சிறுகதை - அம்மா வந்தாள்... - துரை செல்வராஜூ

 அம்மா வந்தாள்..

துரை செல்வராஜூ 

***   ***  ***  ***  ***

" அம்மா!.. "

வாசலில் சைக்கிளை நிறுத்தி விட்டு படியேறிக் கொண்டிருந்தான் சுதாகர்...

" வா.. சுதாகர்.. வா.. அப்பா, மதி எல்லாரும் நல்லா இருக்காங்களா?.. "

" இருக்காங்க அம்மா... நீங்க எப்படி இருக்கீங்க... அப்பா எப்படி இருக்காங்க... பாலு எப்படி இருக்கான்?... " வரிசையாக கேள்விகளை விசிறினான் சுதாகர்..

" அப்பா கும்மோணத்துக்குப் போயிருக்காங்கப்பா... "

" ஏன்?.. "

" பூச்சி மருந்து வாங்கத் தான்... "

" அதான் பக்கத்து ஊர்ல கிடைக்குதே!.. "

" அதை ஏம்பா கேக்கறே!... அங்கே  டப்பாவுக்கு பத்து ரூபா ஜாஸ்தியா இருக்குதாம்... மேல வீட்டு சங்கரனுக்கும் பூச்சி  மருந்து வேணுமாம்... அதான் ரெண்டு பேரும் கும்மோணத்துக்குப்  போயிருக்காங்க..  பஸ் டிக்கெட் செலவு போக நாப்பது ரூபா மிச்சப்படுதாம்...  ஆதாயம்.. ன்னு நாலு காசு கிடைச்சாலும் நமக்கு நல்லது தானே!.. "

" ஆமாமா!.. இவன் பாலு எங்கே?.. "

" கரண்டு பில்லு கட்டப் போயிருக்கான்... நாளைக்குக் கடைசி நாளாச்சே!.. காலையிலேயே போடா.. ன்னு சொன்னேன்... சைக்கிள் பஞ்சர்..ன்னு ஒழுங்கு பண்ணிட்டு இப்போ தான் போயிருக்கான்!... "

சுற்று நேரம் அமைதி...

" என்னமோ... இந்த நேரத்துல இப்படி ஆகியிருக்கக் கூடாது... ரெண்டு புள்ளங்களப் பெத்தும் அதுங்களுக்கு ஒரு கல்யாணம் காட்சி.. ன்னு எதையும் பாக்க அவளுக்குக் கொடுத்து வைக்கலை.. திடுதிப்பு... ன்னு கிளம்பிட்டா மகராசி.. "

சுதாகர் தொடர்ந்தான்..

" இப்படி ஆகும்.. ன்னு யாருக்குத் தெரியும்?.. தல வலி.. ன்னு கூட ஒரு நாளும் சொன்னது இல்லை.. வயலு வரப்பு, தோட்டம் தொழுவம்.. ன்னு பம்பரமாத் தானே அம்மா சுத்திக்கிட்டு இருந்தாங்க.. நெஞ்சில பிரச்னை இருக்குது.. ன்னு அவங்களுக்கே தெரியாம இருந்துருக்கு.. இப்போ எங்களுக்கு வளர்மதியோட கவல தான் பெரிய கவல.. இந்த ஆறு மாசத்துல அவளும் ஓரளவுக்கு ஆறுதலாகிட்டா... இருந்தாலும் ராத்திரி தூக்கத்துல அம்மா.. அம்மா!.. ந்னு அனத்துறா... அப்பா கேட்டுட்டு அழுவுறாங்க.. "

சுதாகர் பெருமூச்செறிந்தான்..

" என்னமோ.. கண்ணம்மா இருந்த வரைக்கும் ராசாத்தி மாதிரி இருந்துட்டா.. நானும் அவளும் சின்ன வயசில இருந்தே சிநேகிதம்... ஒரு வார்த்தை கடுசா பேசி நாங்கேட்டதில்ல!.. அவ வாக்கப்பட்டு வந்த மூணாம் மாசம் நானும் இந்த ஊருக்கே கூறப் புடவையோட வந்தேன்..  அதுல இருந்து பெத்த தாய் மாதிரி என்னக் கவனிச்சுக்கிட்டா... உன்ன கர்ப்பத்துல வச்சிருந்தப்போ -  வளகாப்பு செய்யிறபடி செய்ங்க..  ஆஸ்பத்திரி பக்கத்துலயே இருக்கு.. அதனால பேறு காலம் இங்கேயே இருக்கட்டும்.. ன்னு சொல்லிட்டாரு ஒங்க தாத்தா!.. பெரியவர மறுத்துப் பேச முடியல.. எல்லாரும் ஒத்துக்கிட்டாங்க... வளகாப்புல இருந்து பிரசவம் ஆகி  அஞ்சு மாசம் வரைக்கும் ஒங்க ஆச்சி இங்கயே இருந்து மகளப் பார்த்துக்கிட்டாங்க.. நீ பொறக்குறப்போ பாலு ஏழு மாசம் வயித்துல... கண்ணம்மா இருந்த மாதிரி நானும் இங்கேயே இருக்கேன்னு சொல்லிட்டேன்... எனக்கு பிரசவம் ஆனதும் கைப் புள்ளக்காரியா இருந்த உங்க அம்மா - எனக்கும் பாலுவுக்கும் தலைக்கு ஊத்துறதுல இருந்து மருந்து உரசுறது இடுப்பு துணி மாத்துறது பத்தியக் கொழம்பு வைக்கிறது வரைக்கும் ... எல்லாம் செஞ்சா... அது அத்தனையும்  எனக்கு செம்மத்துக்கும் மறக்காது.. இத்தனைக்கும் வீட்டுல பெரியவங்க இருந்தும் எல்லாத்தையும் அவ இழுத்துப் போட்டுக்கிட்டு செஞ்சா.. நல்ல மனசு.. கைராசிக்காரி.. "

