சிறுகதை : கணக்கு - துரை செல்வராஜூ

 கணக்கு

துரை செல்வராஜூ 

*** *** ***

" வலம்புரிப் பிள்ளையார்க்கு வேட்டி துண்டு.. "

" உள்ளது.. "

" ஓடும் பிள்ளைக்கு வேட்டி துண்டு.. "

" உள்ளது.. " 

" சாமியாடித் தம்பிரானுக்கு வேட்டி துண்டு.. "

" உள்ளது.. " 

இப்படியாக விசாரணை நடந்து முடிந்ததும் மூலஸ்தானத்தில் ஏற்றப்பட்ட கற்பூரம் காமாட்சியம்மாளிடம் கொடுக்கப்பட்டது.. அதை அவர் மெதுவாக எடுத்துச் சென்று கோயிலுக்கு எதிரில் கூட்டப்பட்டிருந்த அடுப்புக்குள் இட்டார்..  மண்ணின் வழக்கப்படி குடும்பத்தின் பெண்கள் குலவையிட்டனர்.. 

அடுப்புக்குள் இருந்த பனஞ்சருகுகள் பற்றி கொண்டதும் புதுத் துணியால் 

பெண்கள் வாயைக் கட்டிக் கொண்டனர்.. ஊரில் இருந்து  கொண்டு வந்திருந்த வெண்கலப் பானையில் நீர் நிறைத்து அடுப்பில் ஏற்றி வைத்து விட்டு ஆளுக்கு ஒரு வேலையாகத் தொடங்கினர்..

" ஒன்றரை மணி நேரத்தில பொங்கலும் கூட்டும்  இறக்கி வைக்க வேணும்.. மளமள.. ன்னு வேலை ஆகட்டும்.. "

" இதோ ஆச்சு.. " - என்றபடி சேலையை இடுப்பில் செருகிக் கொண்டார் காமாட்சியம்மாள்..

" பத்மா.. தீர்த்தக் கிணத்துல  ரெண்டு குடம் தண்ணி இழுத்துக்கிட்டு வந்து  வைம்மா.. "- 

" சரிங்க அத்தே.. "

காடு காத்த ஐயனார் .. 

ரொம்பவும் சட்ட திட்ட்ம்.. கோபக்காரப் பிள்ளை... ஆனாலும் கனியாய்க் கனிந்த மனசு..

பத்து மைல் சுற்றளவுக்கு வீடு வாசல் ஏதும் இல்லாத வனாந்தரத்தில் கோயில்.. 

சாயங்காலம் ஆறு மணிக்கு அப்புறம் கோயில் வட்டாரத்தில ஒரு குஞ்சு குளுவான் கூட இருக்கக் கூடாது.. எல்லாரும் எல்லை கடந்து போயிடணும்.. 

இப்படி வகுத்து வைத்து எத்தனையோ நூறு வருசங்கள் ஆகி விட்டன..  மீறுவதற்கு யாரும் துணிவதில்லை..

அதனால் தான் இன்றைக்கும் அந்தக் குறு வனமும் பெரிய வேம்பு பெரிய  அரசு என்று மரங்களும் திருக்குளமும் தீர்த்தக் கிணறும் பத்திரமாக இருக்கின்றன..

சுதை வடிவில் - நெற்றிப் பட்டத்துடன் யானை ஒன்றும் அணிமணிகளுடன் வெள்ளைக் குதிரை ஒன்றும் ஐயனாருக்காக துடியாய் நின்று கொண்டிருக்க சுற்றிலும் பூதகண உருவாரங்கள்.. 

பழைமையான அவற்றின் மீது ஏதேதோ காட்டுக் கொடிகள் படர்ந்திருக்க குருவி இனங்களும் தத்தித் தாவி சுற்றி பறந்து கொண்டிருந்தன.. 

யானை குதிரைகளுக்கு மட்டும் சில வருடங்களுக்கு முன் திருப்பணி.. இடையில் ஏதோ பெரும் பிணி வந்து குறுக்கிட்டு விட்டதால்  ஐந்து வருசத்துக்குப் பின் இந்த வருடம் தான் திருவிழாவுக்கு திட்டமிடப்பட்டு இருக்கின்றது..

இதற்கு இடையில் பெரியவர் சுந்தரேசன் - தை பொறந்ததும் முதல் வாரத்தில் அவசரப் பயணமாக தஞ்சாவூரில் இருந்து எல்லாருடனும் வந்து விட்டார்..

வெகு காலத்துக்கு முன்பு இங்கிருந்து புறப்பட்டு அங்கே குடியேறியவர்களது வம்சாவளி.. குலதெய்வத்தின் பெயரிலேயே பெரியதாக மளிகை வியாபாரம்.. அவ்வப்போது திருச்செந்தூர் எக்ஸ்பிரஸ் பிடித்து கோயிலுக்கு வந்து சென்றாலும் இப்போது யோசிக்க முடியாத  அளவுக்கு ஒவ்வொரு குடும்பத்திலும் பிரச்னைகள்..

