காசி வந்த பலன் எனக்கு, (அதில்) சோழி பலன் உனக்கு

இரவு ஒன்று முப்பது சுமாருக்கு வாரணாசி வந்து சேர்ந்தோம்.  எங்கள் எண்பது பேரின் பேக்கேஜ் அங்கேயே தமிழ்நாடு ஹோட்டலில் ஒரு அறையில் வைத்து விட்டு வந்திருந்தோம்.  

  தேவையான பொருட்கள் மட்டுமே எடுத்துக் கொண்டு கயா சென்றிருந்தோம்.  இதற்காக ஒரு பெரிய அறையை மட்டும் வைத்துக்கொண்டு மற்ற அறைகளை ஒப்படைத்து விட்டிருந்தோம்.  விட்டிருந்தோம் என்று சொல்லக்கூடாது, டிராவல்ஸ் காரர்கள் அந்த ஏற்பாட்டினைச் செய்திருந்தார்கள்!

திரும்பி வந்த நாளில் அதே ஹோட்டலில் இடம் கிடைக்கும் என்று நினைத்திருந்தோம்.  அப்படிதான் பாலாஜியும் சொல்லியிருந்தார்.  பின்னர் வழியிலேயே, அங்கு இடம் இல்லை என்று ஆகிவிட்டது, ஹோட்டல் பிராட்வேயில் அறை புக் செய்திருப்பதாய்ச் சொன்னார்.  அதற்கு காரணம் நான் ஏற்கெனவே சொல்லியிருந்தபடி அவர்கள் ஏற்பாட்டின்படி ஒரு அறைக்கு ஐந்து பேர்கள் என்று சொல்லி இருந்தார்கள்.  அவர்கள் ஏற்பாடு செய்திருந்தது நான் ஏஸி அறைகள்.  நாங்கள் ஏஸி அறைகள் எங்களுக்குச் சொல்லியிருந்தோம்.  மேற்கொண்டு ஆகும் பணத்தை தனியாகக் கொடுத்து விடுவதாக ஏற்பாடு.  அதனால் எங்களுக்கான ஏசி அறைகள் இங்கு ஏற்பாடு செய்யப்பட்டிருந்தன.

தங்கி இருந்த அறை 

அறையிலிருந்த ஒரு ஜன்னல் வழியே...

அந்த ஹோட்டல் ரிஸப்ஷனில் வைத்திருந்த அலங்கார வண்டி!

இரவு சுமார் ஒன்று முப்பதுக்கு நாங்கள் இங்கு வந்து விட்டோம்.  அங்கேயே அதாவது ஹோட்டல் தமிழ்நாட்டில் ரூம் ஏற்பாடு செய்ய பட்டிருந்தவர்கள் அவர்கள் அங்கு   சென்றார்கள்.  எங்கள் பெட்டியை மறுநாள் காலை எடுத்துக் கொள்ள ஏற்பாடு.  எனவே நாங்கள் ப்ராட்வே ஹோட்டலில் இறங்கினோம்.  அறைக்குச் சென்று உறக்கம்!

எங்களுடன் வந்திருந்த ஒரு நண்பர் காபி குடிக்க மாட்டார்.  அவர் தேநீர்தான் குடிப்பார்.  அவ்வப்போது கடைக்குச் சென்று தேநீர் அருந்தி வருவார்.  இன்று நானும் அவருடன் தேநீர் குடிக்கச் சென்றேன்.

தேநீர்க் கடையிலிருந்து ஹோட்டல் தமிழ்நாடு செல்லும் சாலை!

அந்தக் கடையில் விறகு அடுப்பு அல்லது கரி அடுப்பு.  அந்த அடுப்பு அவ்வப்போது விசிற வேண்டுமே...   அதற்கான ஏற்பாடு - மின்விசிறி.  நாங்கள் படம் எடுப்பதை பெருமையான புன்னகையுடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்.  மண்குவளையில் தேநீர் குடித்தோம்.

தமிழ்நாடு ஹோட்டலில் வைக்கப்பட்டிருந்த எங்கள் பெட்டியுடன் திரும்பி வந்தோம்.  

தாண்டிச் செல்லும் வழியில் வடைக்கடை தேடும்போது இந்தக் கடை கண்ணில் பட்டது.  இட்லி பஜ்ஜி என்றார்கள்.  விடாமல் வாங்கிச் சுவைத்தேன்!  நன்றாகவே இருந்தது.  சாம்பாரும் சட்னியும் உண்டு.  

