உங்களுக்கு எரிச்சலூட்டும் விஷயம் எது?

 

நெல்லைத்தமிழன் : 

எனக்கென்னவோ ஆப்பிள், திராட்சை....போன்ற பல பழங்கள் பறித்து ஃப்ரெஷ்ஷாக நம்மிடம் வருவதில்லை என்று தோன்றுகிறது. ஒரு மாதத்துக்கு மேல் குளிர்சாதன வசதியில் வைத்துக் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மார்க்கெட்டுக்கு ரிலீஸ் செய்கிறார்கள் என்று நினைக்கிறேன். 20 வருடங்களுக்கு முன்பு, கல்ஃபில் பேப்பரில் படித்தேன், மார்க்கெட்டில் உள்ள ஆப்பிள்களில் பல, ஒரு வருடத்துக்கு முன்பே பறித்தவை என்று! 

$ ஒரு வருடம் என்பது சற்று மிகையாகக் கூறப்பட்டதுபோலத் தெரிகிறது. ஆனால், பறித்த பழங்களை உடனுக்குடன் சந்தைக்குக் கொண்டு சென்று விற்பனை செய்தல் என்று வந்தால், விநியோகச் சங்கிலி  (supply chain!)யில் உள்ளவர்களின் வருமானம் பாதிப்புக்கு உள்ளாகும். எனவே, ஆஃப் சீசன் விலை (அதிக விலை) என்னும் உபாயம், பழங்களின் சேமிப்பக மற்றும் டிரான்ஸ்போர்ட் செலவுகளை சமாளித்து, லாபம் பார்க்க வழி வகுக்கும். 

# ஒரு வருஷம் பழங்கள் கெடாமல் இருக்க வாய்ப்பு இல்லை. அதற்கான செலவு லானத்தைப்   போல பல மடங்காக இருக்கும்.  ஆனாலும் பல நாட்கள் கெடாமல் வைத்திருக்க ரசாயனம் குளிர் பதனம் என்று தந்திரங்கள் செய்யப் படுகின்றன என்று தான் தோன்றுகிறது. 

(இப்போதெல்லாம் பச்சை வாழைப்பழங்கள்  கண்ணில் படுவதில்லை என்பதன் காரணம் என்னவாக இருக்கும்?)

வழுக்கை உள்ளவர்கள் (சிறிய வயதில்...mid age) மிக புத்திசாலியாக இருப்பதைக் கவனித்திருக்கிறீர்களா? மூளையின் அதீத வேகம் காரணமாக தலைமுடி காணாமல் போய்விடுகிறதோ?

# இது சிறு வயது வழுக்கைக்காரர்களின் சின்ன  சந்தோஷம்.  " பொய்மையும் வாய்மை  யுடைத்து புரை தீர்ந்த நன்மை பயக்கும் எனின் "

உங்களுக்கு எரிச்சலூட்டும் விஷயம் எது?  

# எரிச்சலுக்கான விஷயங்கள் நிறையவே இருக்கின்றன. இப்போது சமீபத்திய எரிச்சல்  வாக்காளர்களுக்கு ஆயிரக்  கணக்கில் பணம் கொடுக்கப்பட்டது  என்றாலும் அது குறித்து யாரும் எதுவும் செய்ய முடியாத கையாலாகாத சூழல்தான்.

& எரிச்சல் வருவது இல்லை என்றாலும், என் உதவியாளர் எப்போதும் செய்யும் ஒரு விஷயம் என்னை அதிகம் பாதிக்கும். அவர் எண்ணெய் முதல் உப்பு வரை எந்த பாக்கெட் பிரித்தாலும், பாக்கெட்டின் மேல் பகுதியை கத்தரித்துத் திறக்காமல், பாக்கெட்டை தலைகீழாகப் பிடித்து, (அடிப்பகுதியைத்தான்)  கத்தரித்துத் திறப்பார்! எப்போதும் எல்லாவற்றிலும் ஒரு ஒழுங்கு முறையை பின்பற்றும் எனக்கு, அவரின் இந்தப் பழக்கம் ஆரம்பத்தில் மிகவும் கஷ்டப்படுத்தியது. அப்புறம் இப்போது பழகிவிட்டது! 

