கேட்டு வாங்கிப் போடும் கதை : கைப்பக்குவம் - துரை செல்வராஜூ

கைப்பக்குவம் 

துரை செல்வராஜூ 

------------------------------------

பெயர் தான் சிட்டி ஹோட்டல்...

மற்றபடி சிட்டிக்கும் இதற்கும் எந்த சம்பந்தமும் இல்லை..

பாஹேல் நகரின் கடற்கரையை ஒட்டியுள்ள அபுகலீபா வட்டாரம்..  அதன் கிழக்காக கடற்கரைச் சாலை..

அந்தச் சாலையின் மேல்புறம் பொது வணிக வளாகம்..  அதை அடுத்த தெருவில் பத்து மாடிகளுடன் கூடிய அடுக்கு மாடிக் குடியிருப்பு..

அந்த குடியிருப்பின் பின்புறம் மூன்றாவது தெருவைக் கடந்தால் ஒன்றரைக்
கி.மீ., சுற்றளவுடைய பெரிய திடல்...

அதன் எதிர்புறம் தனியார் காய்கறி அங்காடி..   அதற்கு அருகில் தான் அந்த சிட்டி ஹோட்டல்...

அதை நோக்கித் தான் நடந்து கொண்டிருந்தார் - குருமூர்த்தி..

வெள்ளிக் கிழமையானால் குருமூர்த்திக்கு காலை உணவு அங்கே தான்...

மற்ற நாட்களில் -  பணி புரியும் இடத்திலும் இருப்பிடத்திலுமாக மூன்று வேளை உணவு..

என்றாலும் அமாவாசை கார்த்திகை விசேஷ நாட்களில் சொந்தச் சமையல்...

இந்த வட்டாரத்துக்கு இடம் மாறி வந்த பிறகு மூன்று வருடங்களாக சிட்டி
உணவகம் பழக்கம்..

வேலை நாட்களில் அதிகாலை நாலு மணிக்கெல்லாம் திறக்கப்படும் உணவகத்தில் கூட்டம் தாளாது..

வெளியே வேலைக்குச் செல்வோர்க்கு இந்த உணவகம் தான் அமுத சுரபி...
நூறு பேருக்கும் மேலாக மாதாந்திர உறுப்பினர்கள்...

இட்லி, தோசை, உப்புமா, பொங்கல், பூரி, சப்பாத்தி - என, பார்சல்கள் தயாராக இருக்கும்..

காலை ஐந்து மணிக்கு மேல் மதியம் வரை கடைக்குள் கடற்கரைக் காற்று தான்..

மாலையில் மறுபடியும் நெரிசல்.. கடைக்குள் நுழைய முடியாது...

வாராந்திர விடுமுறையான வெள்ளிக்கிழமையில் காலை எட்டு மணியிலிருந்து இரவு பத்து மணி வரை ஜேஜே!.. என்றிருக்கும்...

இத்தனைக்கும் உணவின் ருசி எப்படி?.. - என்றால் தலையைத் தொங்கப் போட்டுக் கொள்ளவேண்டும்...

சிட்டி ஹோட்டலை நடத்துபவர் கிருஷ்ணன் குட்டி..  உணவகத்தின் வாடிக்கையாளர்கள் தொண்ணூறு சதவீதம் நம்மூர்க்காரர்கள்..

அவர்களுக்கான சுவையும் மணமும் இங்கே கிடைக்கவில்லை..

பெயரளவுக்குத் தான் இட்லி, உப்புமா, பொங்கல் எல்லாம்...

அதற்கான கைப்பக்குவம் கொண்ட சமையல்காரர் -  இந்தக் கடைக்கு அமையாதது அங்கிருந்த தமிழர்களின் துரதிர்ஷ்டம்...

ஆனாலும் வேறு வழியில்லை...  ஆலையில்லா ஊருக்கு இலுப்பைப் பூ சர்க்கரை என்றாகி விட்டது...

சைவ உணவுகள் குறிப்பாக தமிழகத்து உணவுகள் தான் இப்படி...

மற்றபடி பலரது விருப்ப உணவுகளாகிய கூரை மேல் கொக்கரிப்பது, தண்ணீரில் வெள்ளியெனெத் துள்ளித் திரிவது, நாலு கால் பெரிய முட்டுவான் - இதிலெல்லாம் அபாரமான கைவரிசை..

