விடாக்கொண்டர் கொடாக்கண்டர் கேஜிஜி !!

அது 2013 ஆம் வருடம்!   மே மாதம் முப்பதாம் தேதி.  அதற்கு முந்தைய நாளோ என்னவோ ரிஷபன் ஜி ஒரு கவிதை வெளியிட்டிருந்தார்.  அது என்ன என்று எனக்கு நினைவில்லை. உடனே நான் இதை எழுதி வெளியிட்டேன் - ரிஷபன் ஜிக்கு நன்றியுடன்.

பாசம் மறந்த

இலைகள்

மரத்தை விட்டுப்

பிரிந்தாலும்

வாசம் போவதில்லை!

(ஒரு கவிதையைப் படித்தால் நமக்குள்ளும் ஏதாச்சும் எழுதத் தோன்றும். அப்படி ஒரு கவிதை இது. ஆனால் அது போல இது இல்லை !) நன்றி ரிஷபன் ஜி!

"ஹா ஹா எனக்கேவா.."  என்று சிரித்தார் ரிஷபன் ஜி.

" நல்லபடி எடுத்துக் கொண்டதற்கு நன்றி ரிஷபன் ஜி!" என்று பூரித்துப் போனேன்.

" யூ ஆர் ஆல்வேஸ் வெல்கம் " என்று பெருந்தன்மை காட்டினார் ரிஷபன் ஜி.

அப்புறம் வந்தார் கேஜிஜி.  என்னை உண்டு இ(ல்)லை என்று ஆக்கிவிட்டார்.  நீங்கள் எல்லாம் 'வாசம்' என்பதை மரத்தின் மீதான தொடர்பு, பற்று என்று எடுத்துக்கொண்டு (இது இப்போது தோன்றிய சமாளிப்பு!!  ஹிஹிஹிஹி....)  போனால் போகிறது என்று விட்டு விடுவீர்கள் இல்லையா?  இவர் விடவில்லை.

"இலைகள்? வாசம்? எங்கேயோ இடிக்குதே தலைவா! எனக்குத் தெரிந்து யுகலிப்டஸ் மர இலைகளுக்கு மட்டுமே இயற்கையில் மணம் உண்டு." என்றார் நவீன நக்கீரராய் மாறி.

'என்னடா இது கவிதைக்கு வந்த சோதனை' என்று எண்ணி நான் சமாளிக்கத் தலைப்பட்டேன்.

"ஹலோ.... இப்படியெல்லாம் கேள்வி கேட்கப் படாது... ஆமாம் சொல்லிட்டேன்!  யுகலிப்டஸ், மாவிலைல வாசம் நுகர்ந்தது இல்லை?" என்றேன்.

"பழமொழி.. கவிதை .. சொன்னா அனுபவிக்கணும்.. கேள்வி கேட்கக் கூடாது" என்று துணைக்கு வந்தார் ரிஷபன் ஜி. 

"மாவிலைக்கு வாசம் கிடையாது. பறிக்கும் பொழுது வருகின்ற வாசம் - மரத்தில் வடியும் மாம்பாலில் வருகின்ற வாசம்."  கே ஜி ஜி.  அவர் விடுவதாயில்லை.

நானும்!

"இதோ பாருங்க கே ஜி ஜி... இதுக்காக கவிதை (தானே இது?)யை எல்லாம் திரும்ப வாங்க முடியாது! இலை கீழே கிடந்தால் எடுத்து முகர்ந்து பார்த்து என்ன மரத்தின் இலை என்று சொல்லி விட முடியும்! (இவ்வளவு விளக்கம் கொடுக்க வச்சுட்டீங்களே!) ரிஷபன் ஜி சொல்லியிருக்கற மாதிரி ஆராயக் கூடாது...."

"கவிதை, விதை, கதை - எல்லாவற்றையும் ஆராய்ந்தே தீருவேன்!!" - ஆனாலும் பிடிவாதம் கேஜிஜிக்கு.

