காஃபி சாப்பிடுவோமா? ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீனும் மார்லின் மன்றோவும்

 நீங்கள் என்ன காபிப்பொடி உபயோகிக்கிறீர்களா?  காபியே சாப்பிடுவதில்லை என்று சொல்பவர்களை பசிக்காத புலி பயமுறுத்தட்டும்!!

காஃபி குடிப்பது உடல்நலத்துக்குத் தீங்கானது என்கிற கருத்து உண்டு.  இல்லை, காஃபி சாப்பிட்டால் மூளை புத்துணச்சி பெறுகிறது, கேன்சர் அண்டாது என்று ஆராய்ச்சி செய்தும் சொல்லி இருக்கும் குறிப்பும் உண்டு.

எப்படி இருந்தாலும் இரண்டு நாட்களுக்கு மேல் காஃபி சாப்பிடாமல் இருக்க முடிவதில்லை.  தூங்காதே தம்பி தூங்காதே கமலஹாசன் மாதிரி கைகள் நடுங்கத் தொடங்கிவிடும்!!

எல்லோருமே ஒரு குறிப்பிட்ட காபிப்பொடி ப்ராண்ட் சொல்லி எப்போதும் தாங்கள் அதுதான் வாங்குவதாகச் சொல்வார்கள்.  அதுமாதிரி வராது என்பார்கள்.  ஹோசூரில் இருக்கும் உறவினர்கள் சொல்வது வாசன் பிராண்ட்.  நங்கநல்லூர் மடிப்பாக்கம் பக்கமெல்லாம் இருப்பவர்கள் நாங்கள் எப்ப்பவுமே ஈஸ்வரன் காபிப்பொடிதான்  என்பார்கள்!  சுகுமார் இன்றும் லியோ காபிப்பொடிதான் வாங்குகிறாராம்.  அதற்கு இரண்டு காரணம்.  அவர் சிக்கரி சேர்க்க மாட்டார்.  அவர் பையனுக்கு லியோதான் பிடித்திருக்கிறது என்பதோடு கடையிலிருந்து வாங்கி வரும் பொறுப்பு மகனுக்குதான்!

எனக்கு என்னவோ சிக்கரி சேர்க்காமல் காபி குடிக்கப் பிடிக்கவில்லை.  அதைச் சேர்க்காமல் நிறமும் வராது.     சிக்கரி சேர்த்தால் அது சுத்தமான காபி இல்லை என்பது சுகுமார் போன்றவர்கள் கருத்து.  

காபிக்கொட்டை என்னவோ எல்லோரும் குறிப்பிட்ட சில இடங்களில்தான் வாங்குகிறார்கள் என்று நினைக்கிறேன்.  பின் எப்படி அதை தனித்துவமாக ப்ராண்ட் செய்கிறார்கள் என்று வியப்பு தோன்றும்.  கொஞ்சம் யோசித்துப் பார்க்கும்போது நரசுஸ், கும்பகோணம், கோத்தாஸ், லியோ, சுந்தரம், என்று நாம் அலைவது "எல்லாம் மாயைதானா?  பேதை எண்ணம் யாவும் வீணா?" என்று தோன்றும்.  ஆனாலும் பழக்கத்தை விட முடியலீங்களே...

தஞ்சை, மதுரை என்று முதலில் நரசுஸ்தான் வாங்கி கொண்டிருந்தோம்.  நீண்ட நாட்களுக்கு அதுதான்.  அப்புறம் மதுரையில் இருந்தபோது நரசுஸ் மேல் ஏதோ அதிருப்தி, அல்லது அலுத்து விட்டது.  அல்லது யாரோ சிபாரிசு செய்தார்கள் என்று மாறினோம்.  அதனால் இந்தியா காபி என்று ஞாபகம்.  அது ஒருமுறை வாங்கத் தொடங்கி கொஞ்ச நாட்கள் அது வாங்கினோம்.   சென்ட்ரல் தியேட்டரைத் தாண்டிப்போய் இடதுபுறம் திரும்பினால் அங்கு கடை இருக்கும்.

