சிறுகதை : அறம் - துரை செல்வராஜூ

 அறம்

துரை செல்வராஜூ 

வெயில்..   நல்ல வெயில்..

பங்குனி மாதத்திலேயே பட்டையைக் கிளப்புகின்றது..

இருந்தாலும் நிழல் அற்றுப் போன நெடுஞ்சாலையில் பேருந்துகளும் லாரிகளும் இன்ன பிற வாகனங்களும் ஆங்காரத்துடன் பறந்து கொண்டிருந்தன..

அனல் தெறிக்கின்ற அந்த நேரத்திலும் பேருந்திற்காக மக்கள் அங்குமிங்குமாக  காத்திருந்தனர்...  அவரவர் பயணம் அவரவர்க்கு..

அவர்களின் ஊடாக - தோளில் ஒன்றும் கையில் ஒன்றுமாக இரண்டு பைகளுடன் நின்றிருந்தார் சுந்தரேஸ்வர சிவாச்சாரியார்.. 

ஸ்ரீ ஏலவார் குழலி உடனாகிய வேதபுரீஸ்வரர் கோயிலின்

கும்பாபிஷேகம்..  சூரிய உதயத்துக்குப் பின் இரண்டாவது முகூர்த்தம்..

சுபயோக சுப வேளையில் திருக்குடமுழுக்கு நல்லபடியாக நிறைவேறியது..

யாகசாலை பிரதிஷ்டைக்கு என இங்கு வந்து  ஐந்து நாட்கள் ஆகிவிட்டன.. குடமுழுக்கு நடந்ததும் மாலை மரியாதை பொன்னாடை சம்பாவனை என எல்லாருக்கும் சிறப்பு செய்யப்பட்டதும் யாகத்திற்கு வந்திருந்த பலரும் ஊருக்குப் புறப்பட்டனர்.. இவரும் சீர்காழிக்குப் போக வேண்டும்..

புறவழிச்சாலையும் நெடுஞ்சாலையும் குறுக்கிடும் இடம்..  நேராகச் சென்றால் கும்பகோணம், மயிலாடுதுறை.. அந்தப் பக்கம் திருவாரூர்..  இந்தப் பக்கம் திருச்சி..

அகன்ற சாலைகளின் மத்தியில் பெரியதான நடுத் திட்டு.. அதுவும் கால சூழ்நிலைகளால்  ஆங்காங்கே கனரக வாகனங்களால் இடிபட்டு நொறுங்கியிருந்தது...  

கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன் கும்பகோணம் வரைக்கும் போகும் பேருந்து ஒன்று இங்கே நிற்காமல் போய் விட்டது...

கோயிலிலேயே சொன்னார்கள் - பேருந்து நிலையத்துக்குப் போய் விட்டால் நல்லது என்று..  இவர் கேட்கவில்லை - இங்கிருந்து போவதற்கும் அங்கிருந்து வருவதற்கும் நேரம் விரயம் ஆகும் என்று.. ஆனால், இங்கே காத்துக் கிடப்பதில் காலத்தின் கணக்கு சரியாகிக் கொண்டிருக்கின்றது..

அதோ.. அதோ.. புதிய பேருந்து ஒன்று வருகின்றது.. சிதம்பரம் என்று டிஜிட்டல் புள்ளிகள்.. மகிழ்ச்சி இவருக்கு..

கையை நீட்டினார்... பேருந்து வேகம் குறைந்து நின்றது.. 

" சீர்காழி.. சீர்காழி.. " - என்றார் நம்மவர்..

" வாங்க.. வாங்க.. " - என்றபடி கையை நீட்டி ஒரு பையை வாங்கிக் கொண்ட கண்டக்டர்  அதை இருக்கைகளுக்கு மேலாக இருந்த பரணில் வைத்தார்..

 " அந்த நடு சீட்ல உட்காருங்க!.. " - என்றபடி டிக்கெட்டைக் கொடுத்தார்.. 

பேருந்தின் எல்லா இருக்கைகளிலும் ஆட்கள் இருக்க அந்த நடு இருக்கை மட்டும் ஒற்றை ஆளுடன்..

காரணம் புரிந்தது.. மூக்கு வரைக்கும் உற்சாக பானம்.. வியர்த்து விறுவிறுத்து சம்பாதித்த பணத்தை நாடும் மக்களும் வாழட்டும் - என்று மனதார மதுக் கடையில் தாரை வார்த்து விட்டு வந்திருக்கின்றான்...

" ஐய்ரே.. உக்காருங்க.." - என்றபடி இருக்கையைத் தட்டி வரவேற்றான்..

அவனைச் சுற்றிலும் மது வாடை.. மூன்று நாட்களாக ஹோமப் புகையில் இருந்தவருக்கு இன்று இப்படியான விதி..

" ஈஸ்வரா... இந்த சோதனை எவ்வளவு நேரத்திற்கோ!... " மனதில் நினைத்துக் கொண்டார்..