தங்கியிருந்த இடத்தில் காலை எழுந்து காபி வந்து அதையும் குடித்திருந்தேன்!  அறைக்குச் சென்று சிறிது நேரத்தில் பூரி கிழங்கு வந்தது.  

தம்பதி பூஜை செய்வோரை அழைத்துக்கொண்டு பாலாஜி  கிளம்ப, பிரசாந்த் சில கோவில்களுக்குச் செல்ல யோசனை சொல்லி வண்டி ஏற்பாடு செய்தார்.  அந்த வண்டியையே மறுநாள் ஏர்போர்ட்டுக்கும் புக்செய்து கொள்ளலாம் என்றும் சொல்லியிருந்தார்.   

காலையே பெரும்பாலும் பேக்கிங் முடித்து விட்டோம்.  ஒன்றிரண்டு பொருட்கள் மட்டுமே உள்ளே வைக்கவேண்டும்.

பிர்லா மந்திர் உள்ளே...

காசி விஸ்வநாதர்-  பிர்லா மந்திர் உள்ளே 

மெதுவாய் பதினோரு மணிக்குமேல் கிளம்பி விட்டுப்போன அந்த சில கோவில்களை பார்க்கச் சென்றோம்.  அன்று முழுவதும் வாரணாசியில்தான்.  இவர்களது திட்டத்தில் இது ஒருகுறை.  முதல் நாள் கயாவில், புத்தகயாவில் ஒன்றுமே பார்க்க முடியவில்லை.  ஆனால் மறுநாள் ஞாயிறு அன்று வாரணாசியில் வெட்டியாய் நாள் முழுவதும்...

நாங்கள் முதலில் சென்றது காசி விஸ்வநாத் கோவில் பிர்லாவினால் கட்டப்பட்டது.   பனாரஸ் ஹிந்து யூனிவர்சிட்டியினுள் இருக்கிறது.  (BHU)

  உள்ளே நந்தியம்பெருமானுக்கு அருகே ஒருவர் அமர்ந்திருந்தார்.  வருகிறவர்கள் கையில் எல்லாம் ஒரு கலர்க் கயிறினைக் கட்டி விட்டு நெற்றியில் பட்டையாய் அழகாய், நேர்த்தியாய் விபூதி பூசி விட்டு, குங்குமம் வைத்து ஏதோ மந்திரம் சொல்லி அனுப்பினார்.  ஆளுக்கு பத்து ரூபாய் தட்டில் போட்டோம்.

வெளியே வரும்போது அந்த வளாகத்துக்குள் கண்ணில் பட்ட காட்சிகள்...

யார் இந்த மஹரிஷி?

 அரை மணி அங்கு இருந்திருப்போம்.  பின்னர் சென்றது ஹனுமான் மந்திர்.  அங்கு கேமிரா அனுமதி இல்லை.  சங்கடமோட்ச ஹனுமான் என்று பெயர்.  சில நாட்களுக்கு முன்னால் இங்கு குண்டு வெடித்ததால் ஏகப்பட்ட பாதுகாப்பு.  உள்ளே செல்லும் வழியில் வெளியே இறக்கி விடப்பட்டோம். 

கிராம வீடுகளில் தோட்டம் என்று எதிரேயோ,  சற்று தூரத்திலோ வைத்து படல் கதவு வைத்திருப்பார்களே...   அதுபோல!   உள்ளே சென்று நடந்தோம். நன்றாய் உள்ளே சென்றபின் சிறு கோவில்.  ஓரமாக பத்து ரூபாய் கொடுத்து செருப்புகளை வைத்து விட்டு உள்ளே நடந்தோம்.  

ஆஞ்சியைத் தரிசித்த்து விட்டு பக்கவாட்டிலிருந்த நரசிம்மர் என்று நினைக்கிறேன், அல்லது அதுதான் ஆஞ்சநேயர் சன்னதியா என்று நினைவில்லை,   அந்த சன்னதிக்குள் வரிசையில் நுழைந்தோம்.  ஒரு இளம்பெண் ஆர்ப்பாட்டம் செய்து கொண்டிருந்தார்.  கன்னங்களை உப்பவைத்து,  நாக்கை வெளிநீட்டி மடித்து, கண்களை பெரிதாக்கி, நரசிம்மர் போலவும், ஹனுமான் போலவும் தோற்றம் காட்டி உக்ரம் காட்டிக் கொண்டிருந்தார். 

