வெள்ளி வீடியோ :: நெஞ்சில் நீயே நிறைந்திட வேண்டும்.. நீண்ட இரவுகள் நான் பெறவேண்டும்

வசந்தத்தில் ஓர் நாள்...

என்ன அருமையான தலைப்பு இல்லை?  ஹிந்தி 'மௌஸம்' படத்தின் தமிழ்த்தழுவல் இந்தப் படம்.

சிவாஜி கணேசன், ஸ்ரீப்ரியா நடித்த திரைப்படம்.  ஏ ஸி திருலோக்சந்தர் இயக்கத்தில்...

ஹிந்தி மௌஸம் படத்தில் இந்தப் பாடலுக்கான காட்சியும், பாடலும் எனக்கு எப்போதும் மிகவும் பிடித்த பாடல், காட்சி. 'தில் தூண்ட்தா ஹை' என்கிற அந்தப் பாடல் காட்சியின் அமைப்பில் சஞ்சீவ் குமார் தன் இளமைக்கால நினைவை கண்முன்னே காட்சியாகக் காணுவார்.  நம்மை என்னவோ பண்ணும் காட்சி அமைப்பு அது.  பாடலும்.  இனிமையான அந்தப் பாடல் முடிந்ததும் தற்போதைய கிழ சஞ்சீவ் குமார் அதே பாடல் வரிகள் பின்னணியில்  சோகமாக வேறொரு மெட்டில் வர நடந்து வருவார்.  ஹிந்தியில் இசை அமைத்தவர் மதன் மோகன்.  பாடலை எழுதியவர் குல்ஸார்.

1975 இல் ஹிந்தியில் வெளியான படத்தை 1982 இல் தமிழில் தழுவினார்கள்.  படம் வெற்றியா, தோல்வியா, தெரியாது.  நான் திரைப்படத்தை ஹிந்தியிலும் பார்க்கவில்லை, தமிழிலும் பார்க்கவில்லை.  வழக்கம்போல பாடலை மட்டுமே ரசிக்கிறேன்.

அந்தப் பாடலுக்கான தமிழ்ப்பாடல் இது.  இந்தப் பாடலும் எஸ் பி பி - வாணி ஜெயராம் குரலில் எனக்குப் பிடித்த பாடல்.  தமிழில் காட்சி சுமாராகத்தான் இருக்கும்.  சிவாஜி (ஜிவாஜி!!) எதிர்ப்பாளர்கள் மன்னிக்கவும்!

வாலியின் வரிகளுக்கு எம் எஸ் வி இசை.

ஹிந்தியில் நான் கேட்ட/ பார்த்த பாடலின் Feel தமிழில் ஐம்பது சதவிகிதம் கூட இல்லை என்றாலும் இது ஒரு நல்ல பாடல்.  

எஸ் பி பி பல்லவி பாடும்போது 'வேண்டும் வேண்டும் உந்தன் அழகு' என்று அந்த 'அழகு' என்கிற வார்த்தையில் 'பார், நான் அந்த இடத்தை மாற்றி பாடுகிறேன்'என்பதுபோல ஒரு அழுத்தம் கொடுத்துப் பாடுவார்.

வேண்டும் வேண்டும் உந்தன் உறவு 

வெண்பனித் தென்றல் உள்ளவரையில் 

தோன்றும் இளமை தொடர்ந்திட வேண்டும் 

தொடரும் மாலை வளர்ந்திடவேண்டும் 

நான்கு இதழ்கள் கலந்திட வேண்டும் 

நாளை என்பதே மறந்திட வேண்டும் 

நெஞ்சில் நீயே நிறைந்திட வேண்டும் 

நீண்ட இரவுகள் நான் பெறவேண்டும் 

கொஞ்சும் மொழிகள் நீ சொல்லவேண்டும் 

கோடை மழையில் நான் நனைந்திட வேண்டும் 

உலகம் என்னை புகழ்ந்திட வேண்டும் 

உங்கள் காலடி தொடர்ந்திட வேண்டும் 

உனை நினைத்தே நான் வாழ்ந்திட வேண்டும் 

ஒவ்வொரு பிறப்பிலும் இணைந்திடவேண்டும் 

======================================================================================================

நேற்றைய உரையாடலின் தொடர்ச்சி....