" என்னா... யோசிக்கிறீங்க... இவனோட பெரிய இம்சையா இருக்குமே.. அப்பிடி..ன்னா!..  எல்லாத்துக்கும் நீங்க தான்.. யா காரணம்!..  "

இருக்கையின் ஓரமாக ஒடுங்கிக் கொண்டு உட்கார்ந்த சிவாச்சாரியார் திடுக்கிட்டார்..

" உங்களாலத் தான் நான் ஒழுங்கா படிக்கலே!.. "

- இவர் என்னவோ அவனது கையைப் பிடித்து இழுத்து விட்ட மாதிரி உளறினான்..

" தகப்பனார் கூட ஸ்கூல்.. ல தமிழ் வாத்யாரா இருந்து எல்லாருக்கும் பாடம் சொல்லிக் கொடுத்தாரே!.. " - மனதில் நினைத்துக் கொண்டார்..

" உங்க ஆளுங்க நெறய மார்க்கு எடுத்துடறாங்க.. நமக்கு எங்கே கெடைக்கப் போகுது.. ன்னு அசால்ட்டா இருந்துட்டேன்... கடேசில ரிசல்ட் கிழிஞ்சு போச்சு.. எங்கப்பன் யார் கால்.. லயோ விழுந்து வேலை வாங்கிக் கொடுத்தான்.. அது சரியில்லாத வேலை தான்.. இருந்தாலும் பார்க்கிறேன்.. வேலை கிடைச்சதும் இழுத்து உக்கார வச்சி கலியாணத்தையும் முடிச்சிட்டானுங்க.. "

ஒரு விநாடி நிறுத்தி விட்டு மறுபடியும் தொடர்ந்தான்..

" அதுவும் தான் தேவைப்படுதே மனுசனுக்கு.. தனிக்குடித்தனமும் ஆச்சு.. ஆனா, வருமானம் தான்  பத்தலை.. அப்பிடி இப்பிடி கைய நீட்டுனப்போ ஆபீசருங்க வந்து புடிச்சிட்டாங்க.. இப்போ சஸ்பெண்டு.. அங்கே போனா அம்மா - வராதே.. ன்னு விரட்டுறா.. இங்கே பொண்டாட்டி விளக்கமாத்தால அடிக்கிறா...

நான் என்ன பண்றது சொல்லுங்க.. நாலு வருசமா குடிப் பழக்கம் வேற!... "

பேச்சு நின்ற வேளையில் அவனிடமிருந்து  ' களக்.. ' என்றொரு சத்தம்..

கெட்ட வாடை பரவியது..  என்ன ஏது - என்று பேருந்தில் இருந்த எவரும் திரும்பிப் பார்க்கவே இல்லை.. 

பேருந்து மட்டும் இப்படியும் அப்படியும் சாய்ந்து குலுங்கியபடி விரைந்து கொண்டிருந்தது..

" காலையில போனேன்.. வேலை முடிஞ்சு போச்சு.. முன்னூறு ரூவா கொடுத்தான்.. அதுவும் கரைஞ்சு போச்சு.. ஆனா உங்க பாடு கொண்டாட்டம்.. ரெண்டு சொம்பு தண்ணி.. நாலு பூவு.. சூடம் சாம்புராணி தயிர் சோறு... முடிஞ்சது வேலை.. தட்டு..ல விழுவுற பணத்தை சுருட்டி எடுத்துக்கிட்டு வந்துடறீங்க.. யோகம் தான்.. அந்தக் காலத்து.. ல சரியா அறுக்காம உட்டுட்டானுங்க!.. "  - என்றபடி  அவரது பிடரியைப் பார்த்து ஏளனமாக சிரித்தான்..

இதுவரை எதுவும் பேசாமல் பொறுமையாக இருந்த சிவாச்சாரியார் - 

" இதோ பாருங்கோ... நீங்க யாரோ.. நான் யாரோ.. உங்களுக்கும் எனக்கும் என்ன பிரச்னை?.. ஏன் இப்படி எல்லாம் தூஷிக்கறேள்?.. " - என்றார்..

" ஏ... இப்போ கூட நீ யாரோ.. நா யாரோ.. ன்னு தானே வருது.. நாம ரெண்டு பேரும் ஒன்னு..ன்னு ஐய்யிரு வாய்.. லேருந்து வர மாட்டேங்குதே!.. "

தலையை ஆட்டியபடி சிரிக்க முற்பட்டவன் முன் பக்கக் கம்பியில் முட்டிக் கொள்ள - அடி வயிற்றில் இருந்து பெரிய சத்தத்துடன்  ஏதேதோ  வெளியே வந்து விழுந்தன... 

" கண்டக்டர் சார்.. இவரைக் கொஞ்சம் பேசாம வரச் சொல்லுங்களேன்!..

இந்த இடத்தை வேற நாஸ்தி பண்ணிட்டார்.. " -  பரிதாபமாகக் குரல் கொடுத்தார் சிவாச்சாரியார்..