சர்க்கரை குறைய வேண்டும் என்று மருந்து எடுத்துக் கொண்டதில் வேறு வேறு கோளாறுகள்.. இதற்கு அது ஒத்துக் கொள்ளாமல் அதற்கு இது ஒத்துக் கொள்ளாமல் எல்லாம் குழப்பமாகி விட்டன..

ஒன்றும் புரியவில்லை மருத்துவருக்கு..

சின்னத்தம்பியின் மகன் ஒற்றைக் காலில் நின்று காதல் கலியாணம்.. கலியாணத்திற்கு முன்னும் பின்னும் ஏகப்பட்ட சண்டை..  சச்சரவு.. எப்படியோ ஒருவருக்கு ஒருவர் ராசியாகி மூனு வருசத்துக்கு அப்புறமும் குடும்பம் விருத்தியாகவில்லை.. பெண்ணைப் பெற்ற குடும்பத்தில் செலவு மிச்சம் என்று மகிழ்ச்சியில் இருக்க இங்கே தான் மூனு நாலு மாசங்களுக்கு ஒரு தரம் வேதனையிலும் வேதனை.. 

இதுக்கெல்லாம் என்ன விடிவு என்று யோசித்து எல்லாருமாகப் புறப்பட்டு வந்து விட்டார்கள்..

கோயில் பூசாரிகள்  ரெண்டு பேர்.. வாத்தியக்காரர்கள் பணியாளர்கள் என்று நாலு பேர்.. ஆதரவற்றோர் என மத்தியான அன்னத்திற்காக பத்து பேர் என்று அங்கே இருக்க -

கோயில் மண்டபத்தில் பணியாளர்கள் பூமாலை கட்டிக் கொண்டிருந்தனர்..

வேம்பரசு மரங்களின் கீழாக சுந்தரேசன் விரிப்பில் அமர்ந்திருக்க அந்தப் பக்கமாக அவரது உடன் பிறப்புகள் அவரவர் வழித் தோன்றல்களுடன்...

" கோயில் ல  போட்டோ எடுக்கக் கூடாது.. வேணும்னா காட்டுக்குள்ள  போய் எடுங்க..  " 

பெரியவரின் அறிவுரைப்படி -  சின்னஞ்சிறுசுகள்  பனங்காட்டுக்குள ஓடித் திரிந்து செல்ப்பி எடுத்துக் கொண்டிருந்தன..

" எல்லாம் கணக்கா இருக்குல்லே.. " யாரோ பேசிக் கொண்டு இருக்க - பெரியவர் சுந்தரேசன் யோசித்தார்..

" எல்லாத்துக்கும் ஒரு கணக்கு இருக்கு ..ஆனா எது தான் கணக்கா இருக்கு?.. மனுச சென்மத்துக்கு ஒன்னும் புரியறது இல்லை.."

இந்த காடு காத்த ஐயனாருக்கு கூட எல்லாம் கனக்குப்படி தான்..

பொங்கல் வைக்கிற அரிசியில இருந்து இலையில வைக்கிற தாம்பூலம்

 வரைக்கும் கணக்கு தான்..

ஒரு தலைக்கட்டு - அதாவது ஒரு குடும்பத்துப் பிள்ளைகள் இங்கே வந்து பொங்கல் வைக்கிறதுன்னா ஒருதலைப் பாரமான பன்னண்டு படி பச்சரிசியில மூனு ல ஒரு பங்கு பிள்ளையாருக்கு.. மீதி நாலு ல ஒரு பங்கு மூலஸ்தானத்துக்கு.. மீதி உள்ளதுல பாதி பரிவார மெய்க்காவல் பள்ளயத்துக்கு.. மீதில ஒவ்வொரு பங்கு பசு பட்சி மச்ச ஜாதிக்கு..

அதாவது பிள்ளையாருக்கு நாலு படி, மூலஸ்தானத்திற்கு இரண்டு படி. மெய்க்காவல் பரிவாரங்களுக்கு மூனு படி, பசுவுக்கும் பறவைக்கும்  மீன்களுக்கும் ஒவ்வொரு படி..

குடும்பம் என்றால் ஆறு ஏழு பிள்ளைகள் என்று இருந்த வரைக்கும் கணக்கு எல்லாம் சரிதான்.. இன்றைக்கு ஒத்தை பிறப்பு தான் குடும்பம்

என்று ஆனதுக்கு அப்புறம் இந்தக் கணக்கு சரி வருமா?..

அதற்கும் ஐயனாரிடம் கணக்கு  இருக்கின்றது!.. நமக்குத் தான் புரிவதில்லை..

குலவைச் சத்தம் கேட்டு பரபரப்பானது அந்த வட்டாரம்..

மூலஸ்தானத்தில் அபிஷேகத்திற்குத் தயாரானார்கள்..

" தூபக்கால் ல  தணல் எடுத்துக் கொடுங்கம்மா.. " 

" பஞ்சமுக விளக்குல புதுத் திரி போட்டு நெய் விளக்கு ஏத்தி வைங்க.. "

அடுத்த அரை மணி நேரத்தில் திரை விலகி மகா தீபஆராதனை நிகழ்ந்தது.. 

