ஆணிடம் அகங்காரம் அல்லது அகம்பாவம் என்பது பிறவிக்குணம்!

 

சில நாட்களாக திருமணம் போன்ற விசேஷங்களில் சில மாறுதல்களை கவனித்து வருகிறேன். அதில் ஒன்று இந்த மாறுதல்

காலை டிஃபன் முடிந்து (இட்லி சுமாராக இருந்தாலு, பொங்கல் நன்றாக இருந்தது. சாம்பார் சற்றே கெட்டியாக கூட்டு போல பரிமாறினார்கள். ஒரே ஒரு சட்னி!) எல்லோருக்கும் பழச்சாறு கொடுக்கும் நேரம்.

பழச்சாறு கொடுப்பவர் பழச்சாறு கோப்பைகளை டிரேயில் அடுக்கிக் கொண்டு, கொடுத்துவிட்டு வரும் அதே நேரம் அவர் பின்னாலேயே மக்கள் குடித்துவிட்டு போடும் காலி கோப்பைகளை சேகரிக்க ஒருவர் வாளியுடன் வருகிறார்.

கீழே குப்பை சேர விடுவதில்லை.

பிளஸ், தானாகவே அவ்வப்போது வந்து ஏஸியை சோதித்து சரி செய்யும் மண்டப ஊழியர். ஹோமப்புகை பாதிக்காமல் இருக்க முன்னும் பின்னும் நடந்து மேடை முன் இருக்கும் ஏ ஸி க்களை நிறுத்தி, ஒரு சாய்வாக ஜன்னல் திறந்து, பின் பக்கம் வந்து ஏ ஸி அளவைக் கூட்டி கடமையாக பிஸியாகவே இருந்தார்.

நான் சென்ற இந்த மண்டபத்தில் மேலுமொரு ஏற்பாடு. மண்டபத்துக்குள் யாரும் செருப்பு அணிந்து செல்லக்கூடாது. பாதுகைகளை விட்டுச்செல்ல அப்படியே எதிர்த்தாற்போல் பெரிய இடம். அங்கு விட்டுச் செல்லலாம். அங்கேயே காஃபி குடிக்கலாம்!

தளிகை பட்டப்பா என்று சொன்னார்கள். அவர் இல்லையென்றும், அவர் பிள்ளைகள்தான் கவனித்துக் கொள்கிறார்கள் என்றும் பேசிக்கொண்டார்கள். எனக்குத் தெரியாது. ஆனால் முதல் பந்திக்குச் சென்றும், ஏற்கெனவே பரிமாறி வைக்கப்படவில்லை என்பது மிகுந்த சந்தோஷத்தைக் கொடுத்தது.

கீழே நிற்கிறார், அவர் சாத்தமுது சாதிப்பவர். அதாவது ரசம் பரிமாறுபவர். சாதாரணமாக நிறைய ஜனங்களுக்கு ரசம் சாதம் சாப்பிடும்போது ரசத்தை ஒரு கப்பில் கேட்கும் பழக்கம் இருக்கிறது. எனக்கும்! சாதாரணமாக நாம் அப்படிக் கேட்கும்போதுதான் கப்பைத் தேடிக்கொண்டு ஓடுவார் பரிமாறர். சமயங்களில் அபப்டியே அஸ்திராயப்பட் ஆகிவிடுவார்! அதிருஷ்டம் இருந்தால் கப்புடன் வருவார். ஆனால், இவர் பாருங்கள், கையில் பத்துப் பனிரெண்டு கப்புகளுடன் தயாராக இருக்கிறார். ரசம் கேட்டால் உடனே புன்னகையுடன் ( இது உண்மையிலேயே சொல்லபப்ட்ட வேண்டியது) ஊற்றிக் கொடுக்கிறார். நான் கலக்காமல் தெளுவாக ஊற்றச் சொன்னேன். முகம் சுளிக்காமல் கொடுத்தார்.

தயிரை ஒரு கப்பில் கொடுத்து விட்டார்கள். போதாமல் மோர் கொடுங்கள் என்றால் இன்னொரு கப் தயிர் சாதித்தார்கள்! பெரிய சைஸ் ஆவக்காய் ஊறுகாய்!

நல்ல ஏற்பாடு.

