தேவையா பார்வை? - & நான் படிச்ச கதை

 

ஒவ்வொரு கிராமத்திலும் 'புஸ்தக கூடு'; யோசனை சொல்கிறார் சு.வே.,

''த மிழகத்தில், கிராமப்புற மக்கள் மத்தியில் வாசிப்பு பழக்கத்தை உருவாக்க வேண்டுமெனில், கேரளாவைபோல் இங்கும் கிராம புத்தக அலமாரி திட்டத்தை அரசு செயல்படுத்த வேண்டும்,'' என்கிறார் எழுத்தாளர் சு.வேணுகோபால்.கேரள மாநிலம், கொல்லம் மாவட்டத்தில் உள்ளது பெரும்குளம் கிராமம். இங்குள்ள மக்களிடம் புத்தக வாசிப்பு பழக்கத்தை அதிகரிக்க, புத்தக அலமாரி திட்டத்தை, அம்மாநில அரசு செயல்படுத்தி உள்ளது. அங்கு, 'புஸ்தக கூடு' என்றழைக்கின்றனர்.

ஒவ்வொரு கிராமத்திலும் சிறிய புத்தக அலமாரி வைக்கப்பட்டுள்ளது. அதிலுள்ள புத்தகங்களை எடுத்து படித்து விட்டு, மீண்டும் அலமாரியில் வைத்து விடுகின்றனர்.தேசிய வாசிப்பு தினத்தை முன்னிட்டு, கேரள முதல்வர் பினராயி விஜயனால் அறிமுகம் செய்யப்பட்ட இத்திட்டம், அம்மாநில மக்கள் மத்தியில் நல்ல வரவேற்பை பெற்றுள்ளது. இதுபோன்ற திட்டம், மகாராஷ்டிரா மாநிலத்தில், 2017ல் செயல்படுத்தப்பட்டுள்ளது. தமிழகத்திலும் இதுபோன்ற திட்டத்தை செயல்படுத்தினால், கிராமப்புற இளைஞர்களிடம் வாசிப்பு பழக்கம் அதிகரிக்கும், என்கிறார் எழுத்தாளர் சு.வேணுகோபால்.

அவரிடம் பேசியபோது...நமது நாட்டில் அதிக கல்வி அறிவு பெற்றவர்கள் உள்ள மாநிலங்களாக, கேரளா, மகாராஷ்டிரா மற்றும் தமிழகம் உள்ளன. தமிழகத்தை பொறுத்தவரை கல்வி கற்றலில், 100 சதவீதத்தை எட்ட வேண்டும் என்றால், நவீன கல்வி முறையை உருவாக்க வேண்டும். இதில் கேரளா முன்னோடி மாநிலமாக உள்ளது. பாடப்புத்தகங்களை மட்டும் மாணவர்கள் படித்தால் போதாது. கலை இலக்கியம், சமூகம், அரசியல் சார்ந்த பொது நுால்களையும் படிக்க வேண்டும்.கிராமங்களில் வசிக்கும் மக்களுக்கு வாசிப்பு பழக்கம் இல்லை.

பேரூராட்சி மற்றும் நகராட்சி பகுதிகளில் மட்டுமே கிளை நுாலகங்கள் பகுதி நேரம் செயல்படுகின்றன. அங்கு சென்று புத்தகங்கள் வாசிக்க அவர்களுக்கு நேரம் இருப்பதில்லை.தமிழகத்தில் கிராமப்புற மக்கள் மத்தியில் வாசிப்பு பழக்கத்தை உருவாக்க வேண்டும் என்றால், கேரளா மாநிலத்தைபோல் கிராமப்புறங்களில் புத்தக அலமாரி திட்டத்தை அரசு செயல்படுத்த வேண்டும். கிராமம்தோறும், புத்தக அலமாரிகளை உருவாக்க வேண்டும். கிராமத்தில் உள்ள படித்த இளைஞர்கள், பொதுமக்கள் ஓய்வாக இருக்கும்போது புத்தகம் படிக்க வாய்ப்பாக அமையும், என்றார்.