முகம் எல்லாம் சிவந்திருக்க, ஒரு வார்த்தை பேசவில்லை.  ஸ்வாமி விக்ரகத்தைப் பார்த்தவண்ணமே உணர்ச்சி வசப்பட்டுக் கொண்டிருந்தார். அவரை,  அவர் கணவர் என்று நினைக்கிறேன்,  இரண்டு உறவினர்கள் உதவியுடன்,  மெதுவாய் வெளியே நகர்த்திக் கொண்டு வந்து ஆசுவாசப்படுத்திக் கொண்டிருந்தார்.  அங்கிருந்த பண்டாக்களும் சரி,  மற்றும் வழிபாட்டுக்கு வந்திருந்த பக்தர்கள் வரிசையும் சரி,  இது மாதிரி ஒரு சம்பவமே நடக்கவில்லையென்பது போலவும், ஏதோ என் கண்ணுக்குதான் இந்தக் காட்சி தெரிகிறதோ என்று சந்தேகப்படும் அளவும் அவரவர் வேலையைக் கவனித்துக் கொண்டிருந்தனர்.

வெளியே வரும் வழி வேறாக இருக்க, வெளியே வந்து பார்த்தால் நாங்கள் வந்த வண்டி அந்தப் பக்கம் நின்றிருக்க,  எங்களை வெளியே அனுப்பிய துப்பாக்கி வைத்திருந்த காவலர்களுக்கு புரிய வைத்து வந்த வழியே திரும்பி உள்ளே சென்றோம். அதற்கு அவர்கள் லேசில் அனுமதிக்கவில்லை.  நாங்கள் மறுபடி வந்த வழியே வெளியே செல்லும் வரை எங்கள் மேல் கண்களை வைத்துக்கொண்டே இருந்தார்கள்!  எங்களைத்தவிர வேறு யாரும் அந்தப் பாதையில் வெளிவரவுமில்லை!

அடுத்ததாய் நாங்கள் சென்றது துர்கா மந்திர்.  காவி அடித்தது போல கோவில் முழுவதும் தகதகவென சிவப்புக்கலரில் மிளிர்ந்தது.  உள்ளே தூண்கள் தங்க நிறத்தில் இருந்தன.  பிரகாரங்களில் தண்ணீர் விட்டுக் கழுவியதுபோல இருந்தது.  வழுக்கி விழாமல் படிகளில் இறங்கி ஜாக்கிரதையாய் நடந்தோம்.  உள்ளே சிலர் புகைப்படம் எடுத்தார்கள்.  நான் எடுக்கவில்லை.

அடுத்ததாய் சென்றது துளசி மந்திர்.    இதைப்பற்றி விவரம் ஒன்றும் ஞாபகமில்லை!!  சில படங்கள் மட்டும்!  இந்தக்கோவில் வாசலில் பெரிய அண்டாக்களில் பால் வைத்து காய்ச்சி மசாலா அல்லது பாதாம்பால் போல தயார் செய்து கொண்டிருந்தார்கள்.  நான் குடிக்க ஆசைப்பட்டும், உடன் வந்தவர்கள் நிற்காமல் சென்றுகொண்டே இருக்க, சுவைக்க முடியவில்லை.

காசி புகைப்படங்கள் புத்தகம் ஒன்றும் இன்னொரு புத்தகமும் ஒவ்வொன்றும் இருபது ரூபாய் என்று வாங்கிக்கொண்டேன்.

கடைசியாய் சென்றது சோழி அம்மன் ஆலயம்.  இந்த அம்மனுக்கு வேறு பெயரும் சொன்னார்கள்.  சட்டென நினைவுக்கு வரவில்லை.  மிகச்சிறிய கோவில்.   இங்கு 20 ரூபாய்க்கு சோழி வாங்கி கொண்டு படி ஏறி பிரகாரம் சுற்றி அம்மன் சன்னதி வாசல் சென்றோம். சோழிகளை வாங்கி ஒரு ரவிக்கைத் துண்டுடன் கொடுக்கவேண்டும்.  

ஒரு சோழியை எடுத்து கப்பில் வைத்துக் கொண்டு மற்ற சோழிகளை அந்த ரவிக்கைத் துண்டுடன் அம்மன் மேல் தூக்கிப் போடச் சொல்கிறார்.  போட்டோம்.    அப்படிப் போடும்போது அவர் ஒருமந்திரம் சொல்கிறார். அதன் முடிவில் "காசி வந்த பலன் எனக்கு, (அதில்) சோழி பலன் உனக்கு" என்று சொல்லி முடிக்கிறார்.  அந்த சோழியை ஊர் வந்ததும் ஸ்வாமியிடம் வைக்க வேண்டுமாம்.

