கொஞ்சம் ஏறி நிக்கட்டுமா?

 "கொஞ்சம் ஏறி நிக்கட்டுமா?"  ஓட்டுநர் காதருகில் நான் சற்று சத்தமாகக் கேட்டபோது 'அவர்' பாதி திரும்பி என்னைப்  பார்த்து விட்டு திரும்பிக் கொண்டாரே தவிர பதில் சொல்லவில்லை! "எழுந்து நிற்கட்டுமா" என்று கேட்டிருக்கலாமோ!

எவர்?

நான் சென்று கொண்டிருந்த இரு சக்கர வாகனத்தின் ஓட்டுநர்.

பக்கத்தில் கடந்து கொண்டிருந்த பைக்காரர் என்னைத் திரும்பிப் பார்த்து விட்டுச் சென்றார்!

வாகனங்களின் சத்தத்திலும், போட்டிருக்கும் ஹெல்மெட் தாண்டி அவர் காதில் விழவேண்டுமே என்றும் நான் கொஞ்சம் கூடுதல் சத்தத்தில் கேட்பதாய் நினைத்து ரொம்பவே சத்தமாகப் பேசி விட்டேனோ என்னவோ!

ஊபர் மோட்டோ போட்டிருந்தேன்.  ரொம்ப நேரமாய் ஊபரில் ஆட்டோவும் அமையவில்லை, காரும் கிடைக்கவில்லை.  எனவே மோட்டோ.  அந்த நேரம் அதில் எந்த  வண்டி கிடைக்கிறதோ அது நம் விதி!   சமயங்களில் சாதாரணமாக கால் வைத்து ஏற முடியாதபடி உயரமான வண்டி அமையும்.   ஒன்று சற்று உயரமான இடத்துக்கு அவரைத் தள்ளிக் கொண்டுபோய் ஏறவேண்டும்.  அல்லது அவர் அனுமதியுடன் கால்வைப்பானில் காலை வைத்து எம்பி அவர் தோளை பிடித்துக் கொண்டு ஜிங் என்று ஏறி அந்தப் பக்கம் காலைத் தூக்கிப்போட்டு அமரவேண்டும்!

'ஏன்...  உன்னிடம் வண்டி இல்லையா' என்று கேட்பீர்கள்...   தள்ளிக்கொண்டே எவ்வளவு தூரம் செல்வது?  அதற்கு அந்த பத்து கிலோமீட்டரைக் கடக்க சும்மா நடந்து விடலாம்!

கொரோனா கடுமையாக இருந்த / இருக்கும் நேரங்களில் மோட்டோ உபயோகிக்க மாட்டேன்!  அந்நேரங்களில் ஊபர், ரேபிட் ஓ வில் மோட்டோ அனுமதியும் இருக்காது.  மற்ற சமயங்களில் இருக்கும்.  ஒரு ஒப்புமையில் ரொம்ப சீப்.  மட்டுமல்லாது போக்குவரத்து நெரிசலில் நுழைந்து, புகுந்து, வளைத்து ஓட்டிக் கொண்டு சேர்த்து விடுவார் என்பதால் அலுவலகத்துக்கு நேரமாகாது!

ஓலாவை விட ஊபர் சீப்.  சில ஆட்டோ ஓட்டுநர்கள் ஓலா, ஊபர் இரண்டும் வைத்திருப்பார்கள்.  சென்ற வாரம் ஊபரில் ஒரு ஆட்டோ போட்டு காத்திருந்தேன்.  ஐந்து, நான்கு, மூன்று என்று நிமிடங்கள் கழிந்து கொண்டிருந்துவிட்டு, மறுபடி நான்கு, ஐந்து, ஆறு என்று ஏறுமுகத்தில் இருக்க, மேப்பைப் பார்த்தால் வண்டி எதிர் திசையில் சென்று கொண்டிருந்தது.  குழம்பிப்போய் ஃபோன் செய்து கேட்டால், அவர் ஊபரைப் புறக்கணித்து ஓலாவை தெரிவு செய்து விட்டார்!  அதாவது இரண்டையும் தெரிவு செய்திருந்திருக்கிறார்.  ஓலா கஸ்டமர் இருக்குமிடம் அவருக்குப் பக்கமாக இருந்திருக்கிறது.  "நீங்கள் கேன்ஸல் செய்து கொள்ளுங்கள்" என்கிறார் கூலாக.  என்ன ஆகும்...  முப்பது நாற்பது ரூபாய் அடுத்த ட்ரிப்பில் பச்சா விழும்!