" அடுத்த செம்மத்துல நாம அக்கா தங்கச்சியா பொறக்கணும்.. ன்னு நான் சொன்னதுக்கு இப்பவே அப்படித் தானே இருக்கோம் தனலெச்சிமி.. ன்னு சொல்லிட்டு சிரிச்சது எங்கண்ணுக்குள்ளயே நிக்கிது... பாவம் என்னென்ன ஆசையோட போய்ச் சேர்ந்தாளோ..  நாம கொடுத்து வச்சது அவ்வளவு தான்.. "

இருவரது கண்களிலும் கண்ணீர்..

" வருசம் முடிஞ்சதும் அந்த புண்ணியாத்மா நிம்மதியாகற மாதிரி ஒரு பரிகாரம் செய்ங்க.. அதுக்கு மேல கடவுள் விட்ட வழி...  சரி.. நீ வா.. ஐயா.. வந்து ஒரு வாய் சாப்பிடு... "

" பாலு வந்துடட்டுமே... அம்மா!.. "

" அவன் நேரங்கழிச்சுதான் வருவான்..  வந்ததும் எங்கிட்டதான் சத்தம் போடுவான்.. ஏன் சுதாகர சாப்பிட வைக்கலை.. ன்னு... நீ.. வாப்பா!... "

இதற்கு மேல் மறுத்துப் பேச முடியாது என்று எழுந்த சுதாகர் கிணற்றடிக்குச் சென்று கால் கை  கழுவி விட்டு வந்தான்...

அதற்குள் கூடத்தில் கிழக்கு முகமாக இலை இடப்பட்டிருந்தது..

' முருகா.. ' - என்றபடி அமர்ந்தான் சுதாகர்..

பொன்னி அரிசி சோற்றைப் பரிமாறி பருப்பும் பசு நெய்யும் இட்டார்கள்.. மோர்க் குழம்போடு உருளைக் கிழங்கு வறுவலும் அப்பளமும் இருந்தன..

முகம் பார்த்துப் பரிமாறினாள் அந்தத் தாய்..

சுதாகர் வயிறாரச் சாப்பிட்டு விட்டு இலையை உள்புறமாக மடித்த போது -

" வா சுதாகர்... நல்லாருக்கியா?.. என்றபடி உள்ளே வந்த பாலு,

" அம்மா.. என்ன சமையல்?.. "  - என்றான்...

" வெண்டக்கா மோர்க் கொழம்பு, உருளக் கிழங்கு வறுவல் !.. "

" மோர்க் குழம்பா!.. வெண்டக்கா மோர்க் குழம்பா?.. "

திடுக்கிட்டான் பாலு..

 " ஆமா.. ஏன்?... என்ன ஆச்சு?.. "

திகைத்து நின்ற தாயைப் பார்த்து பதறினான்..

" அன்னைக்கு ஆறு மாசத்துக்கு முன்னால அவங்க அப்பா  கொல்லையில இருந்து வெண்டக்காய் பறிச்சுக்கிட்டு வந்து குழம்பு வைக்கச் சொல்லி கொடுத்தப்பதான் அம்மா மயங்கி விழுந்து பெரிய காரியமா ஆகிப் போச்சு... அதில இருந்து அம்மா ஞாபகமா  வெண்டக்காயை  விட்டுட்டாங்க!.. "

பாலுவின் அம்மாவுக்கு இதைக் கேட்டதும் அதிர்ச்சி.. 

கண்களில் நீர் திரண்டது..

அந்த சூழ்நிலையில் சுதாகரனின் விழிகளிலும் நீர்..

" சுதாகரு!.. இந்த மாதிரி.. ன்னு சொல்ல வேண்டியது தானே ஐயா!.. "

அன்னத்தைப் பரிமாறிய தாயின் மனம் இளகியது..

சில நொடிகள் கழித்து சுதாகரன் சொன்னான்..

" எங்க அம்மா வந்து சோறு போடுற மாதிரி இருந்தது!.. "

 ஃஃஃ