கொஞ்சநாள் கும்பகோணம் காபிப்பொடி ஒன்று.  இப்போது விற்கிறதே, கும்பகோணம் டிகிரி காபிப்பொடி அதுவல்ல.   இது அதற்கும் முந்தையது!  நாங்கள் சென்னை வந்தபின் நரசுஸ்  வாங்க வேண்டும் என்றால் தி நகர் செல்ல வேண்டும்.  'கீதா கேப்' பக்கத்தில் கடை இருக்கும்.  அங்கு செல்லும்போது வாங்குவோம்.  லியோ காபி கடை அருகில் இருக்கும்.  கஷ்டம் என்ன என்றால் லியோவில் சிக்கரி தரமாட்டார்கள்!    அவர்கள் சேர்க்க மாட்டாரக்ள்.  அதை ஏதாவது லோக்கல் கடையில் வாங்கிக்கொண்டு லியோ பொடியில் சேர்த்திருக்கிறோம்.  

லியோவில் ஏதோ எரிப்பு வாடை இருப்பது போல எங்களுக்குத் தோன்றியதால் ஓரிருமுறைக்கு மேல் அதை வாங்கியதில்லை.

அப்புறம் கொஞ்சநாள் காஃபி டே க்கு மாறினோம்.  அது என்னவோ நன்றாயிருப்பதாய் மனதுக்குள் பட்டது.  எப்போதுமே அரைக்கிலோவுக்கு 50 கிராம் சிக்கரி சேர்த்து அரைப்போம்.  அவசரத்துக்கு எப்போதாவது மாம்பலம் பக்கம் போகும்போது, அல்லது அங்கிருந்து யாராவது வரும்போது லிங்கம் காபிப்பொடி வாங்கி உபயோகித்திருக்கிறோம்.

அதே பொடிதான்,  சில சமயங்களில் வாசனையே இல்லாது இருப்பது போல இருக்கும்.  சில சமயங்களில் வாசனை தூக்கும்.  பால் வாகா, என்ன என்று தெரியாது.

இந்த இடத்தில் நீண்ட நாட்களாக என் மனதில்  இருக்கும் சந்தேகம் ஒன்றையும் கேட்டு விடுகிறேன்.  எக்ஸ்பர்ட்ஸ் பதிலளிக்கவும்!

அம்மாவுக்கு உதவியாக இருந்த எனது பள்ளி, கல்லூரிக் காலங்களில் அம்மா சொற்படி பால் காய்ச்சும்போது பொங்குமளவு விடுவதில்லை.  ஆடைகட்டி வரும்போதே இறக்கி (அப்போதெல்லாம் கரி அடுப்பு, மண்ணெண்ணெய் ஸ்டவ் என்பதால்) காபி கலந்து விடுவது வழக்கம்.  ஆனால் திருமணத்துக்குப் பின் எப்போது ஆரம்பித்தது என்று தெரியவில்லை, பால் பொங்கிய உடன்தான் அடுப்பை நிறுத்தி காபி கலக்கிறோம்.  எது சரி?  வெங்கடேஷ் பட் பாலைப் பொங்க விட்டுதான் காப்பி கலந்தார்.  பொங்க வைத்த பாலை நன்றாய் கலக்கிக் கொண்டார்.

ஃபில்டரில் பொடி போட்டு முதல் டவுன் டிகாக்ஷனில் காபி, இரண்டாவது டவுன் டிகாக்ஷனில் காபி எல்லாம் தனித் தனியாகக் கலந்து ஆனந்தித்த நாட்களும் உண்டு!   பாக்கி இருக்கும் டிகாக்ஷனில் அப்புறம் சாப்பிடுபவர்களுக்கு காபியின் சுவை குறைந்துவிடும்!  காபிமேக்கரில் டிகாக்ஷன் போட்டால் வசதிதான், ஆனால் அவ்வளவு திருப்தி இருக்காது!  மனசூன்யமோ!

அப்புறம் இப்போது சில வருடங்களாக சுந்தரம் காஃபிப்பொடி தான் வாங்குகிறோம்.  இப்போது இதில் செட்டில் ஆகிவிட்டோம்.  வாசனையாய், நன்றாய் இருக்கிறது.   இது தி நகர் பஸ் ஸ்டாண்டிலிருந்து ரெங்கநாதன் தெரு போகும் வழியில் சிவா விஷ்ணு கோவில் தாண்டிய உடன், ராமநாதன் தெரு அருகில் இடது புறமாகவே இருக்கிறது.

