நான் தரிசனம் செய்த கோயில்கள் – ஐந்து துவாரகைகள் யாத்திரை – பகுதி 30 : நெல்லைத்தமிழன்

 

பேரரசர் ஜஹாங்கீரின் ஆசை மனைவி நூர்ஜஹான் (இவரை எப்படித் திருமணம் செய்துகொண்டார் என்ற கதைக்கெல்லாம் போனால், நமக்கு ரசிக்காது. பேரசரின் நன்மதிப்பை நாம் குலைப்பானேன்). ஜஹாங்கீருக்கு அவரது முதல் மனைவி மன்பாயின் மூலமாகப் பிறந்த குஸ்ரூ மற்றும் குர்ரம் இரண்டு குழந்தைகள். அக்பர் மற்றும் முக்கியத் தளபதிகள், ஜஹாங்கீரைவிட, குஸ்ரூ, அக்பருக்குப் பிறகு சக்ரவர்த்தியாக இருந்தால் நல்லது என்று நினைத்ததால், குஸ்ரூவின் கண்களை ஜஹாங்கீர் பிடிங்கிவிட்டார் (கண் தெரியாதவர்கள் அரசராக முடியாது. இதனால் ஏற்பட்ட மஹாபாரதம் நமக்குத் தெரிந்ததுதான்). 

குர்ரம் வீரத்தில் சளைத்தவர் இல்லை. தந்தையின் ஆசை மனைவியும், அரசாங்கத்தில் மிகுந்த செல்வாக்கும் பெற்றிருந்த நூர்ஜஹானிடம் ரொம்பவே ஜாக்கிரதையாகவே இருந்தார். ஒரு நேரத்தில் நூர்ஜஹானுக்கு, தனக்கு மாத்திரமே செல்வாக்கு இருக்கவேண்டும், நாளை ஷாஜஹான் அரசரானால் தன் வாழ்வு அதோகதி என்ற எண்ணம் இருந்தது. ஆனால் நூர்ஜஹானுக்கு ஆதரவாக இருந்த அவரது சகோதரர் அஸஃப்கான், தன் மகளை ஷாஜஹானுக்குத் திருமணம் செய்துகொடுத்திருந்தார். பல அமைச்சர்களுக்கும் மூத்த பிரமுகர்களுக்கும் நூர்ஜஹான், ஜஹாங்கீரை ஆட்டிவைப்பது பிடிக்கவில்லை. முக்கியமான கட்டத்தில், அஸஃப்கானும் தன் மருமகனுக்கு ஆதரவாக இருந்து, ஷாஜஹான்  அரியணை ஏற வழிவகுத்துத் தந்தார். (ஒரு பத்தியில் எழுதிவிட்டாலும், ஷாஜஹானின் மனதில் என்ன ஓடியிருக்கும் என்று நமக்குப் புரியும். அண்ணன் குஸ்ரூவின் கண்ணைப் பறித்த மாதிரி, தனக்கும் அந்தக் கதி நேர வாய்ப்பிருப்பதை அவர் உணர்ந்திருப்பார்).

ஷாஜஹானுக்கு நான்கு மகன்கள். மூத்தவர் தாராவை ஆரம்பம் முதலே தனக்கு அனுசரணையாக வைத்துக்கொண்டார். பிற்பாடு அவருக்குத்தான் அரசபதவி வரப்போகிறது என்று. தாராவுக்கு போரை விட, இறை மற்றும் கலைகளில் விருப்பம் அதிகம், ஓரளவு நல்ல குணங்களோடு இருந்தவர். மூன்றாமர் ஔரங்கசீப்போ போர்த்திறமை மிக்கவர், ஆக்ரோஷமானவர். இதனாலேயே ஷாஜஹான் ஔரங்கசீப்பை தெற்குப் பகுதிக்குப் போய் போர் செய், அந்த அரசரோடு மோது என்று களத்திற்கே அனுப்பிக்கொண்டிருந்தார், அவருடைய வெற்றிகளை அங்கீகரிக்கவில்லை. 

