சிறுகதை : ஏன்... எதற்கு? 1/2 - துரை செல்வராஜூ

 ஏன்.. எதற்கு?. 1/2

*** *** ***

" அவன ஏன் கேக்கறீங்க?.. "  அங்குமிங்கும் நடந்து கொண்டிருந்த மீசைக்காரரிடம் வியப்பு..

" போன தடவ வந்தப்போ - வெளியில போக வர ரொம்ப உதவியா இருந்தான்.. இப்போ ஆளக் காணலை... அதான் கேட்டேன்... "

சாதாரணமாக சொன்னாலும் உள்ளுக்குள் மனக்குருவி கிடந்து காச்... காச்... என்று கத்தியது...

மூர்த்தி.. மேற்கு மாவட்டம் ஒன்றின் தொழிலதிபர் இரும்பு சம்பந்தப்பட்ட  

தொழில்கள் என்பதால் பொறுப்பில் உள்ளவர்களுடன்  சகஜமான பழக்கம் உடையவர்.. 

ஒருநாள் ஒரு இடத்தில் ஒன்றைப்  பார்த்து விட்டால்  மறுநாள் அவ்விடத்தில் இருகின்றதா என்று கவனிப்பார்.. அது அவ்விடத்தில் இல்லை என்றால் விடமாட்டார்..  ஏன்.. எதற்கு.. எப்படி.. என்று ஆராய்ச்சியில் இறங்கி விடுவார்..

எதையும் தோண்டித் துருவி தெரிந்து கொள்வது பிறவிக் குணம்..

இருந்தாலும் நல்ல மனிதர்.. ஏழைகளுக்கு இரங்கி உதவுகின்றவர்.. அவரது உதவியால் மூன்று சிறுவர்கள் படித்துக் கொண்டு இருக்கின்றனர்.. இரும்புத் தொழில் என்றாலும் இளகிய மனம்...

" அவன யேன் கேக்கறீங்க?... "  மீசைக்கார பெரியவரின்  கேள்விக்குள் ஏதோ அதிகாரத் தனம் இருப்பதாக அவருக்குப் புலப்பட்டது..

இத்துனூண்டு கிராமத்துல அவ்ளோ பெரிய ஹோட்டல் - தங்கும் விடுதி.. 

நிம்மதியா தங்கி இருந்து பக்கத்துல இருக்குற கோயில் குளத்தை எல்லாம் தரிசனம் செய்றதுக்கு நல்ல வசதி..  திருவிழாக் காலத்துல இங்கே தங்கறதுக்கு ஆறு மாசத்துக்கு முன்னாலயே பதிவு பண்ணி வைக்கணும்.. 

இரண்டு வருடங்களில் இந்த  விடுதி நன்றாக முன்னேற்றம் ஆகி இருக்கின்றது....

நேற்று  இங்கே வந்ததுமே அவனைப் பற்றித் தான் கேட்டார்..

அங்கு வரவேற்பில் இருந்த அந்தப் பெண் நம்ம ஊர்ப் பெண்.. 

குண்டூசி நுனியால் வைக்கப்பட்ட நெற்றிப் பொட்டு.. இரு தொங்கல்களாகத் தலைமுடியை பிரித்துப் போட்டு உதட்டுக்குச் சிவப்பு அடித்திருந்தாள்.. கண் இமைகளிலும் ஏதோ சாயம்.. 

-  " I'm new to this reseption..I don't  know anything about  that  guy.. you please cotact our supervisor.. " என்றபடி கை காட்டினாள்.. 

அங்கே AK Neelu., BSc., Floor in Charge.. என்ற குறிப்புடன், வட புலத்து வனிதை ஒருத்தி கணினிக்குள் இருந்தாள்..  மேஜையில் சின்னஞ்சிறியதாய் அயோத்தி பாலராமர்..

அவளிடம் அவனைப் பற்றிக் கேட்க நின்ற போது - மென்மையாகத் திரும்பிப் புன்னகைத்தாள்.. நெற்றியில் மூண்டெழுந்த சுடராய் ஸ்ரீ சூர்ணம்..