= = = =

அர்ப்பணிப்பு உணர்வுள்ள ஆசிரியர்.

சீர்காழி அருகே ஆசிரியர் ஒருவர் தன் சொந்த செலவில் மூன்று சக்கர சைக்கிள் எல் இ டி திரை அமைத்த்து, பள்ளி மாணவர்கள் வசிக்கும் இடங்களுக்குச் சென்று கல்வி புகட்டுகிறார்.  ஆன்லைன் கல்வியில் கலந்துகொள்ள முடியாத மாணவர்களுக்கு இவரின் செயல் மிகவும் உதவிகரமாயிருக்கிறது.

===============================================================================================

- நன்றி ஜெயக்குமார் சந்திரசேகர் ஸார்.

=========================================================================================================

சென்ற வார நான் படிச்ச கதை விடை....

சென்ற வார சுஜாதாவின் கதைக்கு விடை ரிசப்ஷன் 2010

நெருங்கினேன்.

"ஐம் அருணாச்சலம்"

அவன் கை குலுக்கல் மென்மையாக இருந்தது.   

========================================================================================================================

நான் படிச்ச கதை 

- ஜீவி -

'கிருஷ்ண மந்திரம்'  ஆஸ்ரமம் அல்ல;  ஆஸ்ரமம் போன்ற செயல்பாடுகள் கொண்டதாயினும்,  அதை ஒரு ஹோம் என்றே சொல்ல வேண்டும். மகன், மருமகள், சொந்த வீடு என்று எல்லாம் இருந்தும்  வரலெஷ்மிக்கு வயதான காலத்தில் இந்த ஹோமில் வாழ நேரிடுகிறது.  மனைவிக்கும் பெற்ற தாய்க்கும் ஒத்து வராத பொழுது இந்த இருவரின் நிம்மதி, அதை ஒட்டிய தன் நிம்மதிக்காகவும்  மகனே தாயைக் கொண்டு வந்து பணம் கட்டி இந்த ஹோமில் சேர்க்கிறான்.

நாற்பத்தாறு ஆண்கள்  மத்தியில் இவனின் தாயும்,  அந்த ஹோமில் பொது வேலைகளைக் கவனித்துக் கொள்ளும் சுசீலாவையையும் சேர்த்து இரண்டே பெண்கள். ஆரம்பத்தில் அந்த ஹோமில் தனித்து எப்படி காலம் தள்ளப்போகிறோம் என்று மிரளும் அந்தத் தாய், எல்லோருக்குமான தாயாய் மிளிர்ந்து  அந்த மொத்த ஹோமின் நிர்வாகப் பொறுப்பேற்றுக் கொள்ளும் அளவுக்கு பரிணமிப்பது தான் கதை.

 

நினைத்துப் பார்த்தால் ஆச்சரியமாக இருக்கிறது.  நாம் ஒவ்வொருவரும் குட்டியூண்டு குடும்பம் ஒன்றை கட்டி அழுது கொண்டு மகன்,மகள், மனைவி, மருமகள், மருமகன் என்று மயங்கி சொந்த பந்தங்களுக்கிடையே வாழ்க்கையை முடக்கிப் போட்டிருக்கையில்,  அந்த வாழ்க்கையின் பிணக்குகளையும்  சுணக்கங்களையுமே பெரிசாய் நினைத்து அலமந்து அல்லாடுகையில்,  அப்படிப்பட்ட ஒரு அல்லாட்டச் சுழலில் சிக்கியும் விதிவசத்தால் அதனின்று விடுபட்ட வரலெஷ்மி,  சொந்த பந்தக் குடும்ப உறவுகளைத் தாண்டி வெளியே தன் அன்பையும் .ஆதுரத்தையும் எதிர்பார்த்து இருக்கும் விதவிதமான மனிதர்களைப் புரிந்து கொண்ட ஒரு தரிசனத்தை எவ்வளவு நேர்த்தியாக பாலகுமாரன் சொல்லி விட்டார் என்று இந்த புதினத்தைப் படிக்கையில் மிக ஆச்சரியமாகத் தான் இருக்கிறது.

