கேட்டு வாங்கிப்போடும் கதை - மெல்லப் பேசும் செல்லக்கிளி..- துரை செல்வராஜூ

மெல்லப் பேசும் செல்லக்கிளி..

துரை செல்வராஜூ 

*************************************"

" அப்பா சாப்பிட்டாங்களா?.. " - ரகு கேட்டதும் -

" நேத்து ராத்திரி டிபன் சாப்பிட்டாங்களே அது தான்... ரங்கன் வீட்டை விட்டுப் போய்ட்டான்...னு... சாப்பிடவே இல்ல.. " - அட்சயா வருத்தப்பட்டாள்..

சமையலறையில் மகனும் மருமகளும் பேசிக் கொள்வதை கூடத்தில் இருந்தபடியே கேட்டுக் கொண்டிருந்தார் மூர்த்தி...

" சரி... கூடத்தில எடுத்து வை... அப்பா சாப்பிட வாங்க!.. " - என்றபடி வெளியே வந்தான் ரகு...

தூணில் சாய்ந்தவாறு அமர்ந்திருந்த மூர்த்தி மகனை அண்ணாந்து நோக்கினார்...

' உயிருக்கு உயிரான ரங்கனைப் பற்றி ஒன்றும் தெரியாத நிலையில்... சாப்பிடுவதும் ஒரு பொருட்டா?!.. ' என்பதாக இருந்தது அவர் பார்வை...

" வந்துடுவான்.. வந்துடுவான்... எங்க போவான்... அவனுக்கு யாரைத்  தெரியும்?.."  - ரகு ஆறுதலாகப் பேசினான்..

" அவனை விடு... அந்தப் புள்ள ரேவதியும் சாப்பிடாம இருக்கா..." மூர்த்தியின் கண்கள் கலங்கின...

" ரேவதிய கூப்பிடு அட்சயா!... "

" அவ அறையை விட்டு வெளியிலேயே வர மாட்டேங்கிறா.. பால் கொடுத்தேன்.. பிரட் எடுத்து வைச்சேன்.. திரும்பியே பார்க்கலை... மாமா!.. " - என்றாள் அட்சயா..

" வாயில்லாப் பிள்ளை மாதிரி சொல்ல முடியாம அவ தவிக்கிறா...இந்த ரங்கனுக்கு என்ன குறை வெச்சோம்!... ஏன் இப்படி நடந்துக்கிட்டான்?... எதுவா இருந்தாலும் எங்கிட்ட மனசு விட்டுப் பேசுவானே.. அவன் இஷ்டப்படி தானே இந்தப் புள்ளையக் கட்டி வைச்சோம்!.. "

மனதுக்குள் மருகினார் மூர்த்தி..

" உனக்கு ஏதாச்சும் தெரியுமா.. அட்சயா?.. "

மருமகளை வினவினார்...

" நான் என்னத்தைக் கண்டேன்.. மாமா!.."

" சரி.. ஒரு வாய் சாப்பிடுங்க அப்பா!.. "

" இல்லேப்பா!... அந்தப் புள்ளையும் சாப்பிடாம இருக்கா.. அவளோட வேதனை தான் பெரிசு... "- என்ற மூர்த்தி, " அட்சயா கொஞ்சம் காபி போட்டுக் கொடும்மா... அந்தப் புள்ளைக்குக் கொஞ்சம் பால் கொடு... " - என்றார்..

அறைக்குள்ளிருந்து இன்னது என்று இனம் காண முடியாதபடிக்கு ஒரு ஒலி நெஞ்சைத் துளைத்தது...

" சரி.. சரி.. வந்துடுவான்.. வந்துடுவான்.. " - மூர்த்தி சொல்லிக்கொண்டு இருந்த வேளையில் வாசலில் அழைப்பு...

" நீங்க இருங்க மாமா!.. " - என்றபடி எழுந்து சென்றாள் அட்சயா..

" இதோ.. இந்த வீடுதான்... " - பக்கத்து வீட்டுப் பொடியன் பாலுவின் குரல்..

" வாத்தியார் ஐயா இருக்காங்களா அம்மா!... " - புதிதாய் யாரோ வந்திருக்கிறார்கள்...

மூர்த்தி எழுந்து நடப்பதற்குள் - " மாமா! உங்களத் தான் தேடி வந்திருக்கிறார்கள்... " - என்றபடி கூடத்துக்கு வந்தாள் அட்சயா..

" யாருப்பா நீ!... " வாசலுக்கு கேள்வியுடன் வந்தார் மூர்த்தி...