ஆனால் இந்த மாதிரிப் பயணங்களால் பலருடனான தொடர்பும், உரமும் ஔரங்கசீப்பிற்கு வந்தமைந்தன. ஔரங்கசீப்பிடமும் அரச ரத்தம் ஓடியதல்லவா? 1657ல் ஷாஜஹான் உடல் நலம் இல்லாது இருந்தபோது, அரசரைக் காக்கவேண்டும் என்ற போர்வையில் தாராவுடன் போர் செய்து வெற்றிபெற்றார். ஷாஜஹானோ,  நிலைமை கைமீறிப் போனதைப் புரிந்துகொள்ளாமல், ஔரக்கசீப்பிடம் ராஜ்ஜியத்தை ஒப்படைக்காமல், ஆக்ரா கோட்டைக் கதவுகளை மூடச் செய்து, ஔரங்கசீப்பை உள்ளே அனுமதிக்கவில்லை. ஔரங்கசீப்போ, ஆக்ரா கோட்டைக்குள் நீர் வரும் வழியை அடைத்து  மூன்றே நாட்களில் ஆக்ரா கோட்டையைக் கைப்பற்றி, பிறகு முகலாய சக்ரவர்த்தியாகவும் முடிசூடிக்கொண்டார். தோல்வியடைந்த தந்தை ஷாஜஹானை ஆக்ரா கோட்டையில் இருந்த அவரது அரண்மனையிலேயே சிறைவைத்துவிட்டார். அரச உடை, பாதுகாப்பு என்று எதுவும் இல்லாமல், சுற்றி இருந்த பாதுகாவலர்களின் அவமரியாதையை அனுபவித்தும், தன் மூத்த மகள் ஜஹானாராவின் அரவணைப்பில் தன் கடைசிக் காலம் வரை (சுமார் எட்டு ஆண்டுகள்) இந்த அரண்மனையிலேயே இருந்தார் ஷாஜஹான்.

பளிங்குத் தரையும், பளிங்கில் சல்லடை போன்ற சுவர் அமைப்பும்

இப்படியெல்லாம் பளிங்கில் அலங்கரித்து ஆடம்பரமாக வைத்துக்-கொள்வார்களா என்று நீங்கள் நினைக்கலாம். பெர்ஷியன் ஆர்ட் அப்படிப்பட்டது. நான் பஹ்ரைனில் இருந்தபோது கம்பெனி ஓனரின் ஒரு வீட்டைப் பார்த்திருக்கிறேன். அவர் வருடக்கணக்காக, பெர்ஷியாவிலிருந்து கலைஞர்களைக் கூட்டிவந்து வீட்டை அழகுபடுத்திக்கொண்டே இருப்பார். அவற்றின் படங்களை ஒரு நாள் பகிர்கிறேன். (மிலியன்கள் கணக்கில் செலவழித்தார். கடைசியில் கம்பெனியும் அழிந்தது) அவரே அப்படி என்றால், சாம்ராஜ்ய சக்ரவர்த்தியின் அரண்மனை எப்படி இருக்கவேண்டும்?

ஷாஜஹானின் பிரத்யேக மசூதிக்குச் செல்லும் பாதை

சிறைப்பட்டிருந்த காலத்தில் அவரது சொந்த உபயோகத்திற்கான, வெள்ளைப் பளிங்கினால் கட்டப்பட்ட பள்ளிவாசல்

ஷாஜஹானின் அரண்மனைக்கு வெளியே உள்ள திவான் இ காஸ் – அரசரைச் சந்திப்பதற்கான Private Chamber தனியறை.  இதன் உள் பகுதியில்தான் அரசர் (1635) ஷாஜஹான் பிரமுகர்களைச் சந்திப்பாராம். அந்தச் சமயத்தில்தான் மயிலாசனம் செய்யப்பட்டு உபயோகிக்கப்பட்ட து. (இப்போது விக்டோரியா-ஆல்பர்ட் மியூசியம், லண்டனில்)

நாம் திவான் இ காஸ் என்ற மண்டபத்தின் வெளிப்புறத்தில் நிற்கிறோம். அங்கிருந்து பார்த்தால் ஷாஜஹான் அரண்மனை (மேற்கூரையை பழுது பார்க்கிறார்கள்) தெரிகிறதா?

