கோடை விடுமுறை நாட்கள்.

 

பானுமதி வெங்கடேஸ்வரன்: 

அரசியல்வாதிகள் இவ்வளவு ஊழல் செய்தும், நாட்டை சுரண்டியும் இந்த பாரத தேசம் வளர்கிறதே எப்படி? என்று யக்ஷன் தர்மபுத்திரரிடம் கேட்டால் அவர் என்ன பதில் கூறுவார்?

# பெரியவாளோட   ஆசீர்வாதம் . பூர்வ ஜென்ம புண்ணியம்.

& 'அதுதான் எனக்கும் ஆச்சரியமாக இருக்கிறது!' என்று சொல்வாரோ! 

= = = = = =

எங்கள் கேள்விகள் :

1) எந்தக் காலத்தை சமாளிப்பது கடினமானது - வெயில் காலம், மழைக்  காலம், குளிர் காலம். 

2) கீழ்க் கண்டவற்றுள் எந்த விஷயங்கள் உங்களால் முடியும்? 

அ ) காபி தயாரித்தல். 

ஆ ) உப்புமா செய்வது 

இ ) மாவு அரைத்து, இட்லி அல்லது தோசை வார்ப்பது 

ஈ ) சாம்பார் செய்வது 

உ ) வெந்நீர் போடுதல் 

ஊ ) ஊஹூம் - எதுவுமே தெரியாது! 

3) பார்க் - பீச் அல்லது ரயில் பயணங்கள் போன்ற பொது இடங்களில் முன் பின் தெரிந்திராத நபர்களிடம் சகஜமாக பேசுவீர்களா? 

= = = = = = = = =

KGG பக்கம். 

விடுமுறை காலங்கள். 

பள்ளி / கல்லூரி படித்த நாட்களில், விடுமுறை காலங்கள் எப்படி போயின என்று யோசித்துப் பார்த்தேன். 

ஆரம்பப் பள்ளி நாட்களில், கோடை விடுமுறை நாட்களில், நானும் என்னுடைய சின்ன அண்ணனும், எங்கள் கிராமம் ஆகிய கல்யாணமகாதேவி - என்னும் ஊருக்குச் செல்வோம். ஊருக்குச் செல்லும்போது நானும் என் அண்ணனும் , அப்பாவோடு கிளம்பிச் செல்வோம். இரண்டொரு நாட்களில் அப்பா அலுவலகம் செல்லவேண்டும் என்பதால் அவர் மட்டும் நாகைக்குத் திரும்ப வந்துவிடுவார். நானும் என் அண்ணனும் எங்கள் கிராமத்தில் இன்னும் கொஞ்ச நாட்கள் தங்கி இருந்து பிறகு யாராவது உறவினருடன் திரும்பி வருவோம். கிராமத்தில், எங்கள் சித்தப்பாக்கள், அத்தைகள், அவர்களின் மகன், மகள் என்று உறவினர் குடும்பங்கள் பலர் இருந்தனர். 

அந்தக் காலத்தில் எங்களுக்கு - குறிப்பாக எனக்கு இருந்த ஈர்ப்பு அந்த ஊரோ அல்லது அங்கிருந்த உறவினர்களோ அல்ல! ஊருக்குச் செல்வதற்காக ரயில், பஸ் பயணம்தான் எனக்குப் பிடித்த விஷயம்! 

நாகை ரயில் மேடையில், திருவாரூர் செல்லும் ரயிலுக்காகக் காத்திருந்த நேரங்கள். தூரத்தில் வருகின்ற ரயிலை அது ஏன் இவ்வளவு மெதுவாக வருகின்றது என்று சற்று அலுப்பு கலந்த ஆர்வத்துடன் கவனித்தது எல்லாம் நினைவில் வருகின்றது. 

தூரத்தில் வரும்போது அவ்வளவு மெதுவாக ஒரு புள்ளியிலிருந்து கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வளர்ந்த அந்த ரயில் பெருத்த சத்தத்துடன் என்னைக்  கடக்கும்போது மட்டும் எப்படி இவ்வளவு வேகமாக செல்கிறது என்று ஆச்சரியமாக இருக்கும்! 

ரயிலில் ஏறியதிலிருந்து, ஜன்னலோரத்து சீட்டு பிடித்து, ஸ்டேஷன் நடைமேடை மனிதர்களைப் பார்ப்பது சுவாரஸ்யம். விசில் சத்தம், பச்சைக் கொடி ஆட்டுவது எல்லாம் கேட்க, பார்க்க பரவசமாக இருக்கும். ரயில் நகரத் தொடங்கியதும், ஸ்டேஷனில் நடப்பவர்கள் முன்னால் நடந்தபடியே பின்னே செல்வது பார்ப்பதற்கு வேடிக்கையாக இருக்கும்! 

நாகப்பட்டினம், அந்தணப்பேட்டை, சிக்கில், கீவளூர், கூத்தூர், அடியக்கமங்கலம், திருவாரூர் என்று எல்லா ஸ்டேஷன் பெயர்களும் அத்துப்படி! 

ஒவ்வொரு ஸ்டேஷன் பெயருக்கும் நானும் என் அண்ணனும் அந்த ஸ்டேஷனின் பெயர் அப்படி உள்ளதற்கு என்ன காரணமாக இருக்கும் என்று பேசிக்கொண்டு வருவோம். 

அடியக்கமங்கலம் ஸ்டேஷன் பெயர் வரக் காரணம் - என்று அண்ணன் சொன்னது இது:

அந்தப் பகுதிக்கு வந்த ஆங்கிலேய துரை, அங்கு குளத்தில் தண்ணீர் எடுக்க வந்த சிறுமியிடம் " வாட் இஸ் தி நேம் ஆஃப் திஸ் பிளேஸ் ?" என்று கேட்க, ஒன்றும் புரியாத அந்த சிறுமி, குளத்தில்  குளித்துக் கொண்டிருந்த தன் அக்காவைப் பார்த்து, " அடி அக்கா - மங்களம் " என்று அழைத்து "துரை என்னவோ கேட்கிறார் " என்று சொல்ல - அந்த ஆங்கிலேயர் உடனே அந்த இடத்திற்கு 'அடியக்கமங்கலம்' என்று பெயர் வைத்துவிட்டார். இது அண்ணனுக்கு வேறு யாராவது சொன்ன கதையோ அல்லது அண்ணனின் சொந்தக் கற்பனையோ தெரியவில்லை! 

ரயில் பயணம் திருவாரூர் வந்ததும் முடிவடைந்துவிடும். 

அப்புறம் ஒரு பஸ் பயணம் - திருவாரூரிலிருந்து மாங்குடி(?) அல்லது காட்டாற்றுப் பாலம் வழியாக செல்லும் ஒரு பஸ் பிடித்து, காட்டாற்றுப் பாலம் என்னும் இடத்தில் இறங்கி கல்யாணமகாதேவி சென்று அடைவோம். 

அப்புறம்? 

அடுத்த வாரம் பார்ப்போம். 

= = = = = = =