முகூர்த்தம் என்று குறிப்பிடப்பட்ட சமயத்திலிருந்து முக்கால் மணி கூட்டி டிரைவருக்கு சொல்லி இருந்தேன். அறுபது வயது மாப்பிள்ளை ஒரு பக்கம் அரட்டை அடித்துக் கொண்டிருக்க, அவர் சரிபாதி இன்னொரு மூலையில் ஒரு குழுவுடன் உரையாடிக் கொண்டிருந்தார். So calm! ஆனால் அவர்கள் சொன்ன அந்த முகூர்த்த நேரம் தாண்டிதான் அபிஷேகமே நடந்தது. கர்நாடகாகாரர்கள் அப்படிதான் செய்வார்கள் என்று பேசிக்கொண்டார்கள். முகூர்த்த நேரத்தோடு சம்பந்தபப்டுத்தி மொய் கொடுத்து கிளம்ப நினைத்தவர்கள் திட்டமெல்லாம் மாற்ற வேண்டிய கட்டாயம்! நாங்கள் மொய்யை உறவினரிடம் கொடுத்து விட்டு எஸ்கேப் ஆனோம்.

இன்று மாலை முதல் திங்கள் மதியம் வரை வெளியில் சாப்பாடு! இரண்டு கல்யாணங்கள். ஆனால் வியாழன் மாலை சங்கீத் என்றார்கள். அதில் சென்று சத்தத்தில் மாட்டிக்கொள்ள வேண்டாம் என்று தீர்மானித்து விட்டேன்! வெள்ளி அதிகாலை முகூர்த்தம் முடிந்துதான் மாலை வரவேற்பாம். அருகில் இருந்தாலாவது சென்று டிஃபன் சாப்பிட்டு வரலாம்!! தூரம்! எனவே வெள்ளி மாலை முதல் உண்ணும் கொண்டாட்டத்தை வைத்துக் கொள்ளலாம் என்று ஐடியா! சனிக்கிழமை காலை முதல் அடுத்த திருமணம். திங்கள் அமாவாசை என்பதால் சனி ஞாயிறு கொண்டாட்டத்தைத் தொடர்ந்து திங்கள் காலை கட்டு சாதத்தைத் துறந்து ஞாயிறு இரவே வீடு திரும்ப வேண்டிய நிலைமை!

============================================================================================

1941 ஆம் ஆண்டு வெளிவந்த ஒரு புத்தகத்தில் 11 ஆம் நம்பரில் என்ன இருக்கிறது என்று பாருங்கள்!

==============================================================================================

இந்த வார கேள்வி!!

ஒரு வேண்டாத நண்பர் வழியில் பார்த்துவிட்டு உங்கள் வீட்டுக்குத்தான் திரும்பிக் கொண்டிருக்கிறீர்கள் என்று தெரிந்துகொண்டு வீட்டுக்கு வருகிறேன் என்கிறார்.  உங்களுக்கு அவர் வருவதில் இஷ்டமில்லை. எப்படி அவரை அவாய்ட் செய்வது என்றும் தெரியவில்லை. என்ன செய்வீர்கள்?

=============================================================================================

பழைய பின்னூட்டங்கள் வரிசையில்...  2019

ஏகாந்தன் ஸார் :  ஏற்கனவே ஒரு தடவை, லாசரா வந்து போனதைக் கவனித்தேன். இன்னிக்கு தி. ஜா. -வா.. வரட்டும் !

பானு அக்கா  : தொடர்கதையா? வெல்கம்! வெல்கம்!  தி.ஜானகிராமன் சாயல் தெரிகிறது. விகடனில் வெளியான முத்திரை கதைகள் பற்றி செய்தியில் நீங்கள் குறிப்பிட்டிருக்கும் எழுத்தாளர்களின் பெயர்களை படிக்கும் பொழுதே சிலிர்க்கிறது. எப்படிப்பட்ட எழுத்தாளர்கள்! என்னவொரு பொற்காலம்! ஹூம்!

ஜீவி ஸார் :

குடும்ப காலைச் சூழலில் தொடர் ஆரம்பம். ஆரம்பமே மனத்திற்கு இதமாக இருந்தது.

நவீன கதையெல்லாம் கட்டுரை எழுதுகிற பாணி தான். இதிலிருந்து மீட்டு எடுத்து உணர்வு பூர்வமாக கதை பின்னுகிற பழைய பாணிக்கு எடுத்துச் செல்ல இந்தத் தொடர் போலவான எழுத்து முயற்சிகள் உதவும் என்பது எனது அசைக்க முடியாத நம்பிக்கை. அந்த நம்பிக்கைக்கு பலமளிக்கும் முயற்சிக்கு வாழ்த்துக்கள், ஸ்ரீராம்.

