டேஸ்ட் பாலன்ஸ் பண்ணியிருக்காங்க...

ரயிலிலோ, பஸ்ஸிலோ தெரியாத பயணிகளிடமிருந்து எதையும் வாங்கிச் சாப்பிடாதீர்கள் என்பார்கள்.  அருகில் யாராவது ஏதாவது சாப்பிட்டால் கூட நமக்கு டெம்ப்ட் ஆனாலும் கண்டுகொள்ளாதது போலத்தான் இருப்போம். 

ஆனால் என் மகன் அலுவலகத்திலிருந்து திரும்பியதும் சொன்ன ஒரு சம்பவம் சிரிக்கவும், சிந்திக்கவும் வைத்தது.

மகன் சிறுதீனிப் பிரியன்.  அலுவலக பஸ்ஸில் ஏறுமுன் அலுவலகத்தில் இருக்கும் கடையிலிருந்து பஜ்ஜி வாங்கி கொண்டு பஸ்ஸில் ஏறியிருக்கிறான்.

நன்றி இணையம்...

சாப்பிடும்போது அருகில் இருந்தவர் (அவரும் இளைஞர்தான்.  ஆனால் திருமணமானவர் என்று பின்னர் அவர் அலைபேசியில் மனைவியுடன் பேசும்போது தெரிந்ததாம்) இவன் சாப்பிடுவதையே குழந்தை போலப் பார்த்துக் கொண்டிருப்பதைப் பார்த்து சங்கடப்பட்டு, பின்னர் "வேண்டுமா?" என்று கேட்டிருக்கிறான்.

முதலில் 'வேண்டாம்' என்று சொன்னாலும் அவர் பார்வை மாறாதிருந்திருக்கிறது!  பின்னர் "பயங்கர பசி வேற..  ரொம்ப டெம்ப்ட் ஆகிறது...  நான் ஒன்று எடுத்துக் கொள்கிறேன்" என்று சொல்லி ஒன்று எடுத்துச் சாப்பிட்டிருக்கிறார்.  பின்னர் இவன் எடுத்துச் சாப்பிடுவதற்குள் இன்னும் ஒன்று.. "உங்களுக்கு இன்னொன்று இருக்கிறது உள்ளே" என்றாராம்.  'வாங்கி இருப்பது நான்..  எனக்கேவா?'  - மகனின் மைண்ட்வாய்ஸ்!

நன்றி இணையம் 

"நம்ம ஆபீஸ் கடையிலேயேவா இதெல்லாம் கிடைக்கிறது?' என்று கேட்டுக்கொண்டாராம்!

மகனால் சிரிப்பையும் அடக்க முடியவில்லையாம்.  I am a good eater you know..  என்றாராம்.  'சொல்லித்தான் தெரியவேண்டுமா என்ன' என்று நினைத்துக் கொண்டானாம்.

அப்புறம் மனைவிக்கு அலைபேசி.. "நான் பயங்கர பசியோடு வந்து கொண்டிருக்கேன்..  நல்ல ஏதாவது ப்ரிப்பேர் பண்ணி வை" என்றாராம்.

"அவங்க Housewife ஆ பாஸ்?" என்று கேட்டானாம் மகன்.  "இல்ல பாஸ்..  அவங்களும் வொர்க் பண்றங்க..  முன்னாலேயே வந்துடுவாங்க" என்றாராம் அவர்.

மகனிடம் ஒரு பழக்கம் உண்டு.  அவன் அலுவலகத்தில் நடப்பது, நண்பர்களிடையே பேசுவது எல்லாவற்றையும் எங்கள் எல்லோரிடமும் ஷேர் செய்துகொண்டு விடுவான்.  அதைக் கவனிக்கா விட்டால் முணுக்கென்றும் பொசுக்கென்றும் கோபம் வரும்!

அவன் சொன்ன சம்பவம் கேட்டதும் எனக்கு ஒரு விளம்பரம் நினைவுக்கு வந்தது.  என்ன பொருளுக்கான விளம்பரம் என்று நினைவில்லை.  ஆனால் மறக்க முடியாத விளம்பரம்.

ஒருவர் உட்கார்ந்து நாற்காலியின் கைப்பிடியில் வைத்திருக்கும் பிஸ்கட் பாக்கெட்டிலிருந்து ஒவ்வொன்றாக எடுத்துச் சாப்பிட்டுக் கொண்டே பேப்பர் படித்துக் கொண்டிருப்பார்.  திடீரென திரும்பிப் பார்க்கையில் அருகில் இருக்கும் இருக்கையில் அமர்ந்திருக்கும் முதியவர் (?) ஒருவரும் அதிலிருந்து பிஸ்கட் (என்றுதான் நினைக்கிறேன்) எடுத்துச் சாப்பிடுவார்.  முதலில் இவர் முறைத்தாலும், பின்னர் போனால் போகட்டும் என்பதுபோல விட்டுவிட்டு, தொடர்ந்து பேப்பர் படிப்பார்.

மீண்டும் திரும்பிப் பார்க்கும்போதும் மறுபடி அவர் பிஸ்கட் எடுக்க இவருக்குக் கோபம் வந்துவிடும்.  அவரைக் கடுமையாக முறைப்பார்.  அவரும் திரும்பிப் பார்த்துப் புன்னகைப்பார்.  