கீ.ர.: ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்குல்லியா அக்கா? ஒரு பெரிய டாஸ்கை ஒழுங்கா முடிச்சுட்டோம்னு திருப்தி.

பா.வெ.: எனக்கும் அதேதான். ஏதோ விளையாட்டுத்தனமா ஆரம்பிசோம்.. நல்லபடியா முடிஞ்சது.

கீ.ர.: ரெண்டு பேர் சேர்ந்து ஒரு கதை எழுதலாமா? என்று முதலில் கேட்டது நீங்கதான். எப்படி இந்த ஐடியா தோணித்து?

பா.வெ.: ஏகாந்தன் சார் சொன்ன மாதிரி இது குமுதம் ஃபார்முலாதான். ரொம்ப வருடங்களுக்கு முன் குமுதத்தில் சிவசங்கரியும், இந்துமதியும் சேர்ந்து இரண்டு பேர் என்று ஒரு நாவல் எழுதினார்கள். அதைப் போல நாமும் முயற்சி செய்யலாமே என்று தோன்றியது. நம்மை ஆதரிக்கத்தான் எங்கள் பிளாக் இருக்கிறதே?

கீ.ர.: கரெக்ட். ஸ்ரீராமிடம் இதை சொன்னபோது சந்தோஷமாக வரவேற்றார். ஆனால், நாம் கதைக்கருவை தீர்மானிக்க ரொம்ப நாள் ஆச்சு.

பா.வெ.: வெரி ட்ரு. ஸ்ரீராமிடம் ஒரு பிளாட் சொல்லுங்கள் என்று கேட்டதற்கு, "நீங்கள் எழுதப்போகும் கதைக்கு நான் எப்படி பிளாட் சொல்ல முடியும்? நீங்களே யோசித்து டிசைட் பண்ணுங்கள் என்று சொல்லி விட்டார்.

கீ.ர.: நாம் கௌ அண்ணாவிடம் கேட்டிருக்க வேண்டும். ஹா ஹா! சூப்பரா ஒரு பிளாட் கொடுத்திருப்பார். எப்படியோ சங்கீத சீசன் சமயமாக இருந்ததாலோ என்னவோ, மியூசிக்கல் தீம் எடுத்துக் கொண்டோம். 

பா.வெ.: இரண்டு பேர்கள் எழுதும் கதை, இரண்டு பேர்களை பற்றியதாக இருக்கட்டும். அந்த இரண்டு பேரும். கணவன், மனைவி, ஒருத்தர் க்ரிட்டிக், ஒருத்தர்  வளர்ந்து வரும் பாடகர். என்னும் பேஸ் லைனை முடிவு செய்யவே ஒரு மாதத்திற்கு மேல் ஆகி விட்டது. 

கீ.ர.: இதற்கிடையில் உங்களுக்கு சில பயணங்கள், எனக்கு சில பயணங்கள் என்று இரண்டு பேருமே சொந்த வேலையில் கொஞ்சம் பிஸியாகி, அதனால் வேற இன்னும் கொஞ்சம் டிலே ஆனது. 

பா.வெ.: கதைக்கு ஒரு முடிச்சு வேண்டுமே? அதற்கு என்ன செய்யலாம் என்று யோசித்து, அவன் க்ரிடிக்காக இருப்பதால், அவனுடைய விமர்சனத்தால் அவளுடைய கச்சேரியின் தரம் குறைகிறது என்று கொண்டு போகலாமா என்று நான் சொல்ல, அதை விட அவள் கச்சேரிகளுக்காக அடிக்கடி வெளியூர் செல்வதால் அவன் அவளை மிஸ் பண்ணுகிறான் அதனால் வரும் பிரச்சனைகள் என்று கதையை அடுத்த கட்டத்திற்கு நகர்த்தினீர்கள்.  அதன் பிறகு எழுதுவது ஈசியாக இருந்தது. 

