கேட்டு வாங்கிப் போடும் கதை : சுற்றுலா வைபோகமே - துரை செல்வராஜூ

சுற்றுலா வைபோகமே..

துரை செல்வராஜூ 

------------------------------------------

​விடிவதற்கு முன்பாக இரண்டு மணிக்கே விழித்தெழுந்து எல்லாரும் ஆயத்தமாகிக் கொண்டிருக்கிறார்கள்...

இரண்டு மாதத்துக்கொரு தடவை கோயில் சுற்றுலா!...  தேங்காக்கடை கோவிந்தனோட மகன் நடத்துகிறான்..

காலையில் அஞ்சரை மணிக்கு வெள்ளைப் பிள்ளையார் கோயில்...ல இருந்து புறப்பட்டுப் போய் சம்பந்தப்பட்ட கோயில் எல்லாம் பார்த்துட்டு ராத்திரி ஏழரை மணிக்கெல்லாம் திரும்பி வந்துடுவாங்க...

இந்தத் தடவை - திருக்கருகாவூர், பட்டீஸ்வரம், திருநாகேஸ்வரம், உப்பிலியப்பன் கோயில், ஐயாவாடி, திருச்சேறை சாரபரமேஸ்வரர், சாரநாதப் பெருமாள், திருவாஞ்சியம், திருவாரூர்... - என, ஒன்பது கோயில்கள்...

திருவாரூர் கோயிலை முழுசாப் பார்க்கவே மூனு நாள் ஆகும்...

இவன் என்னாடா.... ன்னா பதினைஞ்சு நிமிஷத்துல ஜனங்களை விரட்டு விரட்டு...ன்னு விரட்டிக்கிட்டு வந்திடுவான்...

பத்துப் பதினைந்து பேர் கூட்டாக வந்தால் ஒரே நாளில் ஒன்பது கோயில் - நவக்கிரக தரிசனம்...

வியாழக்கிழமைகளில் குருவார தரிசனம்...  வெள்ளிக்கிழமைகளில் சுக்ரவார தரிசனம்!..

சனிக்கிழமை எல்லாம் திருநள்ளாறு தரிசனம்...

ஜனங்களை அழைச்சுக்கிட்டுப் போய் அந்தக் கூட்டத்துக்குள்ள தள்ளி விட்டு பிழிஞ்சு எடுத்து இழுத்துக்கிட்டு வர்றதுல கோயிந்தன் மவனுக்கு அவ்வளவு இஷ்டம்...

அதை விட சந்தோஷம் ஜனங்களுக்கு...

நெரிசல்..ல சிக்கிக்கிட்டு உடம்பு வலியோட திரும்பி வந்து படுத்தாத்தான் நிம்மதி...

அம்மன் கோயில்ல இருந்து ஐயனார் கோயில் வரைக்கும் அத்தனையும் கோயிந்தன் மவனுக்கு அத்துப்படி..

அந்த சுற்றுலாவுல போய்ட்டு வர்றதுக்குத் தான் இங்கே களேபரம்..

மகன் ஆனந்த் .. அவனும் விழித்துத்தெழுந்து கைப்பைக்குள் எதை எதையோ எடுத்து வைத்துக் கொண்டிருக்கிறான்...

சங்கீதா - அன்பு மருமகள்.. அடுக்களை ராஜாங்கம்..

காமாட்சி - சுந்தரத்தின் மனைவி - சமையலறையில் சங்கீதாவுக்கு அப்படி இப்படி ஒத்தாசை......

ஏதேதோ நடந்து கொண்டிருக்கிறது...

புளியோதரையும் பருப்பு துவையலும் செய்து முடித்து விட்டு கொஞ்சம் தயிர் சாதம் தயாராகின்றது..

அது பேத்திக்கு.. அவந்திகாவுக்கு புளியோதரை பிடிக்காது...

இதெல்லாம் போக - காலை உணவுக்கென இட்லி, கேசரி, இடியாப்பம்...

தேங்காய் சட்னி சீக்கிரம் வீணாகி விடும் என்று தக்காளிச் சட்னியும் வெங்காயச் சட்னியும்!...