அடுத்த முறையும் அவர் எடுக்கும்போது இவர் ஒரு கோபமான பார்வையுடன் சட்டென பாக்கெட்டை எடுத்துக்கொண்டு வேறு இருக்கைக்குப் போய்விடுவார்.....  

இதன் முடிவு உங்களுக்கும் தெரிந்திருக்கும்.  எனக்கு மிகவும் பிடித்த விளம்பரங்களில் ஒன்று அது.

கின்லே விளம்பரங்கள் மற்றும் வேறு சில விளம்பரங்கள் சும்மா அவர்கள் பொருட்களை கவர்ச்சியான பெண்கள் மூலமாக விளம்பரப்படுத்தாமல் அல்லது அசட்டு விளம்பரங்கள் மூலம் கடுப்பேற்றாமல் இதுபோல சுவாரஸ்யமான, நெகிழ்வான (ஹாவெல் விளம்பரம் போல) விளம்பரங்கள் மூலம் கவர்வார்கள்.

சமீபத்தில் ஒரு புடைவைக்கடை விளம்பரம் கூட மிகவும் கவர்ந்தது.  எடுத்துச் சேர்த்து வைக்கும் அளவு தகவல் களஞ்சியம்.  சேர்த்தும் வைத்திருக்கிறேன்.

சிரிக்க வைக்கும் விளம்பரம் ஒன்று...

வேதமும் விக்ஞானமும் (கவனிக்கவும் விஞ்ஞானமும் அல்ல, விக்ஞானமும்) கலந்திருக்காம்....  அது மட்டுமில்லை டேஸ்ட் வேற பாலன்ஸ் பண்ணியிருக்காங்களாம்.  விளம்பரங்கள் மக்களை எப்படி சென்று அடைகிறது பாருங்கள்..  ஒரு கடையில் நான் பொருள் வாங்க நிற்கையில் "வேதமும் விக்ஞானமும் கலந்த என்று வருமே...  அதைக் கொடுங்கள்" என்றே கேட்டு வாங்கிப் போனார் ஒருவர்.  இதில் வேதம் எங்கே இருந்து ஐயா வருகிறது?  வேதத்தைக் கேவலப்படுத்துகிறார்கள்!

இப்போதெல்லாம் குடும்பத்தலைவிகள், நடைபாதையில் அலுவலகம் செல்லும் யுவதிகள், வயதானவர்கள் எல்லாம் ஏதோ மானஸீகமாகப் பேசுவது போல விளம்பரங்கள் நிறையவே வருகின்றன..   ஆரம்பித்தவர்கள் என்னவோ (அதாவது சமீபத்தில்) வேதமும் விக்ஞானமும் காரர்கள்தான்!  வெவ்வேறு வகையில் ஏற்கெனவே நிறைய விளம்பரங்கள் இப்படி விட்டிருக்கிறார்கள்.  (கொஞ்சம் காதைக் கொண்டு வாருங்கள்...  வெளியில் யாரிடமும் சொல்ல வேண்டாம்.  எங்கள் வீட்டிலும் இப்போது அந்த  வேதமும் விக்ஞானமும் கலந்த பொருள் இருக்கிறது.  டேஸ்ட்டில் என்ன பாலன்ஸ் பண்ணி இருக்கிறார்கள் என்று பார்த்தால் காரம் தெரிகிறது.  அது பதஞ்சலியைப் பார்த்து செய்திருக்கிறார்கள் என்று தோன்றியது!)

என்ன விஷயம் என்றால்...  இந்த பாணியும் அப்படி ஒன்றும் புதிதல்ல...  பல வருடங்களுக்கு முன்னரே வந்த பாணிதான்!  ஒரு வயதான பெண்மணி "எனக்கு நினைவு தெரிஞ்ச நாளிலிருந்தே ------------------- தான் குடிக்கிறேன்..." என்பார்...  கடைசியாக ஒரு குழந்தை "குடிக்க வேண்டாம்...  அப்படியே சாப்பிடுவேன்" என்று சொல்லும்.  இதுவும் என்ன விளம்பரம் என்று நான் சொல்ல வேண்டாம்.  சுசித்ரா சங்கர், ராஜு ரவி சுஜாதா எல்லோருக்கும் தெரியும்!

சரி..  அரட்டை நீண்டு விட்டது..  இதோடு இதை முடித்துக் கொள்கிறேன்!

=======================================================================================================

இப்போது எழுதியது...  சில புகைப்படங்களைப் பார்க்கும்போது தோன்றியது!

​

கவிதையில் 

அடங்குவதில்லை 

சில காட்சிகள்.

வர்ணனைகளில் சிக்குவதில்லை 

வார்த்தைகள் 

கண்களின் காட்சியை 

கவிதை வரிகளில் 

சொல்ல முடிவதில்லை.

=======================================================================================================

எப்படி எல்லாம் யோசிக்கறாங்க...!

==================================================================================================

அது ஒரு அக்னி நட்சத்திரக் காலம்!

        

===================================================================================================

இந்த வாரம் இது போதும்...   அடுத்த வாரம் பார்ப்போம்...