கீ.ரா.: முதலில் இரண்டு பெரும் தனித்தனியாக கதையை எழுதி பின்னர் எடிட் செய்து கொள்ளலாம் என்று நினைத்தோம், பிறகு, அதை விட, ஹீரோவின் பகுதியை ஒருவரும், ஹீரோயின் பகுதியை ஒருவரும் எழுதுவது பெட்டர் என்று தோன்றியதால், ஹீரோவின் தொகுதியை சாரி பகுதியை நீங்களும், ஹீரோயின் பகுதியை நானும் எழுதலாம் என்று முடிவெடுத்தோம்.

பா.வெ.: ஹீரோயின் பகுதியை உங்களுக்கு கொடுத்ததற்கு முக்கிய காரணம், அவள் ஒரு கிளாசிகல் சிங்கர். உங்களுக்கு இசையில் நுணுக்கமான அறிவு உண்டு என்பதால் அதைப்பற்றி எழுதுவது சுலபமாக இருக்குமே என்று உங்களை அந்த பகுதியை எழுதச் சொன்னேன்.

கீ.ர.: ஹீரோ, ஹீரோயின்களுக்கு பெயர் மட்டுமல்ல கதைக்கும் பெயர்  நீங்கள்தானே கொடுத்தீர்கள், அதை எப்படி செய்தீர்கள்?

பா.வெ.: இசை சம்பந்தப்பட்ட கதை என்பதால் கதாநாயகிக்கு ஸ்ருதி என்று பெயர் கொடுத்தேன். ஷ்ரவண் என்றால் கேட்பது என்று ஒரு பொருள் உண்டே? அதனால் அந்தப் பெயர். இதை வல்லி அக்கா சரியாக கணித்திருந்தார்கள். 

கீ.ர.: டைட்டில் முதலில் நீங்கள் 'இருவர்' என்று கொடுத்திருந்தீர்கள், நான் ராகம்,தானம், பல்லவி என்று கொடுத்திருந்திருந்தேன். அதன் பிறகு நீங்கள்தான் 'நீயும் நானும் சேர்ந்தே செல்லும் நேரமே' என்று மாற்றினீர்கள். அது ரொம்பவே பொருத்தமா இருந்தத. நம்ம வாசக நட்புகளும் எல்லாருமே தலைப்பை பாராட்டினாங்க. சூப்பர்! அக்கா!

பா.வெ.: நான் அப்போதே சொன்ன மாதிரி, இரண்டு பேர், இரண்டு பேரை பற்றி எழுதும் கதை என்பதால் இரண்டு பேர் என்று பெயர் கொடுத்தேன். ஆனால், ஸ்ரீராம்தான், "எழுதுபவர்கள் யார் என்பதை ரகசியமாக வைத்துக் கொள்ள வேண்டுமென்றால் இரண்டு பேர் என்னும் டைட்டில் ரொம்ப ஆப்வியஸாக இருக்கு. ஈசியாக கண்டுபிடித்து விடுவார்கள்" என்றார். அதனால ஈர்க்கும்படியாக ஒரு தலைப்பு நன்றாக இருக்கும் என்று தோன்றியதால், நானும் ரௌடிதான் படத்தில் வரும் 'நீயும் நானும் சேர்ந்தே செல்லும் நேரமே..' பாடல் வரியைத் தேர்ந்தெடுத்தேன். அது உங்களுக்கும் பிடித்திருந்தது. 

கதையைப் படித்த ஸ்ரீராம் அதகளம் என்று கமெண்ட் எழுதி அனுப்பியிருந்தார். அதோடு, ஒரு நாவலுக்கான சப்ஜெக்ட் இது. இன்னும் கூட எழுதலாம் என்று கூற, நாம் அதற்குப் பிறகு சேர்த்ததுதான் பகுதி 5உம், 6உம். அந்த ஈசிஆர் ரெசார்ட் போகும் பகுதி. பார்த்தீங்களா கீதாக்கா செம ஸ்மார்ட் அதைக் கண்டுபிடித்துவிட்டார்கள். க்ரேட் தான் இல்லையா!!!

கீ. ர: நமக்கே அந்த பார்ட் அவ்வளவு திருப்தி தரலைதானே அக்கா. எப்படியோ முடிச்சுட்டோம். அது இல்லாம இருந்துருந்தா இன்னும் கொஞ்சம் நல்லாருந்துருக்குமோனும் தோணித்து இல்லையா?