இந்த 'கிருஷ்ண மந்திரம்' இதற்கு முன்னால் இவரே எழுதிய இன்னொரு நாவலின் வேறுபட்ட வளர்ச்சியடைந்த பார்வை.   பெற்ற தாய் ஒரு புறம்,  மனைவி மறுபுறம் என்று மகன் மாட்டிக்கொண்ட இவரது இன்னொரு நாவல்  'நிழல் யுத்தம்'.

லலிதாவை முரளி முதன் முதல் சந்தித்தது ஒரு விபத்து.  பின்னால் வரப்போவது எதுவும் முன்னால் தெரிவதில்லை.  இப்படித் தெரியாமல் இருப்பது தான் வாழ்க்கையாகத் தெரிகிறது.  முரளி மட்டும் விதிவிலக்கல்லவே;  அவன் வாழ்க்கையிலும் அப்படித்தான் அமைந்தது.

முரளி அம்மா வளர்த்த பிள்ளை.  விதவை வளர்த்த குழந்தை அவன்.  வளர்த்தது கூட பெரிசில்லை, வளர்த்த குழந்தையை வகை தெரியாமல் திருமணம் செய்து கொடுத்து தான் பெரிசாகப் போய்விட்டது.  மிலிட்ரியில் மேஜராக இருந்த சங்கரன் முதலில் அந்தக் குடும்பத்திற்குப் பழக்கமாக, அவர் தன் பெண்  லலிதாவின்  ஜாதகம் கொண்டு  வந்து  கொடுத்து லலிதாவுடனான முரளியின் திருமணம் முடிந்தது.   மாமனார் சங்கரன் தனக்குத் தெரிந்த இடத்தில் சொல்லி வைத்து முரளிக்கு  வேலையும் கிடைக்கிறது.  அதாவது மாமனார் தயவில் கிடைத்த நல்ல வேலை.

பின்னால் தான் தெரிகிறது, 'பெண்டாட்டி உலகம் தான் புருஷன்  உலகம்; புருஷன் உலகத்தில் பெண்டாட்டி இருக்கணும்ங்கறது,  வேதனை தருகிற விஷயம்' என்று நினைப்பவள்  லலிதா என்று...   எல்லா உறவுகளையும், உணர்வுகளையும் சிக்கலாக நினைப்பவள் அவள்.  ஒரு நாள்,  'நான் ஆம்பிளை வளர்த்த பெண் குழந்தை. அதனால் தான் எதிர் எதிர் துருவமாக இருக்கிறோம்'  என்கிறாள்.

இன்னொரு நாள் சொல்கிறாள்:  'மனுஷா செல்ஃபிஷா இருக்கணும்.  சுயநலம் தான் ஆரோக்கியம்.  நான் முக்கியம். நான் முதல்.  நானே என் உலகத்தின் மையம்.   நான் இல்லாவிட்டால் எனக்கு இந்த உலகமும் இல்லை.  நான் இல்லாத பொழுது  இருக்கும் உலகம் பற்றி எனக்குத் தெரியப்போவதில்லை.  நான் நன்றாக இருந்தால் தான் இந்த உலகம் எனக்கு நன்றாக இருக்கும்.." என்கிறாள்..

கிருஷ்ண மந்திரத்தில் மருமகள் ஆடிய  ஆட்டத்தில் மாமியார் ஹோமிற்கு போக வேண்டியதாயிற்று.   நிழல் யுத்தத்து மருமகள், மாமியாரை மனம் வெதும்பி நோகச் செய்து அவள் உயிருக்கே உலை வைக்கிறாள்.