அந்தக் கோவிலிலிருந்து திரும்பும் வழியில் (அல்லது செல்லும் வழியில்!) கண்ணில் பட்ட ஜீப்.

மாலை அறைக்குத் திரும்பினோம்.  அப்புறம் ரெஸ்ட்தான்.   நடுவில் பெட்டியை எடுத்துக் கொண்டு சென்று வெயிட் பார்த்து பதறினோம்.  ஏகப்பட்ட வெயிட் காட்டியது.   எதை கையில் எடுத்துச் செல்வது, எதை லக்கேஜில் போடுவது என்று நீண்ட நேரம் குழப்பம்.  மாற்றி மாற்றி வைத்துக்கொண்டிருந்தேன்!

இரவு சப்பாத்தியும் ஒரு உருப்படாத கூட்டும் டின்னர்.  சமையல் கலைஞர்களுக்கு காசு கலெக்ட் பண்ண ஒரு குழு முனைந்தது.  அவர்களே கேட்டிருப்பார்கள் போலும்.  ஏதோ ஒரு ரவுண்ட் கணக்கு வர தலா நூற்றிருபது ரூபாய் கொடுத்ததாய் நினைவு.

இனிய நினைவுகளுடன் தூங்கப்போனோம்.  மறுநாள் வீட்டில் இருக்கப்போகும் நினைவு இனித்தது.

காலை எழுந்து, நேற்று வந்த வண்டிக்காய்க் காத்திருந்து, வந்ததும் அதில் கிளம்பினோம்.  இடையிலேயே ஸ்பைஸ்ஜெட் ஏர்வேஸ் இரண்டுமுறை நேரத்தை மாற்றி விட்டார்கள்.  எங்கே கேன்சல் செய்து வேறு ஃபிளைட்டுக்கு சொல்லி விடுவார்களோ என்கிற பயமும் இருந்தது.  நல்லவேளை அப்படி ஆகவில்லை.

இந்த ஹோட்டலில் இருந்து வெளியே கிளம்பும்போதும் உள்ளே வரும்போதும் வாயிற்காப்போன்ர்கள் தொல்லை பெரிதாக இருந்தது.  புதிய பாதையில் வருமே, அதுபோல வளைந்து வளைந்து வணக்கம் சொல்லிக்கொண்டிருந்தார்கள்.  பலன்?  கிளம்பும்போது ஆளுக்கு ஐம்பது ரூபாய் கொடுக்கப்பட்டது!

ஏர்போர்ட் செக்கின்னில் புதிதாய் திருமணம் ஆன ஜோடி குழந்தையுடன் வந்திருக்க, அந்த குழந்தைக்கான ஆவணங்கள் சரியில்லை என்று ஓரமாக நிறுத்தப்பட்டிருந்தார்கள்.

மகாகனம் பொருந்திய ஒரு பெண்மணி செக்கின் வரிசையில் நின்றிருக்க, நாங்கள் அவரைத் தவிர்த்து வேறொரு வரிசையில் சென்றோம்.  ஆனால் இந்தக் குழந்தைக் குழப்பத்தில் எங்கள் வரிசைக்கார போலீஸ்காரர் அந்தப் பக்கம் செல்ல, அந்த மகாகனம் பெண்ணிடம்தான் நாங்கள் எங்கள் ஆவணங்கள் காட்டினோம்!

ஒரு இனிய ஆச்சர்யம் என்ன என்றால் எங்களுக்கு காலை உணவை டிராவல்ஸ் குழுவினர் பார்சல் செய்து கொடுத்து விட்டனர்.  அதை ஏர்போர்ட்டில் சாப்பிட்டோம்.

என் அத்தை என்னை ஃபிளைட் நிற்குமிடம், வரும் இடம் எல்லாம் அழைத்துச் சென்று காட்டி, விளக்கினார்.  எனக்கு முதல் அனுபவம் அல்லவா?  

உள்ளே 'டிப் டீ' யின் விலையே அதிகமாய் இருக்க, குறைந்த விலையில் (ரூ 125) ஒரு காஃபி வாங்கி குடித்து வெறுப்பானோம்.  காஃபியா அது!  கர்மம்!  