" நான் அந்தப் புளிய மரத்தாண்ட குடுச போட்டு பித்தாளை பாத்திரத்துக்கு ஈயம் பூசிக்கிட்டு இருக்கணுங்க... "

" சரி.. அதுக்கு ஏதும் பிரச்னையா?.. "

" அதுக்கு ஒரு பிரச்சினையும் இல்லீங்க... நேத்திக்கு சாயங்காலம் குடிசயாண்ட வந்த ஒங்க புள்ள... "

" எம் புள்ளயா?... எம் புள்ள..ன்னு உனக்கு எப்படித் தெரியும்?.. "

" இந்தத் தம்பிதாங்க சொல்லிச்சு... " ப.வீ.பொ.பாலுவைக் கை காட்டினான்..

மூர்த்தியின் முகத்தில் மலர்ச்சி... இருந்தாலும் -

" இதோ இவனா!... " - என்று பரபரத்தார்..

" இவுரு இல்லீங்கோ... இன்னொரு புள்ள!... "

" ரங்கனா?... "

" எனக்குப் பேரெல்லாம் தெரியாதுங்கோ!.. "

" சரி.. அவனுக்கு என்ன!.. அவன் எங்கே இப்போ?.. "

" அதத் தானுங்க நானுங்கேக்கறேன்.. "

" அவனப் பத்தி நீ ஏன் கேக்கணும்?.. அவனத் தான் நேத்து சாயங்காலத்துல இருந்து காணோம்... ன்னு தேடிக்கிட்டு இருக்கோமே!... "

" உங்க புள்ளையாண்டானப் பத்தி நான் சொல்றேன்..ங்க!.. "

ஒன்றும் புரியாமல் நின்றார் மூர்த்தி..

" ஏழை பாழைங்க நாங்க... கிளியாட்டம் பொண்ண பொத்தி பொத்தி வளத்து இருக்குறோம்.. மூனு நாளா குடிசப் பக்கம் சுத்திக்கிட்டு இருந்த உங்க பையன் நேத்து எம் பொண்ண மயக்கி அழைச்சிக்கிட்டுப் போய்ட்டாருங்க..." 

விம்மலுடன் வெளிப்பட்டன வார்த்தைகள்...

மூர்த்திக்கு அதிர்ச்சி..

" ரங்கனா!?... பூ மாதிரி இங்க  ஒருத்தி இருக்கிறா!... அவள் விட்டுட்டு.. "

" ஊரு ஒலகம் தெரியாம வளந்த பொண்ணுங்க... "

........

" தோள்..லயே வளத்தேன்...  ஒங்க பையனோட ஆச வார்த்தைக்கு மயங்குவா... ன்னு நெனைக்கலீங்க... "

" இப்ப தான்  அவன் எங்கே.. ன்னு தெரியலையே... வரட்டும்... தோலை உரிக்கிறேன்... "

- மூர்த்திக்கு கோபம்...

" ரங்கு தான் வந்திருக்கானே... " - ப.வீ.பொ. பாலு அடியெடுத்துக் கொடுத்தான்...

" இங்கே வந்துருக்கானா?.. எங்கேடா!.."

- அதிர்ந்தார் மூர்த்தி..

" கேணிப் பக்கம் வந்துருக்கான்!.. "  - என்றான் ப.வீ.பொ. பாலு..

" நல்லதா காரியம் பண்ணியிருந்தா வாசப் பக்கமா வந்திருக்கலாம்... இது தான் அடாவடி... அக்குருமம் ஆச்சே!.. கேணிப் பக்கமாத்தான் வரணும்... "

" யோவ்... சும்மா இருய்யா கொஞ்ச நேரம்!.. " - என்ற மூர்த்தி கொல்லைப் பக்கம் விரைந்தார்...

எல்லாரும் பின்னாலேயே ஓடினார்கள்..

" டேய்... ரங்கு!.. எம் மரியாதையக் கெடுத்துட்டீயே... உன்னை என்ன பண்றேன் பாரு.. டேய்.. ரகு.. அந்தக் கம்பியக் காய வெச்சு எடுடா!... "

இத்தனை ஆர்ப்பாட்டத்துக்கும் காரணமான ரங்கு கிணற்றுக் கட்டையில் அலட்சியமாக அமர்ந்திருந்தான்...

' புருசனை ஒன்னும் சொல்ல வேணாம் ... ' - என்கிற மாதிரி பின்னாலிருந்து ரேவதியின் குரல் பரிதாபமாக ஒலித்தது...

" கேட்டியாடா... ஒன்னைக் காணோம்.. ன்னு மூனு வேளையா அவ பட்டினி!.. நீ என்னடா.. ன்னா?.. "

மூர்த்தியின் கோபத்தைக் கண்டு கொஞ்சமும் அசராத ரங்கு தலையை மட்டும் கவிழ்த்துக் கொண்டான் எதுவுமே நடக்காத மாதிரி...