பா.வெ: ஆமாம்……..சரி  முதல்ல இதை க்ளாரிஃபை பண்ணிடுவோம். அதாவது கருத்துகளுக்கு ஏற்ப கதை மாறலை. நெல்லை முதல்ல கேட்டிருந்தார். அதிராவும் சொல்லிருந்தாங்க. அதுவும் சீரியல் போல அன்றன்றைக்கு கருத்துகளுக்கு ஏற்ப மாறுமோன்னு. எங்க பதில் இதுதான். முதல்லயே கதையை முடிச்சு ஸ்ரீராமுக்கு அனுப்பிட்டோம். ஒண்ணே ஒண்ணுதான் கருத்து பார்த்து சேர்த்தது. முதல்ல அனுப்பினதுல ஸ்ருதியோடத்தானே கதை முடிந்ததாக இருந்தது.

கோமதி அவங்க முதல் பகுதில போட்டிருந்த கமென்ட் பூமராங்க் பத்தி "அப்ப பூமராங்க போல கதை யார் தொடங்கினார்களோ அவங்களே முடிப்பாங்களோ"னு 

அப்பத்தான் அட அப்படி இருந்தாலும் நல்லாருக்குமேனுதான் சில வருடங்களுக்குப் பிறகுனு ஷ்ரவண் பார்ட்டை நான் எழுதி அதை ஸ்ரீராமுக்கு அவர் பயணத்துல இருக்கறப்ப அனுப்பி அவர் அதை கேஜிஜிக்கு அனுப்பி சேர்க்கச் சொல்லி…….ஸ்ரீராம் அத்தனை பிஸியாக இருந்தாலும் கதையோடு சேர்க்கச் சொல்லி.....…நிறைய ஒத்துழைப்புனு சொல்லலாம் இல்லையா…அது தவிர மத்த்து எல்லாம் முதலிலேயே எழுதி முடிச்சு அனுப்பிவிட்டோம்.

கீ.ர: ஸ்ரீராம் ரொம்பவே நம்ம கூட சேர்ந்து செம சப்பொர்ட். அவரும் எல்லாரையும் குழப்பி, இவ்வளவுக்கும் அவர் ஒரு க்ளூ கொடுத்திருந்தார். அவங்க வைக்கிற கண்ணில சிக்கிடாதீங்கனு. அதை யாரும் கவனிச்சாங்களானு தெரியலை.

பா.வெ: பானுமதி, கீதாரங்கன், னு கரெக்ட்டா கோமதிக்கா, ஏஞ்சல், வல்லிமா அதிரா கண்டுபிடிச்சாலும் உறுதியா யாரும் முதல்ல சொல்லலை. நெல்லை, கீதாக்கா, ஜீவி, கேஜிஜி போன்றவங்க யூகிச்சுருந்திருக்காங்க  ஆனா சொல்லலை. கூடவே ஸ்ரீராம், நெல்லை, கேஜிஜி, எபி ஆசிரியர்கள்னு எல்லாம் சேர்த்துக்கிட்டாங்க……ஸ்வாரஸியமா இருந்த்து இல்லையா…

கீ.ர: ஆமாம்…பரவால்ல உறுதியா இல்லைனாலும் ஏஞ்சல் கடைசில ரெண்டு பேரையும் சொல்லி கூடவே நெல்லைய சேர்த்துக்கிட்டாலும் நிறைய பேர் ஒருவரை முதல்லருந்தே சொல்லிட்டுத்தான் இருந்தாங்க.

ஆனாலும் நாமளும் சேர்ந்து குழப்பினோம். ரொம்ப சந்தோஷமா இருந்தது இப்படி யாருன்னே தெரியாம கமென்ட்ஸ் பார்க்கவும்….நம்ம நட்புகள் சொல்றத நினைச்சு ரசித்து சிரிச்சது எல்லாமே…

பா.வெ: ஆமாம். அதை நாம அடுத்த பகுதில பார்ப்போம் அப்படியே கருத்துகளுக்குப் பதிலும் சொல்லிடலாம்…

தொடரும்......