 " நன்றாகத் தான் இருந்தான்.. திடீரென்று சொல்லாமல் கொள்ளாமல் எங்கோ போய் விட்டான்.. ஒரு தகவலும் தெரியவில்லை.. அவனுடைய ஊருக்கே போயிருக்கலாம்..  "

நன்றாகத் தமிழ் பேசினாள்..

" அவன் இல்லேன்னா என்ன?... இதோ இன்னொரு பையன் வந்து நிற்கிறான்.. வாங்க.. அவனைப் பத்தி அப்புறமா விசாரிச்சுக்கலாம்!.. " 

- மனைவியிடம் முணுமுணுப்பு..

மூத்த பெண்ணுக்கு நாக தோஷ பரிகார பூஜை..  அத்தோடு வேறு சில கோயில்களின் தரிசனம் என்று நாலு நாள் பயணத் திட்டம்..

' நாம வந்திருக்கற வேலயப் பார்க்காம அவனைக் காணோம்.. இவனைக் காணோம்.. ன்னு ஆராய்ச்சி..  பெரிய துப்பறியும் புலி ன்னு நெனப்பு இவருக்கு.... ' - தாயின் கணிப்பைக் கண்டு பிள்ளைகளுக்குக் களிப்பு..

வந்து நின்ற பையனுடன் இன்னொருவனும் சேர்ந்து பெட்டிகளை எடுத்துக் கொள்ள - அவர்களுக்கான வில்லாவை நோக்கி நடந்தனர்..

இன்று மறுபடியும் வரவேற்புக் கூடத்தில் அந்த வட தேசத்துப் பெண்ணிடம் விசாரணை..

" ரெண்டு வருசம் ஆச்சே.. அவனத் தேடிக்கிட்டு அவங்க ஊர்ல இருந்து யாரும் வரலையா.. கடைசியா சம்பளம் வாங்கிக்கிட்டானா?.. ஆளு காணாமப் போனதும் போலீஸ்ல கம்ப்ளெயிண்ட்  கொடுக்கலையா?.. "

" அதெல்லாம் மேனேஜரிடம் பேசிக் கொள்ளுங்கள்.. நீங்கள் ஏன் அவனைப் பற்றிக்  கேட்கின்றீர்கள்?.. " - என்ற கேள்வியுடன் முடித்துக் கொண்டாள்..

நேற்று மற்ற பசங்கள் அவனைப் பற்றி ஆர்வத்துடன்  சொன்னதற்கும் இன்று இந்தப் பெண் ஏனோ தானோ என்று சொல்வதற்கும் -  மூர்த்தியின் மனம் குழம்பிக் கிடந்தது...

அவன் நல்ல வேலைக்காரன் என்பது பொதுவான கருத்து.. இங்கே தான் வேலைக்கு நல்ல ஆள் கிடைப்பது குதிரைக் கொம்பாக இருக்கிறதே..

அப்படியிருக்க வேலைக்கு வரவில்லை.. ஆளைக் காணவில்லை என்றால் நிர்வாகம் ஏன் பதறவில்லை?..

அவன் தங்கியிருந்த  அறையில் துணிமணி எல்லாம் போட்டது போட்டபடியே கிடக்க ஒருவாரம் கழிச்சு தான்  சுத்தம் செஞ்சிருக்காங்க...

' நேத்திக்கு இருந்தான்.. இன்னைக்குக் காணோம்.. சரி... காணாமப் போனதுக்கு கவலப்பட வேணாமா?.. என்ன தான் ஆனது ன்னு தெரிஞ்சுக்க வேணாமா?..  என்னடா இது!.. மாயாஜாலம் மாதிரி?.. '

அவனைப் பற்றி இவர் ஏன் கவலைப்பட வேண்டும்.. காரணம் பெரிதாக எதுவும் இல்லை.. போன தடவை வந்த போது விடுதி வளாகத்தில் இருந்த பழைய காலத்து ராஜ மாளிகை விடுபட்டுப் போயிற்று.. மறுமுறை பார்க்கலாம் என்றிருந்தார்.. 

' ராஜாவின் அந்தப்புரம்.. படுக்கை அறைகள் எல்லாம் இருக்கின்றன.. உள்ளே அழைத்துச் சென்று காட்டுகின்றேன்.. ' - என்று தாறுமாறாக அவன் சொல்லி வைத்திருந்தான்.. 

