இன்று நம் அரங்கத்துக்கு வந்திருப்பவர்கள்....

இன்று நம் அரங்கத்தில் ஆசிரியர்கள் திரு ராமன், திரு கௌதமன் இருவரும் அமர்ந்திருக்கிறார்கள்.  அவர்களில் திரு ராமன் அவர்களிடம் ஒரு கேள்வி..  "ஐயா..  இந்தக் கேள்வி பதில் என்கிற பகுதி பற்றி என்ன நினைக்கிறீர்கள்?  எப்படி இது பிரபலம் ஆகிறது என்று நினைக்கிறீர்கள்?"

​

திரு ராமன் : "கேள்வி பதில் தற்காலத்தில் மிகப் பிரபலம். 

அந்தக் காலத்தில் கூட கேள்வி - பதில் பிரதானமாக பல தளங்களில் இருந்திருக்கிறது.  பிரஸ்னோத்தர மஞ்சரி என்று கேள்வி பதிலாக அரிய விஷயங்கள் விளக்கப் பட்டுள்ளன.  சாக்ரடீஸ் தன் தத்துவங்களை கேள்விகள் கேட்டுக் கேட்டு ஸ்தாபிதம் செய்திருப்பது உலகப் பிரசித்தம்.

ஊடகங்களை எடுத்துக் கொண்டால் "நயன்தாராவைக் கேளுங்கள்" , பாணி கவர்ச்சி அம்சத்தை குமுதம் பிரபலப் படுத்தியது.  கூடவே சுஜாதா போன்ற இலக்கியப் பிரபலங்களுக்கும் இடம் தந்ததற்கு நாம் நன்றி பாராட்ட வேண்டும்.

"நடுவில் நண்பர் கில்லர்ஜியிடமிருந்து வந்திருக்கும் கேள்வி...  'அனுஷ்காவின் கணவருக்கு துரோகம் செய்வதாக மனசு உறுத்தவில்லையா?'  அநேகமாக இந்தக் கேள்வி ஸ்ரீராமுக்காக இருக்கும் என்று நினைக்கிறேன்.    ஸ்ரீராம்..."

ஸ்ரீராம்  :  "இதற்கு நான் அங்கேயே பதில் சொல்லி விட்டேன்.."

தொகுப்பாளர் : "பதில் அடுத்த புதன் கிழமை சொல்வதுதானே முறை?  ஏன் அவசரப்பட்டீர்கள்?"

ஸ்ரீராம்  :  "மன்னிக்கவும்...  அனுஷ் என்றதும் 'சட்'டென பதில் சொல்லி விட்டேன்..."

"சரி..  பதில்தான் என்ன?"

"அவருக்கு இன்னும் கல்யாணம் ஆகவில்லை..."

தொகுப்பாளர்  :   "அவ்வளவுதானா?  சரி ராமன் ஸார்..  நம் பேட்டியைத் தொடர்வோம்..."

கேள்வி :  "பிரபலங்கள் பதில் சொன்னால்தான் கேள்வி கேட்பார்கள் என்கிறீர்களா?"

திரு ராமன் : "யார் பதில் சொன்னால் என்ன வாசகர்கள் மிக்க ஆர்வத்துடன் பங்குகொண்டு சிறப்பிக்க எப்போதும் தயார் !

கேள்வி  :  "அப்படி யாருடைய கேள்வி பதில்கள் எல்லாம் குறிப்பிட்டுச் சொல்லலாம்?"

திரு ராமன் :  "அந்தக் காலத்தில் ஃபிலிம் இண்டியா பத்திரிகை ஆசிரியர் பாபுராவ் படேல் கே-ப மிகப் பிரசித்தம். கிட்டத்தட்ட இருபது பக்கங்களில் கேள்வி - பதில்  வெளியாகி மக்கள் மனம் கவர்ந்தது. கிண்டலும் தாக்கலும் அவரது ஸ்பெஷாலிட்டி.