அத்துடன் நல்லெண்ணெய்க் குளியலில் இட்லிப் பொடி!...

வழியில் அரைத்துக் கொண்டே போவதற்கு நெய் முறுக்கு.. சோமாசா... சந்த்ரகலா ...

இப்படியெல்லாம் தின்று தீர்ப்பதற்காகவே சுற்றுலா!..  அதுவும் ஆனந்தச் சுற்றுலா... ஆன்மீகச் சுற்றுலா!...

அந்த வகையில் சங்கீதாவைப் பாராட்டத்தான் வேண்டும்...

போகும் வழியில் கண்டதையெல்லாம் வாங்கித் தின்று விட்டு வயிற்றையும் காசையும் கெடுத்துக் கொள்வதை அவள் விரும்புவதில்லை...

ஆனாலும் -  சுந்தரம் மட்டும் கொட்டக் கொட்ட விழித்துக் கொண்டு இருக்கிறார்...  அவரிடம் இன்னும் யாரும் சொல்லவில்லை - கிளம்புங்கள் என்று!...

மணி மூன்றரை ஆகிவிட்டது...

இங்கிருந்து போன் போகிறது...  யாருக்கு என்று தெரியவில்லை....

" என்ன கிளம்பியாச்சா?... "

...............  ................!..

" சரி.. சரி.. அப்பாவுக்கு மாத்திரை, டானிக் எல்லாம் மறக்காம எடுத்துக்குங்க!.."

.................  ...............!..

" சீக்கிரம் வந்துடுங்க ... அஞ்சரை மணிக்கெல்லாம் வண்டியக் கிளப்பிடுவான்.. கடங்காரன்!... "

சுந்தரத்துக்கு இப்போது புரிந்தது...

திருவையாற்றிலிருந்து சம்பந்தி வீட்டுக் கும்பலும் வருகிறது!..

அந்தக் கிழவர் - சுந்தரத்துக்கு ஒரு வயது இளையவர்... ஆனாலும் - பலவிதமான நோய்களுக்குச் சொந்தக்காரர்...

சங்கீதாவின் அம்மா... - அம்மாதான்!..  அவர் ஒருவருக்கே இரண்டு வேலையாட்கள் வேண்டும்...

சங்கீதாவின் தங்கை தம்பிகள்..  ஆகா!... அக்மார்க் வானரங்கள்...

இப்படியாகப்பட்ட கும்பல் ஏகபோக சந்தோஷத்துடன் கிளம்பும்போது
சுந்தரத்துக்கு மட்டும் இன்னும் அழைப்பு விடுக்கப்படவில்லை...

நடப்பவைகளை ஏக்கத்துடன் கவனித்துக் கொண்டிருந்தார்....  மனதில் எழுந்த அதிர்வலைகள் அப்படியே அடுக்களைக்குள் போக - அங்கிருந்து காஃபியுடன் வந்தாள் காமாட்சி...

கணவனைப் பார்க்கவே கஷ்டமாக இருந்தது..  இருந்தாலும் ஒன்றும் செய்ய முடியாது..  ஒன்றும் சொல்ல முடியாது..

காஃபியை இப்படியும் அப்படியுமாக ரெண்டு ஆத்து ஆத்தியபடி சுந்தரத்தின் கையில் கொடுத்து விட்டு அருகில் அமர்ந்தாள்...

அந்த விடியலிலும் நெற்றிப் பரப்பில் முத்து முத்தாக வியர்வைத் துளிகள்...

ஆதரவுடன் துடைத்து விட்டார்...

" காமாட்சி.. நீ இங்கேயே இரேன்!..."

" இருக்கலாம் தான்... வருண் யாருக்கிட்டயும் இருக்க மாட்டான்..  ஒரு வயசு தான் ஆகுது... அதுக்குள்ளயும் எவ்வளவு வெவரம்!...  திருவையாத்துக்காரங்க ஒருத்தர்கிட்டயும் போக மாட்டேங்கிறான்..  நீங்க தான் பார்த்துக்கிட்டு இருக்கீங்களே... பால் குடிக்கிற நேரம் போக மத்த நேரமெல்லாம் எங்கிட்டதானே இருக்கான்!..."