இங்கிருந்து தாஜ்மஹலின் தோற்றம்

நான் நின்றுகொண்டிருப்பது ஜஹாங்கீரின் அரியாசனம் முன்பு. அங்கிருந்தே தாஜ்மஹல் தூரத்தில் தெரிகிறது. (நான் நின்றுகொண்டிருக்கும் இடத்திலிருந்து நுறு அடிகளுக்குள்தான் ஷாஜஹான் சிறைவைக்கப்பட்டிருந்த அவரது மாளிகை பால்கனி இருக்கிறது. அங்கிருந்து ஷாஜஹானுக்கும் இதே காட்சிதான் கிடைத்திருக்கும்.

Diwan I Khas – அரசர் தனிப்பட்டவர்களைச் சந்திக்கும் மாளிகை – 1900ல் இருந்த நிலை.

பிரமுகர்களைச் சந்திக்கும் திவான் இ காஸ் வெளிப்பகுதியில் (திறந்தவெளி) இரண்டு பளிங்கு ஆசனங்களைக் காணலாம். அதில் வெள்ளைப் பளிங்கு ஆசனம் சட் என்று தெரியும். அதற்கு எதிர்ப்பகுதியில் (ரெண்டு பசங்க நின்றுகொண்டிருக்கும் இடம்) அதைவிடப் பெரிய, தடிமனான கறுப்புப் பளிங்கு ஆசனம் இருக்கும். இதன் க்ளோஸப் படங்களைக் கீழே கொடுத்துள்ளேன்.

இந்தக் கறுப்பு, ஒற்றைக் கல்லால் ஆன, 10 ½ க்கு 10 அடி நீள அகலமும் 6 அடி உயரமும் கொண்ட இந்தப் பளிங்குக் கல்லுக்கு ஒரு வரலாறு உண்டு. அக்பருக்கு எதிராக அவரது மகன் சலீம் (அவர்தான் ஜஹாங்கீர்) 1602ல் எதிர்ப்புக் குரல் எழுப்பி, அலஹாபாத்தில் தானே மன்னர் என்று முடிசூட்டிக் கொள்கிறார். நாணயங்களைத் தன் பெயரில் அச்சிட்டு, அதனால் அக்பரின் தீராத கோபத்துக்கு ஆட்பட்டு,  சலீம் மீது போரிட சிறிய படையை அனுப்பவும், சலீம் பயந்துகொண்டு, அக்பரிடம் மன்னிப்பு வேண்டவும், அக்பர் தன் அறைக்கு சலீமை அழைத்து வெளுத்து வாங்கினாராம். பிறகு சலீம் பெட்டிப் பாம்பாக அடங்கிக்கிடந்தாராம்.  

எதிர்ப்புக் குரல் எழுப்பிய சமயத்தில் தனக்காகச் செய்துகொண்ட ஆசனம்தான் இது. அப்போது தான் அரசர் என்று அதில் பெர்ஷியன் மொழியில் பொறித்திருக்கிறார். அதன் பெயர், அரசர் சலீமின் ஆசனம். அலஹாபாத்திலேயே இருந்த இது, 1605ல் சலீம் ஜஹாங்க்கீராக முடிசூட்டிக் கொண்ட பிறகு, திவான் இ காஸ் பகுதியில் ஒரு மாளிகை எழுப்பி, அதனுள் தன் கறுப்புப் பளிங்கு ஆசனத்தை வைத்தாராம். அந்தச் சமயத்தில்தான் அதில் புதிய பெயரான ஜஹாங்கீர் பாதுஷா என்பதையும் பொறித்தாராம். இந்த மாளிகை பிற்காலத்தில் இல்லை. ஆனால் அந்த ஆசனம் அந்த இடத்திலேயே வெட்ட வெளியில் இருக்கிறது.

