விளையாட்டுகளை நேரிலோ அல்லது டி வி யிலோ பார்ப்பதில் என்ன நன்மை?

 

நெல்லைத்தமிழன்: 

சில பல உறவினர்கள் அவங்க வீட்டில் அசந்தர்பங்கள் (டைவர்ஸ் ஆவது, குழந்தையின்மை, வேற்று ஜாதித் திருமணம் போன்று) நிகழ்ந்துவிட்டால் பிறருடன் பேசுவதையோ இல்லை திருமணம் போன்ற நிகழ்வுகளுக்கு வருவதையோ தவிர்த்துவிடுகிறார்களே.. அது ஏன்? நம் கையை மீறி நடக்கும் விஷயங்களுக்கு நாம் எவ்வாறு பொறுப்பேற்க முடியும்? என்பது என் மனதில் தோன்றும் கேள்வி.

# இது அவரவர் எதை "அவமானகரமான" தாகக் கருதுகிறார்கள் என்பதைப் பொருத்த விஷயம். அந்த உணர்வு சரிதானா என்பது பற்றி நாம் என்ன சொன்னாலும் அவர்களுக்கு அது ஏற்புடையதாக இருப்பதில்லை.

& அவரவர் கட்டுப்பாட்டில் இல்லாத நிகழ்வுகளுக்கு, சம்பந்தப்பட்டவர்கள் வெட்கமோ வேதனையோ அடையத் தேவை இல்லை என்பதுதான் என் கருத்தும். 

மனிதன் செத்த பிறகு எங்கு செல்கிறான் என்றெல்லாம் ஆராய்ச்சிகளும், ஆன்மீக வாதிகளின் விசாரங்களும் நடைபெறுகிறதே.. ஒருவன் செத்த பிறகு எங்கு சென்றால் என்ன? அதை அவனும் நம்மிடம் வந்து சொல்லப்போவதில்லை, நாமும் பார்க்கப்போவதில்லை. அப்படி இருக்க அதைப் பற்றித் தெரிந்துகொண்டு என்ன செய்யப்போகிறோம்? 

# மரணத்திற்குப் பின் நமக்கு நல்ல அனுபவங்கள் இருக்கும் என்கிற எதிர்பார்ப்பு, அல்லது நாம் தண்டிக்கப்படுவோமோ என்கிற பயம் இந்த இரண்டில் ஏதோ ஒன்று மனிதனை மரணத்திற்கு பின் என்ன என்ற கேள்வியைக் கேட்க வைக்கிறது - அறிந்து கொள்ள வேண்டும் என்கிற ஆவலைத் தூண்டுகிறது.

& இருக்கின்றார்; இல்லாமல் ஆகிவிடுகிறார். சுருக்கமாக இவ்வளவுதான். இதில் ஆராய்ச்சிகள், விசாரங்கள் தேவை இல்லை. 

இறைவன் உலகைப் படைத்தது உண்மையானால், அவருக்குத் தெரியாதா எந்த எந்த நிலத்தில் என்ன என்ன வளரவேண்டும் என்று? அப்படி இருக்க, சைனாவின் டிராகன் பழம், மலேஷியாவின் டுரியன் பழம் என்று வேற்று நிலங்களுக்கு இயற்கையானவற்றை நாம் ஏன் விளைவித்து உண்ணுகிறோம்? ஓட்ஸ், மக்காச்சோளம் போன்றவற்றைப் பற்றியும் அதே எண்ணம்தான்.   

# மனிதர்களாகிய நாம்  நமது ஐம்புலன்களின் ஆசைகளுக்குக் கட்டுப்பட்டவர்களாக இருக்கிறோம் எனவேதான் புதுப்புது சுவை புதுப்புது அனுபவங்களை நாடி அலைகிறோம்.‌ ஓட்ஸ் மக்காச்சோளத்தை பொருத்தவரை அது ஏதோ அரிசியைவிட சத்து மிக்கது அல்லது கெடுதல் செய்யாதது என்கிற மூடநம்பிக்கைதான் அவற்றை நாம் நாடுவதன் காரணம்.