தமிழ் வாணன் கல்கண்டு பத்திரிகை கேள்வி - பதில்  பலத்தில் மட்டுமே லட்சக் கணக்கில் விற்பனையானது.

கார்டூனிஸ்ட் மதன் கேள்வி பதிலில் முத்திரை பதித்தவர். துக்ளக்கில் சோ பதில்கள் சுவாரஸ்யம், பிரசித்தம்.  இப்போது குருமூர்த்தியும் நன்றாகவே பதிலளிக்கிறார்.

இடையில் திருமதி பானுமதி வெங்கடேஸ்வரன் ஒரு கேள்வி கேட்டிருக்கிறார்...  அதாவது...' சாதாரணமாக ஆறு ஓடுகிறது என்றுதான் கூறுவது வழக்கம், ஆனால் இளங்கோவடிகள் "நடந்தாய் வாழி காவேரி" என்றிருக்கிறாரே?'  இதற்கு என்ன பதில்?

ஸ்ரீராம்  :  "இதற்கு 'ஃபோன் எ பிரெண்ட் ஆப்ஷன்' உபயோகிக்கலாமா?"

தொகுப்பாளர்  :  "யாருக்கு ஃபோன் செய்யப்போகிறீர்கள்?"

ஸ்ரீராம்  :  "இன்னொரு ஆசிரியருக்கு...  இதோ அவரே லைனுக்கு வந்து விட்டார்...  ஹலோ..  அதாவது கேள்வி...  ஓ...  நீங்களே கேட்டு விட்டீர்களா?  பதில்?  அதாவது அவர் சொல்கிறார்..  இளங்கோ அடிகள் காவிரியை பதினெட்டாம் பெருக்கு அன்று பார்த்திருப்பார்..  அப்போது காவிரி நடந்து கூட வராது..  காய்ந்திருக்கும் மணலில் ஊறிக்கொண்டு தவழ்ந்துதான் வரும்.. என்கிறார். 

கேள்வி  :  " சரி நிகழ்ச்சிக்கு வருவோம்...  அதாவது நாம் பேசிக்கொண்டிருக்கும் விஷயத்துக்கு வருவோம்.  கேள்வி - பதில்  பாபுலாரிட்டிக்குக் காரணம் என்ன?"

​திரு ராமன்  :  "கேள்வி மனதை அரிக்கிறது பதில் தெரியும் வரை ஊண் உறக்கம் பிடிக்காது என்றெல்லாம் ஏதுமில்லை.

பெரும்பாலும் கேள்வி கேட்பவர் தன் சாமர்த்தியம், கவனிப்பு அக்கறை ஆகியவற்றை வெளிப்படுத்த விரும்புகிறார் அல்லது தன் பெயர் போட்டு கேள்வி அச்சிடப் பட்டு ஆயிரக்கணக்கான மக்களின் கவனத்தை ஈர்க்க இருக்கிறது என்பது ஒரு கிளர்ச்சியை உண்டாக்குகிறது. 

பதில் பற்றி இவ்வகை வாசகருக்கு அக்கறை இல்லை.  இதை சுஜாதா ரங்கராஜன் கூட சுட்டிக் காட்டியிருக்கிறார்.

கேள்வி  :  "அப்படியானால் பதில் சொல்பவர்கள் எல்லாம் ஏமாந்து போகிறார்கள் என்று சொல்லலாமா?"

ஒரு நிமிடம்..  தோழி அதிராவிடமிருந்து ஒரு கேள்வி..  'இங்கே மஞ்சள் பதில்கள் கெள அண்ணனுடையதோ?.. இல்ல 2 வது ஆசிரியருடையதோ?..' என்று கேட்கிறார்.

ஸ்ரீராம்  :  "அதிராவினுடைய கேள்விக்கு பதில்..  கௌ அண்ணனுடையது இல்லை என்று மட்டும் சொல்கிறோம்..."

