரம் பெற்றார்.

இவ்வாறு கூறிய பிரபஞ்சன் குமுத்தின் தினசரி அலுவல்கள் பற்றி அந்த கூட்டத்தில் சுவாரஸ்யமாக் கூறினார்.

அந்த வார இதழ் தயாரிக்கப்படும் முதல் நாளில், ஆசிரியர் கூட்டம் நடக்கும். காலையில் ஆசிரியர் அறையில் குமுதம் பத்திரிகை ஆசிரியர் குழுவின் அனைவரும் கூடியிருப்பார்கள்.

ஆசிரியர் (எஸ்ஏபி) வருவார். அவர் அருகில் அணுக்கத் தொண்டர்களாக ரா.கி.ரங்கராஜன், ஜ.ரா.சுந்தரேசன் உள்ளிட்ட ஜாம்பவான்கள் கைகட்டி நிற்பார்கள்.

அனைவர் நெற்றியிலும் அவரவர் வழக்கத்துக்கு ஏற்றபடி குறுக்கும் நெடுக்குமாக விபூதியும் திருமண்ணும் பூசியிருப்பார்கள்.

அறையில் பத்தி ஏற்றப்பட்டு பக்தி மனம் கமழும்…

ஊழியர் ஒருவர் பயபக்தியுடன் ஒரு பெரிய பகவத் கீதையை கொண்டுவந்து ஆசிரியர் முன் வைப்பார். ஆசிரியர் அதை கர்ம சிரத்தையுடன் வாங்கி, ஒரு செய்யுளை வாசிப்பார்…பிறகு அதற்கு அவரே விளக்கம் சொல்வார்…அந்த விளக்கம் ஐந்து நிமிடம் வரை இருக்கும்.

அதன்பிறகு அனைவரும் கலைந்து செல்வார்கள். வெளியில் சென்றவர்களில் முதலில் ரா.கி.ரங்கராஜனும், ஜ.ரா.சுவும் மட்டும் கர்ம சிரத்தையுடன் ஒரு ஃபைலை ஆசிரியர் அறைக்குள் கொண்டு செல்வார்கள். அங்கு அவர்களைத் தவிர வேறு யாருக்கும் அனுமதி இல்லை.

அந்த ஃபைலில் அந்த வாரத்தில் சினிமா புகைப்படக்கார்கள் எடுத்த நம் தமிழ் சினிமா நடிகைகளின் புகைப்படங்கள் பெரிதாக அச்சிடப்பட்டு ஆசிரியரின் பார்வைக்கு தரப்படும். ஆசிரியர் அதில் கவர்ச்சியான ஒன்றை அடுத்த வாரம் குமுத்தின் நடுப்பக்க படமாகத் தேர்வு செய்வார்…

இந்த படலம் முடிந்த பிறகே மற்ற படைப்புகள் பற்றி யோசிக்கப்படும்…இதுதான் குமுத்தின் வாராந்திர அலுவல் என்று பலத்த நகைச்சுவையிடையே பிரபஞ்சன் பகிர்ந்து கொண்டார்.

90களில் தேவநேயப் பாவாணர் நூலகத்தில் ஒரு நிகழ்வில் பிரபஞ்சன் பேசிய போது,பங்கேற்ற வாசகர்களில் அடியேனும் ஒருவன்

அது பிரசன்னா ராமசாமி, திருப்பூர் கிருஷ்ணன் ஆகியோர் அந்த காலகட்டத்தில் நடத்திய நானும் என் எழுத்தும் என்ற கூட்டத் தொடர் என்று நினைக்கிறேன்…

க.வெங்கடேசன்

21.12.2018

(பிரபஞ்சன் ஐயா மறைவு நினைவில் எழுதியது)

==========================================================================================================

இணையத்தில் பார்த்தது...

===================================================================================================

மொபைல் ஃபார்வேர்டுக்கு உதவும்...!

=========================================================================================

பொக்கிஷம்...

கடவுளைக் காணோம்....

நார்த்தை இலைப்பொடி

இந்தப் பாடகர்கள் பாடிக் கேட்டிருக்கிறீர்களா?

குமுதம் ஜோக் 1

அவ்வை ஷண்முகி பெயருக்கு காரணமானவர்!

ஜோக் என்றுதான் வெளியிட்டிருக்கிறார்கள்...