" அதுவும் சரிதான்... இருந்தாலும் என்னய இன்னும் கூப்பிடலையே....  நானும் வந்தா ஒரு ஓரமா இருந்துக்குவேன்... ல்ல!...  பட்டீச்சரத்தாளைப் பார்த்து ஆறேழு மாசமாகுது!.. ".

" ம்...   நான் போன தடவையே சொல்லணும்..ன்னு நெனைச்சேன்..  அவுங்க தோதுக்கு நீங்க ஒத்து வரலை... அதான் கூப்பிடலை!... "

நான் ஒரு இடைஞ்சலும் செய்யலையே...

" நீங்க செய்யலை... ஆனா.. உங்க வாய்!...  யாராவது எப்படியாவது போகட்டும்... ன்னு இருக்கமாட்டேங்கிறீங்க!... "

அதற்குள் அடுக்களையிலிருந்து - " அத்தே!.. ". - சங்கீதாவின் குரல்..

" இருங்க வர்றேன்... இல்லேனா.. பண்ட பாத்திரம் உருளும்!.."  -  என்றவாறு எழுந்து சென்றாள் காமாட்சி...

என் வாய் இடைஞ்சலா!?.. - சுந்தரத்துக்கு திக்கென்றிருந்தது...

நினைவுச் சுருளைச் சுழற்றி விட்டார் சுந்தரம்...

இப்படித்தான் - இரண்டு மாதங்களுக்கு முன் - அந்தப் பழைமையான கோயிலுக்கு படை பரிவாரத்துடன் விஜயம்.....

பிரகாரத்தில் சுற்றி வரும்போது அங்கொரு மண்டபத்தில் அழுக்கடைந்து கிடந்த சிம்ம வாகனத்தைக் கண்டு அதன் மீது ஏறி அதகளப்படுத்தின - திருவையாத்து வானரங்கள்.

இவர் மெதுவாகத் தான் சொன்னார்..

" டேய்.. பசங்களா.. அது மேல எல்லாம் ஏறப்படாது!.."  - என்று..

அடுத்த விநாடி அந்த சிங்கத்தின் இற்றுப் போன வால் -  இந்த வானரங்களின் கையில்!..

யார் யாரோ ஓடி வந்தார்கள்.. " விடாதே பிடி!.." - என்றபடி..

ஆயிரம் ரூபாயை திருப்பணிக்கென்று கொடுத்து விட்டு அங்கிருந்து தப்பித்து வந்தது தம்பிரான் புண்ணியமாயிற்று..

சுற்றுலா வேனுக்குள் வந்தமர்ந்ததும் சம்பந்தி சொன்னார்..

" பசங்கள் அமைதியாகத் தான் விளையாடிக் கொண்டிருந்தார்கள்..
இவர் சத்தம் போட்டதும் அந்த அதிர்ச்சியில் சிங்கத்தின் வால் உடைந்து
போய் விட்டது !..." - என்று...

பட்டீஸ்வரம் துர்கா ஸ்தலம்!.. - என்று யாராவது சொன்னால்

" இது தேனுபுரீஸ்வரர்...ன்னு சிவாலயம்....  ராஜராஜ சோழனோட பாட்டனார் காலத்துக் கோயில்...  இந்த துர்கையும் பைரவரும் பழையாறை அரண்மனையில இருந்த தெய்வங்கள்!.." - என்று, அழகாக விளக்கம் சொல்வார்..

அப்போதைக்கு, ஓஹோ!... என்பவர்கள்.. சுந்தரம் அங்கிருந்து நகர்ந்ததும் ஏளனமாகப் புன்னகைப்பார்கள்...

திருக்குளத்தில் நீராடி விட்டு ஈரத்துணியை அங்கேயே அவிழ்த்துப் போட்டால் சுந்தரத்துக்குக் கோபம் வரும்..