ஊருக்குத்  தெரிந்த டைவோர்ஸோடு ஆரம்பமாகிறது,  பாலகுமாரனின்  இன்னொரு கதை ' இரண்டாவது சூரியன்'.  ஆணவம், அகம்பாவம், தன் 'தானை'த் தானே தூக்கிச் சுமந்து எல்லா நேரங்களிலும் தன்னையே முன்னிலைப்படுத்தத் துடிக்கும் தன்னகங்காரம் என்று  எல்லாவற்றையும் ஒன்று சேர்த்துக் குழைத்ததின் வடிவம் கவிஞன் கதிரேசன். கதிரேசன் பட்டிமன்ற கவிஞன்.  தமிழிலக்கியத்தில் முதுகலை படித்த பேராசிரியன்.  சமூகத்தில் தன்னை முன்னிலைப்படுத்திக்  கொள்வதற்காக சகல உபாயங்களையும் கற்றுத் தேர்ந்த வித்தகன்.

ரசாயனத்தில் எம்.எஸ்ஸி., படித்த பள்ளி  ஆசிரியை பானுமதி அவனுக்கு வாழ்க்கைப் படுகிறாள். ஆரம்பத்தில்  கதிரேசனின் சாதுர்யங்கள் அவளைக் கவர்ந்தாலும்,  சுயநலமும், சுயபுராணமும் தன்னைச் சுற்றியே பின்னிப்பின்னி சகலத்தையும் அவன் சமைத்துக் கொள்வது அவளுக்கு சலிப்பேற்படுத்துகிறது. அவனது மமதையும் மனைவி உட்பட சகல உறவுகளையும் கிள்ளுக்  கீரையாக நினைக்கும் அவனது உதாசீனமும் அவளுக்கு வெறுப்பேற்படுத்துகிறது.  தினமும் சண்டை, அடிதடி என்று தொடர்கதையாகிப் போகும் அத்தனை அவமானங்களும் கடைசியில் விவாகரத்தில் முடிகிறது.  பெற்றோர்களுடனும் இருக்க முடியாமல் போய் இரண்டு குழந்தைகளுடன் தனிக் குடித்தனம் தொடங்குகிறாள் பானுமதி.

துணையாய் இவளைப் போலவேயான வாழ்க்கை அமைந்து போன, குடும்ப நீதி மன்றத்தில் இவளதும் அவளுதுமான வழக்குகள் நடக்கையில் மனதுக்குப் பிடித்துப் போன பூக்காரி நாகம்மா துணையாகி வீட்டு  வேலைகளையும் இவளது குழந்தைகளையும் கவனித்துப்  பராமரிக்கும் தோழியாகிறாள். வாழ்க்கையின் போக்கில் நிகழும் அறிமுகங்கள்,  பிறர் நலனுக்காக தான் அல்லாடுகையில் கிடைக்கும் மகிழ்ச்சி, அதில் தனக்குத் தானே பிர்மாண்டமாய் உணரும் மனிதாபிமானம் எல்லாமே உலகையும்,  மானுட உறவுகளின் உன்னதத்தையும் பானுமதிக்குப் பாடமாக எடுத்தோதுகின்றன.

 கிருஷ்ண மந்திரத்து வரலெஷ்மிக்குக் கிடைத்த மாதிரி இரண்டாவது சூரியன் பானுமதிக்கும் கிடைத்த வேறுபட்ட வேறொரு ஞானோதயம் இது.   பெண் என்பவள் தண்ணென்று குளிர் பொழியும் நிலவல்ல;  கனவுகளோ கற்பனை ஊற்றுகளோ அல்ல;  சுட்டெரிக்கும் சூரியன் என்று சொல்ல வந்த கதை இது.