'கிருஷ்' ஸார்  :  ஆனந்த விகடனில் பிலஹரி எழுதிய கதைகளைப் படித்த நினைவிருக்கிறது. இப்போது தேடினால் இவரைப்பற்றி விவரங்கள் எதுவும் கிடைக்கவில்லை. ஜீவி என்னுடன் கா'' விட்டு மாதங்கள் ஆகிறதே! followers list இலிருந்து அவராகவே இரண்டுபதிவுகளிலும் விலகிக் கொண்டுவிட்டார் என்பதால் படித்திருந்தால் என்கிற உங்களுடைய கேள்விக்கு, அவரை வரமாட்டார் பதில் தரமாட்டார் என்று இந்த விஷயத்துக்கு முற்றுப்புள்ளி வைக்கிறேன்.  [ இது 'சுவாசிக்கப் போறேங்க' என்னும் அவர் பதிவில் எனக்கு பதிலளிக்கும்போது]

வல்லி   :  இப்படி சர்க்கரைப் பொங்கல் , அக்காரவடிசில்,வெண்ணெய் போட்ட தயிர் சாதம் எல்லாம் சேர்த்துக் கொடுத்தால் எப்படி ஜீரணிப்பது ஸ்ரீராம்.

ஞாயிற்றுக்கிழமையும் பாதி கொடுத்தால் இன்னும் நிதானமாக அனுபவிப்போமே.

வெங்கட்:  குழப்பாப்பம் - குழப்பம்?

ஸ்ரீராம் :  முன்னர் குமுதத்தில் "பிளான் பட்டாபி" என்றொரு சித்திரத்தொடர் வந்தது.  செல்லம் படங்கள்.  அதில் ஹோட்டலில் "கொழுக்கட்டை வேண்டுமா?  இடியாப்பம் வேண்டுமா?" என்று சர்வர் கேட்டதும் ஒரு கனவான் (அவர் பெயர் சட்டென மறந்து விட்டது...   ஷிரோத்கர் என்று நினைவு..)  "வாட் கொழு?  வாட் இடி?  ஒரே குழப்பாப்பம்..." என்பார்.   அது மறக்கவில்லை.

மறந்தது என்ன?  அந்தக்கதையை எழுதியது யார் என்று!

கீதா  :ஸ்ரீராம் உங்களுக்கு ஒன்று நீங்களும் பார்த்திருப்பீர்கள். அதீத ஈகோ உள்ளவர்கள் மனதளவில் ரொம்ப வீக்காக இருப்பார்கள் அதை மறைக்க அந்த ஈகோவைத் தங்கள் கேடயமாகப் (அதாவது அவர்கள் அப்படி நினைத்துக் கொண்டு!!!!!!) பயன்படுத்திக் கொண்டு இருப்பாங்க...குப்புற விழுந்தாலும் மீசைல மண் ஒட்டாத கேஸாக...

எனக்குத் தெரிந்து விசாலி போல வைராக்கியமாகக் கடைசிவரை இருப்பவர்களும் உண்டு. இல்லை பிரிந்து போகும் பெண்களும் உண்டு. இல்லை வைராக்கியம் எல்லாம் கொஞ்ச நாளைக்கு வைத்துக் கொண்டு மீண்டும் சகஜமாக இருக்கும் பெண்களையும் பார்க்கிறேன் ஸ்‌ரீராம். சங்கரன் அளவு இறுக்கமாக இல்லைதான் நான் பார்த்த குடும்பங்களில்...ஆனால் இது போன்ற வார்த்தைகள் எல்லாம் அதான் சங்கரன் விடும் வார்த்தைகள் அதையும் விட அதிகமான அசிங்கமான வார்த்தைகளை அதுவும் அடிக்கடி விடும் ஆண்கள் இருக்கிறார்கள். ஆனால் அந்த சமயம் பிறகு அந்த கணவன் மார்கள் கொஞ்சம் இயல்பாகவும் இருப்பதால் பெண்களும் என்னதான் அவமானப்பட்டாலும் கொஞ்சம் டேக் ஈசியாக தங்கள் மனதை டைவேர்ட் செய்து கொண்டு சகஜமாகப் போய்விடுகிறார்கள்.