இந்த மாதிரி எல்லாம் தீர்த்தக்கரையில் அசுத்தம் செய்யக்கூடாது... - என்பார்...

வீட்டுல இருந்து அர்ச்சனை திரவியங்களைக் கொண்டு வரணுமே தவிர
கோயில் வாசல்ல விற்கற அர்ச்சனைத் தட்டு, கலப்பட நெய் விளக்கு
இதெல்லாம் வாங்கக் கூடாது...

கோயிலுக்குள்....ள திடு திடு - ன்னு நடக்கக்கூடாது..  சந்நிதிகளில் குறுக்கு மறுக்கா விழுந்து கும்பிடக்கூடாது....

விபூதியைத் தரித்த பின் - ப்பூ!.. - என்று ஊதக்கூடாது..  அம்மன் சந்நிதியில் வாங்கிய குங்குமத்தை அங்கிருக்கும் நந்தி தலையில் போடக்கூடாது...

பிரதோஷ நேரத்தில - நந்தி காதுல சேதி சொல்கிறேன்..ன்னு காதைப் பிடித்துத் தொங்கக் கூடாது...

பொங்கலோ புளியோதரையோ முட்டி மோதிக்கிட்டு வாங்கின பிரசாதத்தை கீழே போடக்கூடாது..

இப்படியெல்லாம் சுந்தரம் நல்லது சொன்னாலும் - யாரும் காது கொடுத்துக் கேட்பதில்லை...

மூலஸ்தானம் நடை அடைச்ச பிறகு - பிரகாரம் சுற்றுவதோ தண்டனிட்டு வணங்குவதோ தவறு..

ஆனா, இங்கே -

கும்மோணத்துக்குப் பக்கத்துல இருக்குற ஒரு கோயில்... ல வெளிப் பிரகாரத்தில் இருக்கிற உபசந்நிதியில ராகு காலத்துல தான் மேள தாளத்தோட அபிஷேக ஆராதனை நடக்கும்...

அந்தக் கோயில்ல ஒரு அபிஷேக சீட்டுக்கு மூனு பேர் தான்...

இது தெரியாம அபிஷேக சீட்டு வாங்கிக்கிட்டு கூண்டுக்குள்ள போறப்ப
சட்ட திட்டம் உலக நீதி எல்லாம் சொல்லி கடைசியா உள்ளே போன
சுந்தரத்தோட சட்டையைப் பிடித்து அங்கிருந்த வேலையாள் இழுத்து விட -
கோபம் வந்து விட்டது....

ஏதோ தீவட்டித் திருடனை விரட்டுற மாதிரி விரட்டி விட்டார்கள்..

ஒன்றும் சொல்ல முடியாமல் கூட்டத்தின் கடைசியில் நின்று கொண்டு
பால் வெள்ளையாகத் தான் தெரிகிறது என்று சொல்லி விட்டு வந்தார்....

இன்னொரு சமயம் வைத்தீஸ்வரன் கோயில்ல அர்ச்சனைத் திரவியங்களை தாம்பாளத்துல வைச்சுக் கொடுத்தப்போ அங்கேயிருந்த ஐயர் - " கேரி பேக்... ல போட்டுக் கொண்டு வாங்கோ...
தாம்பாளம் எல்லாம் வாங்க முடியாது!"... ந்னு சொல்லிட்டார்...

பத்து நிமிஷம் போராடியும் பிரயோஜனம் இல்லை....  பின்னால நிக்கிறவங்கங்க எல்லாம் கடுப்படிக்கிறாங்க!...

அர்ச்சனைப் பொருட்களைத் தாம்பாளத்துல வெச்சிக் கொடுக்கிறது தான்
சம்பிரதாயம்... ங்கறதை ஜனங்க மனசுல இருந்தே மாத்தியாச்சுங்கற சேதி சுந்தரத்துக்குத் தெரியாமப் போனது...