அந்தக் கால விவித்பாரதியின் வர்த்தக ஒலிபரப்பு மாதிரி கொண்டாடிக் குதுகலிப்பர்!..

போன் செய்தால் போதும்.. அறையின் வாசலிலே கொண்டு கொடுப்பதற்காக இரண்டு பசங்களை வைத்திருக்கிறார் - கிருஷ்ணன் குட்டி...

இப்படியிருந்தாலும் -  கடைக்குள் உணவு பரிமாறும் ஆட்கள் அடிக்கடி புதிய ஆட்களாக இருப்பர்..

நமக்கு அதெல்லாமா முக்கியம்... நாலு இட்லி.. ஒரு வடை, காஃபி..  - என்ற வகையில் சிட்டி ஹோட்டலை நோக்கி நடந்து கொண்டிருந்தார் - குருமூர்த்தி...

இதோ சிட்டி ஹோட்டலுக்கு வந்தாயிற்று..

வாசலிலேயே கை கழுவுமிடம்...  கைகளைக் கழுவி விட்டு கதவைத் திறந்து கொண்டு உள்ளே நுழைந்ததும் சில்லென்ற குளிர் காற்று முகத்தை வருடியது...

எப்போதும் வழக்கமாக அமரும் அந்த மூன்றாவது மேஜை...  வாசலைப் பார்த்தபடி அமர்ந்தார் குருமூர்த்தி...

'' வாங்க சார்... என்ன சாப்பிடுறீங்க!... ''

அருகில் வந்து நின்றவரை நிமிர்ந்து பார்த்தார்..

புதியவர்.. நடுத்தர உயரம்... நெற்றியில் சந்தனமும் குங்குமமும்..  மஞ்சள் நிற சட்டை.. மேலே நீல நிற ஈரிழைத் துண்டு...

'' இட்லி ஒரு செட்!... ''

'' வடை வைக்கலாமா!... '' - கேட்கும் குரலில் ஒரு குழைவு...

'' ம்!.... ''

புதிதாக வந்திருக்கிறார் போலிருக்கிறது.. எத்தனை நாளைக்கோ!...

சில நொடிகளில் தண்ணீர்க் குவளை வந்தது...  அடுத்த சில நொடிகளில் இட்லியும் வடையும் வந்தன...

சிறு சிறு கிண்ணங்களில் சாம்பார், தக்காளிச் சட்னி, தேங்காய்ச்சட்னி!...

'' குருமா தரவா சார்!... ''

இத்தனை வருடங்களில் இந்தக் கேள்வி புதிதாக இருந்தது...

இந்தக் குருமா சப்பாத்திக்கு உரியது...  இப்படியெல்லாம் கேட்டு வைக்கும் வழக்கமில்லை...

சாப்பிடும்போதே சாம்பாரும் தக்காளிச் சட்னியும் கூடுதலாக வந்தன..

'' வேறு என்ன சார் வேண்டும்?... '' - சற்றே குனிந்து புன்னகையுடன்
கேட்டார் அந்தப் புதிய பணியாளர்...

அந்தப் புன்னகைக்காகவே ஏதாவது சாப்பிடலாம் போலிருந்தது குருமூர்த்திக்கு...

'' ஒரு காஃபி... '' - என்றார்...

காஃபியும் வந்தது...

'' எந்த ஊர் நீங்க?.. '' - என்றார் குருமூர்த்தி..

'' திருவாரூருக்குப் பக்கம்!... ''

'' ஓ... உங்க பேரு?.. ''

'' சிங்காரவேல்!... ''

'' வந்து எத்தனை வருசம் ஆகுது?... ''

'' ஒரு வருசம் ஆகுது.. அரபி வீட்ல வேலைக்கு வந்தேன்... இப்போ வெளியில
வேலை பார்த்துக்க சொல்லிட்டான்... இன்னிலேருந்து இங்கே வேலை!... ''

என்னவோ குருமூர்த்திக்கு அவரைப் பிடித்து விட்டது..

'' இது என்னோட நம்பர்.. ஓய்வு நேரத்துல பேசுங்க!... ''

'' நல்லது.. சார்!.. '' - சிங்காரவேல் புன்னகைத்தார்...

அடுத்த சில நாட்களில் சிங்காரவேல் குருமூர்த்தியை தொலைபேசியில் அழைத்தார்..

வெகு நேரம் பேசிக் கொண்டிருந்தனர்...