" டமடம..  டமடம.. டமடம.. டங்..

டமடம..  டமடம.. டமடம.. டங்.. டமடம..  டமடம.. டமடம.. டங்.. "

மூலஸ்தானத்தின் உள்ளிருந்து பூசாரியார் கையைக் காட்டியதும் மேள தாளங்கள் நின்றன.. 

சுந்தரேசனைக் கை நீட்டி அழைத்தார் பூசாரியார்..

" மதிப்பு மரியாதை வெச்சி வந்திருக்கே.. நானும் ஒன்னைய அப்படித்தான் வெச்சிருக்கேன்.. காத்துல பறந்து வர்ற தூசிக்கெல்லாம் கவலப்படாதே.. ஒன்னய நான் கண்ணுக்குள்ள வெச்சிருக்கேன்.. நோய் நொடி ஒன்னும் பண்ணாது.. காப்பாத்துவேன்..  தீர்க்காயுசு ஒனக்கு!.. " - என்றபடி விபூதியைப் பூசிவிட்டு மாலை ஒன்றைப் போட்ட சாமி காமாட்சியம்மாளை அழைத்தது.. 

சுந்தரேசனின் கையில் வேறொரு மாலையைக் கொடுத்து காமாட்சியம்மாளுக்கு சூட்டும்படி சைகை காட்டியது.. கையில் கிடைத்த மாதுளம் பழத்தை எடுத்துக் கொடுத்தது..

முந்தானை ஏந்தி அதைப் பெற்றுக் கொண்டார்கள்..

 " மனசு போல பொங்கல் பொங்கி இருக்கு.. நோய் நொடி உபத்திரவம் இல்லாம இருக்கும்.. வேறென்ன வேணும்?...  "

" வயசான காலத்துல எனக்கு வேறென்ன  வேணும்?...  அவங்க நல்லா இருக்கணும்.. அவ்வளவு தான்.. "  காமாட்சியம்மாளின் குரல் தழுதழுத்தது..

" இருப்பான்.. இருப்பான்!.. "

எல்லோருக்கும் வாக்கு கொடுத்த சாமி - குழந்தை வரம் கேட்டு வந்திருந்தவர்களை அருகில் அழைத்தது..

" காதல் கத்தரிக்காய் ன்னு போய் யாரக் கேட்டு உம் மகனுக்கு ஜாதகம் பார்த்தே?.. " 

எவர் முகத்திலும் ஈயாட வில்லை..

" கோயில் குளம் இதுகளுக்கு எதிரா  பேசிக்கிட்டு திரியற கும்பல் அது.. இங்கே அந்த ஊட்டுப் பொண்ணு எங்கிட்ட மடியேந்தி நிக்கிது.. அதான்  விதி.. "

" அவன் முடியாது ன்னு சொன்னதுக்கு அப்புறமும் அங்கே போய் ஏன்டா  நின்னீங்க?.. என் வாசலுக்கு வரலையே.. வந்திருந்தா நான் வழி காட்டி இருக்க  மாட்டேனா?..  ஒரு கணக்கும் இல்லாம ஒரு பொருத்தமும் இல்லாம நடந்த கலியாணம்.. "

" ஆணுன்னும் பொண்ணுன்னும் பொறந்துட்டா கலியாணம் கட்டிக்கிறதா?.. அர்த்தம் பொருத்தம் இல்லாம கலியாணம் கட்டி வச்சிடறதா?.. 

" இப்போ குத்துது குடையுது.. இங்கே வந்து நிக்கிறீங்க.. ஆனாலும், எனக்குக் கோவம் இல்லே.. கை விட மாட்டேன்.. அடுத்த வருசப் பொங்கலுக்கு இந்த வாசல்ல புள்ள விளையாடும் டா.. வேம்பரசு நிழல் ல தொட்டி கட்டிட்டு புறப்படு!.. "

" உத்தரவு.. "

பெரிய சத்தத்துடன் சாமி மலையேறியது.. எல்லாருக்கும் தீர்த்தமும் திருநீறும் வழங்கப்பட்டன..

கோயில் பணியாளர் சிறு பிரார்த்தனை தொட்டிலை எடுத்து வந்தார்.. 

வேம்பரசு மரத்தில் தொட்டில் கட்டி விட்டு விழுந்து வணங்கிய இளந்தம்பதியினர் நெஞ்சில் இப்படியான எண்ணம் ஓடிக் கொண்டு இருந்தது..

" நல்லவேளை.. இதாண்டா கணக்கு ன்னு நடந்தது எல்லாத்தையும் போட்டு ஒடச்சி செவிட்டுல ரெண்டு கொடுத்து காதக் கிழிக்காம விட்டாரே ஐயனார்!.. "

மூலஸ்தானத்தில் -  ஐயனார் புன்னகைத்தார்..

" உன் நெஞ்சே உன்னைச் சுடும்!.. "

 தேவியர் இருவரும் சேர்ந்து கொண்டனர்..

ஃஃஃ