ஐ எஃப் எஸ் அதிகாரி சுதா ராமன் மற்றும் 'நான் படிச்ச கதை'

 

18 ஏக்கர் ஓட்டேரி ஏரியை புதுப்பித்து உயிர் கொண்டுத்த பெண் வனத்துறை அதிகாரி! வண்டலூர் உயிரியல் பூங்காவில் உள்ள ஓட்டேரி ஏரி முழுவதுமாக வற்றிப் போய் வறண்டிருந்ததைக் கண்டு அதனை சீரமைக்க திட்டமிட்ட இளம் ஐ எஃப் எஸ் அதிகாரி சுதா ராமன் தன் கடின உழைப்பால் ஏரியை புதுப்பித்துள்ளார்.  [ Thank you JKC Sir...]

===========================================================================================

=========================================================================================================================================================================================================================

 

நான் படிச்ச கதை (JKC)

 

முன்னுரை 

சிறுகதைகளின் தொகுப்பான https://www.sirukathaigal.com/  தளத்தில் ஏறக்குறைய 1900 எழுத்தாளர்களுடைய 17000 கதைகள் உள்ளன. முல்லை முத்தையா என்ற முல்லை பதிப்பக உரிமையாளர் அதிகமாக 222 சிறுகதைகள் பங்களித்துள்ளார். அடுத்து இரண்டாமிடத்தில் அன்னூர் கே ஆர் வேலுச்சாமி என்பவரின் 136 கதைகள் தொகுப்பில் இடம் பெற்றுள்ளன. இந்த பெயர் இலக்கிய உலகில் பிரபலமல்லாத பெயராக உள்ளதே என்று ஆராய்ந்தேன். 

சிறுகதைகளின் முக்கிய அம்சம் கதை என்பது தெரியும். கதை உண்மையாக “நடந்த கதை” யாக அல்லது நிஜத்தில் நடக்க முடியாத வெறும் “கற்பனைக் கதை”யாக இருக்கலாம். இவை இரண்டு பாகக்கட்டுப்பாடுகளிலும் உட்படாத மூன்றாம் வகை “இப்படியும் நடக்கலாம்” என்ற கற்பனை அல்லாத கற்பனைக் கதை. 

ஒரு பானை சோற்றுக்கு ஒரு சோறு பதம் என்ற ரீதியில் அன்னூர் வேலுச்சாமியின் இரண்டு  கதைகளை வாசித்தேன். ‘கோபுர கலசம்’ மற்றும் ‘வெள்ளைச்சோளம்.’ கோபுர கலசம் “இப்படியும் நடக்கலாம்” என்ற வகையை சேர்ந்தது. அது இப்பகுதியில் இடம் பெறுகிறது. 

புகழ், மரியாதை என்று வரும்போது அதற்காக உழைத்தவர் புறக்கணிக்கப்பட்டு வேறு ஒருவர் தம் செல்வாக்கால் அவற்றை தட்டிப் பறிப்பதை விளக்கும் கதை  இது. இது எல்லோருக்கும் புரிவதே. ஆனால் அதற்குப்  பிறகும் “இப்படியும் நடக்கலாம்” என்ற முறையில் கதையின் அடுத்த முடிவு புனையப்பட்டுள்ளது. முடிவை ஊகியுங்கள். கதையைப் படித்தபின் சரி பார்த்துக் கொள்ளுங்கள்.

 

கோபுர கலசம்!

 கதையாசிரியர்: அன்னூர் கே.ஆர்.வேலுச்சாமி

 

சுப்பையனுக்கு பெருமாள் சுவாமி மீது அளவற்ற பக்தி சிறுவயதிலிருந்தே இருந்த காரணத்தால் சனிக்கிழமை நாள் முழுவதும் உண்ணாமல் விரதமிருந்து தான் குடியிருக்கும் குடிசை வீட்டிற்கு அருகிலிருக்கும் தோட்டத்தில் உள்ள துளசி இலைகளைப்பறித்து மாலையாகக்கட்டிக் கொண்டு வந்து கோவிலில் உள்ள அர்ச்சகரிடத்தில் கொடுத்து விட்டு மனமுருகி, கண்களில் கண்ணீர் பெருக வணங்கி விட்டு அன்று நாள் முழுவதும் கோவிலைச்சுற்றிலும் உள்ள பகுதியில் நிறைந்து கிடக்கும் குப்பைகளை சுத்தம் செய்து விட்டு இரவு துவங்கிய பின் வீட்டிற்கு செல்வார். 