சிங்காரவேலின் தந்தை அந்தக் காலத்தில் ஹோட்டல் நடத்தியிருக்கிறார்.. கால சூழ்நிலைகளில் நொடித்துப் போனது உணவகம்.. அவரும் போய்ச் சேர்ந்து
விட்டார்...

குடும்ப சூழலைக் கருத்தில் கொண்டு படிப்பைக் கைவிட்ட சிங்காரவேல் -
கல்யாண வீடுகளுக்கு சமைக்கும் குழுவினருடன் சேர்ந்து கொண்டார் ...

சமைக்கும் கலையின் நுணுக்கங்கங்களைக் கற்றுத் தேர்ந்து
தனக்கென ஒரு குழுவை உருவாக்கிக் கொண்டார்...

ஆனாலும் மாறி வந்த சூழ்நிலைக்கு ஈடு கொடுக்க முடியவில்லை...

பிராமணர் அல்லாத சைவ குடும்பத்தைச் சேர்ந்த சிங்காரவேல்

யாரோ சொன்னார்கள் என்று இங்கே வந்து படாதபாடு பட்டு விட்டார்...

சைவ பரம்பரையில் வந்தவருக்கு புலால் உணவுகளைச் சமைக்க வேண்டிய
நிர்பந்தம்... தவித்துத் தடுமாறி விட்டார்...

அந்த அரபியின் டிரைவர் தஞ்சாவூர்க்காரர்.. இவரது நிலைமை எடுத்துச் சொல்லி அங்கிருந்து வெளியே செல்லும்படிக்கு ஏற்பாடு செய்து கொடுத்து விட்டார்..

எங்கெங்கோ சுற்றி இப்போது சிட்டி உணவகத்துக்கு வந்திருக்கிறார்..

ஆனாலும்-  '' மூன்று வருடங்களுக்கு நல்லபடியாக வேலை ஒண்ணு வேணும்...  சிக்கல் எல்லாம் தீர்ப்பான் சிங்கார வேலன்!.. '' - என்று சொல்லி சிரித்திருக்கின்றார்...

வெள்ளிக் கிழமை தோறும் சிட்டி ஹோட்டலில் சிங்காரவேலுடன்
பேசிக் கொண்டு சாப்பிடுவது கூடுதல் உற்சாகமானது குருமூர்த்திக்கு...

அதற்கப்புறம் ஒரு நாள் பேசியபோது -  சிட்டி ஹோட்டலில் செய்யப்படும் குதர்க்கங்களைச் சொல்லி வருத்தப்பட்டிருக்கின்றார்...

'' அதெல்லாம் ஓரளவுக்குத் தெரியுமே!... '' - குருமூர்த்தி...

'' ஆனாலும் இதெல்லாம் அநியாயம்... பாவம்.. மகாபாவம்!...  சாப்பாட்டு விஷயத்து....ல இந்தமாதிரி வஞ்சனை செய்யக்கூடாது!.. ''

'' நமக்கென்ன... ஹோட்டல்காரன் எதைக் கொடுத்து பரிமாறச் சொல்றானோ..
அதைச் செய்து விட்டுப் போக வேண்டியது தானே!... ''

'' இல்லீங்க... அப்படியெல்லாம் செய்றதுன்னா முகத்தில புன்னகை வராது...
புன்னகையோட பரிமாறப்படாத சாப்பாடெல்லாம் சாப்பாடு ஆகாது!... ''

'' அன்னம் சிவ ஸ்வரூபம்..ன்னு பெரியவங்க சொல்வாங்க!...  சந்தோஷமா சமைக்கணும்.. சந்தோஷமா பரிமாறணும்!... ''

'' கடுகடு...ன்னு சமைக்கிறதோ லொடலொட..ன்னு எடுத்து வைக்கிறதோ
அன்னத்துக்குச் செய்ற துரோகம்... ''

'' இப்படியான பாவம் எல்லாம் நான் செய்ததில்லை!..  அன்னலக்ஷ்மி சாதாரணமானவ இல்லை...  இடம் பார்த்து ஏத்தி வைப்பா!..  தடம் பார்த்து எறக்கி விட்டுடுவா!.. ''

சிங்காரவேலின் குரல் நெகிழ்ந்தது...

'' இதையெல்லாம் பார்த்தா இங்கே ஒரு இடம் கூட ஒழுங்கா அமையாது!...
டிக்கெட்டுக்குக் காசைச் சேர்த்துக்கிட்டு ஊருக்குப் புறப்பட வேண்டியது தான்!.. ''
- என்று சொல்லிக்கொண்டே மெலிதாகப் புன்னகைத்தார் குருமூர்த்தி...