" சொல்லலாம் ஐயரே.. ஆனா நாளைக்கு நாலு பேரோட வந்து பஸ் மேல கல்லெடுத்து அடிப்பானே!.. "  - நடத்துனரின் குரலில் ஏளனம்..

" யோவ்.. ஐய்ரே.. கண்டக்டர் என்ன நாட்டாமையா?..  அவங்கிட்ட போய்ச் சொல்றே!.. என்னா செய்ய முடியும் என்னைய!.. நான் யார் தெரியுமா?.. "

- வாயைத் துடைத்துக் கொண்டவன் கத்தினான்..

" நீங்க யாரா வேணாலும் இருந்துட்டுப் போங்கோ.. நா சிவனே.. ன்னு வர்றேன்..  ஒங்களுக்கு ஒரு இடைஞ்சலும் செய்யலை!.. "

" நீ செய்யலே.. ன்னா என்னாயா?.. ஒங்கொப்பன் செஞ்சிருப்பான்.. உம் பாட்டன் செஞ்சிருப்பான்!.. "

' வித்தக நீறணிவார் வினைப் பகைக்கு அத்திரம் ஆவன அஞ்செழுத்துமே!.. '

சிவாச்சாரியாரின் மனதிற்குள் பஞ்சாட்சரம் ஒலித்துக் கொண்டிருந்தது...

" இத்தனை பேர்  இந்த பஸ்.. ல இருக்கேள்..  இவர் பேசறது சரியில்லை.. ன்னு ஒருத்தராச்சும் நல்லது சொல்ல மாட்டேங்கறேளே!.. " 

சிவாச்சாரியார் சக பயணிகளைப் பார்த்துக் கேட்டார்..

யாதொன்றும் அறியாத பயணியர் நிறைந்திருந்த பேருந்திற்குள் சிரிப்பொலி மட்டும் கேட்டது..

" இஷ்டம்.. ன்னா சகிச்சிண்டு இருங்கோ.. இல்லே.. ன்னா பேஷா எறங்கிடுங்கோ..ண்ணா!.. "

- சிவாச்சார்யாரைக் கேலி செய்து சிரித்து மகிழ்ந்தது ஒரு கோஷ்டி..

பாபநாசம் நகரைக் கடந்து கும்பகோணத்தை நோக்கி விரைந்து கொண்டிருந்தது பேருந்து..

" கண்டக்டர்.. இங்கே என்னை எறக்கி விட்டுடுங்கோ!.. "

" நீங்க சீர்காழி..ல்லே போறீங்க!.. "

" இல்லே... இந்த பஸ்ல வர்றதுக்கு எனக்கு இஷ்டம் இல்லே!.. "

" சாபம் விட்டுட்டு போறீங்களா?.. "

" எனக்கெதற்கு அந்தப் பாவம்!..  ஸ்வாமி இருக்கிறார்.. அவர் பார்த்துப்பார்!.. "

நடத்துனரின் விசில் காற்றைக் கிழித்தது.. குலுங்கி அதிர்ந்து நின்றது பேருந்து..

சிவாச்சாரியார் இறங்கிக் கொண்டார்.. அவரது முகம் சலனம் இன்றி இருந்தது..

புகையைக் கிளப்பியபடி பேருந்து நகர்ந்த வேளையில் அதற்கு நேர் எதிராக லாரி ஒன்று அசுரத் தனமாக வந்து கொண்டிருந்தது - மது மயக்கத்துடன்...

சக்ராயுதன் சும்மா இருந்தாலும் சக்ராயுதம் சும்மா இருக்காதே!..

***

தொடர்ச்சி :

புகையைக் கிளப்பியபடி பேருந்து நகர்ந்த வேளையில் அதற்கு நேர் எதிராக லாரி ஒன்று அசுரத் தனமாக வந்து கொண்டிருந்தது - மது மயக்கத்துடன்...

சக்ராயுதன் சும்மா இருந்தாலும் சக்ராயுதம் சும்மா இருக்காதே!..

நெற்றியில் திருநீறும் குங்குமமுமாக அந்தப் பேருந்தை இயக்கிக் கொண்டிருந்த ஓட்டுனர் -
எதிரே, அசுரத் தனமாக வந்த லாரியைக் கண்டு திடுக்கிட்டு அதிர்ந்த வேளையில்,

சிவாச்சாரியாரின் பூஜா கைங்கர்ய புண்ணிய பலத்தினால் நூலிழையில் விலகிய பேருந்து கும்பகோணத்தை நோக்கி விரைந்து கொண்டிருந்தது..

கண்ணெதிரே நடந்ததைக் கண்டு பதறிய சிவாச்சாரியார் நிம்மதிப் பெருமூச்சுடன் - " ஈஸ்வரா!.." என்றார்..

சுழன்று வந்த சக்ராயுதமும் பாவிகளை மன்னித்தவாறு திரும்பிச் சென்று பரந்தாமனிடம் அடைக்கலமானது.

***