ஒரு சனிக்கிழமை ஊரின் முக்கியஸ்தர்கள் ஒன்றாகக்கூடி கோவில் கும்பாபிசேகம் நடத்த முடிவு செய்து அதற்கு செலவு செய்ய பக்தர்களிடம் வசூல் செய்வதென முடிவு செய்தனர். அங்கு வந்திருந்தவர்கள் சிலர் பணமும் கொடுத்தனர். சிலர் எவ்வளவு கொடுக்கப் போகிறோம் என்பதையும் சொல்லிக்கொண்டு இருந்தனர்.

மற்றவர்கள் கும்பாபிசேகம் செய்ய பணம் கொடுப்பதை பார்த்துக்கொண்டிருந்த சுப்பையனுக்கும் தானும் ஏதாவது கொடுக்க வேண்டுமென யோசனை வர, கோவில் எவ்வளவு பெரிதாகக் கட்டினாலும் கலசம் எனும் கும்பத்துக்கு தீர்த்த அபிசேகம் செய்வதைத் தானே முதன்மையாகப்பேசுகின்றனர். எனவே அந்த கும்பமெனும் கலசத்தை பெருமாளுக்கு தான் வாங்கி கொடுத்து விட வேண்டுமென முடிவு செய்து சபையில் தன் விருப்பத்தைச் சொன்னபோது அங்கிருந்தவர்கள் கந்தை வேட்டி கட்டியிருந்த ஏழை சுப்பையனை ஏளனமாகப் பார்த்து சிரித்தனர்.

“நீ தெனமும் உன்ற மாட்ட மேய்க்கப்போவியே அந்த தோட்டத்து முதலாளியே அவ்வளவு பணம் கொடுக்க முடியாம பத்து பேர் சேர்ந்து கலசம் செய்யலாம்னு சொல்லறாரு. குடிசைல குடியிருந்துட்டு, ஒரு மாட்ட சொந்தமா வெச்சு மேய்க்கிற உன்னால கொடுக்கவே முடியாது. அப்படிக்கொடுக்கோணும்னா எங்காவது போய் திருடிட்டு வந்து தான் கொடுக்கோணும்” என பேச “நாராயணா…‌” என தனது இரண்டு காதுகளையும் கைகளில் பொத்திக்கொண்டு, கண்ணீர் மல்க “என்ற மாட்ட வித்துக்கொடுத்துப்போடலாம்னு முடிவு பண்ணிப்போட்டனுங்க. உங்களுக்கு நாளைக்கே பணத்தக்கொடுத்துப்போடறேன்” என உறுதி கூறி விட்டு மாட்டு வியாபாரி வீட்டுக்கு சென்றவர் அன்றே பணத்தை கோவில் தர்மகர்த்தாவிடம் கொடுத்தார்.

“நீ எதுக்கு திருடங்கணக்கா வந்து ஊட்ல ஆறுகுட்டையும் சொல்லாம மாட்டப்புடிச்சுட்டு போன? நம்முளுக்குன்னு இருந்த ஒரே சொத்து அந்த மாடு மட்டும் தான். ஒன்ன ரெண்டு நாள்ல கண்ணுப்போட்டிருச்சுன்னா மாடு கறக்கற பால வித்து கூலி வேலைக்கு போகாம பொழைச்சுக்கலாம். ஒன்னி வேல வெட்டிக்குத் தாம் போகோணும். அதுக்கும் வயசான காலத்துல ஒடம்புல தெறனில்ல…” என கண்ணீர் மல்க கண்டபடி திட்டிப்பேசிய மனைவியின் பேச்சையும் பொறுத்துக்கொண்டார்.

அன்று காலை கும்பாபிசேகம் நடைபெறவிருந்த கோவிலுக்கு மனைவியுடன் சென்றார் சுப்பையன். கூட்டம் கட்டுப்படுத்த முடியாத அளவுக்கு இருந்தது. ‘கோவிந்தா’ எனும் கோசம் விண்ணை முட்டியது. தான் கொடுத்த பணத்தில் வாங்கி கோபுரத்தின் மீது வைத்திருந்த கலசம் தங்க நிறத்தில் மின்னியது கண்டு மகிழ்ச்சியடைந்தார்.