திவான் இ காஸ் என்ற இந்த மாளிகையின் முன்பு இரண்டு பளிங்கு ஆசனங்களைப் பார்த்திருப்பீர்கள் (10க்கு 10 அடி, 6 அடி உயர கறுப்பு பளிங்கு ஆசனம் மற்றும் அதன் எதிரே சிறிது உயரம் குறைவான வெள்ளைப் பளிங்கு ஆசனம்). இரண்டிற்கும் இடையே 60 அடி இடைவெளி உள்ளது.  வழிகாட்டி இதைப்பற்றிச் சொன்னது… கறுப்பு பளிங்குக்கல் (ஜஹாங்கீர் ஆசனம்), அரசர் உட்கார்ந்திருப்பது. வெள்ளைப் பளிங்குக்கல், பிரதம அமைச்சர் உட்கார்ந்திருப்பது. நான் கேட்டேன், இவ்வளவு தூரத்தில் இருந்தால் எப்படிப் பேசிக்கொண்டிருந்திருப்பார்கள் என்று.  அரச அலுவல்களில் அரசரிடமிருந்து வரும் மெசேஜ், அதற்கு பிரதமரின் பதில் என்றுதான் அலுவல்கள் இருக்குமே தவிர, இருவரும் அருகருகே இருந்துகொண்டு அளவளாவது போன்று இருக்காது. இருவருக்கும் இடையே தூதர்கள் (அலுவலர்கள்) நின்றுகொண்டு கருத்துகளைப் பரிமாறிக்கொள்வார்களாம். இவர்கள் இரண்டு புறமும் சிறிது தள்ளி வரிசையாக பிரமுகர்கள் இருப்பார்களாம் (நாம் திரையில் பார்ப்பதைப்போல).  சக்கரவர்த்தி மாத்திரமே indisposable. மற்றவர்கள் எல்லோருக்கும் நிலையில்லாத முக்கியத்துவம். அதனால் சக்ரவர்த்தியிடம் மிகப் பணிவுடனும் குனிந்த தலையுடனும் இருப்பார்களாம்.

அரச விளையாட்டில் மற்ற எல்லோரும் சதுரங்க விளையாட்டின் காய்கள். அக்பரின் அளவில்லாத மதிப்பையும் நம்பிக்கையையும் பெற்ற தென் பிராந்தியத் தளபதி அப்துல் ஃபஸலுக்கு, அக்பரின் மகன் சலீமால் நேர்ந்த மரணத்தைப் பார்த்தோம். இதைப்பற்றி நேர்மையாக ஜஹாங்கீர் (சலீம் சக்ரவர்த்தி ஆன பிறகு வைத்துக்கொண்ட பெயர்) தன் சுய சரிதையில் குறிப்பிட்டிருக்கிறார். அது அவசியமான ஒரு செயல் என்று தாம் கருதினோம் என்று.

இன்னொன்று, எப்போதுமே, ஒரு மனிதனின் உச்சகட்ட காலம் என்பது, 25-50 வருடங்கள். 35 வரை வீரத்தில் சிங்கமாக இருப்பவர், பிறகு கனிந்து நல்ல அரசராக மாறுவார். சலீமோ, தனக்கு 30 வயசாகியும், இன்னும் சக்ரவர்த்தியின் கட்டளையை நிறைவேற்றும் பலரில் ஒருவனாகத்தானே இருக்கிறோம், அரசராகவில்லையே என்ற தவிப்பு. அதில் பெரிய தவறில்லை என்றே நான் நினைக்கிறேன். ஔரங்கசீப், தன் முன்னோர்களின் வரலாறையும், தன் தந்தையிடமும் சகோதர்களிடமும் தான் நடந்துகொண்ட விதத்தையும் அறிந்திருந்ததனால், கடைசி வரை தன் மகன்களையோ இல்லை மற்றவர்களையோ தன்னிடம் நெருங்கவிடவில்லை. (சகோதரி ஜஹானாரா மாத்திரமே அவர் பக்கத்தில் நெருங்கமுடியும்) 90 வயதுவரை அரச அதிகாரத்தைத் தன் கையில் வைத்திருந்தார். அதனால் அவர் இறந்த பிறகு பட்டத்திற்கு வந்த 70+ வயதான மகன் சோபிக்கவில்லை.

நாGகினா மசூதி

அரசகுலப் பெண்டிருக்கான (மற்றும் அரசர்களுக்கான பெண்டிர்களுக்கான) மசூதி இது. மிக அழகாகவும், ஆடவர்கள் கண்ணில் படாதவாரும் அமைந்த மசூதி இது.  இதன் முன்பு அழகிய நீரூற்றும் இருந்ததாம். நான் சென்றபோது அங்கிருந்தவர்கள், காலணியைக் கழற்றிவிட்டு வரும்படி சொன்னார்கள். அங்கு நினைவுக்காக புகைப்படம் எடுத்துக்கொண்டேன்.