ஏதோ..பசிக்கு எதையாவது சாப்பிடுவோம்னு பெரும்பாலும் தோன்றுமா இல்லைனா, இதைச் சாப்பிடணும் என்று விரும்பிச் செய்து சாப்பிடுவீர்களா (பெரும்பாலும்)  

# நானே விரும்பி, அதை நானே செய்து .. இது எனக்கு பரிச்சயமில்லை. 

நான் ஆசைப்பட்டு வீட்டில் செய்து கொடுத்த சில சம்பவங்கள் நிறைவைத் தந்ததுண்டு. 

இவர் வருகிறார் எனவே இதைத் தயார் செய்து அவருக்கு அளிப்போம் என்ற விருந்தோம்பல் நமக்கு நடந்தால் அதன் மதிப்பு மிக அதிகம்.

& வாழ்க்கையில் பசி என்ற ஒன்றை இதுவரை உணர்ந்தது அதிகபட்சம் மூன்று அல்லது நான்கு தடவை இருந்திருக்கும். எதையாவது சாப்பிடுவது என்பதெல்லாம் கிடையாது. பிடித்த விஷயம் மட்டுமே சாப்பிடுவேன். 

தவறாகப் பேசாத ஒருவருக்கு அதீத எதிர்ப்பு வருவதற்குக் காரணம், அவர் வளர்கிறார் என்ற பயமா?

# எதிரி பலசாலியாக இருந்தாலோ, அல்லது பலசாலி ஆகி விடக் கூடும் என்ற அச்சம் எழுவதோதான்  பலத்த எதிர்ப்புக்கு (தற்சமயம்) முதல் காரணம்.

== = = =

KGG பக்கம் : 

அவ்வப்போது நினைவுக்கு வரும் சில சிறிய வயது சம்பவங்கள்: 

ஆரம்பப் பள்ளிக்கூடத்தில் சேர்வதற்கு முன்பு வீட்டில் இருந்த நாட்கள். 

எண் அம்மா ஒரு ஸ்வீட் பிரியை. சர்க்கரை டப்பாவை எதற்காவது திறக்கும்போதெல்லாம் ஒரு ஸ்பூன் சர்க்கரையை சாப்பிடுவார். (எனக்கு இப்போதும் அந்தப் பழக்கம் இருக்கு. என்னுடைய மகள், 'அப்பா இதெல்லாம் ரொம்பக் கெட்டப் பழக்கம் - சர்க்கரை சாப்பிடாதே என்று அடிக்கடி சொல்லுகிறாள்.) 

அம்மா சர்க்கரை சாப்பிடுவது மட்டும் அல்ல, கொஞ்சம் கடலை மாவு இருந்தால், மைசூர் பாகு கூட கொஞ்சமாக செய்து, தானும் சாப்பிட்டு, எனக்கும் கொடுப்பார். தேங்காய் இருந்தால், தேங்காய் பர்பி. 

சிறிய வயதில் எனக்கு அந்த இனிப்புப் பண்டங்களின் பெயர்கள் தெரியாது. அம்மாவிடம், அம்மா செய்யும் திண்பண்டத்தின் பெயர் என்ன என்று கேட்பேன். 

ஆனால், அம்மா அவர் செய்த பொருளின் பெயரை சொல்லவே மாட்டார். காரணம் என்ன என்றால், அது பர்பி, லட்டு என்றெல்லாம் சொல்லி - நான் அதன் பெயரைத் தெரிந்துகொண்டுவிட்டால், வீட்டிற்கு யாராவது விருந்தாளிகள், நண்பர்கள் வந்திருக்கும் சமயம் - " அம்மா எனக்கு பர்பி வேண்டும் ; லட்டு வேண்டும் " என்று அடம்பிடித்து, எல்லோர் முன்னிலையிலும் அம்மாவை தர்மசங்கடப்படுத்திவிடுவேன் (ஏழ்மைக் காலத்தில், கொஞ்சம் மட்டுமே செய்யப்பட்ட பண்டம், அம்மாவுக்கும் எனக்கும் மட்டுமே ஒன்று அல்லது இரண்டு நாட்கள் வரும்.) 