பாதுகாப்புக்கு காவலர்கள் நின்றிருந்தனர். கும்பாபிசேகம் செய்ய ஹோம குண்டத்திலிருந்து கலசதீர்த்தத்தை எடுத்துக்கொண்டு புரோகிதர்கள் கோவில் கோபுரத்துக்கு செல்ல கட்டப்பட்டிருந்த தற்காலிக படிகளில் ஏறினர். சுப்பையனும் ஏற முற்பட்ட போது அங்கே நின்றிருந்த ஒருவர் “கலசம் செய்ய பணம் கொடுத்தவர் மட்டும் தான் ஏறோணும். இதபாரு இவருதான் அவரு” என வெள்ளையும் சொல்லையுமாக நின்றிருந்த ஒருவரைக்காட்ட, அந்த நபர் மட்டும் மேலே ஏற அனுமதித்த காவலர்கள் சுப்பையனை ‘வெளியே போ’ என கழுத்தைப்பிடித்து தள்ளிய போது எழுபது வயதின் உடல் தளர்வினாலும், ‘தான் செய்த கலசத்தை பிறர் செய்ததாகக் கூறுகிறார்களே…?’ எனும் மனச்சோர்வினாலும் கீழே விழுந்து, பின் தள்ளாடி மனைவியின் பிடியால் எழுந்தவர் கண்களில் கண்ணீர் ஆறாக ஓடியது.

கீழிருந்தே கலசத்தின் மீது ஊற்றப்பட்ட தீர்த்தத்தை கைகளில் ஏந்தியவாறு பிடித்து தன்மீதும், மனைவி மீதும் தெளித்து விட்டு பெருமாளை தரிசனம் செய்ய கூட்டம் நிரம்பியிருந்ததாலும், பெரிய மனிதர்கள் மட்டும் கோவிலுக்குள் நிற்பதாலும் வெளியில் நின்ற படி மனதால் நினைத்து வணங்கி அங்கே கொடுத்த அன்னதானத்தைக்கூட வாங்க மனமின்றி வீடு சென்றவருக்கு மேலும் அதிர்ச்சி காத்திருந்தது.

மாடு வாங்கிய வியாபாரி மாட்டுடன் நின்றிருந்தார். “செனை மாடு வகுறு இத்தன பெருசா இருந்தத என்ற வேவார அனுபவத்துல பாத்ததில்லை. வகுறு பெருசா வீங்கியிருக்கற மாதர தெரியுதுன்னு சந்தைல ஆறும் வாங்க மாட்டேன்னு சொல்லிப்போட்டாங்க. நீ வேற வேவாரிக்கு வித்து எனக்கு பணத்தக்கொடுத்துப்போடு. இல்லேன்னா நல்லபடியா கன்னு போட்டுச்சின்னா…. சொல்லியனுப்பு” எனக்கூறி கட்டுத்தரையில் மாட்டைக்கட்டிவிட்டுச்சென்று விட்டார் வியாபாரி கண்ணப்பன்.

மாட்டின் வயிறு இயல்புக்கு மாறாக பெரிதாக இருப்பதால் ஏதாவது கட்டியாக இருக்கலாம். மாடு இறக்க நேரலாம் என வியாபாரி கணித்ததால் திரும்பவும் மாடு விற்றவரிடமே விட்டுச்சென்றுள்ளார் என்பது வியாபாரிக்கு மட்டுமே தெரியும்.

“கலசம் வெக்கிறதுக்கு மாட்ட வித்தது தப்புன்னு பெருமாளே நெனைச்சுப் போட்டாரு. வித்த மாடு திரும்பி வந்தது அந்தக்கடவுளோட கட்டளை. கன்னு போடற வரைக்கும் நம்ம கிட்டயே இருக்கட்டும்” என கூறிய சுப்பையன் நம்பிக்கையுடன் இரவு படுத்து உறங்கினார். ஆனால் அவரது மனைவியோ கண் கலங்கியவாறு அடிக்கடி எழுந்து மாட்டை கவனித்தவாறு இருந்த போது மாடு படுத்தவாறு ஒரு கன்றை ஈன்றது.

கணவனை எழுப்பி கவனித்த போது இன்னொரு கன்றும் மாடு ஈன்றதில்‌ சுப்பையன் ஆச்சர்யத்தில் திக்குமுக்காடிப்போனார்.

ஒரே பிரசவத்தில் மாடு இரண்டு கன்றுகளை ஈன்ற செய்தியால் காலையில் குடிசை வீட்டின் முன் ஊரே கூடியிருந்தது. மாட்டை ஏற்கனவே வாங்கியிருந்த வியாபாரி ஒரு செல்வந்தரின் விருப்பத்திற்காக மேலும் இரண்டு மாடுகளை சுப்பையனுக்கு பரிசாகக் கொடுத்து விட்டு முன்பு கொடுத்த பணத்தையும் கேட்காமல் இரண்டு கன்றுகளுடன் மாட்டைப் பிடித்துச் சென்றார். கடவுள் கொடுத்த வரமாக எண்ணிய ஏழை சுப்பையன் வியாபாரி கொடுத்த இரண்டு மாடுகளில் ஒரு மாட்டை தான் வைத்துக்கொண்டு, இன்னொரு மாட்டை பெருமாள் கோவிலுக்கு தானமாக வழங்கினார்.

