காற்றினிலே 6 / 6 :: துரை செல்வராஜு

 

முந்தைய பகுதிகள் சுட்டி : பகுதி 1, பகுதி 2 , பகுதி 3, பகுதி 4 , பகுதி 5 

நிறை நிலா நெற்றி மட்டத்துக்கு வந்திருந்தது..

உருமாறியிருந்த வங்காளி தரையில் கிடந்தான்..

அவனது தொண்டைக் குழியில் உடைவாளின் நுனியைப்  பதிந்திருந்த அவந்திகா சீறினாள்..

" எங்கேயடா அது?.. "

" எது!.. "

" நாக ரத்னம்!.. அவன் அன்றைக்கு வீசியபோது தாவிப் பிடித்தாயே அது!.."

" தெரியாது.. "

" அது கை மாறிய விதம் எனக்குத் தெரியும்!.. "

" எனக்கு எதுவும் தெரியாது.. "

" இப்போது தெரியும் பார்!.. " - என்றபடி அவன் நெஞ்சில் ஓங்கி மிதித்தாள் அவந்திகா..

வங்காளியின் கண்கள் பிதுங்கிட மூக்கின் வழியே ரத்தம் பீறிட்டது..

" சொல்கிறேன்.. சொல்கிறேன்.. "

"  ம்.. சீக்கிரம்!.. "

" சொன்னால் என்னை விட்டு விடுவாயா?.. "

" ம்ஹூம்!.. "

" அப்படியானால் அதை நீயே தேடி எடுத்துக் கொள்.. அதற்காக - நீ என் மீது கை வைத்தால்!.. "

" நான்தான்  காலை வைத்திருக்கிறேனே!.. "

" என்னை நீ ஜெயிக்க முடியாது.. நான் பரகாய ப்ரவேசம் கற்றவன்!.."

" நான் அதை முறியடிக்கக் கற்றவள்.. தோற்கப் பிறந்தவன் நீ!.. "

" வேறொரு பிரேதத்தில் நுழைவேன்..  மீண்டும் மீண்டும் வருவேன்.. என் தலைவனைக் கொன்ற உன்னை சும்மா விட மாட்டேன்!.. "  - கத்தினான் அந்த முரடன்..

" ஏய்.. உன்னால் என்னை எதுவும் செய்ய  முடியாது!.. நீயாக உன் உயிரைப் பிரித்து உடலைக் கழற்றிக் கொண்டால்தான் பரகாயப் பிரவேசம் செய்ய முடியும்.. நான் பிரித்தால் நீ எனக்கு அடிமை!.. நிரந்தர அடிமை!.. " - கர்ஜித்த  அவந்திகா இடக்கையை உயர்த்திச் சொடுக்கினாள்..

சொடுக்கிய கையில் சின்னஞ்சிறிய சிழிழ் வந்தமர்ந்தது.. அத்துடன் விடுதியின் மதிற்சுவரின் முண்டத் தலை பொம்மைக்குள் குடியிருக்கும் ஆவியும் எதிரில் வந்து நின்றது.

" கேள்.. இன்னும் சில விநாடிகளில் இவனது உயிர் பறிக்கப்படும்.. எஞ்சி இருப்பதை நீயும் உன் சகாக்களும் பகிர்ந்து கொள்ளுங்கள்.. "

" நன்றியம்மா!.. "

" மித்ரா!.. இவனது உயிர் வெளியேறும் போது அதைப் பிடித்து இந்தச் சிமிழில் அடைத்து மகிஷாசுரமர்த்தனி ஸ்ரீ துர்கா பரமேஸ்வரி கோயிலை நோக்கி வீசி விடு!.. "

" உத்தரவு!.. "

அதற்கு மேல் ஒரு நொடியும் தாமதிக்க வில்லை அவந்திகா..

" எத்தனை எத்தனை இளந் தளிர்களை நாசம் செய்திருக்கின்றாய் நீ!... உனக்கு இந்த ஒரு மரணம் போதாது.. ஆனாலும் ஒழிந்து போ!.."

அவனது நெஞ்சக் கூட்டில் மறுபடியும் ஓங்கி மிதித்தாள்..

* ஹா.. " பெரிதாக அலறினான்..

' நற.. நற.. ' என்று எலும்புகள் நொறுங்கின.. உள்ளிருந்த இதயம் அறுந்து விழுந்தது..  கொடூரனின் உயிரும் பிரிந்தது..

பிரிந்த உயிரை சிறை பிடித்த மித்ரா அதைச் சிமிழில் அடைத்து கோயிலை நோக்கி வீசி எறிந்தாள் .. 

ஸ்ரீ துர்கா பரமேஸ்வரியின் எல்லையில் சுழன்றிருந்த அக்னி வளையம் அதை அப்படியே ஆகர்ஷித்துக் கொண்டது.. அக்னியில் விழுந்த சிழிழ் - ' படீர்.. ' என்று வெடித்துச் சிதறிட முரடனின் உயிர் கருகி ஒழிந்தது..

