ஹலோ ஹலோ சுகமா?

 சிலருக்கு சில வழக்கம் உண்டு.  நீங்கள் ஃபோன் செய்தாலும், உங்களுக்கு அவர்கள் ஃபோன் செய்தாலும் அவர்களேதான் பேசுவார்கள்.  உங்களுக்கு பேச சிறு இடைவெளி கூட கொடுக்க மாட்டார்கள்.  தப்பித்தவறி மிகச் சிறிய இடைவெளி கிடைத்து நீங்கள் பேச முயற்சித்தாலும் வியர்த்தம்தான்.  

"அது இல்லை..."   "நான்..."   "இருங்க.."  "அவர்... "  சரியாக டியூன் ஆகாத அந்தக் காலத்து   ஷார்ட் வேவ் ரேடியோ ஸ்டேஷன் போல திக்க வேண்டும்!

இப்படி சிறு சிறு வார்த்தைகளுடன் உங்கள் முயற்சி நின்றுவிடும்!  அவர்கள்தான் பேசிக்கொண்டே இருப்பார்கள்!  அவர்களே முத்தாய்ப்பாக ஒரு கேள்வியும் வைப்பர்.  "நீ ஏன் ஒண்ணுமே பேச மாட்டேங்கறே?"  பேச விட்டால்தானே மக்களே...!  அருகில் நம்மை கவனித்துக் கொண்டிருப்பவர்களில் நம் நிலை தெரிந்து புன்னகைப்பவர்களும் உண்டு.  புரியாமல் கேள்விக்குறியோடு பார்ப்பவர்களும் உண்டு!  நம்மை சந்தேகப்படுவார்கள்!

சரி, அவர்கள் சொல்ல வேண்டிய விஷயத்தைச் சொல்லி முடித்து விட்டார்கள், நாம் பேச நினைத்ததை பேசுவோம் என்று உடனே மறுபடி முயற்சி செய்ததும் உண்டு.  ஊ..ஹூம்.  மறுபடி அதே நிலைதான். சடபடசடபடசடபடசடபட லொடலொடலொட....டொக்!

இப்படியே எதிராளியைப் பேச விடாமல் பேசுபவர்களில்  நீளமாகப் பேசுபவர்களும் உண்டு.  'டு தி பாயிண்ட்' பேசிவிட்டு அரை நிமிடம் ஒரு நிமிடத்தில் வைத்து விடுபவர்களும் உண்டு.

இன்னும் சிலரிடம் 'இவர்களிடம் பேசி நாளாயிற்றே' என்று பேச டயல் செய்தால், "ஹோய்..  இப்பதான் நானே உன்னைக் கூப்பிடணும்னு நினைச்சேன்..  நீயே கூப்பிட்டுட்டே" என்பார்கள்.  ரெகுலர் டயலாக்!  அவர்கள் மனதில் திறமையாய்ச் சமாளிப்பதாய் நினைப்பு!  ஓரிரு சமயங்களில் "அப்போ நீங்க டயல் பண்ணுங்க" என்று வைத்து விட்டதும் உண்டு.

சிலர் நீங்கள் ஒன்று கேட்க, அவர்கள் ஒன்று பதில் சொல்வார்கள்.  வேண்டுமென்று செய்கிறார்களா, தெரியாமல் செய்கிறார்களா, தவறாகப் புரிந்து கொள்கிறார்களா  எதுவும் புரியாது நமக்கு.  அந்த மாதிரி சயங்களில் நாம் சொல்ல வந்த விஷயத்தை விட்டு விட்டு அவர்கள் புரிந்து கொண்ட விஷயத்துக்கு விளக்கம் சொல்லி புரிய வைக்கவே நேரமாகி விடும்.  அல்லு விட்டுப் போய்விடும்!  நீங்கள் ஒரிஜினலாய் பேச வந்த விஷயமும் நீர்த்துப் போயிருக்கும்; அல்லது மறந்து போயிருக்கும்!