இப்படிச் சொல்லி வைத்திருந்தவன் இந்த மாளிகைக்குள்ளேயே மறைந்து போனான் என்பதை அறியாமல் அரற்றிக் கொண்டு இருந்தது அவரது மனம்..

நிறைந்த ஆவலுடன்  இங்கே வந்தால் - ஆவலைத் தூண்டி விட்டவனைக் காணவில்லை.. கேட்டால்,

 ' எங்கே போனானோ தெரியவில்லை.. ' - என்று சர்வ சாதாரணமாக சொல்கின்றார்கள்...  இப்படி இருந்தால் சுற்றுலா எப்படி வளரும்?..

காலைப் பொழுதில் விடுதியின் முன்புறம் இருந்த புல்வெளியில் நடை பயின்று கொண்டிருந்தவரின் பார்வையில் பட்டது அந்த மாளிகை..

× எச்சரிக்கை ×

பழைமையான கட்டிடம்..

அருகே செல்லக் கூடாது..

- என்றொரு அறிவிப்பும் இருந்தது..

ராஜ மாளிகை..  சயன அறைகள்.. செல்லரித்த சித்திரங்கள்.. அங்கே தான் இருக்கின்றன.. அவற்றைப் பார்க்க இயலாத  ஏமாற்றம் அவரைக் குடைந்தது... அது தான் இத்தனைக்கும் காரணம்..

நல்ல ஆரோக்கியமா  வேலை செய்து கொண்டிருந்தவன் திடீரென்று வேலைக்கு வரவில்லை என்றால்... என்ன ஏது என்று பார்க்க வேண்டாமா?.. அவன் எங்கே என்று தேட வேண்டாமா?..  அவனைப் பற்றிய தேடுதலில் நிர்வாகத்திற்கு அக்கறை இல்லை என்றால் - நடந்தது என்ன?...குற்றம் யாரிடத்தில்?.. 

நெஞ்சுக்குள் - திடும் திடுக்.. திடும் திடுக்.. என்று ஆந்தைகளின் அலறல் 

நரிகளின் ஊளைச் சத்தங்களுடன்  பேரிரைச்சல்.. திகிலான பின்னணி இசை..

' பொறந்து வளந்த ஊர்ல சோத்துக்கு கஷ்டம்.. ந்னு வெள்ளாடு மாதிரி வேலியத் தாண்டிக் குதிச்சு - படாத பாடுபட்டு அங்கேருந்து தமிழ்நாட்டுக்குள்ளே  வந்தவனுக்கு ஊரு எப்படி வெறுத்துப் போகும்.. சோறு எப்படி கசந்து போகும்?.. அவனப் பத்தி எந்தத் தகவலும் தெரியாமலா வேலைக்குச் சேத்துக்கிட்டாங்க?... எங்கேயாவது அடிபட்டு ஏதோ நடந்துருந்தாக் கூட போலீஸ் வந்து பொரட்டி பொரட்டி எடுத்துருக்குமே.. போலீசுக்கே சேதி தெரியாது.. ன்னா ஏதோ நடக்கக் கூடாதது நடந்துருக்கு!...  எல்லாருமா சேர்ந்து அதை மறைக்கிறாங்க.. '

காணாமல் போனவனின் பின் புலம் அவனது பிறவிக் குணம் எதையும் அறிந்திராத மூர்த்தியின் மனம் சும்மா இருக்க மாட்டாமல்  துள்ளியது...

அவருடைய நண்பர் ஒருவர் அந்தத் துறையில் இருப்பது நினைவுக்கு வந்ததும் மனதுக்குள் மணியடித்தது..

அதே நேரத்தில் உஜ்ஜயினி ஸ்ரீ மாகாளேஸ்வரரின் கோயிலிலும் மணியோசை..

நான்கு விழிகள் விழித்தன.. சுற்றிச் சுழன்றன..

விடுதிக்குள் இருந்து மூர்த்தியின் மனைவியும் மகள்களும்  இவரை நோக்கி வந்து கொண்டிருக்க - காற்று வாக்கில் ஒரு குரல்...

" குறி கேக்கலையோ.. குறீய்!..

சாமீ.. குறி கேக்கலையோ.. குறீய்!.. "

(தொடரும்) 

***