கண்முன்னே அவனது சடலம் கரைந்து கொண்டிருந்த போது -  பல நூறு ஆண்டுகளாக அவந்திகா தேடித் தவமிருந்த ரத்னக்கல் - இற்று விழுந்த  இதயத்தின் உள்ளிருந்து ரத்தத்துடன் கலந்து மேலே வந்தது!..

அதனை அப்படியே உள்ளங்கையில் ஏந்திக் கொண்ட அவந்திகா முகம் மலர்ந்தவளாக - கண்களுக்கு மேலாக உயர்த்திப் பார்த்தாள்... தலைக்கு மேல் வந்திருந்த நிறை நிலாவின் ஒளியில் செக்கச் செவேலென ஒளிர்ந்தது நாக ரத்னம்..

எங்கிருந்தோ ஒரு தேவதை பொற் கிண்ணத்தில் பசும் பாலைக் கொண்டு வந்தது.. ரத்தினக் கல்லை பாலில் நீராட்டிய அவந்திகா அதை அப்படியே நெற்றிச் சுட்டியில் பதித்துக் கொண்டாள்..

காற்றில் மிதந்து வந்த பூமாலைகள் அவந்திகா ஸ்ரீஷாந்தினியின் கழுத்திலும் மித்ரா சுபாஷினியின் கழுத்திலும் விழுந்தன..

" ஓம் சக்தி ஓம்.. துர்கா பரமேஸ்வர்யை போற்றி!.. " 

ஸ்ரீ துர்கையின் சந்நிதி நோக்கி கை கூப்பி வணங்கினர்..

" பனிமலைச் சாரலில் கங்கைக் கரையினில் தொட்டு - பொன் விளையும் களத்தில் காவிரிக் கரையினில் வெற்றிக் கனியைப் பறித்திருக்கின்றோம்!.. "

மித்ரா பிரமித்தாள்..

" மித்ரா.. இந்த மண்ணும் இந்த மண்ணின் மங்கையரும் பறிக்க வேண்டிய கனிகள் இன்னும் ஏராளமாக இருக்கின்றன.. அவற்றுக்கெல்லாம் துர்கா பரமேஸ்வரி தான்  துணையிருக்க வேண்டும்!.. "

அவந்திகா விழிகளை மூடி பிரார்த்தித்துக் கொண்டாள்..

சட்டென மித்ரா கேட்டாள்.. " இத்தனை களேபரத்தில் இளவரசர் எங்கே!.. "

அவந்திகா சுட்டிக் காட்டிய இடத்தில் ஒளி படர்ந்தது.. அங்கே ஆழ்ந்த மயக்கத்தில் இருந்த  விஜய் - நித்திரை கலைந்ததைப் போல் எழுந்தான்.. அதீதமான சூழ்நிலையைக் கண்டு அதிர்ந்தான்.. வியந்தான்..

" ஆர்த்தி!.. என்ன இது?.. " - விஜய் கேள்வியை  முடிப்பதற்குள் -  ஸ்ரீ விக்ரமாதித்ய வருண்குமார் - என, உரு மாறிக் கொண்டிருந்தான்..

அவந்திகா ஸ்ரீஷாந்தினி கனிவுடன் வருண் குமாரின் கையைப் பற்றி அழுத்தினாள்..

அவனது மார்பினில் சாய்ந்து கொண்டாள்..

அங்கே மித்ராவின் காதலனும் காத்துக் கொண்டிருக்கின்றான்..

அடுத்தது அனைவரது நல்வாழ்த்துகளுடன் கல்யாண வைபவம் தான் என்ற மகிழ்ச்சி அங்கே நிலவியது..

மித்ரா சுபாஷினியின் முகத்தில் புன்னகை... வெள்ளைப் புறா என, உரு மாறினாள்..

நடப்பதைப் பார்த்து வியப்பின் எல்லையில் இருந்த வருணையும் புறாவாக மாற்றிய அவந்திகா ஸ்ரீ ஷாந்தினி தானும் புறா என வடிவம் கொண்டாள்..

புறாக்கள் உற்சாகத்துடன் புறப்பட்ட  வேளையில் -

விடுதியின் வரவேற்புக் கூடத்தில் - தனது பணியினைத் தொடங்கியிருந்தாள் நீலு..

'ஒன்றும் சொல்லாமல் எங்கே போனான் இந்த வங்காளி?.. நேற்று சாயங்காலம் வந்த காதல் ஜோடி இன்னும் இறங்கி வரவே இல்லையே!.. ' - என்று நினைத்தவள் மெலிதாகப் புன்னகைத்துக் கொண்டாள்..

காவல் கூண்டின் பெரியவர் கையை உயர்த்தி -  " நீலு.. வணக்கம்.. மா!.. " - என்றார்..

" வணக்கம் தாத்தா!.. " - புன்னகைத்தாள் நீலு..

வடக்கு எல்லையில் காவிரி ஆற்றில் நீராடிக் களித்த புறாக்கள் அருகிருந்த வெற்றிவேல் முருகனின் ஆலயத்தை வலம் செய்து வணங்கின..

ஸ்ரீ உஜ்ஜயினியை நோக்கி சிறகசைத்தன..

கீழ் வானம் சிவந்து கொண்டிருந்தது..

ஃஃஃ

சுபம்..