இன்னும் சிலர் நாம் அவர்களிடம் பேசும்போதும் சரி, நம்மிடம் அவர்கள் பேசும்போதும் சரி நம்மைப் பற்றி பேசுவதை விட குடும்பத்தில் இருக்கும் வேறொருவர் பற்றியே அதிகம் விசாரிப்பார்கள்.  அவர்களிடம் கேட்க வேண்டிய கேள்விகள் எல்லாம் நம்மிடம் வந்து விழுந்து கொண்டிருக்கும்.  நாம் எப்படி அதற்கு பதில் சொல்ல முடியும்?  'அவர்களிடமே கேளுங்கள்' என்று எடுத்துச் சொன்னாலும், அடுத்தடுத்த முறையும் இது தொடரும்!

சிலருடன் அடிக்கடி பேசிக்கொண்டுதான் இருப்போம்.  அவர்களும் அவ்வப்போது நம்மை அழைத்துப் பேசுவார்கள்தான்.  ஆனால் நாம் அழைக்கும்போது "யார் பேசறது?" என்பார்கள்.  மிகச்சிலர் அழைப்பது யார் என்று சரியாய்ப் பார்க்காமலேயே எடுத்து விட்டவர்களாய் இருப்பார்கள்.  சிலர் நம் எண்ணை சேமித்தே வைத்திருக்க மாட்டார்கள்.  என்ன சிக்கனமோ...   அதற்கு ஏதேதோ சமாதானமும் சொல்வார்கள்.  அவர்கள் நமக்கு கொடுத்திருக்கும் முக்கியத்துவம் அவ்வளவுதான்.

இன்னாரிடமிருந்து ஃபோன் என்றதும் என்ன விஷயமோ என்று  அவசரமாக, ஆர்வமாக எடுத்து "ஹலோ" என்போம்.  

"ஓ..  உங்களுக்கு கால் பண்ணி விட்டேனா...   நான் இன்னொருத்தரை அழைக்க நினைத்தேன்" என்று உடனே 'கட்' செய்து விடுவார்கள்.  "எம் குமரன் சன் ஆஃப் மகாலக்ஷ்மி' படத்தில் பிரகாஷ்ராஜ் எரிச்சலுடன் சொல்லும் வசனம் சட்டென மனதில் ஓடும்.  "அவன் வச்சுட்டான்" 

தப்பில்லைதான்.  நடப்பதுதான்.  ஆனால் நமக்கு டயல் செய்து நம் ஆர்வத்தைத் தூண்டிய அளவில் ஒரு நலமாவது விசாரித்திருக்கலாம் என்று தோன்றுமா, தோன்றாதா?

ஒரே ஒரு முறை ஒரு விபரீதம் நடந்திருக்கிறது.  என்னைப்பற்றி இன்னொருவரிடம் அவருக்கு பேசவேண்டும்.  என்ன குழப்பமோ, அவருக்கு ஃபோன் செய்வதற்கு பதில் எனக்கு செய்து விட்டார்.  கவனமில்லாமல் பேசவும் தொடங்கி விட்டார்.  நான் திகைத்து பதிலேதும் சொல்லாமல் இருக்க, விஷயம் தொடர, திடீரென ஃபோன் தொடர்பு அறுத்து விட்டார்.   அப்புறம் மிக நீண்ட நாட்கள் என்னிடம் தொடர்பில்லாமல் இருந்தார்.  பிறகு தொடர்பு கொண்டாலும் எனக்கு அந்த விஷயம் மறக்கவில்லை ஆயினும் நான் ஒன்றும் கேட்டுக்கொள்ளவில்லை.  அவருக்கும் நினைவில்லாமல் இருக்குமா என்ன?!!