சரி, இரண்டு சக்கர வாகன அனுபவத்துக்கு வருகிறேன்...

வண்டி ஓடும்போது, சொல்லாமல் அட்ஜஸ்ட் செய்து உட்கார்ந்தோமானால், ஓட்டுநர் பாடு சிரமம்.  அவர் "யே தோஸ்தி..." என்று ஓட்டுவது போல, வளைந்து வளைந்து ஓட்ட ஆரம்பித்து விடுவார். அப்புறம் முறைப்பார்.  ஒருமுறை  ஒருவர்  வண்டியை ஓரமாக நிறுத்தி விட்டு எனக்கு இரு சக்கர வாகனத்தில் பின்னால் அமர்வதெப்படி என்று அறிவுரையும் சொல்ல ஆரம்பித்து விட்டார்!  "யோவ்...   தெரியும்யா..  நானும் வண்டி ஓட்டுனவன்தான்..  இடுப்பில் கம்பியை விட்டு சொருகினாப்போல இருந்தால் தெரியும் உனக்கு" என்று சொல்லவில்லை...  நினைத்துக் கொண்டேன்.  மதுரையில் பின்னால் சரியாய் உட்காராத அப்பாவை வைத்து சைக்கிள், மற்றும் கியர் இல்லாத டிவிஎஸ் 50, அவந்தி கரேலி எல்லாம் ஓட்டியிருக்கிறேனே....!

அதே சமயம் நிறைய 'பைக்கர்'கள் மிகவும் அன்புடனும், பணிவுடனும் நடந்து கொள்வதும் உண்டு.  மிகவும் சகாயமாக இருப்பார்கள்.  எப்போதாவது இது மாதிரி ஒரு முறைப்பான் அமைவார்.

பெரும்பாலான இருசக்கர ஓட்டுநர்கள் வேறு ஒரு தொழிலைச் செய்பவர்கள்.  நடுவில் அவர்கள் போக வேண்டிய இடத்துக்கு  செலவில்லாமல், சற்றே லாபத்துடனும் செல்ல இதுபோல ஓலா, ஊபர், ரேபிட் ஓ போன்றவற்றில் சேர்ந்து காசு பார்ப்பார்கள்.  என்னுடைய கணினி மருத்துவரே இது மாதிரி ஒரு கேப்டன்தான்!  ரேப்பிட் ஓ வில் அவர்களை அப்படிதான் அழைப்பார்கள்! கூரியர் காரர்களும் இதில் இணைவார்கள்.  மிக அதிசயமாக படிக்கும் மாணவர்கள் ஓட்டுநராக அமைவதுண்டு.

நேற்று ஒரு பைக்கர் வண்டி உறுதி செய்யப்பட்டதும் மெசேஜ் அனுப்பினார்.  

"டிராப் எங்கே?"

"---------------------"  பதில் அனுப்பினேன்.

"கேஷா? கார்டா?"  கார்ட் போட்டிருந்தால் ஹோகயா!  அவர்களுக்கு அவ்வப்போதைய பெட்ரோல் செலவுகளுக்கும் மற்றும் இதர செலவுகளுக்கும் கையில் காசு வேண்டும்!  ஒருமுறை ஒரு ட்ரைவர் என்னிடம் புலம்பினார்.  "காலையிலிலிருந்து ஏழாவது சவாரி...  கைல பத்து பைசா இல்ல..  நீங்க கேஷ்தானே?"   இந்த வகையில் ஆன்லைனில் பணம் கட்டிவிட்டோம் என்று தெரிந்தால் பெரும்பாலான இருசக்கர, மூன்று சக்கர, நான்கு சக்கர வாகன ஊபர்தாரிகள் ட்ரிப்பை கேன்ஸல் செய்து விடுவார்கள். 