பானு :  மனிதர்களில் பலருக்கு கோபத்தை எப்படி கையாளுவது என்று தெரியாது. அதுவும் கொடும் சொற்களால் மனைவியை வாட்டாத கணவன்மார்கள் உண்டா? ஸ்ரீராமன் உட்பட(நான் சொல்வது ராமாயண ஸ்ரீராமன்). கீதா அக்கா ஒப்புகொள்ளாவிடிலும் கம்பனும் அப்படித்தான் சொல்லியிருக்கிறார். அதையெல்லாம் மறந்து, மன்னிப்பதில்தான் வாழ்வதின் சிறப்பு இருக்கிறது. அப்படி செய்திருந்தால் விசாலியின் பாத்திரம் இன்னும் உயர்ந்திருக்குமோ? 

ஆனால் எதையும் உபதேசம் செய்யாமல் நடந்தது, நடந்தபடி எழுதியிருக்கும்  உங்கள் நடை(அப்படி எழுதுவது ரொம்ப கஷ்டம்) மிகச்சிறப்பு! வாழ்த்துக்கள்!

கீதா அக்கா  :  "ஜனகனின் புத்திரியே!, உன்னை நான் மீட்டது என் கெளரவத்தை நிலைநாட்டவே. இந்த யுத்தம் உன்னைக் கருதி மேற்கொள்ளப் பட்டது அல்ல. என்னுடைய தவங்களினால் தூய்மை பெற்றிருந்த நான் அவற்றின் வலிமை கொண்டும், என் வீரத்தின் வலிமை கொண்டும், இக்ஷ்வாகு குலத்திற்கு நேரிட்ட இழுக்கைக் களைவதற்காகவும், என் வரலாற்றை இழுக்கில்லாமல் நிலைநாட்டவுமே,அவதூறுகளைத் தவிர்க்கவுமே உன்னை மீட்கும் காரணத்தால் இந்தப் போரை மேற்கொண்டேன். இனி நீ எங்கு செல்லவேண்டுமோ அங்கே செல்வாய்! உன் மனம்போல் நீ செல்லலாம். இதோ என் இளவல் லட்சுமணன் இருக்கின்றான், அல்லது பரதனுடனோ நீ யாரோடு வேண்டுமானாலும் வாழலாம்!"// 

1. இவை நான் ராமாயணம் எழுதிய போது வால்மீகியில் இருந்து எடுத்துக்காட்டிய வார்த்தைகள். ஸ்ரீராமன் தன் மனைவியை வார்த்தையால் வாட்டியதாகத் தான் நான் சொல்லி இருக்கேன். இதை எங்கேயும் எப்போவும் மறுத்ததில்லை. என்னோட ஒரே கருத்து சீதை அக்னிப்ரவேசத்தில் புகுந்தது தானாகத் தான் என்பதே! ராமன் செய்யச் சொல்லவில்லை. அக்னியில் புகுந்து நீ நிரூபித்துக்காட்டு என ராமன் எங்கேயும் சொல்லவே இல்லை.

கீதா சாம்பசிவம்  :  நேரடியாக இல்லைனாலும் ஸ்ரீராமனின் இத்தகைய சுடுசொல் தான் சீதையைத் தீக்குளிக்கவும், பின்னாட்களில் பூமியில் மறையவும் வைத்தது. இத்தனைக்கும் மனமொத்த தம்பதியராகத் தான் வாழ்ந்திருக்கிறார்கள். அவனின் நிர்ப்பந்தங்கள் புரிந்த மனைவியாகத் தான் சீதையும் இருந்திருக்கிறாள். ஆனாலும் பிரிவு வரவில்லையா? இங்கே பிரியாமல் குழந்தைகளுக்காக வேண்டியும் சமூகத்தின் தங்கள் மரியாதையைக் காப்பாற்றிக்கொள்ளவும் விசாலி ஓர் இயந்திர வாழ்க்கை வாழ்ந்துவிட்டுப் போய்விட்டாள்.

இங்கே சங்கரன் தான்பணி ஓய்வு பெற்றபின்னராவது தன் அகங்காரத்தை மறந்துவிட்டு மனைவியிடம் தனிமையில் மன்னிப்புக் கேட்டிருக்க வேண்டும். தவறு செய்தது அவர். பாதிக்கப்பட்டது விசாலி. இந்த லக்ஷணத்தில் விசாலி அவருக்கு மன்னிக்கும் சந்தர்ப்பம் கொடுக்கலைனு இன்னும் அவள் மேல் குற்றம். அதான் வாழ்க்கை பூராக் கொடுத்திருந்தாளே! மகன், மருமகள், பேத்தி எல்லோரும் சென்றபின்னர் இருவரும் தனியாக இருந்த சமயங்களை இந்த சங்கரன் என்ன செய்தார்? வீணாகத் தானே கழித்தார்? இந்த அழகில் இசையை ரசிக்கிறாராம்.

