இளங்காலை... இளங்குளிர்... இளம் வெயிலில்... இளம்....

 சில சமயங்களில் சில கற்பனைகளை சொல்லும்போது நாமே அதற்கு சான்று இல்லை என்று சொல்லி விட்டால் கூட காலப்போக்கில் மக்கள் அதையும் உண்மைக் கதை போலவும், வரலாற்றில் சிலர் அதை மறைக்கப் பார்க்கின்றார்கள் என்றும் நம்பத் தொடங்கி விடுவார்கள்!

இதை நம் அன்றாட வாழ்வில் கூட காணலாம்.  நாம் அறிந்த, நம்முடன் பழகிவரும் ந(ண்)பர்களை பற்றியே ஒரு சாரார் சில கதைகளைக் கூறுவர். அவர்களிடமும் கேட்க முடியாது.  நம்பவும் முடியாது.  வதந்தியா உண்மையா என்றும் தெரிந்து கொள்ளமுடியாது.  இதைச் சொல்லும் நண்பர்களில் இதைத் தொடங்கியது யார் என்றும் தெரிந்து கொள்ள முடியாது.  அது தெரிந்தாலாவது அவருக்கு ஏதாவது நோக்கம் இருக்கிறதா என்று தெரிந்து கொள்ளலாம்!

இது வேறு லைன்.

சமீபத்தில் ஜோசியம், கைரேகை பற்றி எழுதியபோது குடந்தை ஜோதிடர் வம்சம் என்று ஒன்று இருந்தததாக துரை செல்வராஜூ ஸார் குறிப்பிட்டிருந்தார்.  கற்பனைப் பாத்திரங்கள் அப்படி மனதில் இடம்பெற்று விடுகின்றன.  பொன்னியின் செல்வன் காவியத்தில் யார் யார் கற்பனைப் பாத்திரம் என்று எத்தனை பேருக்குத் தெரியும்!

பொன்னியின் செல்வன் என்றில்லை, பல்வேறு வரலாற்றுக் கதைகளிலும் இந்நிலைதான்.  வரலாற்றுக் கதைகள் படிக்கும் சுவாரஸ்யத்தில் வரலாற்றிலேயே நிறைய கதைகள் சொல்வதும் வழக்கமாகிவிட்டது!

அதேபோலத்தான் சலீம்-அனார்கலி காதலும்.  https://en.wikipedia.org/wiki/Anarkali

யாரோ இரண்டு வெளிநாட்டவர் லாகூரில் தாங்கள் பார்த்த ஒரு சமாதியை வைத்து, கேள்விப்பட்ட கதையை எழுத, நாளடைவில் உருது வரலாற்றாசிரியர்கள் நாதிரா என்பவர் சமாதியை இதனுடன் இணைத்து விட்டார்களாம்.  எந்த வழிகாட்டியின் கற்பனையோ அது!  பின்னர் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மெருகேறி இருக்கும்!  லாகூரைச் சேர்ந்த இமிதியாஸ் அலி என்பவர் 1922ல் சலீம்-அனார்கலி கதையை நாடகமாக எழுத, அது மக்கள் மனதில் இடம்பெற்று இதுவும் வரலாற்றில் மறைக்கபப்ட்ட உண்மை என்று மக்கள் நம்பத்தொடங்கி விட்டனர்.  இத்தனைக்கும் இமிதியாஸ் தனது நாடக வடிவத்தின் ஆரம்பத்தில்  அந்த சம்பவத்துக்கு வரலாற்றில் ஆதாரம் எதுவும் கிடையாது என்று சொல்லியும் கூட.  

அங்குதான் நிற்கிறார்கள் மக்கள்.  பொய் சொன்னால் நம்பும் உலகம் உண்மைகளை அவ்வளவு சீக்கிரம் ஏற்றுக்கொள்ளாது!

பொய்க்கு இருக்கும் வலிமை உண்மைக்கு கிடையாது.  

இமிதியாஸ் அலியின் நாடகத்தை வைத்துதான் புகழ்பெற்ற முகல் இ ஆஸம் படம் கூட தயாரானது.

தமிழின் அம்பிகாபதி அமராவதி காதல் கதை கூட சலீம்-அனார்கலியின் தமிழ்ப் பதிப்பாக  இருக்கலாம்!  நான் திரைப் படத்தைச் சொல்லவில்லை!

சில உண்மைகளை மறைக்க விரும்பும் சிலர் அதற்கான மாற்றுத்தரவுகளை உண்மை போலவே பரப்பத் தொடங்குவது.  கோயபல்ஸ் தத்துவம்!  நாளடைவில் எது உண்மை, எது பொய் என்பதில் குழப்பம் வந்துவிடும்.  பேர்பாதியாய்ப் பிரிந்து நின்று இரண்டு கட்சிகளுக்கும் மக்கள் ஆதரவு தெரிவிப்பர். இரண்டு கட்சியுமே தான்தான் உண்மை என்று நம்புவார்!