இந்த தர்மசங்கட நிலையைத் தவிர்க்க அம்மா ஒரு உபாயம் செய்தார். என்ன பொருள் செய்தாலும், நான் கேட்கும்போது - அதன் பெயர் 'வஸ்த்ராகுட்டி' என்று சொல்லிவிடுவார். சிறிய வயதுப் பையனாகிய எனக்கு அவ்வளவு பெரிய பெயர், மற்றும் ஸ் என்ற எழுத்தெல்லாம் வாயில் நுழையாது. மேலும்  வஸ்த்ராகுட்டி என்ற என் அகராதியில் இல்லாத பெயரை நினைவில் வைத்திருப்பதும் கடினம். 

என் அம்மாவுக்கு எப்போதும் ஒரு பழக்கம் உண்டு. அது, சிறுமியர், சிறு பெண்கள் பெயருடன் செல்லமாக ஒரு குட்டி சேர்த்து சொல்வார். உதாரணமாக சுப்புலக்ஷ்மி என்ற பெயரை 'சுப்புக்குட்டி' என்பார். சுஜாதாவை சுஜிக்குட்டி என்பார். 

அம்மா ஒரு தடவை வஸ்த்ராகுட்டி செய்து சமையலறை அலமாரி மேல் தட்டில் ஒரு ஓவல்டின் டப்பாவில் வைத்திருந்தார். 

அப்போது தெருவில் இருந்த ஒரு பணக்காரர் வீட்டு கல்யாணம் நடைபெற இருந்தது. நாங்கள் இருந்தது மூன்று குடித்தனங்கள் இருந்த பெரிய வாடகை வீடு. ஒவ்வொரு குடித்தன வீட்டிலும் குறைந்தது ஏழு பேர். ஒவ்வொரு நாளும் அரட்டை அரங்கத்தில், தெரு பணக்காரர் வீட்டு கல்யாணம் பற்றி பேசிக்கொண்டிருப்பார்கள் 

அப்படி ஒரு இனிய மாலை வேளையில், அந்தப் பணக்காரர் வீட்டுப் பெண்கள் பட்டுப் புடவைகள் ஜ்வலிக்க, வெள்ளித் தட்டு, பழம், பூ, சந்தனம்,  வெற்றிலை, அட்சதை இவைகளோடு கல்யாணப் பத்திரிக்கைகளை எடுத்துக்கொண்டு, கல்யாணத்திற்கு அழைக்க வந்திருந்தனர். 

ஒவ்வொரு குடும்பத்திற்கும் ஒரு பத்திரிக்கை கொடுத்து, எல்லோருக்கும் அழைப்பு விடுத்தார்கள். 'கல்யாணத்திற்கு முன் தினம், மற்றும் கல்யாண நாள் இரண்டு நாட்களிலும் உங்கள் வீடுகளில் யாரும் எதுவும் சமைக்கவேண்டாம், எல்லாமே எங்கள் வீட்டில்தான் ' என்று சொன்னார்கள். 

நடுக் குடித்தனவீட்டு மாமி, அழைக்க வந்தவர்களிடம், " ரிசப்ஷனில் யாரு கச்சேரி ? " என்று கேட்டார். 

வந்தவர்கள், " நம்ம ஊர் வத்சலா பாட்டுக் கச்சேரி " என்றார்கள். 

அம்மா உடனே, " அட நம்ம வத்சலாகுட்டியா" என்றார். 

கல்யாண வீட்டில் நான் சாப்பிடப்போகின்ற இனிப்பு வகைகளைப் பற்றி நினைத்து, சந்தோஷக் கனவுகளில் மூழ்கியிருந்த என் காதில்  ' வத்சலாகுட்டி' என்று விழுந்ததுதான் தாமதம் - உடனே எனக்கு அலமாரி மேல்தட்டில் இருக்கும் ஓவல்டின் டப்பா ஞாபகம் வந்துவிட்டது. 

" அம்மா - எனக்கு இப்போவே வச்சலாகுட்டி வேண்டும்" என்றேன். 

சுற்றி இருந்தவர்களும், கல்யாணத்திற்கு அழைக்க வந்திருந்தவர்களும் திகைத்தார்கள். 

அப்புறம் அடம் பிடித்து, புரண்டு புரண்டு அழுதபடி 'எனக்கு இப்போவே வச்சலாகுட்டி வேண்டும்' என்ற என்னைப் பார்த்து பயந்துபோய் வந்திருந்தவர்கள் எல்லோரும் வேகமாக வெளியேறிச் சென்றனர். 