காபி சாப்பிடுவது ஒரு போதையாகவே மாறிவிட்டது.  காபியைக் குடிக்கத்தானே வேண்டும்?  ஏன் சாப்பிடுவது என்று சொல்கிறோம்?  பழகிவிட்டது!  நான் இரண்டு மாதிரியும் சொல்லிப் பழக்கம்!  நீங்கள்?

டிகாக்ஷன் அலலது பில்டர் காஃபி கிடைக்கும் கடைகள் மிகவும் சொற்பம்.  கடைகளில் தரமான காஃபி கிடைப்பது துர்லபம்.  எனக்கு இன்ஸ்டன்ட் காஃபிகள் பிடிக்காது.  வீட்டுக் காப்பிதான் சௌக்கியம்.

போதையாகவே மாறி விட்ட காபிப்பொடி சென்ற லாக்டவுனில் வாங்க முடியுமோ முடியாதோ என்கிற பயத்தில் வழக்கமாக வாங்கும் சுந்தரம் காபி தவிர கிடைத்த காபிப்பொடி எல்லாமும் கொஞ்சம் வாங்கி சேமிப்பில் வைத்தேன்.  கோத்தாஸ், கும்பகோணம், இன்னும் ஏதோ...   நரசுஸ் 50 கிராம் பாக்கெட்டாக வாங்கி மளிகைக் கடையில் வைத்திருப்பார்கள்.  பழசாகி இருக்கும்.  அதுகூட வாங்கினேன்!

எல்லாமே தீர்ந்துகொண்டே வரும் நிலையில் எப்போதடா கடை திறப்பார்கள் என்று காத்திருந்து, சில கடைகள் திறக்கப்பட்ட பிறகு சுந்தரம் காபிக்காரருக்கு போன் செய்து கேட்டால் அவர் இப்போது திறக்கவில்லை என்று சொன்னது ஒரு ஏமாற்றம்.  அது அவருக்கும் மகா சோகம்தான்.  வியாபாரம் போகிறதே என்று.  அப்படியே திறந்து விட்டாலும் எப்படிச் சென்று வாங்குவது என்று ஒரு கவலை.  ஆட்டோவில் செல்ல அலுவலக பாஸ் எனக்கு அலுவலகம் டு வீடு மட்டுமே தந்திருந்தார்கள்.  அவ்வப்போது நிறுத்தி சோதிக்கும் போலீஸ்காரர்கள் பேப்பரை வாங்கிப் பார்த்தால் ஆட்சேபிக்கக் கூடும்.  ஆட்டோக்காரருக்குத் தொல்லை.

எனவே அனலிடை மெழுகு போல தவித்துக் கொண்டிருந்தோம்!  காபிப்பொடி இல்லாத, காபி இல்லாத வாழ்க்கையை நினைத்தே பார்க்க முடியவில்லை!!!  கொரோனா மேல் அதிக கோபம் வந்தது.  தாடி இதற்கெல்லாம் வளர்க்கலாமா என்று யோசித்தேன்!  ஒன்று இருக்கும்போது அருமை தெரிவதில்லை.  இல்லாதபோதுதான் தெரியும்.  தினமும் காஃபி குடித்துக் கொண்டிருந்தால் சாதாரணமாக இருக்கும்.  அது கிடைக்கப் போவதில்லை, தீரப்போகிறது என்றெல்லாம் தெரிந்தால் மண்டை வெடிக்கும் தொல்லை!  ஒருமுறை காபி போர் அடிக்கிறது என்று இரண்டு நாள் நிறுத்திப் பார்த்தேன்.  மூன்றாம் நாள் காய்ந்த மாடு கம்பில் புகுவது போல காபி மேல் பாய்ந்தேன்..  ஆமாம், இந்தப் பழமொழிக்கு என்ன (உண்மையான) அர்த்தம்?

ஊரடங்கு மெல்ல தளர்வு செய்யப்பட்டு கடைகள் திறந்ததும் முதலில் வாங்கியது (சுந்தரம்) காபி பௌடர்தான்.  