தொகுப்பாளர்  :  "மறுபடி நம் பழைய கேள்விக்கே வருகிறேன்... அப்படியானால் பதில் சொல்பவர்கள் எல்லாம் ஏமாந்து போகிறார்கள் என்று சொல்லலாமா?"

திரு ராமன் :  "ஊ...ஹூம்....  கேட்பவர் இப்படி என்றால் பதில் சொல்பவரும் தம் பாண்டித்தியத்தை அல்லது அடக்க குணத்தை அல்லது நகைச்சுவைத் திறனை ஷோகேஸ் செய்ய முனைகிறார். 

கேள்வி கேட்பவர்களில் சிலர் "பதிலில் சில தவறு" களை சுட்டிக்காட்டுவதில் ஒருவகை மகிழ்ச்சி அடைகின்றனர்.

எது எப்படியானாலென்ன, காருள்ளவரை, நீருள்ளவரை, காகிதம் மை உள்ள வரை கேள்வி -பதிலும் நிலைக்கும். (இங்கில்லை என்றால் பிறிதோர் இடத்தில்).

கேள்வி  :  "நீங்கள் ஏதோ சொல்ல வருகிறீர்கள் திரு கௌதமன்...   சொல்லுங்கள்..."

திரு கௌதமன். :  "சில நேரங்களில் நாம் நமக்குத் தெரிந்த சிலரிடம் சில கேள்விகள் (நேரில் பார்த்தால் ) கேட்க நினைப்போம். உதாரணமாக : பிடித்த டிபன் என்ன, பிடித்த ஊர் எது,  சமீபத்தில் வாய் திறந்து சிரித்தது எப்போது, சமீபத்தில் கண்ணீர் விட்டது எப்போது, பிடித்த பாடல்,   பாடகர், பாடகி , உபயோகப்படுத்தும் சோப் எது ....  என்றெல்லாம் கேட்க நினைத்திருக்கலாம். ஒவ்வொரு  கேள்விக்கும் பிறகு நான் கேட்கும் முக்கியமான கேள்வி, ஏன் என்பது .   இதுதான் உண்மையை வெளியே கொண்டு வரும்...." 

தொகுப்பாளர்  : "சகோதரி ஏஞ்சல் கேள்விகளுக்கு பதில் சொல்லி விட்டீர்கள் என்றால் நிகழ்ச்சியைத் தொடரலாம்...இரண்டு கேள்விகள் கேட்டிருக்கிறார் சகோதரி ஏஞ்சல்..  அதாவது முதலாவது 1, இக்காலத்து பிள்ளைகள் பெரியவர்களுக்கு மரியாதை தருவதில்லையென்ற feeling உங்களுக்கு வருவதுண்டா ? 

ஆசிரியர்கள் கோரஸாக  :  "இல்லை"

ஏஞ்சலின் இரண்டாவது கேள்வி 'அபூர்வ சகோதரர்கள் படத்தில் ஒரு கடைசியில் கமல் நடக்கும்போது கூட நடக்கும் புலியின் வால் ஆடிட்டே போகும் ஒருவர் அதைப்பார்த்து அரண்ட மாதிரி உங்களை அதிர வச்ச சீன்ஸ் நிஜ வாழ்க்கையில் ? அதாவது உங்கள் கண் உங்களை ஏமாற்றிய நிகழ்வு ?'

ஸ்ரீராம் :  கயிறைப் பாம்பென நினைத்து எப்போதாவது ஏமாந்திருக்கக் கூடும்...  சட்டென சொல்ல எதுவும் இல்லை"

​

அரைகுறை இருட்டு...

தண்ணீர் இல்லாத ஆற்றில் இறங்கி ஆற்றுப் போக்கில் நடக்கிறோம். ஓரிரு அடி வைத்தவுடன் நம் எதிரில் ஒரு குழப்பமான உருவம் தோன்றி மறையும்.

கரைப் பக்கமே பார்க்காமல் வேகம் வேகமாக நடந்தாலும் உருவம் மட்டும் கடைக்கண் பார்வையில்..