யாராவது எப்படியாவது கும்பிட்டு விட்டுப் போறாங்க!..  உங்களுக்கென்ன வந்தது?... என்றால்,

நாரதரோட யாகத்துல மந்த்ரம் தவறாப் போனதால விபரீதங்கள் நடந்ததா புராணத்தில சொல்லியிருக்கே!.. - என்று சொல்வார்..

அதெல்லாம் கூட வர்றவங்களுக்கு சுத்தமா பிடிக்காது...

இவருக்கு எதுக்கு தேவையில்லாத வேலை!?...  - மகனுக்கும் மருமகளுக்கும் மிகவும் சங்கடமாக இருக்கும்...

அதுக்கெல்லாம் மேலாக - ஒவ்வொரு சந்நிதியிலயும் தேவாரம், திருவாசகம்.. ன்னு ஒரு சில பாடலாவது பாடணும்...ன்னு சொல்லுவார்...

'' தேவாரம் பாடினால் ஜூரம் தீருமா?. திருவாசகம் பாடினால் பொருள் சேருமா?... திருப்புகழ் பாடினால் வாய் மணக்குமா?.. ''

'' கோயிலுக்கு வந்தோமா.. சாமி கும்பிட்டோமா.. கற்பூரத்தட்டில் காசு போட்டோமா!..  அத விட்டுட்டு தேவாரம் பாடு..  திருவாசகம் பாடு..ன்னு எதுக்கு அட்வைஸ்?... ''

- என்று, உடன் வருபவர்கள் நேருக்கு நேராகவே எள்ளி நகையாடுவார்கள்...

இதனால் சுந்தரத்தின் மனம் வாடிப் போகும்...

இவர்களுக்கெல்லாம் ஆன்மீகம் ஒரு அலங்காரம்..  அவ்வளவு தான்!... - என்று, பேசாமல் இருந்து விடுவார்...

பழைய நினைவுகளுக்கு ஊடாக - மகன் மருமகள் எல்லாம் தயாராகி விட்டார்கள்...

'' மாமா.. உங்களுக்குத் தான் முழங்கால்..ல வலியாச்சே....  வீட்ல இருந்து நல்லா ரெஸ்ட் எடுங்க...

எங்களோட அலைஞ்சு கஷ்டப்படவேண்டாம்!...

டேபிள்...ல எல்லாம் எடுத்து வெச்சிருக்கேன்... இட்லி, இடியாப்பம் இருக்கு...  புளியோதரைக்கு அப்பளம் பொரிச்சு டப்பா.. வில வெச்சிருக்கேன்...  பால் பிளாஸ்க்..ல இருக்கு!.. காஃபி வேணுன்...னா போட்டுக்குங்க...  சாயங்காலம் ஒன்றரை லிட்டர் பால் வாங்கி வெச்சிடுங்க...  நாங்க போய்ட்டு வந்துடறோம்!... ''

சங்கீதா சொல்லி முடிப்பதற்குள் ஆட்டோ வந்து நின்றது...

காமாட்சியின் தோளில் தூங்கிக் கிடந்தான் வருண்..

பேத்தி அவந்திகா ஓடி வந்து தாத்தாவுக்கு முத்தம் கொடுத்தாள்...

'' போய்ட்டு வர்றோம்...பா!.. '' - என்றான் ஆனந்த்..

சுந்தரத்தைப் பார்த்து மெல்லத் தலையாட்டியபடி அவர்களைப் பின் தொடர்ந்தாள் காமாட்சி..

ஆட்டோ சென்ற பிறகு வாசல் கதவைத் தாழிட்டு விட்டு வந்து கட்டிலில் சாய்ந்தார் சுந்தரம்...

அவருக்கு ஒரு விஷயம் நினைவுக்கு வந்தது...

WhatsApp - இணைப்பில் திருவையாற்று வானரங்களும்
ஏனைய சொந்தக்காரப் படைகளும் சேர்ந்து குழு போட்டிருக்கிறார்கள்...

அந்தக் குழுவிற்குள் சுந்தரத்தையும் அவர்களாகவே கூப்பிட்டு சேர்த்துக் கொண்டார்கள்...