தண்ணீர் பாட்டில் வைத்திருந்தவர்களை எல்லாம் கீழே கொட்டச்செய்தனர். எனது ஹேண்ட்பேக் ஓரம் கட்டி வைக்கப் பட்டிருந்தது.    அதை எடுக்க முனைந்த போது கடும் புன்னகையுடன் என்னை ஒரு அதிகாரி (மொஹம்மத் அப்பாஸி) தடுத்து நிறுத்தி ஓரம் கட்டினார்.  ஹேண்ட்பேக்கில் என்ன இருக்கிறது என்றார்.  ஸைட் ஜிப்பைத் திறந்து எடுக்கச் செய்தார்.  செயின் லாக்கை பெட்டியில் வைக்க மறந்து விட்டிருந்தேன்.  140 ரூபாய்!  அது அங்கு ட்ரேயில் போடப்பட்டது.  அப்புறம் காசியில் வாங்கி வைத்திருந்த ஏதோ ஒன்றிரண்டு மெட்டல் பொருள்கள்.  மறுபடி மறுபடி ஸ்கேன் செய்து பார்த்த வண்ணமே இருந்தனர்.  அப்புறம் போகச் செய்தனர்.

ஒரு வழியாய் எங்கள் ஃபிளைட் வர, ஒன்பதே முக்கால் மணிக்கு ஏறி அமர்ந்தோம்.  பிளைட் ஏறும்வரை புகைப்படக் கடமைகளை முடித்துக்கொண்டேன்.  ஜன்னல் இருக்கை எனக்கு அமையாதது ஒரு சோகம்!  

இரண்டு மணி நேரம்.  

பனிரெண்டே முக்கால் மணி சுமாருக்கு சென்னை வந்து சேர்ந்தோம்.   எங்கள் ஆஸ்தான ஆட்டோவை ஏற்கெனவே ஃபோன் செய்து வரச் சொல்லியிருந்தேன்.  மிக முன்னதாகவே வந்து காத்திருந்தார் கருப்பையா.  வீடு வந்து சேர்ந்தபோது ஏப்ரல் பதினைந்து மதியம் ஒன்றேகால் மணி!

ஏப்ரல் மாதத்தில் ஒன்பது நாட்கள் சென்று வந்த ஒரு டூரை என்னால் முடிந்தவரை ரப்பராய் இழுத்து விட்டேன்.  இது பதினாறாவது வியாழன்!  பொறுமையாய்ப் படித்துக் கருத்திட்ட அனைத்து நல்ல உள்ளங்களுக்கும் நன்றி.  

ஆரம்பத்தில் நல்ல டிராவல்ஸ் மூலம் சென்று வந்ததாகவே நினைத்தேன்.  சொல்லவும் செய்தேன்.  ஆனால் பயணக் கட்டுரைக்காக நான் சென்றுவந்த இடங்கள் பற்றிய விவரங்கள் சேர்த்தபோது நிறைய இடங்களை மிஸ் செய்திருப்பது தெரிந்தது.  அதையும் சொல்லி இருக்கிறேன்.  ஆனாலும் எனக்கு அதனால் பெரிய மனக்குறை இல்லை.  வடநாட்டுப் பக்கம் சென்ற முதல் அனுபவம்.  நான் பார்க்காத இடங்கள் பார்த்து வந்ததும், கயா ஸ்ராத்தம் செய்ததும் சந்தோஷம்.  

சுருக்கமாக எழுதி விடலாம் என்று எண்ணியபோது என்னை நீளமாக எழுதத்தூண்டிய நெல்லைத்தமிழனுக்கு நன்றி.   கேஜிஜியும் விளக்கமாக எழுத ஊக்குவித்தார்.  மற்றவர்கள் ஊக்குவிக்கவில்லையா என்று நினைக்க வேண்டாம். இவர்கள் ஆரம்பப் புள்ளிகள்.  எல்லா வாரங்களும் நான் பகிர்ந்த இரண்டாம் தரமான புகைப்படங்களை ரசித்து,  'பக'வையும் பகபகவென சிரிக்காமல் ரசித்த அனைத்துப் பதிவுலக சகோதரர்களுக்கும் நன்றி...  நன்றி...   நன்றி!

- நி - றை - ந் - த து -

========================================================================================================

இப்படியும் சமாளிக்கலாம் இல்லை?  நான் தெரியாத கணக்கை செய்யாமலிருக்க டியூஷனில் இதேபோல சமாளித்திருக்கிறேன்!  அசடும் வழிந்திருக்கிறேன்!

=============================================================================================

வரலாற்றின் சில வரிகள்...  படித்ததை பகிர்ந்ததிலிருந்து...

=========================================================================================

'கவிதை'யைக் காணோமே என்று தேடுபவர்களுக்காக.....!!

========================================================================================