நிலவு முழு வீச்சில் வந்ததும் பார்த்து சிரியோ சிரி என்று சிரித்தோம்.

நாணல் புதர்

மன்னார்குடி சாலையிலிருந்து கொட்டாரக்கு டி அணைக்குடி வழியே நடக்கும்போது நாம் நடந்தால் பின் தொடரும் சப்தம் நின்றால் நின்றுவிடும்.

எல்லாக் கதைகளில் வருவது போல் எப்போது நம்முடன் சேர்ந்துகொண்டது என்பது தெரியாத நம் செல்லகருப்பன்தான் நம்மை பயம் காட்டியது.

​

1974 குரோம்பேட்டையில் அண்ணன் வீட்டுல தங்கி நான் வேலைக்கு போயிட்டு வந்துட்டு இருந்தேன்.  காலையில அஞ்சு மணிக்கு சாதாரணமாக  எழுந்துவிடுவேன்.  அப்படி ஒருநாள் இருட்டுல எந்திரிச்சு  தட்டுத் தடுமாறி ஜன்னல்  திரையை திறக்கும் போது அந்தப் பக்கம் ஒரு பெரிய முகம் என்னை பார்த்தது.  பயந்துபோய் யாருப்பா அது என்ற சத்தம் போட்டு கேட்டேன். அப்புறம் விளக்கு சுவிட்சை போட்ட உடனே தான் தெரிஞ்சது.  ஜன்னலில் ஒரு முகம் பார்க்கும் கண்ணாடி!  என்னுடைய முகத்தையே பார்த்து நான் அப்படி சத்தம் போட்டது எனக்கு இப்பவும் ஒரே வேடிக்கையா இருக்கு!

​

அதே திருவாரூர் மன்னார்குடி சாலை.  வெள்ளைக்கொடி அய்யனார் கோவில் நோக்கி நடந்து கொண்டிருக்கிறோம்.  ஒரு ஆள் தலையில் கை வைத்துக் காலை நீட்டி உட்கார்ந்திருப்பது தெரிந்து 'கிட்டே போய் விசாரிப்போம் நாம் இருவர் அவர் ஒருவர்' என்று சொல்லி ரோட் கற்களில் இரண்டை எடுத்துக் கையில் வைத்திருந்த துணிப் பையில் போட்டுக் கொண்டு அடிமேலடி வைத்து நெருங்கும்போது ஒரு மின்னல் ...

பின்னர் ஒரே சிரிப்பு தான்...

கால் நீட்டி இருந்த உடல் ஈச்ச மட்டை.  உடல் குட்டையாக வெட்டப் பட்ட மரம்.  அதன் மீது கவிழ்த்திருந்தது பானைத் தலை

இப்படி எங்கள் திடுக்கிடும் கணங்கள் எல்லாமே சொந்த ஊரை சுற்றிதான். 

மற்றொரு முறை கும்பகோணத்திலிருந்து வரும் அண்ணனை வரவேற்று ஊருக்கு அழைத்துப் போக இரட்டை மாட்டு வண்டியை அண்ணன் வந்ததும் கிளம்ப ஆயத்தமாக மாடுகளை பூட்டி ஹரிக்கேன் விளக்கையும் ஏற்றி மாட்டிக் காத்திருந்தால்,  பஸ் வரவே இல்லை  21..22..23 மணி ஆயிற்று.  பிறகு ஏதோ பஸ் வந்து எதிர் பக்கம் நின்ற மாதிரி இருந்தது. 