ஊர்வம்புகளுடன் சேர்ந்து அவ்வப்போது

தஞ்சாவூர் பெரிய கோவிலின் ரகசியம்!..  பெறிய நந்தி வலர்கிற அதிசயம்!..  கோவில் நிழள் கீழே விழுகிறதா?.. மேலே விழுகிறதா?...
விஞ்சானிகளின் திடுக்கிடும் தகவல்..  தமிளனா இருந்தா உடனடியாகப் பகிறுங்கள்!...

- இப்படிப் பெரிய கோயிலைப் பார்த்தே இராத தமிலர்களின் தப்பு தப்பான செய்திகள், ஆலோசனைகள், எச்சரிக்கைகள்!..

எங்க ஊர் ரகசியம் எல்லாம் எங்களுக்குத் தெரியும்...  முதல்ல நீ ஒழுங்காகத் தமிழ் படிச்சுட்டு அப்புறமா வா!..  - என்று, இவர் போட்டுத் தாக்கி விடுவார்...

என்ன ஏது என்று புரியாமல் ஆன்மீகம் என்ற பேரில் எதையாவது பிதற்றுவது...

எங்காவது உள்ள சிவலிங்கத்தை இதுதான் இந்த ஊர் சிவலிங்கம் என்று உளறி வைப்பது...

இதையெல்லாம் நேரடியாகவே கண்டித்து வைத்தார் சுந்தரம்..

இந்த மாதிரி பல தடவைகள்... இது பிடிக்காமல் போக,

ஒரு கட்டத்தில்  - ஊருடன் ஒத்துப் போகாமல் இப்படி மறுத்துப் பேசும் சுந்தரத்தை WhatsApp - குழுவில் இருந்தே விரட்டி விட்டார்கள்...

இப்போது சுற்றுலாவில் இருந்தும் கழற்றி விட்டார்கள்...

உளறுவாயன்கள் சொல்வதை எல்லாம் நம்புகிறவர்கள்  நாம் சொல்வதை நம்புவதற்கு மறுக்கின்றார்களே!...

அப்படியே வருத்தத்துடன் தூங்கிய சுந்தரம் தடதட... - என்ற சத்தம் கேட்டு விழித்தார்...

கடிகாரம் காலை ஆறரை மணியைக் காட்டியது...

கதவைத் திறந்து பார்க்க - வாசலில் கணேச மூர்த்தி நின்றிருந்தார்...  நாலாவது வீட்டுக்காரர்.. ஏழெட்டு வருடங்களாகப் பழக்கம்...

'' வாங்க ... கணேசன்.. என்ன விஷயம்!...''

'' சுந்தரம்!.. திருநெல்வேலியில இருந்து எங்க சொந்தக்காரங்க வந்திருக்காங்க...  திருக்கருகாவூர், பட்டீஸ்வரம், திருவலஞ்சுழி, ஸ்வாமிமலை எல்லாம் தரிசனம் செய்யணும்...''

'' எங்க கூட நீங்களும் வந்து கோயில் பெருமை எல்லாம் சொல்லி
வழிகாட்டணும்.. ன்னு ஆசை... உங்களுக்கு ஒண்ணும் சிரமம் இல்லையே?...''

'' ஆகா.. அதுக்கென்ன வந்துடறேன்... எத்தனை மணிக்கு புறப்படுறீங்க?...''

'' ஏழரை மணிக்கு!.. நாங்க வந்து அழைச்சுக்கிட்டுப் போறோம்!...''

'' சாயங்காலம் வந்துடலாம் இல்லையா?...''

'' மத்தியானமே திரும்பிடலாம்...  ஸ்வாமிமலை...  யில உச்சிக் காலம்
முடிஞ்சதும் நேரா தஞ்சாவூர் தான்!..''

'' ஏன்னு கேட்டா... சாயங்காலம் பால் வாங்கி வைக்க வேணும்!...''

கூடவே, சுந்தரத்துக்கு ஏகப்பட்ட சந்தோஷம்...

" பட்டீச்சரத்தாள் கூப்பிட்டு விட்டாள்!..'' - என்று..

ஃஃஃ