இன்னொருமுறை வேறுவகை விபரீதம்.  அதிகாரி தொலைபேசி ஒரு முக்கியமான விஷயத்தைச் செய்யச் சொல்கிறார்.  நம்மூர் அலைபேசிகளா, நெட்வொர்க் சரியில்லாமல் பாதி காதில் விழுந்தும், பாதி வார்த்தைகள் ஓரிரு எழுத்துகளிலும் மட்டுமே கேட்க, "ஸார்...  ஸார்..." என்று தடுமாறிக் கொண்டிருக்கையிலேயே வேகமாக செய்முறைக் குறிப்புகள் கொடுத்து விட்டு வைத்து விட்டார்.  அதிகார வர்க்கம்!!  என்ன இழவு என்றே தெரியாமல் எதைச் செய்வது?  மறுபடி ஃபோன் செய்து கேட்கவும் தயக்கம்.  ஒன்று ஃபோனை எடுக்க மாட்டார்.  இல்லாவிட்டால் "நாளை என்னை ஹெட் ஆபீசில் நேரில் வந்து பார்" என்பார். 

அதிருக்கட்டும், உங்கள் குரலை நீங்களே ஃபோனில் கேட்டிருக்கிறீர்களா?  வித்தியாசமாக உணர்வீர்கள்.  அப்பா மகன் குரல் நிறைய இடங்களில் ஒன்று போல இருக்கும்.  சில சகோதரர்கள் குரலும் அப்படியே.  எனக்கும் என் சகோதரருக்கும் மட்டுமில்லை, சகோதரர் மகனுக்கும் கூட ஒரே மாதிரி குரல்.  இதை வைத்து என் அக்காவிடமும், மாமாவிடமும் வேறு சிலரிடமும் நாங்கள் விளையாட்டு காட்டியதுண்டு.  அவர் அலைபேசியிலிருந்து நான் பேசினால் அவர்தான் பேசுகிறார் என்றே நினைப்பார்கள்.  அதேபோல என் அலைபேசியிலிருந்து அவர் பேசினால் நான் தான் பேசுகிறேன் என்று நினைப்பார்கள்!  விபரீதத் சம்பவங்கள் அமைத்து கதைகள் புனையலாம்!

வாட்ஸாப் வருவதற்குமுன் எஸ் எம் எஸ் செய்திகள் வெகு பிரபலம்.  அதை பார்வேர்ட் செய்து பரிமாறிக்கொண்ட நாட்களில் ஒருமுறை ஒரு உறவினர் - வயதில் பெரியவர் -  எஸ் எம் எஸ் பெற்றுக்கொண்டதுமே காட்டமாய் ஒரு பதில் அனுப்பினார்.  எனக்கு ஒன்றும் புரியாமல் என்ன என்று கேட்டு எஸ் எம் எஸ்ஸினேன்.  மறுபடி காட்டமாய் ஒரு பதில்.  புரியாமல் விட்டு விட நினைத்தாலும் அடுத்தடுத்து எஸ் எம் எஸ்கள், தன்னிலை விளக்கங்கள்.  

அப்புறம்தான் நான் ஃபார்வேர்ட் செய்து அனுப்பிய எஸ் எம் எஸ்ஸை தன்னைக் குறிப்பிட்டு தாக்குவதாய் அவர் நினைத்திருக்கிறார் என்று புரிந்தது.  ஒருவேளை சுய அலசலாய் இருந்திருக்குமோ என்னவோ..  அவருக்கு 'அது எல்லோருக்கும் ஃபார்வேர்ட் செய்யப்பட்ட எஸ் எம் எஸ் என்று புரியவைக்க முயன்று தோற்றேன்.  அடுத்து சில மாதங்கள் அவருடனான உறவு சீர்கெட்டது! இதெல்லாமே தெரியாமல் இருப்பார்கள்?  ஆம், இருக்கிறார்கள்!

===================================================================================================

பல தினங்கள் மதியானங்களில் காத்திருந்திருக்கிறேன்!  விடைதான் கிடைக்கவில்லை!

===================================================================================================

அந்தக் காலமும் அப்படி ஒன்றும் சுத்தமில்லை, அல்லது அப்போது இதை அவ்வளவு தவறாகக் கருதவில்லை!

========================================================================================================

ரசித்த அல்ல, மனதை நோகவைத்த படம் ஒன்று...