பின்னுரை.

குறை என்று ஒன்றும் இல்லாமல் கதை இருப்பதில்லை. எனக்கு புலப்பட்ட இரண்டை இங்கு குறிப்பிடுகிறேன்.

1.    வழிபாடு  உள்ள கோயில்களில் கோபுர(விமான)  கலசம் கட்டாயம் இருக்கும். அப்படி உள்ள கோயில்களின் கலசத்தைத்தான் கும்பாபிஷேகத்திற்கு புதுப்பிப்பார்கள். புதிய கோயில்களுக்குத் தான் புதிய கலசம் செய்யப்படும். 

2.    செல்வந்தர் கன்று போட்ட மாட்டை விலை கொடுத்து வாங்கியது அல்லாமல் வேறு இரண்டு மாடுகளையும் தானமாக தந்தது நம்ப முடியாதது.

ஆசிரியர் குறிப்பு:

அன்னூர் கே.ஆர்.வேலுச்சாமி

கோவை மாவட்டம் அன்னூரில் 1998 முதல் ஜோதிடம்,எண்கணிதம்,வாஸ்து ஆலோசனைகள் சொல்லி வருகிறார்.

அடிப்படையில் இவர் விவசாய குடும்பத்தைச்சேர்ந்தவர். தந்தையார் பெயர் ரங்கசாமி கவுண்டர் . தாயார் பெயர் ராமாத்தாள். பூர்வீகம் அன்னூர் அருகே உள்ள கரியாக்கவுண்டனூர். சிறுவயதிலேயே தந்தை காலமானதன் காரணமாக,படிப்பு தடை பட்டுப்போனதால்,பின்னர் சென்னை பல்கலைக்கழகத்தின் தொலைதூர கல்வி மூலமாக இளங்கலை வரலாறு தமிழ் வழியில் பயின்றுள்ளார். தாய் 2020ல் காலமாகி விட்டார்.

மனைவி டிப்ளமோ டெக்ஸ்டைல்ஸ் படித்ததால் சொந்தமாக துணிக்கடை வைத்து நடத்துகிறார். மகன் பொறியியல் படித்து விட்டு தற்போது வேலையில் இருக்கிறார்.மகள் மருத்துவப்படிப்பு இறுதியாண்டு படித்து வருகிறார்.

சிறுவயது முதல் எழுத்தார்வம் உள்ளவராகவும்,தினமும் புத்தகம் வாசிப்பவராகவும் இருந்துள்ளார்.

1988 முதல் 1998 வரை  சிறுகதைகள், கவிதைகள், கட்டுரைகள், துணுக்குகள், கேள்வி-பதில் என பிரபல வார,மாத இதழ்களில் எழுதி வந்தார். நீண்ட இடைவெளிக்கு பிறகு 2022 முதல் தமது எழுத்துப்பணியை துரிதப்படுத்தி,பல புத்தகங்களை வெளியிட்டு வருகிறார்.

ஜோதிட ஆராய்ச்சி கட்டுரைகளை பல ஜோதிட இதழ்களில் எழுதியதோடு தொலைக்காட்சி,வானொலியில் ராசிபலன்களை வழங்கியவர், தற்போது தனது பெயரிலேயே யூடியூப் சேனல் ஆரம்பித்து ராசிபலன்களை கூறி வருகிறார். தவிர பக்திப் பாடல்களை எழுதி இசையுடன் வெளியிட்டு வருகிறார்.

வெளிவந்துள்ள இவரது நூல்கள்:

நலியும் நவீனம்-சிறுகதைகள்-2022

மனப்புதையல்-தத்துவங்கள்-2022
மூக்கணாங்கயிறு-தத்துவங்கள்-2022

காலப்பிறையகம்-அனுபவ சாஸ்திரம்-2022

அகப்பிரகணம்-தத்துவங்கள்-2022
வீதியில் கிடந்த வீணை-சிறுகதைகள்-2022

அலுவலக முகவரி:

அன்னூர் K.R.வேலுச்சாமி,

3/429- ஸ்ரீ வேலன் காம்ப்ளக்ஸ்,

கிருஷ்ணா கார்டன்,

அல்லிக்காரன்பாளையம்,

NM மருத்துவமனை அருகில்,

கோவை ரோடு,

அன்னூர்-641653,

கோவை மாவட்டம்,

தமிழ்நாடு செல்: 9842236995

மின்னஞ்சல்: srivelanastro@gmail.com

YouTube channel name: Annur KR Velusamy

நன்றி.  

கதையின் சுட்டி ===èகோபுர கலசம்!