"கேஷ்தான்"

"எவ்வளவு காட்டுகிறது?"

சொன்னேன்.

"ப்ளஸ் இருபது ரூபாய் தருவீர்களா?  இல்லையென்றால் கேன்சல் செய்துகொள்ளுங்கள்"  இப்படிக் கேட்பது இரு சக்கர வாகன வகையில் அபூர்வம்.

"தர முடியாது.  நீங்கள் கேன்சல் செய்யுங்கள்"

ஒரு குறிப்பிட்ட நேரத்துக்கு மேல் நாம் கேன்சல் செய்தால் அடுத்த ட்ரிப்பில் நம்மிடமிருந்து ஒரு குறிப்பிட்ட தொகையை பெனால்ட்டி என்று வாங்கி விடுவார்கள்.  நாம் நம் நிலைமையை விளக்கி பிராது எல்லாம் கொடுக்க வேண்டும்.  சமீப காலங்களில் அந்த வசதியும் காணோம்!  அவரே கேன்சல் செய்தால் இல்லை, இந்தத் தொல்லை!

அவர் கேன்சல் செய்ய நேரம் எடுத்தார்.  நாங்களும் காத்திருந்தோம், 'என்னதான் செய்வே' என்று!  எக்ஸ்டராவும் தரத் தயாரில்லை.  அப்புறம் கேன்சல் செய்தார்.

சில ஸ்கூட்டி வகை வண்டிகளில் ஏறி அமர்வது எளிது.  ஆனால் அமர்ந்தபின் காலை எப்படி வைத்துக் கொண்டாலும் தொடையும் இடுப்பும் சேரும் இடத்தில் பிடித்துக் கொண்டு மரண அவஸ்தையாய் இருக்கும்.  கால் வைக்கும் இடத்தை வேறு உடைத்து வைத்திருப்பார்கள்.  கால்கள் நிற்கவே பிடிப்பில்லாமல் தொங்கும்!  ஆரம்பத்தில் பெரிய வகை வண்டிகள்தான் காணப்பட்டன.  இப்போதுதான் இலகுரக வாகனங்களும் வருகின்றன.  இன்னும் இந்த வகையில் நான் ஒரு டிவிஎஸ் 50 யைச் சந்திக்கவில்லை!  அவ்வளவுதான்.

இப்போதும் காலும் இடுப்பும் அப்படி இருந்ததால்தான் மேலே சொன்னபடி அப்படிக் கேட்டேன்.  ஏற்கெனவே அவர் வந்து என்னை (பிக்கப்) அழைத்துச் செல்லாமல் அவர் இருக்கும் இடத்துக்கு சாலையைக் கடக்க வைத்து என்னை அழைத்து ஏற்றுக் கொண்டிருந்தார்.

எனக்கு நோட்டிபிகேஷனில் வந்த வண்டி வகையும் இல்லை, வண்டி எண்ணும் அது இல்லை.  எனவே சந்தேகமாக அவரைப் பார்த்து 'ஊபர்?' என்று கேள்விக்குறி போட்டேன்.   'ஆம்' என்று தலையசைத்தார்.  'ஸ்ரீராம்?" என்றேன்.  "ஆம்" என்னும் வகையில் மண்டையை ஆட்டினார்.  'வண்டி எண் மாறி இருக்கிறதே'ன்னு கேட்டேன்.  என்றேன்.  'ஆல்டர்நேட் நம்பர்' என்று இரண்டு வார்த்தை செலவு செய்தார்.. 

அப்போதுதான் வண்டியைப் பார்த்தால் அது எனக்கு அலர்ஜியான வகை.  

'இந்த வண்டி வகைக்கும் என் இடுப்புக்கும் ஆகாதே' என்று நான் சொன்னதை அவர் ரசிக்கவில்லை!  வண்டியில் ஏறி அமர்ந்ததும் காலில் பிடிப்பு தொடங்கி விட்டது.  போகப்போக சங்கடம் அதிகரிக்க, வலி ஆடுகால் சதையிலிருந்து தொடை வழியே இரண்டு பக்க இடுப்பையும் அடைய, சமாளித்துப் பார்த்து, முடியாமல் நான் ஆரம்பத்தில் சொன்ன அந்தக் கேள்வியைக் கேட்டேன்!  இன்னும் பதினைந்து நிமிட டிராவல் இருக்கிறதே...