& டிராகன் / டுரியன் / கிவி எல்லா பழங்களின் விலையும் மிக மிக அதிகம். நம்ம ஊரு வாழைப்பழத்தில் இல்லாத சுவையா / சத்துகளா மற்ற பழங்களில் வந்துவிடும்? 

கிரிக்கெட்டோ இல்லை எந்த ஸ்போர்ட்ஸோ.. அதை நேரலையில் பார்ப்பதால் என்ன நன்மை? பிறகு ரிசல்ட் தெரிந்துகொண்டால் போதாதா? சரி... கண்ணுக்குத் தெரியாத தூரத்தில் விளையாடுபவர்களை ஸ்டேடியத்திலிருந்து பார்ப்பதால் என்ன நன்மை?

# விளையாட்டு மைதானத்திற்கு நேராகச் சென்று அங்கு எல்லோரும் சேர்ந்து உற்சாகக் கூச்சல் போட்டு நமது முகம் தொலைக்காட்சித் திரையில் தெரிகிறதா என்று பார்த்து ஆனந்தப்படுவது - இது ஒரு வகை ஜாலி. இதனால்தான் மக்கள் மைதானங்களுக்கு நேரடியாகச் சென்று விளையாட்டுகளைக் காண விழைகிறார்கள்.

& இளைஞர்கள் / இளைஞிகள் விளையாட்டு மைதானம் சென்று விளையாட்டைப் பார்ப்பதற்கு வேறு சில காரணிகளும் இருக்கும்! 

மனிதர்கள் பொதுவாக ஏன் வயதானவர்கள் கருத்துக்கு மதிப்பு கொடுப்பதில்லை? அடுத்து அந்த இடத்துக்குத்தான் தாங்கள் செல்கிறோம் என்று ஏன் அவர்களுக்குப் புரிவதில்லை?

# பொதுவாக வயதானவர்களுக்கும் இளைஞர்களுக்கும் இடையே இருக்கிற வயது வேறுபாடு அவர்களுடைய மனப்போக்கு வெவ்வேறு விதமாக அமையக் காரணமாக இருக்கிறது.

பெரியவர்கள் என்கிற ஒரே காரணத்தினால் அவர்கள் என்ன சொன்னாலும் சரியாக இருக்கும் என்று நினைப்பதும் சரி இல்லை அல்லவா ?  

இந்தக் காலத்தில் பல விஷயங்களில் பெரியவர்களை விட இளையவர்களிடம் அறிவும் அனுபவமும் சரியான கண்ணோட்டமும் இருப்பதைக்  கண்கூடாகப் பார்க்கிறோம்.

ஆனால் நமக்கு நாம் சொல்வதுதான் நியாயமானது அதுதான் சரியானது என்கிற திடநம்பிக்கை இருப்பதும் கருத்து வேறுபாட்டுக்கு ஒரு காரணம். 

வயதானால் ஆபீசிலிருந்து ரிட்டயர் ஆகிவிடுகிறோம் ஆனால் வீட்டு நிர்வாகத்திலிருந்து ரிட்டயர் ஆக மறுக்கிறோம். கருத்து வேற்றுமைகளுக்கு இதுவும் ஒரு காரணமாக அமைகிறது. முன்பெல்லாம் 20 24 வயதுக்குள் பையன்களுக்கும் பெண்களுக்கும் திருமணம் நடந்து விடும். இப்போது அப்படி இல்லை. அந்த காலத்தில்  அனுபவம் இன்மை காரணமாக பெரியவர்களை திருமண விஷயத்தில் கேட்டு நடப்பது வழக்கமாக இருந்தது . இப்போது அப்படி இருக்க வேண்டும் என்கிற  நியாயமோ, கட்டாயமோ இல்லை.