பொறுமை இழந்தேன்!!!!  நம்பியாராய் மாறினேன்.  இரண்டு உள்ளங்கைகளையும் குறுக்காய்ச் சேர்த்துப் பிசைந்தேன்.  என் உதடு கோணியது புருவங்கள் நெறிந்தன.  கண்கள் விட்ட்டத்துக்கும் மேலே எங்கோ பார்க்க,  

 "மாயாண்டி... ஆட்டோவைக் கூப்பிடு!"

நான் கேஜிஜியை மிரட்ட ஆட்டோ கூப்பிட, நான் எஸ்கேப் ஆவதாய் நினைத்து விட்டார் ரிஷபன் ஜி.   அவர் உடனே,

"ஸ்டாப்.. மீ ஆல்ஸோ கமிங்.."  என்றார்.

"இலையை அதன் ஷேப் அண்ட் சைஸ் பார்க்காமல், கண்களைக் கட்டிக் கொண்டு (யூகலிப்டஸ் தவிர) அது எந்த மரத்தின் இலை என்று கேஜீ உட்பட யாராலும் கண்டுபிடிக்க முடியாது."  இப்போது கேஜிஜி கேஜியையும் (ஞாயிறு புகைபப்டாப் பதிவாளர்) உள்ளே இழுத்தார்.

நான் என் அடுத்த சமாளிப்பை எடுத்தேன்.

"கே ஜி ஜி... "கண்ணுக்கு மையழகு..." அடுத்த வரி என்னன்னு சொல்லுங்க பார்ப்போம்! உங்களுக்குத் தெரியாதுன்னு நினைக்கறேன்!"  தூண்டி விட்டேன்.

"பொய் வேறு, முரண் வேறு."  பிங்க் அமிதாப்பாய் நின்றார் கேஜிஜி.

எதிர்பாராமல் எனக்கு கேஜிஎஸ்ஸிடமிருந்து கொஞ்சம் ஆதரவு கிடைத்தது.  அவர் சொன்னார் :

"எலுமிச்சை, நாரத்தை, வேம்பு, வெற்றிலை, புதிநா கல்பூரவல்லி, இப்படி செடியோ கொடியோ, மரமோ எதிலிருந்து வந்திருந்தாலும் கண்டு கொள்ள முடியும் !  மரம் சந்தன மரமோ ? இலை உதிர்ந்தாலும் மரத்தின் வாசனை போகாமல் இருக்க ?"

கேஜிஜி அவரையும் எதிர்க்கட்சியில் உடனடியாகச் சேர்த்தார்!  "எலுமிச்சை நாரத்தை - இரண்டும் ஒரே வாசம்தான் வீசும்.   சந்தனமரம் பட்டுப் போனபின் தான் வாசமே வரும். இலையோடு இருக்கும் பொழுது வாசம் நஹீ"

கேஜிஎஸ் : "எங்கள் வீட்டில் lemon naaraththai இரண்டும் இருக்கிறது - சற்று வேறுபாடும் தெரிகிறது.  அப்போ சந்தன மரத்தை வெட்டி விற்பவர்கள் விறகுக்கா விற்கிறார்கள்?" 

கேஜிஜி : "இலையை கண்களால் பார்க்காமல், கண்களைக் கட்டிக் கொண்டு இனம் காண முயற்சி செய்யுங்கள்."

கேஜிஎஸ் :  "முகரலாமா கூடாதா?"

கேஜிஜி :"ரலாம்" 

கேஜிஎஸ் :  ":if the leaves have any essential oil like geranium basil, viboothip pachchai marik kozhundhu etc, one need not even make an effort to smell"

கேஜிஜி : "மருக்கொழுந்து, விபூதிப் பச்சை இலைகள் கூட, கசக்கி முகர்ந்தால் - பச்சை வாடை மட்டுமே வரும்"

கேஜிஎஸ் : "எல்லா விளக்கும் விளக்கல்ல என்பது போல என் போன்றோருக்கு எண்ணெய் பசை உள்ள இலையே இலை"

அப்புறம் கழுகு சித்தர் என்ற ஃபேஸ்புக் நண்பர் "சார் ஒரு சாலையின் காட்சியை தத்ரூபமாக ஒரு படம் போல எழுத்துக்களால் காட்டிவிட்டீர்கள் . அடுத்து என்னவோ. குருவி ராமேஸ்வர பணியும் நடக்கிறதல்லவா?" என்றும் 

ஸ்விஸ் கவிதாயினி ஹேமா "விழுந்தாலும் காலடியில் கிடப்பதே தவம் !" என்றும் சொன்னதுடன் அன்றைய அந்த அனல் பறக்கும் விவாதம் முடிவுக்கு வந்தது!