ஏஞ்சல்  :  நற்குணங்களை பிறவிக்குணங்களாக கொண்டாடுவதில் தவறில்லை .துஷ்ட குணங்கள் களை போன்றவை அவற்றை ஆரம்பத்திலேயே வெட்டிடனும் .அதோட இந்த பிறவிக்குணம் அவர் மகனுக்கும் ஜீன்ஸ் வழியே வந்திருந்தா ?? 

இங்கே உண்மை சம்பவம் ஒரு ஆந்திர பெண் பெற்றோர் பார்த்து மணமுடித்தது கணவன் கொஞ்சம் ஊதாரி முன் கோபி தான சொல்வதை கேட்கவேண்டுமென்ற குணமுள்ளவன்  .பெண் வீட்டார் அவசரப்பட்டுவிட்டனர் .ஆனால இருவரிலும் தவறு  இருக்கு .பெண்ணின் தவறு அவசரப்பட்டு இவனை திருமணம் செய்தது .பெண்ணுக்கு குழந்தை பிறந்தது  ஆனாலும்  கணவனுடன்  ஒப்புரவாகவில்லை பாஸ்போர்ட் குழந்தைக்கு பெர்த் சர்டிபிகேட் செய்யும்போது இந்த சோ கால்ட் பிறவி  கோபக்கார கணவன் என்ன செய்தான்  தெரியுமா //இவளுக்கு நிறைய நட்புக்கள் இருக்கு இது எனது குழந்தை இல்லை ..//அந்த பெண் தீயாய் எரிந்துபோனா மனதளவில் உடனே டி என் ஏ டெஸ்ட் எடுத்து ப்ரூவும் செய்து காட்டினா இந்த பிறவி கோபக்காரனை ..இப்படிப்பட்ட கோபக்காரங்களை மன்னிப்பது விஷத்தை குடிப்பதற்கு சமம் .அதோடு டைவர்ஸ் அப்பளை செஞ்சுட்டா 

அதிரா  :  //இந்த அழகில் இசையை ரசிக்கிறாராம்.///

ஹா ஹா ஹா ஆங்ங்ங் விட்டிடாதீங்கோ கீசாக்கா அதானே:)).. வல்லிம்மாவும் அஞ்சுவும் நம்மட கட்சியாம்:))..அ டம்பன் கொடியும் திரண்டால் மிடுக்கு:)) ஹா ஹா ஹா.

மன்னிப்பு மன்னிப்பு என்கிறீங்களே?:)).. எப்பவும் பெண்கள்தான் மன்னிக்கோணும் என ஏன் எதிர்பார்க்கிறீங்க?.. இள வயதில தப்பே பண்ணாத மனைவியை இவர் மன்னிச்சாரா?.. எதுக்காக அப்படி கண்டபடி திட்டினார்ர்?:).. இப்போ மன்னிப்பது தேவ குணம் அசுர குணம் அந்தக் குணம் இந்தக்குணம் என எப்பூடிக் குரல் எழுப்பினாலும் வேலைக்காகாது.. மன்னிச்சால் மட்டும் என்ன பண்ணுவார்.. உடனே மனைவிக்கு தாஜ்மகால் கட்டிடுவாரோ..? இன்னும் வேலை வாங்குவார்ர்.. அதைச் செய் இதைச் செய் என...

இப்போகூட அவர் எதையாவது கேட்டு மனைவி மன்னிக்காட்டில் பறவாயில்லை.. தப்பு என கொஞ்சமாவது இறங்கி வரலாம்ம்..

//தான் பேசிய சில வார்த்தைகளை சொல்லி விசாலியிடம் மன்னிப்புக் கேட்கவேண்டும் என்று தோன்றும் அவருக்கு. ஆனால் அவள் அதற்கு எந்த இடமும் தரவில்லை. அந்த வாய்ப்பு வருவதை முடிந்தவரை தடுத்தே வந்தாள்.///
இதென்ன இது அவ என்ன வேற்றுக் கிரகத்திலயா இருக்கிறா?:).. யாருமில்லாத நேரத்திலயாவது தடாரெனக் கால்ல விழலாமெல்லோ நெல்லைத்தமிழன் மாதிரி:).. ஹா ஹா ஹா ஏன் எங்கட வீட்டிலும் நடக்கும் பிளீஸ் பிளீஸ் என.. அப்போ பிரச்சனை உடனே தீர்ந்திடுமே:))..