" இந்தா யா! ... உம் மகளை அழைச்சிக் கிட்டு வந்துட்டதா சொன்னியே... அவன் தனியாத் தானே ஒக்காந்திருக்கான்... எங்கே யா உம் பொண்ணு?.. "

" உங்க புள்ள எங்கேயாவது ஒளிச்சு வெச்சிருப்பாரு!.. "

" அவங்க ரெண்டு பேரையும் நான் ஒன்னா பார்த்தேனே!.. " - ப.வீ.பொ.பாலு...

" எங்கேடா.. அந்தப் புள்ள?.. கூப்பிடு அவள... உன்னைய நம்பி வந்த அந்த மூஞ்சியக் கொஞ்சம் பார்ப்போம்!..." ஆத்திரத்தில் இரைந்தார் மூர்த்தி...

" மூஞ்சி..ன்னு சொல்லாதீங்க... தங்கக் கிளியாட்டம் இருப்பா எம் புள்ள!.. "

" நீ ஏன்..யா பல்லியாட்டம் குறுக்க குறுக்க சத்தம் கொடுக்கறே!.. "

" கூப்புடுடா... அந்தப் புள்ளய!.. "

" செல்லம்!.. " - என்றான் ரங்கு..

கிணற்றோரமாக இருந்த செம்பருத்திச் செடியின் பின்னால் இருந்து முன்னால் வந்தாள் அவள்..

அவளைக் கண்டதும் ' திடுக்..' என்றிருந்தது அனைவருக்கும்...

" இந்த மாதிரி பண்ணிட்டியே லெச்சுமி!. "  - வளர்த்தவனின் கண்களில் கண்ணீர்..

' ஓ.. இந்தப்புள்ளயோட பேரு லெச்சுமியா!.. '

" நடந்தது நடந்து போச்சு.. இப்ப ஏன் யா அழுவுறே!.. "

" மாமா.. அவங்க ரெண்டு பேரையும் உள்ளே கூப்புடுங்க.. " - என்றாள் அட்சயா..

" இதோ.. தாய்க்குலத்தோட ஆதரவு கிடைச்சிடுச்சில்லே!.. யப்பா.. ரங்கு... அந்தப் புள்ளயக் கூட்டிக்கிட்டு உள்ளே போப்பா!.. "

ரங்கு முன் நடக்க - பின்னே  அவனைத் தொடந்தவள் - நிலைப்படியைக் கடந்து  வீட்டின் உள்ளே நுழைகையில் எதிரே ரேவதி...

" கீகீ!.. " - என்றாள்..

" கிகி... கிகிக்.. கிக்கி!.. " - என்றான் ரங்கன்..

கனிந்த பார்வையுடன் அருகில் வந்த ரேவதி - மருண்டிருந்த லெச்சுமியை ஆறுதல் படுத்தினாள்..

சிவந்த அலகை உரசியபடி தலையைக் கோதி விட்டாள்..

" கிரீட்.. கிரீட்!.. "

ரங்கனுக்கு " அப்பாடா!.. " - என்றிருந்தது..

ரேவதி முன் நடக்க ஒரு காலை ஊன்றியபடி பின் நடந்தாள் லெச்சுமி..

" எப்படி யா இந்த மாதிரி ஆச்சு?.. " - வினவினார் மூர்த்தி..

" கொழந்தையா இருந்தப்போ சைக்கிள்.. ல அடிபட்டுட்டா!.. எப்படியோ லெச்சுமி நல்லா இருந்தா சரிங்க... "

" அந்தக் கவலையே உனக்கு வேணாம்.. ராணி மாதிரி பார்த்துக்குவோம்..  நல்ல காரியம் தான் பண்ணி இருக்கான் ரங்கு.. சரி.. இப்ப நாம சம்பந்தி ஆயிட்டோம்.. வந்து ஒரு வாய் சாப்பிடு.. அட்சயா இலையப் போடும்மா!.. " - மூர்த்திக்கு சந்தோஷம் ரங்கு திரும்பி வந்ததில்...

" வூட்ல பொஞ்சாதியும் பையனும் இருக்காங்க ஐயா!.. "

" அதனால என்ன?.. இப்போ வந்ததுக்கு நீ சாப்பிடு... நாளைக்கு நம்ம வீட்டுல கல்யாண விருந்து.. அவங்களையும் அழைச்சிக்கிட்டு  சந்தோஷமா வா!... "

அவரவர் சந்தோஷம் அவரவருக்கு என்று - கூடத்தில் இருந்த கூட்டிற்குள் செல்லக் கிளிகள் மூன்றும் கொஞ்சிக் கொண்டிருந்தன...

ஃஃஃ