இப்படித்தாங்க...  முன்பெல்லாம் ஃபேஸ்புக்கில் இப்படி வெட்டி அரட்டை எல்லாம் நடத்தி இருக்கோம்.  சினிமா படப்புதிர் எல்லாம் விளையாடி இருக்கோம்.  அனன்யா மகாதேவன், கீதா அக்கா, ஸ்ரீனிவாசகோபால மாதவன், இன்னும் சிலர் என்று ஒரு குழு கூடும் அங்கு!

==================================================================================================

கடந்த ஏப்ரல் மாதம் ஃபேஸ்புக்கில் பகிர்ந்த உல்டாப் பாடல் ஒன்று!  இதை எனக்கு பாடி அனுப்பி இருந்தார் மாதவன்.  அவருக்கு இது சினிமாப பாடலின் உல்டா என்று தெரிந்திருக்கவில்லை.  கானாப்பாடல் போல பாடி அனுப்பி இருந்தார்.  ஆனால் அவரும் அறியாமல் ஒரிஜினல் பாடலின் ட்யூனின் சாயல் அதில் தெரிந்தது!

​தனியாய் இருக்கக் கத்துக்கணும் இந்த

உண்மையைச் சொன்னா ஒத்துக்கணும்

காக்காவைக் கொஞ்சம் பாருங்க அதுக்குக்

கத்துக் கொடுத்தது யாருங்க...

வீட்டை விட்டு வெளில வந்தா 'நாலும்' நடக்கலாம்

அந்த 'நாலும்' தெரிஞ்சு நடந்துகிட்டா

நல்லாயிருக்கலாம்..

உன்னைக் கேட்டு என்னைக் கேட்டு

எதுவும் நடக்குமா.. - அந்த

'ஒன்று' நடத்தும் நாடகத்தை

நிறுத்த முடியுமா.. (தனியாய்)

கொஞ்ச மாதம் கொரோனா வந்து

ஓய்ந்து போகலாம் - வாழ்வில்

கூடிவரும் தீமைகளும்

தீர்ந்து போகலாம்.

நேற்றுவரை நடந்ததெல்லாம்

இன்று மாறலாம் - நாம்

தனிமையிலே நடந்து சென்றால்

நன்மை அடையலாம்... (தனியாய்)

தன்னைப் போல பிறரை எண்ணும்

தன்மை வேண்டுமே - அந்தத்

தன்மை வர உலகத்திலே

தனிமை வேண்டுமே

நோயை வாங்கிப் பரப்புவதால்

ஆவதொன்றில்லை - நாம்

வாயை மூடி 'உள்'ளிருந்தால்

நன்மை வேறில்லை (தனியாய்)

=======================================================================================================

கண்முன்னே நிகழ்ந்த விபத்து!

==================================================================================================

