புதன் 190925 :: காற்று, தண்ணி, நெருப்பு.... பயம் எதிலே?

இந்த வாரம் வந்துட்டேன். அடுத்த வாரம் + சில வாரங்கள் ஓய்வு எடுத்துக்கொள்ள வேண்டியது இருக்கும் என்று நினைக்கிறேன். 






வல்லிசிம்ஹன் : 

பாட்டுப் பாட முடியாமல் தொண்டை ,படும் சிரமம்,என் மாதிரி வயதானவர்களுக்கு மட்டுமா. அப்படியானால் ஏன்? 

# கேள்விலேயே பதில் இருக்கிறதே. வயசானால் தளர்ச்சி இயல்புதான்.

& வயதான காலத்தில் மகாராஜபுரம் விஸ், செம்மங்குடி ஸ்ரீ எல்லோரும் பாடவில்லையா என்ன! எல்லாம் தொடர்ந்து பயிற்சி செய்தால் சரியாக வரும். நாம் எல்லோரும் ப்ரோஃபஷனல் பாடகர்கள் இல்லை என்பதால் தினமும் சாதகம் செய்வதில்லை, குரல் வளத்தை நிரந்தரமாகப் பாதுகாத்துக்கொள்வதும் இல்லை. அவ்வளவுதான்! 

அதிரா : 

1. காற்று, தண்ணி, நெருப்பு.. இந்த மூன்றில் நீங்கள் பயப்படுவதை தர வரிசைப்படுத்தவும்... அதாவது அதிகமாக முதலில் எதுக்குப் பயப்படுவீங்க, கொஞ்சமாக எதுக்குப் பயப்படுவீங்க என. பெரிய சுனாமி.. பூகம்பம் இப்படி அளவில் சிந்திக்காமல், சின்னதாக சிந்திச்சு பதில் சொல்லுங்கோ.

# அருகில் சிகரெட் பிடிப்பவர் இருப்பின் நெருப்புக்கும், சகபயணி மணம் பரப்பும்போது தண்ணிக்கும், என்மேல் புழுதி வாரித் தூற்றினால் காற்றுக்கும் அஞ்சாமல் என்ன செய்ய ?

& சரி சிறிய அளவிலேயே சிந்திக்கிறேன். நான் புத்தகம் படிக்கும்போது அல்லது பரீட்சை எழுதும்போது பின்னாடியிலிருந்து அதைப் பார்த்து / படித்து  யாராவது என் கழுத்தில் விடுகின்ற மூச்சுக் காற்று  அதிகம் வெறுப்பு அடையச் செய்யும். 

தண்ணி யடிச்சுட்டு ரோடுல விழுந்து கிடப்பவன்,  அப்படியே கன்னாபின்னாவென்று வசைச் சொற்களை வீசுபவன் - என்னை அடுத்து கோபமூட்டுபவர்கள். 

பொது இடங்களில் புகை (நெருப்பு) பிடிப்பவர்கள் விடும் புகையும் அவ்வாறே! 

சிறு வயதில் நெருப்புக்கும் ஆற்றுத் தண்ணீருக்கும் பயந்தது உண்டு. காற்றைக் கண்டு பயந்த ஞாபகம் இல்லை. 

2. ஒருவர் புன்னகையுடனும், இன்முகத்தோடும் இருப்பின், நமக்கு[எனக்கு] அவரைப் பிடித்துவிடுகிறது, நல்லவராக இருக்கிறாரே என நம்பி விடுறோம்[விடுகிறேன்], ஆனா சிரிப்பவர் எல்லோரும் நல்லவர் எனும் வரிசையில் வராது என்கினமே.. ஆனா.. பொன்னகை வேண்டாம் புன்னகையுடன் இருங்கோ எனவும் சொல்கின்றனர்... இதை எப்படிப் பிரிச்செடுப்பது? எல்லாத்துக்கும் சந்தேகப்பட்டுக்கொண்டிருக்கலாமோ?

 # அசல் நகல் பாகுபாடு புரியும்போது புன்னகையே உயர்வு.

& புன்னகையும் இன்முகமும் எல்லோரையும் கவரும் என்பது சரிதான். அலுவலகத்தில் வேலை பார்த்த நாட்களில் காலையில் காண்போர் எல்லோரையும் புன்னகையுடன்தான் எதிர்கொள்வேன். 
நினைவில் நிற்கும் சக ஊழியர் ஒருவருக்கு மட்டும் ஏனோ அவரைப் பார்க்கும்போது நான் புன்முறுவல் பூத்தால் பிடிக்காது. 'என்னைப் பார்க்கும்போதெல்லாம் ஏன் சிரிக்கிறீங்க? ' என்று கோபப்படுவார்! 