= = = = =

அப்பாதுரை பக்கம். 

தெரிசாவுக்கு ஜே! 

முதுநிலை தடகள  (masters athletics தமிழ்ச் சொல் இதான்னு கூகில் சொல்லிச்சு, அய்யா என்னை விட்டுருங்கய்யா)  போட்டிகள் வரும் நவம்பர் மாதம் பிலிபின்ஸ் நாட்டில் நடக்கவிருக்கின்றன. அதில் இந்தியா சார்பில் 400மீ ஓட்டப்பந்தயத்தில் போட்டியிட தமிழகப்பெண் தெரிசா ஆரோக்கியசாமி தேர்வு பெற்றிருக்கிறார். 

புலிய விரட்டின பொண்ணுங்கவேய் நாங்க.. தெரிசாவுக்கு இதென்ன பெரிசானு கொஞ்சம் அசால்டா படிச்சவன் அப்படியே ஷாஆஆக்காயிட்டேன். 

- தெரிசாவுக்கு வயது 87

- 2000 ஆண்டில் கேன்சர்

- 2016ல் சிறுநீரக அழிவு

- 2017ல் கணவர் மறைவு

- 2018ல் இருதய நலிவுக்காகச் சோதித்த ஸ்டான்லி மருத்துவர்கள் தெரிசாவுக்கு நாள் குறித்தனர். 

தெரிசா என்ன செஞ்சாரு? கூடிக்கிழப்பருவமெய்திக் கொடுங்கூற்றுக்கிரையென மாயும் வேடிக்கை மனிதரென்று நினைச்சிங்களாடானு ஒரு கூச்சல் போட்டார்.

முதுநிலை தடகள பெரம்பூர் கிளை நிர்வாகி வால்டரிடம் சென்று "2022 முதுநிலை போட்டிக்குப் போகணும்"னாரு.  "அதனாலென்ன போலாமே? போய்வர செலவு முப்பதாயிரமாவும்.. போய் பாத்துட்டு வாங்க"ன்னாரு. தன் நிலையில் சற்றும் தளராத தெரிசா, "வால்டரு கண்ணா நல்லா கேட்டுக்க, நான் ஒரு தடவை சொன்னா.." விஷ்க் என்று விரல் உயர்த்தி "நான் ஓடணும்.. போட்டில" என்று ஒரு குட்டு வைத்தார். 

குலைந்த வால்டர் தெளிந்து தெரிசாவின் ஆசான் ஆனார். மூன்று வருடங்களில் 17 உள்ளூர் உள்நாட்டு போட்டிகளில் ஓடி வெற்றி பெற்ற தெரிசா 2022ல் தேர்வு பெறவில்லையெனினும் 2023 போட்டிகளுக்கு தேர்வானார். நிச்சயம் ஒரு பதக்கம் வெற்றி பெறுவார் என்கிறார்கள்.

படம் இணையத்திலிருந்து.

"Unstoppable Miss Theresa" மார்ச் 19 TOI செய்தி.

நல்லவரெல்லாம் நலம் பெறுவார் என்ற நம்பிக்கை பிறக்கிறது. இவர் வரவேண்டும் புகழ் பெற வேண்டும் என்று ஆசை துடிக்கிறது.

வால்:

இது நாள் வரை தன்னை வந்து பார்த்த ஆவடி, தாம்பரம், கும்மிடிபூண்டியில் வசிக்கும் பிள்ளை குடும்பங்களை இப்போதெல்லாம் தெரிசாவே சென்று பார்க்கிறார்.  மகளிர் பஸ், ஆட்டோ, ஓலாவென்று நிற்காமல் நிமிஷமாக ஓடிப் போய் பார்த்து வருவார் போல.

கொசுறு:

- தமிழக அரசு இதுவரை தெரிசாவை கவனிக்கவில்லை. திராவிட மாடலில் இடமில்லையோ என்னவோ?

- எபி குழும 60 வயதுக்காரர்களுக்கு ஒரு கூவல்: நாளைலந்து எழுந்து ஓடணும், சொல்லிட்டேன்.

= = = =