பானுமதி வெங்கடேஸ்வரன்: 

சினிமாக்களிலும், சீரியல்களிலும் வரும் துப்பறியும் நிபுணர்கள் எக்ஸென்ட்ரிக்காகத்தான் இருக்க வேண்டுமா?

# முன்னோடிகள் காட்டிய வழியில் தொடர்ந்து செல்கிறார்கள். ரசிகர்கள் ஆவலைத்‌ தக்க வைத்துக் கொள்ள இப்படி சில யுக்திகள் செய்யப் படுவது சகஜம்.

அது சரி, இப்போது துப்பறியும் சினிமா - தொடர்‌ ஏதும் வருகிறதா என்ன ?

& எல்லாம் ஷெர்லாக் ஹோம்ஸ் கேரக்டர் பார்த்து காபி அடிக்கப்பட்டவை ! 

ஸ்ரீராம்: 

தொடர்ந்து ஒரே வகை பழத்தையே சில நாட்கள் சாப்பிடுவது அலுத்து விடாதா?

( இது போன வாரம் - நெல்லையிடம் ஸ்ரீராம் - பின்னூட்டத்தில் கேட்ட கேள்வி - நெ. த பதில் சொல்லட்டும்!) 

இதுவும் போன வார பின்னூட்டத்திலிருந்து .. 

துரை செல்வராஜூ: 

இத்தனைக்கும் கழுதைக்கு பஞ்ச கல்யாணி ன்னு பேர்..

ஸ்ரீராம்: 

ஆமாம். அப்படி பெயர் உண்டு. ஆனால் ஏன்?

1. பதில் தெரிஞ்சவங்க சொல்லுங்க! 

2. மேலும் .. 

3. ஜீவி: 
   இத்தனை வார புதன் கிழமைகளும் அந்தப் பகுதி KGS--ஸா
   இல்லை, இந்த வாரம் தான் KGS-- ஸா?..

4. & அடக் கடவுளே ! புதன் பதிவுகளை ஊன்றிப் படிப்பவர்கள் நாலு பேர்தான் போலிருக்கு - அந்த 4 பேரில் இருவர்:  KGG & ஸ்ரீராம். மற்ற இருவர் :?? 

5. = = = = = = = =


KGG பக்கம் :


முதலில் இரண்டு வாரங்கள் (ஜூன் 5 மற்றும் 12 ) காணாமல் போனதற்கு இந்தப் பகுதியை தவறாமல் படிக்கும் வாசகர்கள் ( அப்படி யாரும் இருக்கீங்களா? ) என்னை மன்னிக்கவும். திருமதியின் உடல்நிலை சரியில்லாமல் போனதாலும், இணைய வசதி இல்லாத இடங்களில் வாசம் செய்யவேண்டி இருந்ததாலும் எந்தப் பதிவும் போட இயலவில்லை.


KGG பக்கம் என்று நான் ஆரம்பித்தது - ஏப்ரல் 12 - 2023 புதன் அன்று. எந்த முன்னறிவிப்பும் இல்லாமல் தொடங்கினேன்.


இது கிட்டத்தட்ட என்னுடைய சுயசரிதை என்று கூட கருதலாம்.


எனக்கு நினைவு தெரிந்த நாளிலிருந்து - என்னுடைய கண்ணோட்டத்தில் - என்னுடைய அனுபவங்களும் - அவற்றை நான் பார்த்த கோணமும் - வரிசைக் கிரமமாக எழுத ஆரம்பித்தேன்.


மேலும் இது ஒரு வகையில் நாகப்பட்டினம் என்ற ஊர் 1957 முதல், 1971 வரை என் பார்வையில் எப்படி இருந்தது என்பதையும் எழுதி வந்தேன்.


அவை எல்லாவற்றையும் தொடர்ந்து கவனமாக ஏதோ நாலைந்து பேர் படித்திருப்பீர்கள் என்று நினைக்கிறேன்.


நாகையில் டிப்ளோமா பரிட்சை ( DME - Diploma in Mechanical Engineering ) படித்து முடித்த உடனேயே எனக்காக Hindu பேப்பர் appointments பக்கங்கள் பார்க்க ஆரம்பித்தார் என் அப்பா.