அப்படி விதிவிலக்குகள் இருந்தாலும், பொதுவாக புன்னகை + இன்முகம் என்பது - அகத்தின் அழகு முகத்தில் தெரியும் என்னும் பழமொழிக்கு ஒப்ப, நல்ல மனம் உள்ளே இருக்கின்றது என்று வெளியுலகிற்குக் காட்டும் கண்ணாடி. 

3. உண்மையில் கவரிமான் என ஒன்று இருந்ததோ?..
இந்தக் கவரிமான் பரம்பரை எனும் சொல்லை வைத்தே எங்கள் ஊரில் அநியாயமாக ஒரு அக்கா சூசைட் பண்ணிக்கொண்டா.. அதை மறக்கவே முடியாது. சயன்ஸ் பிரிவில் படிச்சுக் கொண்டிருந்தவ, மிகவும் கெட்டிக்காரி, மெடிசின் கிடைக்கும் என ஸ்கூலே எதிர் பார்த்தவேளை, அவ ரியூசனில் ஒரு மாஸ்டரிடம் அதிகம் கேள்விகள் கேட்பாவாம், அதை வச்சு சிலர் தப்பாகப் பேசியிருக்கின்றனர்.. ஏதோ இருவருக்கும் தொடர்பிருக்கு என்பதுபோல.. இதனை அறிஞ்ச அவ, கவரிமான் தன் மயிரில் ஒன்றை இறந்தாஅலும் உயிர் வாழாதாம், அப்படித்தான் நானும் என கடிதம் எழுதி வைச்சுப் போட்டு சூசைட் பண்ணிட்டா.. ஸ்கூலே கலங்கிப்போச்சு அன்று.

அந்தக் கதை தெரிஞ்சால் அதையும் கூறவும் பிளீஸ்ஸ்.. கவரிமான் கதை.
# கவரிமான் கற்பனை மான்தான் என எனக்குத் தோன்றும். அவப்பெயர் வந்து விடுமே அல்லது வந்து விட்டதே என உயிர் விடுதல் தவறான புரிதல். அறிவார்ந்தது இல்லை.

& சென்ற வாரப் பதிவில் திருமதி கீதா சாம்பசிவம் இதற்கு சரியான பதிலை சொல்லியிருக்கிறார். 

// "யாக்" என அழைக்கப்படும் எருமைகளே "கவரிமா" எனப்படும். இவற்றுக்கு உடல் முழுதும் அந்த இமாசலக்குளிரில் இருந்து காப்பாற்றும் வகையில் அடர்த்தியான மயிர் இருக்கும். இந்த மயிரை அதன் உடலில் இருந்து நீக்கிவிட்டால் குளிர் தாங்காமல் இறந்து விடும். இதைத் தான் வள்ளுவர் "மயிர் நீப்பின் உயிர்வாழாக் கவரிமா அன்னார் தம் உயிர் நீப்பர் மானம் வரின்!" எனச் சொல்லிச் சென்றிருக்கிறார். மற்றபடி கவரிமான் என்றொரு மான் வகை எல்லாம் இல்லவே இல்லை. எந்த ஒரு சொல்லையும் தமிழர்கள் புரிந்து கொள்ளும் விதமே தனியாக இருக்கிறதால் பலரும் கவரிமான் என்றொரு வகை இருப்பதாகவே சொல்லிக் கொண்டிருக்கின்றனர்.//

ஆதலால், என் பங்குக்கு நான் எதையாவது சொல்லி, சொதப்புவதாக இல்லை! 


ஏஞ்சல் : 

1, கலாச்சாரம் பாரம்பர்யம் பண்பாடு இவற்றை அதிகம் கெட்டியாய் பிடித்து தொடர்வோர் நம்நாட்டில் வசிக்கும் இந்திய மக்களா அல்லது வெளிநாட்டில் குடிபெயர்ந்து அங்கே கிளைகளை பரப்பி வாழும் வெளிநாட்டு வாழ் இந்தியர்களா ?


 # சடங்கு தான் கலாச்சாரம் என்றால் உள்நாடு வெளிநாடு எல்லாம் சமம்தான். கடையில் விற்கும் கொழுக்கட்டை.

& என் பார்வையில் வெளிநாட்டில் குடிபெயர்ந்து அங்கே கிளைகளைப் பரப்பி வாழும் வெளிநாடு வாழ் இந்தியர்கள்தான் அவற்றை கெட்டியாகப் பிடித்துத் தொடர்கிறார்கள் என்று தோன்றுகிறது. 

இந்தியாவிலேயே வாழும் மக்களுக்கு அது கிணற்றுத் தண்ணீர். எப்போ வேண்டுமானாலும் பிடித்துக்கொள்ளலாம் என்கிற அலட்சிய மனோபாவம். 

வெளிநாடு வாழ் இந்தியர்களுக்கு அது மழைநீர். மழை பெய்யும்போதே அதைப் பிடித்துப் பயன்பெற வேண்டும். விட்டால் பிடிக்கமுடியாது என்ற நினைப்பு இருக்கும். 

===============================