அவர் பதில் சொல்லவில்லை என்பது மட்டுமல்ல, வேகத்தைக் கூட்டி நடுச் சாலையில் பறக்க ஆரம்பிக்க, எனக்கு வேறு வழியே இல்லாமல் காலை நீட்டி சரி செய்ய வேண்டிய கட்டாயம்.  எனவே  முடிந்தவரை பாதிக்காமல் பாதி எழுந்து சரிசெய்துகொண்டு மறுபடி ஒரு  முறைப்பை வாங்கிக் கொண்டேன்.

=================================================================================================  

பொக்கிஷம் :

ரோசாப்பூ ரவிக்கைக்காரியில் "வெத்தல வெத்தல வெத்தலயோ கொழுந்து வெத்தலயோ..." என்று ஒரு பாட்டு வரும்.  ரசிக்கக் கூடிய பாட்டுதான். 

நடுவில் ஒரு பயில்வான் பேசுவார்.  "ஏல செம்பட்ட....  மூணு தோலானுக்கு  முந்திரியும் திராட்சையும், ஏழு தோலானுக்கு பாதாவும் பிஸ்தாவும் வாங்கிட்டு வாடா" என்பார். 

 செம்பட்டயின் கேள்விக்கு பதிலாக "எனக்கல்லடா அது..  உனக்கு" என்றும் சொல்வார்.  

அதென்ன தோலான்?  அதைத் தேடினால் சாண்டில்யன் கதையில் வரும் கழஞ்சு, ஆங்காங்கே படித்த வீசை எல்லாம் கண்ணில் பட்டது. 

அந்தக் கணக்கு கீழே.   இதில் தெ (முக்கால்) என்பதும் வறு (அரைக்கால்) என்பதும் இரண்டு எழுத்துகளும் ஒன்றின்மேல் ஒன்று ஏறிக்கொண்ட நிலையில் கண்ணில் பட்டது.  கேள்விக்குறிக்கு (அரை) கீழே புள்ளி கிடையாது!  அதை அப்படி டைப்ப முடியாதே....

1=க (ஒன்று)  3/4=தெ (முக்கால்);  1/2+? (அரை);  1/4=வ (கால்);  1/8=வறு (அரைக்கால்);  

3- 3/4 குன்றி - ஒரு பணவெடை ;  32 குன்றி = ஒரு வராகனெடை ; 

8 குன்றி = ஒரு மாஷா ; 40 குன்றி = ஒரு கழஞ்சு ; 

1 தோலா = ஒரு ரூபாய் ; 3 தோலான் = ஒரு பலம் ; 

24 தோலான் = ஒரு கச்சாசேர் ; 72 தோலா = ஒரு பக்காசேர் (படி); 

 

40 தோலா= ஒரு ராத்தல் ; 3- 1/2 வராகனெடை = ஒரு தோலான் ; 

10 வராகனெடை = ஒரு பலம்;  1 1/4 வராகனெடை = ஒரு கழஞ்சு ; 

1 வராகனெடை -9 பணவெடை ;  8 பலம் = ஒரு கச்சாசேர்; 

40 பலம் = ஒரு வீசை ; 16 பலம் = ஒரு நாழி 

========================================================================================================

முடிவில்லாத அன்பு...!

கான்ஃபிடன்ஸ் பாஸ்...    கான்ஃபிடன்ஸ்...! 

அப்புறம் என்ன!

60களில் எஸ் எஸ் தென்னரசு எப்படி இருக்கிறார் பாருங்கள்.  இவர் மகன்தான் தற்போதைய அமைச்சர் தங்கம் தென்னரசு என்று தெரியும் என்று நினைக்கிறேன்.

மதன்...   மதன்...

ஒலிம்பிக் டாக்டரும்....

ஒன்றும் புரியாத டாக்டரும்...!  

"ஒண்ணு ததேறாத டாக்டர்" அடுத்த வாரம்..!

=========================================================================================================