பொக்கிஷம் பகுதியில் சில தமிழ்வாணன் கதைகள்!  இவற்றில் எதை எதை நீங்கள் படித்திருக்கிறீர்கள்?  எதனெதன் கதை உங்களுக்கு நினைவில் இருக்கிறது?  அவர் கதைமாந்தர் பெயர்கள் எல்லாம் தமிழ்ப் பெயர்களாகவே இருக்கும்.  நீலக்கண்ணி, கூர்விழி, ஒப்பிலான், செம்மேனி...  இவரது ஆஸ்தான துப்பறிவாளர் சங்கர்லால்.  அவருக்கு தேநீர் ரொம்பவும் பிடிக்கும்.  கழுத்துப்பட்டையை தளர்வாக்கிக்கொண்டு மேசை மேல் கால்களைத் தூக்கிப் போட்டுக்கொண்டு ஓய்வெடுப்பார், புத்தகம் படிப்பார்!  அவருக்கு உதவி செய்யும் போலீஸ் அதிகாரியின் பெயர் வஹாப்.  அவர் வீட்டு சமையல்காரன் மாது...  கத்தரிக்காய் என்று கூட ஒரு கேரக்டர் உண்டு என்று நினைவு.  மர்ம மனிதன் என்கிற கதையில் சங்கர்லாலுக்கே டூப் உண்டு!  கருகிய கடிதம் என்கிற கதையில் லேசர் ஹோலோக்ராம் பிம்பம் பற்றியெல்லாம் எழுதி இருப்பார்.  பின்னர் சங்கர்லாலுக்கு தேநீர் செலவு செய்து கட்டுப்படி ஆகவில்லை என்று (!!) க்ளூகோஸ் மாத்திரை மட்டும் சாப்பிட்டுக்கொண்டு தமிழ்வாணனே துப்பறிய வந்தார்!

படித்திருக்கிறேன் என்றாலும் கதை சரியாய் நினைவில்லை.  பெரும்பாலும் இவர் கதைகளுக்கு வர்ணம்தான் ஓவியர்.

நடுவிரலை வைத்துதான் கதையின் சஸ்பென்ஸ் உடையும்.

ஜப்பானில் மக்கள் தொடுவது எல்லாம் மஞ்சள் நிறமாக, அங்கு ஓய்வெடுக்க வந்த சங்கர்லால் துப்பறிவார்.  இப்போ இருந்திருந்தால் வூஹான் மர்மத்தை  துப்பறிந்து ' பூ' என்று ஊதி இருப்பார்!

இதில் நாம் வில்லன் என்று நினைக்கும் துரைப்பாண்டிதான் கதாநாயகன்!

=================================================================================================

டீஸர் 2:


விரைவில் வெளியாகவிருக்கும் அப்பாதுரையின் ஜூல் கதையிலிருந்து சில வரிகள்....

​..............  விபரீத ஊளையோடு ஜுல் தாவியோடினான்.  ரீனா அவனை அடக்கிக் கட்டி விளையாடினாள். இந்தக் குலாவல் அடங்க இரண்டு நிமிடம் அமைதி காத்தேன்.  "ஜுல் இன்னும் என்னை மறக்கவில்லை" என்றாள்.  என்னருகே வந்து "நானும் உன்னை மறக்கவில்லை" என்று உரசினாள்.

"அதற்குத்தான் இந்தக் கொரில்லாவுடன் ஒடினாயா?" என்றேன். 

"யு மீன் நிவா?  சேசே.  நிவா என் காதலியில்லை. ஒரு கட்டாயத்தின் பேரில் கூட்டாளி, அவ்வளவுதான்.  நீ உதவினால் நிவாவின் பிடியில் இருந்து விடுபட்டு என் காதலியுடன் மறுபடி சேர்ந்திருக்க முடியும்"

"நான் ஏன் உனக்கு உதவ வேண்டும்?"

"மூன்று காரணங்கள்” என்றாள். “உன்னால் உதவ முடியும் என்பது முதல்.  உன்னால் மட்டுமே முடியும் என்பது இரண்டாவது"

"மூன்றாவது?"

"நீ உதவாவிடில் நிவா என்னையும் என் காதலியையும் கொன்று விடுவாள்"

சிரித்தேன். "கேள்வியை நான் சரியா கேட்கலை போல.  உனக்கு உதவுறதால எனக்கு என்ன லாபம்?"

அசலில் தீவிரமானாள் ரீனா.  "உனக்கு நிவாவைத் தெரியாது. அடியாள் பலம், போலீஸ் நெருக்கம், அரசியல் அண்மை.. எல்லாம் உண்மை. நினைத்தால் அரைக் கணத்தில் உன்னைக்  கரப்பான் போல அடித்து நசுக்கித்  தேய்த்து விடுவாள்"...............

=================================================================================================