===========================================================================================================

இந்த என் கவிதை முயற்சி சில வருடங்களுக்குள் வல்லிம்மா தளத்திலோ, கோமதி அக்கா தளத்திலோ எழுதியது.  "​உங்களுடைய கவிதை என் ப்ளாகில். ஸ்னோ படங்களுக்குப்  பின்னூட்டம்:) "  என்கிற 'அவர்' குறிப்புடன் சேமித்து வைத்திருக்கிறேன்.  ஆனால் யார் என்று குறித்து வைத்துக் கொள்ள மறந்து விட்டேன்!

​உறைந்த மரங்கள்

உயிர்த்தெழுதலை

எதிர்பார்த்து

மௌனமாக ஒரு

வெய்யில் விடியலுக்காகக்

காத்திருக்கின்றன!

=======================================================================================================

எழுத்தாளர் இந்துமதி பேஸ்புக்கில் எழுதி இருந்தது...

சென்ற வாரமே சென்னை சென்று விடலாம் என்கிற நிலைமை ஏற்பட்டிருந்ததால் உயிருக்கு உயிரான புத்தகங்களை ஜாக்கிரதையாக அட்டைப் பெட்டிகளில் அடுக்கி திறக்க முடியாது ஒட்டி பத்திரமாக சென்னை வீட்டிற்கு அனுப்பி வைத்து விட்டேன். பெரிது பெரிதாக மூன்று அட்டைப் பெட்டிகளும் போய் சேர்ந்த பின், பத்திரப் பதிவுகளில் ஏற்பட்ட தாமதம் காரணமாக மேலும் கிராமத்தில் தங்க வேண்டி நேர்ந்தது. படிக்கப் புத்தகங்களற்ற நிலையில் மூச்சுத் திணறியவளானேன். எதிர் பாராத விதமாக பிஞ்ச் App ப்ரியா நான் எழுதிய தரையில் இறங்கும் விமானங்களும், அக்னி நட்சத்திரங்களும் அனுப்பி வைத்திருந்தார்.

பொதுவாக நான் எழுதி முடித்து புத்தகங்களாக வந்த பின்னர் கூட என் எழுத்துக்களைப் படித்துப் பார்த்ததே இல்லை. அந்த வழக்கமே என்னிடம் கிடையாது. அந்த நேரத்தில் வேறு எழுத்தாளர்களைப் படிக்கலாம் என்று தான் தோன்றியிருக்கிறது. ஆனால் இப்போது வேறு வழியின்றி முதலில் அக்னி நட்சத்திரங்கள் படித்தேன்.

நேற்றிரவு தரையில் இறங்கும் விமானங்கள் கையில் எடுத்தேன். இதை நான் எழுதியது 1975-1976 .

எனக்குத் திருமணமான புதிது. எழுதி நாற்பத்தைந்து ஆண்டுகள் ஓடிவிட்டன. இப்போது படிக்கையில் எனக்கே பிரமிப்பாகவும், பரவசமாகவும் தான் இருக்கிறது.

அந்த வயதின் எண்ண முதிர்ச்சியும், வாழ்க்கை பற்றிய அனுபவங்களும், அனைத்து விஷயங்களை ஒட்டிய சிந்தனைகளும், பார்வைகளும், அழகுணர்ச்சிகளும், அவற்றை வெளிப்படுத்திய விதமும்...

அந்தப் பக்குவமும், எண்ண முதிர்ச்சியும் இப்போதும் இருக்கிறதா என்று என்னை நானே ஆராய்ந்து கொண்டேன். மனசு இன்னும் மென்மையாகி, பழுத்த பழமாகியிருப்பதைத் தவிர வேறு மாற்றமில்லை என்று பட்டது.

இப்போதைய மனசு அழுத்தித் தொட்டாலே நசுங்கி விடும் மனசு‌. சற்று கோபமாகப் பார்த்தால் கூட சுருங்கி விடும் மனசு என்பது தவிர வித்தியாசம் ஒன்றுமில்லை.