சற்று நேரம் கழித்து 'அடா இறங்கி வராமல் என்னடா பண்றீங்க?' என்று அத்தை கோபமாகப் பேசும் சப்தம் கேட்டுக் கண்ணைக் கசக்கிக்கொண்டு பார்த்தால் வண்டி வீட்டு வாசலில்..  இரண்டு தூங்கு மூஞ்சிகளுடன் மாடுகள் தாமாகவே வீட்டுக்கு சுமார் 7 கி மீ. விபத்தின்றி வந்து விட்டன

தொகுப்பாளர் :  "ஓகே.. ஓகே...  நிறையவே சொல்லிட்டீங்க..   அப்போ நாம் நம் நிகழ்ச்சிக்குத் திரும்புவோம்...  பத்திரிகைகள் திடீரென்று சிறந்த கேள்விகளுக்கு பரிசு என்றெல்லாம் அறிவித்தார்கள்..."

​திரு ராமன்  :  "சிறந்த கேள்விக்கு ரூ 5 பரிசு எனத் தொடங்கி இப்போது 500 ஆயிரம் என்று தட்சிணை தரப் படுகிறது. எல்லாம் விலை உயரும்போது இது மட்டும் தப்புமா என்ன ?

​திரு கௌதமன் :  "ஒரு காலத்தில் சோ, சிறந்த கேள்விக்கு தமிழக அரசு பரிசுச் சீட்டு (அப்போ அது ஒரு ரூபாய் விலை!) கொடுத்து உண்டு!"

கேள்வி  :  "எங்கள் தளத்தில் கேள்வி கேட்பவர்களுக்கு பரிசு ஏதும் வழங்கும் எண்ணம் இருக்கிறதா?"

திரு கௌதமன் :  "ஓ...  கட்டாயம்.  அதில் நாங்கள் பெருமகிழ்ச்சி கொள்கிறோம்..."

கேள்வி  :  "எவ்வளவு பரிசுத்தொகை?"

திரு கௌதமன் :  "தொகையா?  அது எதற்கு?  வாசகர்கள் அதை விரும்ப மாட்டார்கள்.  வழக்கம்போல 1000, 2000 என்று பாயிண்ட்ஸ் கொடுத்து விடுவோம்.  வாசகர்கள் விரும்பினால் சிறந்த பதிலுக்கு பணப்பரிசு தரலாம்... அதில் எங்களுக்கு ஆட்சேபனை இல்லை!"

கேள்வி : "கேள்விகள் பற்றி உங்கள் அபிப்ராயம் என்ன கௌதமன் ஜி..?"

​திரு கௌதமன் : "கேள்வி கேட்பவர்களில்  பல வகைகள் உண்டு.  பதில் தெரிந்தே கேட்பவர்கள் ஒரு வகை.  அவருக்கு தெரிந்த பதிலை நாம் சொல்லவில்லை என்றால் அவர்  ஏற்றுக்கொள்ள மாட்டார்!  வேறு சிலர்   பதில்  தெரிந்திருந்தாலும்  நாம்  சொல்லுகின்ற பதில் ஏற்றுக் கொள்ளக் கூடியதாக இருந்தால் அதை ஏற்றுக் கொள்வார்கள்.  பதில் தெரிந்து கொள்வதற்காக கேள்வி  கேட்பவர்கள் நாம் அளிக்கின்ற பதிலை அப்படியே ஏற்றுக் கொள்வதற்கு சாத்தியக்கூறுகள் அதிகம்"

கேள்வி  :  "நீங்கள் விரும்பிப் படித்த கேள்வி பதில்கள்?"

திரு கௌதமன் : "நான் விரும்பிப் படித்தகேள்வி பதில் என்று பார்த்தால் தமிழ்வாணனின் கேள்வி பதில்கள்.  அதற்குப்பிறகு அரசு பதில்கள், சோ கேள்வி பதில், 'ஏன் எதற்கு எப்படி' சுஜாதா பதில்கள், 'கிரேசி' மோகன் பதில்கள்,  இப்படிச் சில விஷயங்கள் ஞாபகம் வருகின்றன."

சரி...  இந்த வாரம் ஒரு மாறுதலான நிகழ்ச்சியில் உங்களை எல்லாம் சந்தித்தது மகிழ்ச்சி..   இன்றைய நேரம் முடிந்து விட்டது...  அடுத்த வாரம் சந்திப்போமா?