சமீபத்து உதாரணம் ஒன்று சொல்ல வேண்டும் என்றால் ஜெமோவின் மஹாபாரத வெர்ஷன், வெண்முரசு.  ஆனால் அவர் ஏதும் இதில் என் கற்பனை கலந்திருக்கிறேன் என்று முன்னுரை தந்திருக்கிறாரா என்று தெரியாது.  

=====================================================================================================

2016 ல் வெளியான தினமணிக்கதிரில் வெளியானது.  பாலசுப்ரமணியம் ஹேமலதா என் தந்தை.

​நன்றி தினமணி "இந்த வார கலாரசிகன்" (31/1/2016).  நன்றி வைத்தியநாதன் ஸார்.

===========================================

நீதிபதி ராமசுப்பிரமணியனின் "சொல் வேட்டை' புத்தக வெளியீட்டு விழாவிற்கும், மதுரை செந்தமிழ்க் கல்லூரி விழாவுக்கும் சென்றவாரம் மதுரைக்குச் சென்றிருந்தபோது, எழுத்தாளர் ஹேமலதா பாலசுப்பிரமணியத்தைப் பார்க்க வேண்டும் என்கிற விருப்பம் மட்டும் நிறைவேறவில்லை. மதுரையில் நான் எந்த நிகழ்ச்சியில் கலந்து கொண்டாலும் தவறாமல் வந்துவிடுவார் அவர். வயோதிகமும் தள்ளாமையும் அவரது உற்சாகத்துக்குத் தடையாக இருந்ததே இல்லை.

தன் மனைவி ஹேமலதா மீது அவருக்கிருந்த தாளாக் காதல் அபரிமிதமானது. அவரது மறைவு பாலசுப்பிரமணியத்தைத் தளர்ந்து போகச்செய்துள்ளது. அந்த நிலையிலும், மதுரையில் ஒரு விடுதியில் அறை எடுத்துக்கொண்டு தங்கி இருந்து, தன் மனைவியின் நினைவுடன் கழித்து வந்தவர் பாலசுப்பிரமணியம். இப்போது உடல்நலம் குன்றியிருப்பதால் தன் குழந்தைகளுடன் தங்கி இருக்கிறார்.

பாலசுப்பிரமணியத்தை நேரில் சந்திக்க முடியவில்லையே என்கிற மனவருத்தத்துடன்தான் மதுரையிலிருந்து சென்னைக்கு ரயிலில் பயணித்தேன். இங்கே அலுவலகத்திற்கு வந்து, புத்தக விமர்சனத்திற்கு வந்திருந்த புத்தகங்களை பரிசீலித்துக் கொண்டிருந்தபோது, எனக்கு வியப்பொன்று காத்திருந்தது.

எழுத்தாளர் கர்ணன், ஹேமலதா பாலசுப்பிரமணியம் எழுதிய "இவனும் அவனும்' என்கிற அவரது சிறுகதைத் தொகுப்பை அனுப்பித் தந்திருந்தார். கூடவே அவர் உடல்நலம் குன்றியிருப்பது பற்றிய சிறு குறிப்பையும் இணைத்திருந்தார்.

வழக்கம் போல தன் மனைவி ஹேமலதாவிற்கு அர்ப்பணித்திருந்த அந்தச் சிறுகதைத் தொகுப்புக்கு எழுத்தாளர் கர்ணன் அணிந்துரை எழுதியிருக்கிறார். கும்பகோணத்தில் மணிக்கொடி எழுத்தாளர்கள் கு.ப.ராஜகோபாலன், நா.பிச்சமூர்த்தி, கரிச்சான் குஞ்சு, எம்.வி.வெங்கட்ராம், தி.ஜானகிராமன் ஆகியோருடன் நெருங்கிப் பழகியவர் பாலசுப்பிரமணியம்.

கடந்த ஆண்டு வெளிவந்திருக்கும் இந்தச் சிறுகதைத் தொகுப்பிலுள்ள கதைகளைப் படித்தால் ஒரு சிறிய வருத்தம் மேலோங்குகிறது. இந்த அருமையான சிறுகதை எழுத்தாளரை ஏன் இதழியல் உலகம் அடையாளம் கண்டு சரியாகப் பயன்படுத்திக்கொள்ளவில்லை என்பதுதான் அது.

அடுத்த முறை மதுரை செல்லும்போது, எழுத்தாளர் ஹேமலதா பாலசுப்பிரமணியத்தை நேரில் சந்தித்து, இந்தப் புத்தகத்தில் அவரது வாழ்த்தை எழுதி வாங்கிக்கொள்ள வேண்டும் என்று, அந்தச் சிறுகதைத் தொகுப்பைப் படித்து முடித்ததும் தீர்மானித்துக் கொண்டேன்.

http://tinyurl.com/jrpw7rc

===================================================================================================

திரைக் கவிதைகள் = மூன்றாவது தவணை.  கையிருப்பு காலி!