ஒவ்வொரு நாளும் ஒன்று முதல் இரண்டு மூன்று அப்ளிகேஷன் அனுப்பினேன் !


அந்த காலகட்டத்தில் - அப்ளிகேஷன் எழுதுவது எப்படி என்ற ஞானம் எனக்கு இல்லை. அப்பாதான் எப்படி எழுதுவது என்று வார்த்தைக்கு வார்த்தை சொல்லித் தந்து, என் கையெழுத்திலேயே என்னை எழுத வைத்தார்.


ஒருநாள் ஒரு விளம்பரத்தில் அப்ளிகேஷன் அனுப்ப ஏதோ தபால் பெட்டி எண் கொடுத்திருந்தனர்.


அப்பா, என்னிடம் - நீ முதலில் ஒரு டிராப்ட் அப்ளிகேஷன் எழுது. அதை நான் திருத்தித் தருகிறேன்.  பிறகு அதை வெள்ளை பேப்பரில் எழுதலாம் என்றார்.


நான் from அட்ரஸ் / to அட்ரஸ் எழுதிவிட்டு பிறகு
Sub :
Ref :
எழுதி
அதன் கீழே


Dear Box No 508,


With ref to your advertisement calling for ….


என்று எழுத ஆரம்பித்தேன்.


அப்பா அதைப் பார்த்துச் சிரித்துவிட்டு - “box no க்கு அப்ளிகேஷன் அனுப்பினாலும் - Sir / Madam என்றுதான் தொடங்கவேண்டும். உன் அப்ளிகேஷனை box படிக்காது - மனிதர்தான் படிப்பார் “ என்றார்.


பரிட்சை ரிசல்ட் வருவதற்கு முன்பே ஹிந்து பேப்பரில் அசோக் லேலண்ட் கம்பெனியின் அப்ரென்டிஸ் சேர்க்கை விளம்பரம் வந்திருந்தது ( மே / ஜூன் 1971) அதில் அந்த வருட டிப்ளோமா பரிட்சை எழுதி, ரிசல்ட்டுக்காக காத்திருப்பவர்களும் விண்ணப்பிக்கலாம் என்று குறிப்பிட்டிருந்தார்கள்.


உடனே விண்ணப்பம் அனுப்பினோம்.


அசோக் லேலண்டிலிருந்து ஆகஸ்ட் 16 - 1971 written டெஸ்ட் எழுத அழைத்திருந்தார்கள்.


அசோக் லேலண்ட் கம்பெனியில் பணி புரியும் ஒரு அதிகாரி ( ஊஹூம் - பேர் சொல்லமாட்டேன்) அப்பொழுது நாகையில் உள்ள அவருடைய வீட்டிற்கு லீவில் வந்திருந்தார். அவரைத் தெரிந்த ஒருவர் (என் அப்பா - அவரிடம் கொஞ்சநாட்கள் கணக்கர் ஆக வேலை பார்த்தார்) அந்த அதிகாரியைப் போய்ப் பார்க்க பரிந்துரைத்தார்.


நானும் அப்பாவும் அவரைப் போய்ப் பார்த்தோம்.


அவர் என்னிடம், க்விஸ் டைப் கேள்விகளுக்கு பதில் தெரிந்தால், written டெஸ்ட் சுலபமாக பாஸ் செய்யலாம் என்றார். 


ஆகஸ்ட் 6 காயத்ரி  ஜபம் முடித்து ஓரிரண்டு நாட்களில் நாகை விட்டுக் கிளம்பி, சென்னை வந்து சேர்ந்தேன்.


பாகம் 1 - நாகை வாழ்க்கை முடிந்தது.


இனி பாகம் இரண்டு - சென்னை வாழ்க்கை ஆரம்பிக்கப் போகிறது.


அடுத்த வாரம் பார்ப்போம்!

= = = = = = =