'என்னுயிரும் நீயல்லவோ'  இன்னொரு மாஸ்டர் பீஸ்.  ஏலக்காய் எஸ்டேட் நாச்சியப்ப செட்டியார் தனது இரண்டாவது  மனைவி பகவதியிடம் எஸ்டேட் பொறுப்புகளை ஒப்படைத்து விட்டு கண் மூடுகிறார்.  செட்டியாருக்குப் பிறகு எஸ்டேட் உரிமை குறித்து பங்காளிகளுக்கிடையே கசமுச எழுந்த பொழுது அவர்களை அடக்கி எஸ்டேட்டைப் பார்த்துக் கொள்ளும் பகவதிக்குப் பக்கபலமாக தன்  மூத்த மகன் கதிரேசனை மலைக்கு அனுப்புகிறார் செட்டியாரின் மூத்த மனைவி ஆச்சி.  மலைக்கு வந்து ஏலப்பயிர் பற்றியும் அதற்குள்ள கிராக்கி பற்றியும் அறிந்து எஸ்டேட்டை விரிவு படுத்த விரும்பி அதில் கதிரேசன் வெற்றியடைந்த கதை அவன் காதலுக்கிடையே சொல்லப்பட்டிருக்கிறது. ஆச்சிக்கும் பகவதிக்குமிடையான நேசத்தை ஏலக்காய் பயிர் பற்றி  ஞானம் கொண்டு ஒரு ஆணுக்கு நிகராய் எழுந்து நின்று கட்டிய கணவனின் சொத்தை தன் மூத்தாளின் பிள்ளை கதிரேசனைக் காத்து நின்ற பகவதியின் கடமை உணர்வின் மாண்பை,  சித்தியின் சொல் பேச்சுக்குப் பணிந்து பெற்ற அன்னையாய் அவளைப் பேணும் கதிரேசனின் குணநலனை -- என்று பாலகுமாரன் உணர்வுகளைக் கொட்டி வடிக்க நிறைய வாய்ப்புகள். 

போடி நாயக்கனூர் பகுதி ஏலக்காய் தோட்டங்களை நிலைக்களனாய் கொண்டு, அந்த மலைப் பகுதி வாழ்க்கை, ஏலக்காய் பயிர், அதன் வளர்ச்சி,  தண்ணீரைச் சாரலாகத் தூவும் ஸ்பிளிங்கர்கள் என்று தூள் கிளப்பியிருக்கிறார் பாலகுமாரன்.

பயிரோடு பயிராக நாமும் அந்த ஸ்பிளிங்கர்களில் நனைகிற உணர்வு.

கிருஷ்ண மந்திரத்தில்  தன் மருமகள் தூஷணைகளிலிருந்து அதிர்ஷ்ட வசமாய்   விடுபட்டு வந்த அந்த மாமியார்  தான் வாழ்ந்த வாழ்க்கையில் தனக்கான புதிய அடையாளங்களைக் கண்டதும்,  நிழல் யுத்தத்தில் அந்த மருமகள் லலிதாவின் குணக்கோளாறுகளால் அந்தக் குடும்பமே சீர்கெட்டுப் போனதையும் சொன்ன பாலகுமாரன்,  இரண்டாவது சூரியனில் கவிஞன் கதிரேசனின் அகம்பாவ ஆட்டத்திற்கு இணங்கிப் போய் விடாமல் எழுந்து நின்று வாழ்க்கையின் சோகங்களை எதிர் கொண்ட அவன் மனைவி பானுமதியை படைத்துக் காட்டியதோடு என்னுயிர் நீயல்லவோவில்

ஒருவனுக்கு வாழ்க்கைப்பட்ட இரு மனைவியரும் சகோதரிகளாய் வாழ்க்கையில் ஜெயித்த கதையை விவரித்து எந்த சூழ்நிலையிலும் அலமந்து போய் விடாமல் வாழ்க்கையை   நேர்மையாய் சந்திக்கும் துணிவை பெண்கள் மனசில் விதைக்கிறார்.