பொதுமக்களை அரசர் சந்திக்கும் மண்டபம் (Hall of Public Audience)

இந்த மண்டபம் மிக அழகாக வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது. இதில்தான் பிரமுகர்கள் வரிசையாக நின்று அரசரிடம் பணிவார்கள். 208 அடிக்கு 76 அடி அகலத்தில் அமைந்துள்ள இந்த மண்டபத்தில் 27 நட்சத்திரங்களைக் குறிக்கும் தூண்கள் உள்ளன. முழுவதும் சிவப்புக் கல்லினால் கட்டப்பட்டு, வெளியில் வெண்பூச்சு பூசப்பட்டிருக்கும் இந்த மண்டபம், சட் என்று வெள்ளைப் பளிங்கு மாளிகை போன்றிருக்கும். இங்குதான் அரசர் தினசரி அலுவல்களை மேற்கொள்ளுவார். அவர் முன்பு அனைத்து அலுவலர்கள், பிரமுகர்கள், மிகவும் பயபக்தியுடன் வரிசையாக நின்றுகொண்டிருப்பார்களாம்.

அரசர் அமர்ந்திருக்கும் இடம். மூன்று வாயில்கள் இருப்பது தெரிகிறதா?

அந்தக் காலத்தில், முகலாய சாம்ராஜ்ய சக்ரவர்த்தி இங்கு மயிலாசனத்தில் அமர்ந்திருந்தபோது, இந்த இடங்களெல்லாம் பொன்னும் மணியும் மரகதம் மாணிக்கமுமாக எப்படி மின்னியிருந்திருக்கவேண்டும்?

இங்குதான் முகலாய அரசர், புகழ்பெற்ற மயிலாசனத்தில் அமர்ந்திருந்தாராம். பிறகு மயிலாசனம் நாதிர் ஷா அவர்களால் கவரப்பட்டு, அவரிடமிருந்து பின்பு பிரிட்டிஷ் வசம் சென்றது. தற்போது லண்டனில் உள்ள மியூசியத்தில் உள்ளது. (எகிப்திலிருந்து மம்மிகளையும் (இந்த மம்மி, ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளுக்கு முன் இறந்த உடல்… அரசியலாக்கிடாதீங்கப்பா) கைப்பற்றிச் சென்ற பிரிட்டிஷார், விலையுயர்ந்த வஸ்துக்களை விட்டுவைப்பார்களா என்ன?)

கீழே இருக்கும் பளிங்கு மேடை. இது அரசரிடம் மனு தரவோ இல்லை அலுவல் சம்பந்தமான ஓலைகள் தரவோ, ஒருவர் நின்றுகொள்ள அமைக்கப்பட்டிருக்கலாம். இதனை அக்பர் சம்பந்தப்பட்ட திரைப்படத்தில் பார்த்திருப்பீர்கள். அல்லது மதப் பிரமுகர் அமர்ந்திருந்திருக்கும் இடமாகவும் இருந்திருக்கலாம். (கொஞ்சம் விட்டால் பார்வையாளர்கள் தங்கள் பெயரை எழுதிவிடுவார்கள் என்று வேலி போட்டிருப்பார்கள்)

Hall of Public Audience – முழுத் தோற்றம்

ஆக்ரா கோட்டையின் உன்னதம், ஷாஜஹானுக்குப் பிறகு இல்லை. முகலாய அரசர்களில் ஷாஜஹான் கடைசியாக இந்த அரண்மனையில் வாழ்ந்தவர். ஔரங்கசீப், தில்லிக்குக் குடிபெயர்ந்துவிட்டார். பிற்பாடு பிரிட்டிஷார்கள், முகலாயர்கள் ஆட்சியை முடித்துவைத்தபோது, ஆக்ரா கோட்டை அவர்கள் வசம் வந்தது.

Hall of Public Audienceஐப் பார்த்த பிறகு அதனை விட்டுக் கீழிறங்கி புல்வெளியில் இருந்த பாதையில் நடக்க ஆரம்பித்தேன். மைதானத்தின் நட்ட நடுவே ஒரு சமாதி இருந்தது. இவ்வளவு அலங்காரமான சமாதியா? அது என்னவாயிருக்கும் என்ற யோசனையில் அதனை நோக்கி நடந்தேன். அது என்ன என்பதை அடுத்த வாரம் பார்க்கலாம்.

 (தொடரும்) 

= = = = = = = = =