உதாரணம்:-. 19 ம் அத்தியாயத்திம் மேலே படிக்க முடிய வில்லை. நெஞ்சைப் பிசைந்தது. நெக்குருகியது. கண்கள் கலங்கின.மனசு வலித்தது.

பரசுவுக்கும் விஸ்வத்திற்குமான மொட்டை மாடிப் பேச்சு.

" நான் படிக்கணும்னு ஆசைப்பட்டேன். நடக்கலை. நிறைய சம்பாதிக்கணும்னு நினைச்சேன்.அதும் நடக்கலை. கல்யாணம் பண்ணிப்பேன்னு நினைக்கக் கூட இல்லை. ஆனா அது நடந்தது போச்சு.."- இது பரசு.

" அதுக்காக இப்ப கஷ்டப்படறியா என்ன?" --இது வில்வம்.

"இல்லை.ஆனா மத்தவங்களைக் கஷ்டப் படுத்தறேனோன்னு தோணறது."

"மத்தவங்கன்னு யாரைச் சொல்றே.?"

"உனக்கு நிஜமாகவே புரியலையா விஸ்வம்?"

விஸ்வம் பதில் சொல்ல முடியாமல் மௌனமானான்.

"அவளைப் பார்க்கறியே விஸ்வம், அவ எனக்கு ஏத்தவதானா, சொல்லேன்?"

"என்ன பேசுற நீ! அதுக்காக வருத்தப்படற மாதிரி ருக்- மன்னி மூஞ்சி என்னிக்காவது மாறி இருக்கா? அனாவஸ்யமா எது எதையோ இழுத்துப் போட்டுண்டு ஏன் சங்கடப் படறே.?"

பரசு வேதனையாகச் சிரித்தான். "அவ மூஞ்சி எதுக்கும் மாறாது. அவ எங்கேயோ இருக்க வேண்டியவ. எப்படியோ இருக்க வேண்டியவ. அந்த அளவு குணமும்... இந்த அளவு அதிர்ஷ்டத்திற்கு என் கிட்ட என்ன இருக்கு-?"

விஸ்வத்திற்குத் தொண்டையை அடைத்தது. மனசில் ஏதோ கரைந்து நழுவுகிற மாதிரி இருந்தது. 'உள்ளுக்குள்ளேயே இவ்வளவு மருகுகிறானே இவன்! இவனைப் பற்றி நினைத்ததெல்லாம் எவ்வளவு தவறு! இவனை விட மனசில் உயர்ந்து ருக்மிணிக்கு வேறு யார் கிடைத்திருக்க முடியும்? பரசு, எப்படிப்பட்ட மனுஷன் நீ!'- அவனை அப்படியே சேர்த்து கட்டிக் கொள்ள வேண்டும் என்று தோன்றியது...

"பலமான ஏதோ ஒரு சக்தி நம்மை நடத்திண்டு போறது. அந்த சக்திதான் அவளை உன் கிட்ட ஒப்படைச்சிருக்கு. அதுக்குத் தெரியும் யாரை யார் கிட்ட கொடுக்கிறதுன்னு"

அதற்கு மேல் என்னால் படிக்கவே முடியவில்லை. நெஞ்சு நெகிழ்ந்து கரைந்து போனேன் கண்களிலிருந்து நீர் பெருகியது.

இது தான் பழுத்த பழ நிலையோ..?

=============================================================================================

சுந்தா எழுதிய இந்தத் தொடர்கதையின் நடுவே வந்த மூன்று துணுக்குகள் கீழே...!

என்ன ஒரு சமத்காரமான கேள்வி? இதிலிருந்து நீங்கள் அறிந்துகொள்வது...?

என் காதலி... யார் சொல்லவா?

மன்னிச்சுடுங்களேன்....

============================================================================================

சரி.. இந்த வாரம் அவ்ளோதான்... கிளம்பறேன்.... ஸீ யு ஆல் நெக்ஸ்ட் வீக்...