அதற்கு எனக்கு ஓரிரு நண்பர்கள் வாய்த்தார்கள்.  வாங்கி வந்து உதவி செய்வதற்கு.  காபிப்பொடி தீரும் சமயம் இவர்களில் யார் அந்தப் பக்கம் போகிறார்களோ அவர்களிடம் சொல்லி வாங்கிவிடுவேன்.  என்னுடைய ஆஸ்தான மற்றும் முன்னாள் ஆஸ்தான ஆட்டோக்காரர்கள், அவர்கள் ஊபர், ஓலா என்று சவாரி போகும்போது வாங்கி வந்து தந்து விடுவார்கள்.  என்னுடைய ஆஸ்தான கம்ப்யூட்டர் மருத்துவர், தொழில் முறையில் என் நண்பர் ஒருவர்..   

அப்புறம் மருத்துவப் பிரதிநிதியாக வேலை பார்த்த ஸ்ரீ...  அந்த ஸ்ரீ யைப் பற்றி சொல்லத்தான் வந்தேன்.... 

=========================================================================================================

நாடிசாஸ்திரம் என்கிற புத்தகம்.  1951 ல் பதிப்பிக்கப்பட்டது.   இதில் இருக்கும் தமிழைப் படிக்கக் கஷ்டமாயிருப்பபது போல தோன்றினாலும் வார்த்தைகளுக்கு நடுவில் இடைவெளியே விடாமல் எழுதி இருக்கிறார்கள் போல...  உதாரணங்கள் கீழே...

நாடிபார்க்கிற் பலித்திடாகாலமறிதல் 

எண்ணெயின்தலையின்போதும்ஈரமாய்நின்றபோதும் 

உண்ணும்நல்லுணவின்போதும்உண்டாக்குவெம்பசியின்போதும் 

திண்ணமாய்நடக்கும்போதுஞ்சிற்றின்பமூட்டும்போதும் 

பண்ணியநாடிபார்க்கிற்பலித்திடாதென்றுசெப்பே 

நோய்நாடிபார்க்கும்விபரமறிதல் 

மருவிடுநோயிநாடிமதித்திடில்வலக்கைமைந்தர்க்

கரிவையர்க்கிடக்கைதன்னிலழுத்தியேசுட்டிக்காட்டும் 

விரலதில்வாதமாகும்மிகுநடுவிரலிற்பித்தந்

தருமணிவிரலில்ஐயந்தானியல்பறிந்துபாரே 

வாதமும்பித்தம்ஐயம்மருவியகுணபாடத்தை  

 தீதறமுனிவர்நூலைத்தேர்ந்தபின்திரட்டதாக கொள்ள

ஓதியசுருக்கநூலையொழுங்கொடுவுணர்ந்து 

வாதுதிர்வைத்தியர்க்குவல்லிருள்விளக்கமாமே 

நடுவில் இதுவும் கண்ணில் பட்டது!

மரணக்குறிப்பு 

உரைத்திடவோதமதுபித்தத்தைநோக்கியோடவேபித்தமந்தஐயத்தேறில் 

நிறைத்திடுமேஐயமதுகண்டததேறில் நின்றுமேயுண்ணாக்கின்வழியைமூடி 

விரைத்திடுமேவாசலைந்துமடைந்துகொள்ளுமேலானசீவகளைமெலிந்துபோகு

மறைத்திடவேகடிகைஐந்தில்மரணணாவார்மழுவெடுத்தானுமைக்குரைத்தவசனந்தானே 

என்று தொடங்கி இன்னும் நான்கு கண்ணி செல்கிறது!

][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][][[]

கவிதை...  (சில விஷயங்களை சொல்லித்தான் தெரிய வேண்டியிருக்கிறது!)

உதிர்த்து விட்ட சுடுசொல்லுக்காக 

உடனே வருந்துகிறீர்களா?

கண்ணீரில் நிறையும் 

எதிர்விழிகளைக் கண்டு 

எதற்கு 

இந்த என் அவசரம் என்று 

உங்களுக்குளேயே 

சோர்ந்து போகிறீர்களா 

வருந்தாதீர்கள்...

நானும் முன்னர் அப்படிதான் இருந்தேன் 

உங்களுக்கும் பழகிவிடும்!

()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()

எவ்வளவு சுலபம்....அதுவும் அந்தக் காலத்திலேயே...!  அணுகுண்டை வீசிவிட்டு ராஜசிம்மன் மட்டும் தப்பிவிடமுடியுமா?!!

ஹா..  ஹா..  ஹா... 

====================================================================================================

மறுபடியும் ஒன்று....