​ஊஞ்சலாடும் உறவாய்

ஆடி அசைந்தாலும்

அறுந்து விழாமல்

கயிற்றின் பற்றுதலில்

கனிந்து நிற்கிறது

கதவுத்துணி

ஆடி நகர்ந்தாலும் 

மறுபடி

நாடி நிற்கின்றன

கதவை ஒட்டியே

ஒதுக்கி விட்டாலும் 

ஒளி தருகிறது

தழுவ வரும்

காற்றிடமிருந்து 

நழுவி நெளிகிறது

திரைச்சீலை

காற்று பிரிக்கப் 

பார்க்கிறது

கதவையும் திரையையும்

தோற்று விடுகிறது

ஒவ்வொரு முறையும்..

=================================================================================================

சங்கீத மும்மூர்த்திகளில் ஒருவரான சியாமா சாஸ்திரி மதுரையை நோக்கித் தன் சிஷ்யர்களுடன் சென்று கொண்டிருந்தார். அவரின் குருநாதர் சங்கீதசுவாமி அவர் கனவில் தோன்றி மதுரை மீனாட்சி அம்மனைப் போற்றிப் புகழ்ந்து பாட வேண்டும் என்று கூறவே போகும் வழியிலேயே நவரத்தின மாலைப் பாடல்களை இயற்றிக்கொண்டே சென்றார். தியாகராஜருக்கு பஞ்சரத்தினக் கீர்த்தனைகள் மாதிரி, முத்துசுவாமி தீட்சிதருக்கு நவாவரண கீர்த்தனைகள் மாதிரி, சியாமா சாஸ்திரிக்கு நவரத்தின மாலிகைப் பாடல்கள்!

மதுரைக்கு அவரது முதல் விஜயம் அது. அவரது புகழ் ஏற்கெனவே மதுரையில் பரவியிருந்தாலும் யாரும் அவரை நேரில் பார்த்தது கிடையாது. மீனாட்சி அம்மன் சந்நிதியில் நவரத்தின மாலிகையைப் பாட ஆரம்பித்தபோது "யாரோ பாடுகிறார்' என்றுதான் அர்ச்சகர்களும் பக்தர்களும் அசட்டையாக இருந்திருக்கிறார்கள். நவரத்தின மாலிகையில் ஒன்றான "மாயம் மயனி நே பிலசிதே' என்ற பாடலை ஆஹிரி ராகத்தில் அவர் பாட அதைக் கேட்டு சந்நிதியில் இருந்த அனைவரும் அசந்து போனார்கள். பாடிக் கொண்டிருப்பது சியாமா சாஸ்திரி என்று தெரிந்ததும் பரவசப்பட்டார்கள்!

பார்வையாளர்களில் ஒருவர் மகிழ்ச்சி வெள்ளத்தில் திளைத்து, பக்தி உணர்வு மேலோங்க, கர்ப்பகிரகத்துக்கு ஓடிச் சென்று அம்மன் மீது சாத்தப்பட்டிருந்த பட்டுத்துணியை எடுத்து வந்து, "அன்னை மீனாட்சியின் அருளாசியைப் பெற உங்களைவிடத் தகுதியானவர் வேறு யார் இருக்க முடியும்?' என்று கூறி அதை சாஸ்திரியின் தலையில் பரிவட்டமாகக் கட்டி மரியாதை செய்தார்!

இசைப் புரவலர் ஒருவர், "அப்பனே... நீ தம்புராவுடன்தானே பாடினாய்.. நீ பாடியபோது வீணை வாசிப்பதுபோல இருந்தது'' என்று சொல்லி மேற்புறம் யாளிமுகம் பொருத்தப்பட்ட தம்புரா ஒன்றை சாஸ்திரிக்குப் பரிசாகத் தந்து தனது பாராட்டுகளைத் தெரிவித்துக் கொண்டார்!

எம்.எஸ். சுப்புலட்சுமி பாடிப் பாடி பிரபலப்படுத்திய சங்கராபரண ராகப் பாடலான "சரோஜ தள நேத்ரி' சியாமா சாஸ்திரியின் நவரத்தினமாலிகையில் ஒரு ரத்தினம்!

("சியாமா சாஸ்திரி' என்ற நூலில் வீயெஸ்வி)

[ தினமணி கதிர் ஒன்ஸ்மோர் - ஜனவரி 2014 ]

================================================================================================

இளங்காலை... இளங்குளிர்... இளம் வெயிலில் இளம் குருத்து!

====================================================================================

யார்யாரிடம் எப்படி எப்படி சென்சஸ் எடுப்பது....

மாருதி வரைந்த இந்த ஓவியத்தைக் காணும்போது எனக்கு மனதில் தோன்றும் காட்சிதான் உங்களுக்கும் தோன்றுகிறதா?

இப்போது கீழே உள்ள படத்தை ஒரு பழைய நினைவாய் பொருத்திப் பார்த்தால்....?

குட்டிப்பிசாசே... குட்டிப்பிசாசே....

பழசை மறக்காத மாணவன்