பாலகுமாரனைப் படித்தவர்களுக்குத் தெரியும்.  பெண்ணின் இருப்பை அவளின் ஆளுமையை நுணுகி நுணுக்கமாகச் சொன்னவர் அவர்.  பெண்களின் இயல்பான நேர்த்திகள் நேர்பட இருக்கும் பொழுது அவளைச் சுற்றியிருப்போர் அடையும் சந்தோஷத்தையும்  அதுவே கோணலாகிப் போகையில் நேர்கின்ற வேதனைகளையும் படம் பிடித்துக் காட்டியவர் அவர்.  ஆணின் அமைதிக்கோ, பரிவிற்கோ, பரிதவிப்பிற்கோ, பாசத்திற்கோ, மேன்மைக்கோ பெண்களே காரணமாகிப் போகிறார்கள்.  இயக்குபவள்  அவள்;  இயங்குபவன் அவன்.  பெண்டாட்டிக்கேற்ற புருஷனாய்,  அம்மாவிற்கு ஏற்ற மகனாய், அக்கா - தங்கைக்கேற்பவான சகோதரனாய் பெண்களின் கைகளில் அவர்கள் இஷ்டம் போல  விளையாடக்கிடைத்த பொம்மையாகிப் போகிறான் அவனும்.  ஆட்டத்தில் ஈடுபடுவோர் அவனும் அவளுமாக இருப்பினும் ஆட்டத்தின் போக்கை நிர்ணயிப்பவள் அவளே.  தன் இஷ்டத்திற்கேற்ப  எப்படி வேண்டுமானாலும் ஆட்டத்தை திசை திருப்பவும், தீட்சண்யப்படுத்தவும் அவளால் முடியும்  என்பதினால் உறவுகளின் ஒட்டலுக்கும் விரிசலுக்கும் இதுவே விளைவாகிப் போவதினால் அவள் ஆடும் முறையில் நேர்மையும் பொறுப்பும் முக்கியமாகிறது.   

பாலகுமாரனின் இந்த நான்கு கதைகளையும் சங்கிலியில் கோர்த்த  மாலையாக்கினால் பெறப்படும் நேர்த்தியான உண்மையும் இதுவேயாகும்.

பாலகுமாரன்:

 

தஞ்சை மாவட்டத்து திருக்காட்டுப்பள்ளிக்கு அருகாமையில் உள்ள பழமானேரியில் பிறந்தவர் பாலகுமாரன்.  ஆசிரியையாய் இருந்த தாய் சுலோச்சனா அம்மையார் சிறுவன் பாலகுமாரனின் பொது அறிவு வளர்ச்சியில் பெரிதும் கவனம் கொண்டார்.   எழுதலின் ஆரம்பத் தொடக்கம் கணையாழி,  கசடதபற சிற்றிதழ்களில் இவருக்கு ஆரம்பித்தது.  சாவி, கல்கி போன்ற இதழ்களில் மனதைக் கவர்ந்த கதைகளை எழுதியிருக்கிறார்.

இரும்புக் குதிரைகள்,  மெர்க்குரிப் பூக்கள், கரையோர முதலைகள், பச்சை வயல் மனது, தாயுமானவன் போன்ற புதினங்கள் வாசகர்களின் மனதை மயக்கின.  அவரின் எழுத்து நடையும்,  கட்டிப் போட்ட சொல்வளமும், பழமையின் மெருகு கலையாத புதுமைக் கருத்துகளும் இலட்சக்கணக்கான இளைஞர்களின் மனதைக் கவர்ந்தன.  பிற்காலத்து திருவண்ணாமலை விசிறி சாமியார் யோகி ராம்சுரத் குமாரின் அருகாமை கிடைத்த  யோகத்தில் ஆன்மிக சிந்தனைகளை கொஞ்சம் தூக்கலாக சொல்ல ஆரம்பித்தார்.  எழுத்தாளரின் மன வளர்ச்சியோடு சேர்ந்து அந்த எழுத்தாளருக்கென்று அமைந்து போகிற வாசகர்களுகான வளர்ச்சியும் இதுவேயாம்.

தன்  மனம் சொல்வதை வாசகர்களிடம் மறைக்காது எழுதும் எழுத்தாளர்களில் பாலகுமாரன் முன் வரிசையில் அமர்ந்திருந்தார் என்பதே அவரை நினைவு கொள்ளும் போதெல்லாம் நமக்கான அனுபவமாகிறது.

= = = =