அதைக் கண்டு கொள்ள இயலாத சிங்காரவேல் - எப்போதும் போல,

'' பரவாயில்லை சார்...  பதினைஞ்சு வயசு பையனுக்கு.. பொண்ணுக்கு பன்னிரண்டு ஆகுது..  பையன் தலையெடுக்கிற வரைக்கும் இங்கே ஓட்டுவோம்..ன்னு இருக்கேன்!... ''

'' அதுக்கு ஒரு குந்தகம்..ன்னா...  பெட்டியக் கட்டிக்கிட்டு புறப்பட்டுடலாம்!..
நம்ம கைப்பக்குவம் நமக்குக் கை கொடுக்கும் சார்!..  சிங்கார வேலன் எதுக்கு இருக்கான்?..  சிக்கல் எல்லாம் தீர்க்கிறதுக்குத் தானே!.. ''

- என்று சொல்லி சிரித்திருக்கிறார்...

உண்மையிலேயே அப்போது சிக்கல் ஸ்ரீசிங்காரவேலனும் சிரித்துக்
கொண்டிருக்கிறான் என்பதை இருவருமே அறிந்திருக்கவில்லை...

அடுத்த சில நாட்களில் ஒரு மாலைப் பொழுது..  குருமூர்த்தி சிங்காரவேலை தொலைபேசியில் அழைத்தார்..

'' சிங்காரவேல்!... எங்க கம்பெனியில ஒரு வேலை இருக்கு செய்றீங்களா?.. ''

'' உங்க கம்பேனியா?.. என்ன கம்பெனி அது!?.. ''

'' கேட்டரிங்!.. ''

'' கேட்டரிங்.. கா!... அங்கே நீங்க என்னவா இருக்கீங்க?... ''

'' பர்சனல் மேனேஜரா இருக்கேன்!... ''

'' சார்!... இத்தனை நாள் பழகியும் தெரிஞ்சுக்காம இருந்துருக்கேன்... பாருங்க!..
அந்த சிங்காரவேலன் என் வயித்துல பாலை வார்த்துட்டான்... சார்!...  ஆனா - எனக்குத் தான் அசைவம் சமைக்கத் தெரியாதே!... ''

'' நீங்க வெஜிடேரியன் மட்டுந்தான் சமைக்கப் போறீங்க!... ''

'' முருகா!... ''

'' எங்க பில்டிங் தெரியும் தானே!.. உங்க பாஸ்போர்ட், விசா பேப்பர்
எல்லாம் எடுத்துக்கிட்டு நாளைக்குக் காலைல ஏழு மணிக்கு அங்கே வந்து
இருங்க...  வேன் அழைக்க வரும்... ரெண்டு வருசம் காண்ட்ராக்ட்... மாசம்
இருநூறு தினார் சம்பளம்... உங்களுக்கு ஒத்தாசையா ரெண்டு அஸிஸ்டெண்ட் குக்!... ''

'' ஆரூரா.. தியாகேசா!... '' - சிங்காரவேலின் கண்களில் நீர் வழிந்தது...

'' ஏ பிளாக்... ல அதாவது நான் இருக்கிற பிளாக்..ல இருந்து நாலாவது
கட்டடம்... அங்கே மூனாவது மாடி..ல.. அஞ்சாவது ரூம் உங்களுக்கு
போட்டாச்சு... ''

'' நீங்க எங்க கம்பெனி விசாவுக்கு மாறுனதும் உங்களுக்கு மெடிக்கல்
செக்கப்... அது முடிஞ்சு மெடிக்கல் கார்டு வந்ததும் தான் உங்களுக்கு
வேலை!... ''

'' அதுவரைக்கும்?... ''

சாப்பிட்டு விட்டு அறையில் தூங்குங்கள்!...

'' அப்போ சம்பளம்!?.. ''

'' அது கம்பெனி சட்டப்படி தன்னால வரும்!.. ''

'' முருகா!.. ''

'' நாளைக்கு ஆபீஸ்..ல பார்க்கலாம்...  சந்தோஷமா நிம்மதியா இருங்க!... ''

சிங்காரவேலின் காதுகளில் குருமூர்த்தியின் குரல் தேனாக இனித்தது...
ஃஃஃ