வெள்ளி வீடியோ : கையில் ஏந்தும் மதுவின் மயக்கமுண்டு ; கண்ணில் நீந்தும் கனவில் இனிமையுண்டு ...

 இசை அமைப்பாளர் ரவீந்திரன் மாஸ்டர் முதலில் பின்னணிப் பாடகராக வேண்டும் என்றுதான் ஆசைப்பட்டார்.  ஆனால் அவரின் இசைக்கல்லூரி நண்பர் கே ஜே யேசுதாஸ் ரவீந்திரன் திறமைகளை உணர்ந்து அவரை இசை அமைக்க வைத்தாராம்.  அதுவரை அவர் சங்கர் உள்ளிட்ட நடிகர்களுக்கு டப்பிங் குரல் கொடுத்துக் கொண்டிருந்திருக்கிறார்.  அவர் இசையமைத்த முதல் படம் 1979 ல் வெளிவந்தது.

2005 ல் காலமாகி விட்ட இவர் சுமார் 148 படங்களுக்கு இசை அமைத்திருக்கிறார்.  அதில் ஒன்று இந்தப் படமும்.

1986 ல் வெளிவந்த இந்தப் படத்தை பாலு ஆனந்த் இயக்கி இருக்கிறார்.  சத்யராஜ் அம்பிகா ஜெய்சங்கர் நடித்திருக்கும் இந்தப் படத்தில் ஏழு பாடல்கள்.  இதில் சூப்பர்ஹிட் பாடல்கள் இரண்டு.  ஏழிசை கீதமே, மற்றும்  பாடி அழைத்தேன். மற்ற பாடல்களும் சற்றும் குறைந்தவை அல்ல.  காற்றினிலே வரும் கீதம் என்று வாணி ஜெயராம் பாடும் பாடலும் இனிமை.   பாடல்களை வாலி, நா காமராசன், கங்கை அமரன், புலமைப்பித்த, எம் ஜி வல்லபன் என்று இவ்வளவு பேர்கள் எழுதி இருக்க, இந்தப் பாடல் யார் எழுதியது என்று கண்டு பிடிப்பது அவரவர் சாமர்த்தியம்!

ரவீந்திரன் மாஸ்டர் மலையாளத்திலும், தமிழிலும் இசை அமைத்த பாடல்களில் 98 சதவிகிதம் யேசுதாஸ்தான் பாடி இருக்கிறார்.  நண்பர் அல்லவா...  வழிகாட்டியும் கூட.  இவர் பாடல்கள் லிஸ்ட் தந்திருக்கும் விக்கி எந்தெந்தப் பாடல் என்னென்ன ராகம் என்றும் சொல்கிறது.

முதலில் பாடி அழைத்தேன் பாடல்.  இதை எழுதி இருப்பவர் புலமைப் பித்தன் என்கிறது பாடல் வரும் பக்கம்.  இந்தப் பாடலைப் பகிர்ந்திருக்கும் பக்கத்தில் ஏகப்பட்ட காதல் தோல்விப் புலம்பல்கள் பின்னூட்டங்களாய்..   தாஸேட்டன் குரல் இந்தப் பாடலையும் அடுத்த பாடலையும் கேட்கும் அனைவர் மனதையும் கட்டிப் போடக்கூடியது.

பாடி அழைத்தேன் உன்னை இதோ தேடும் நெஞ்சம் 

பாடி அழைத்தேன் உன்னை இதோ தேடும் நெஞ்சம் 

வாராய் என் தேவி 

பாராய் 

என் நெஞ்சில் மின்னல் கண்ணில் கங்கை 

கோவிலில் தேவிக்கு பூசை அதில் ஊமத்தம்பூவுக்கேன் ஆசை 

தேவதை நீ என்று கண்டேன் உந்தன் கோவிலில் நான் வந்து நின்றேன் 

நான் செய்த பாவங்கள் உன் நெஞ்சின் காயங்கள் 

கண்ணீரில் ஆறாதோ கோபம் தீராதோ 

நீ அந்த மாணிக்க வானம் இந்த ஏழைக்கு நீ ரொம்ப தூரம் 

உன்னிடம் நான் கொண்ட மோகம் இந்த ஜென்மத்தில் தீராத பாவம் 

மேடைக்கு ராஜாபோல் வேஷங்கள் போட்டாலும் 

ஏழைக்கு பல்லாக்கு ஏறும் நாளேது 

இந்தப் பாடல் கங்கை அமரன் எழுதியதாம்.  மிக நன்றாய் எழுதி இருக்கிறார்.  பல்லவி முழுக்க பாடல் கீழ் ஸ்தாயியில் வருவது போல ஆரம்பிக்கிறது.அதுவும் கானம் வார்த்தைக்குப் பின் மந்திர ஸ்தாயியைத் தொடுகிறதோ என்று தோன்றவைக்கும்..  

சரணத்தில், சாலையில் ஒரு பாம்பு நெளிந்து ஓடுவது போல நான்கு வரிகள்.  நாம் பின்னாலேயே போகிறோம்.  அது மெல்லத் திரும்புகிறது.  

அடுத்த நான்கு வரிகள்,  நாகம்திரும்பி நம்மைப் பார்த்ததும் மெல்ல உயர்ந்து படமெடுக்கத் தொடங்குகிறது.  

நம்மால் ஆபத்தில்லை என்று தெரிந்ததும் சரணத்தின் கடைசி இரண்டு வரியில் படத்தைத் தணித்துக் கொண்டு தரையில் படர்ந்து நெளிந்து மறுபடி மெல்ல நகரத்தொடங்குகிறது.  இரண்டாவது சரணம் முடிந்ததும் புதருக்குள் சென்று மறைந்து விடுகிறது! 

போதை என்பதை "ப்போதை" என்று சொல்வதைத்தவிர் யேசுதாஸ் குரலில் மகா இனிமையான, மிக திறமையான பாடல்.

ஏழிசை கீதமே எனக்கொரு ஜீவன் நீயே 

வாழும் காலம் யாவும் உனக்காக நான்தான் 

காவிய வீணையில் ஸ்வரங்களை மீட்டுவேன் -கானம் 

கானம் ஜீவ கானம் பிறக்காதோ இங்கே 

ஏதோ ராகம் எனது குரலின் வழி 

தாளம் பாவம் இரண்டும் இணைந்து வர 

கேட்கும் யாரும் உருகி உருகி விழ

காதில் பாயும் புதிய கவிதை இது 

அழகு மொழியில் ஒரு அமுத மொழியும் விழ

நினைவும் மனமும் அதில் நனைய நனைய சுகமோ 

ஏனோ...

நாளெல்லாம் சந்தோஷம் நெஞ்செல்லாம் சங்கீதம் 

உயிரே..  உயிரே 

கையில் ஏந்தும் மதுவின் மயக்கமுண்டு

கண்ணில் நீந்தும் கனவில் இனிமையுண்டு 

நெஞ்சே நெஞ்சே எதையும் மறந்துவிடு 

 போதை ஆற்றில் மனதை மிதக்கவிடு 

உறவு எதுவுமிலை கவலை சிறிதுமில்லை 

தனிமை கொடுமையில்லை  இனிமை இனிமை இதுதான்...

நான்தான்..

பாசங்கள் கொள்ளாத பந்தங்கள் இல்லாத மனிதன் மனிதன்