இது இப்பவும் ஈகோ.. மனிவியிடம் பேச என்ன அப்பொயின்மெண்ட் வைக்கிறாரோ?:).. அவ மன்னிப்பு கேட்பதற்கு இடமே தரவில்லையாம் கர்ர்ர்:)).. இன்னும் கணவன் பிள்ளைகள் பேரப்பிள்ளைகள் என உழைக்கிறாவே அதுவே தேவ குணம்தானாக்கும்:))..

ஸ்ஸ்ஸ்ஸ் அஞ்சூஊஊ ஹொட்டா ஒரு கப் வூட் அப்பிள் ஊஸ் பிளீஸ்ஸ்ஸ்ஸ்:).

நல்லவேளை எதிர்க்கட்சியினர் நித்திரையாகிட்டினம்:)

வழமையாக கீசாக்கா பெண்களுக்கு எதிர்க் கட்சியிலயே நிற்பா:) ஆனா பாருங்கோ அம்பேரிக்கா போகும்போது பிரித்தானியாக் காத்துப் பட்டதால நம் கட்சியில் சேர்ந்திட்டா ஹா ஹா ஹா..

நெல்லை  :  /இனி அமுதா வயசுக்கு வந்தென்ன வராட்டி என்ன:))// - தன் மூத்த பையனிடமே தங்கின அம்மா, அவனின் மனைவியை கொஞ்சம் படுத்தினார். கொஞ்சம் கட்டுக்குள் வைத்திருந்தால்தான் பையனிடமே இருக்கமுடியும் என்பது அவர் எண்ணமாக இருந்திருக்கலாம். மற்ற பையன்களிடம் சென்று அவர் இருந்ததில்லை (தன் தின வழக்கங்களையும் நம்பிக்கைகளையும் தொடரணும் என்பதால்). கடைசியில் படுக்கையில் இருந்தபோது, 'உன்னை ரொம்ப கஷ்டப்படுத்திவிட்டேனோ' என்று மூத்த மருமகளைக் கேட்டாராம். அதற்கு அந்த மருமகள், 'அப்படியெல்லாம் இல்லையம்மா' என்று சொன்னாரம். என்னிடம் அதைச் சொன்னவர், 'அவரிடம் ஆமாம் என்று சொல்வதில் என்ன அர்த்தம் இருந்துவிடப்போகிறது. கஷ்டப்படுத்தும்போது தோன்றாதது கடைசி காலத்தில் தோன்றி என்ன புண்ணியம்' என்றார்.  [அப்படி எல்லாம் இல்லையம்மா என்பதற்கு பதில் அதனால் என்னம்மா.  என்று சொல்லி இருந்தால்]

ஸ்ரீராம்  :  ஆணிடம் அகங்காரம் அல்லது அகம்பாவம் என்பது பிறவிக்குணம்!  விதிவிலக்குகள் இருக்கலாம்.  பெண்கள் அடங்கியே ஜெயிப்பவர்கள்.   ஆண்கள் அந்தக் கலை அறியாதவர்கள்.

சிலபேர் மகிழ்ச்சியா வாழ்வதையே பாவம் என்று நினைத்து விடுகின்றனர்.  சுலபமாக எதையும் எடுத்துக் கொள்வதில்லை.  அவர்களிடம் எதையாவது விளக்கிச் சொன்னால் அவர்கள் சொல்லும் விளக்கங்கள் ஆயாசமாய் இருக்கும்.

நெல்லை  :  நல்லவேளை ஸ்ரீராம்... இந்தக் கதையை விவாதிக்க எல்லோரையும் நேரே அழைத்து கலந்துரையாடல் நிகழ்த்தியிருந்தீங்கன்னா... கீசா மேடம் நிச்சயம் ஒரு கம்போடதான் அங்கு வந்திருப்பாங்க. அவ்வளவு கோபம் அவங்களுக்கு இந்த சங்கரன் மீது. ஹா ஹா.

ஆஹா... சங்கரன் மாதிரி எனக்கும் எப்பவும் தனிமையா எங்கேனும் போய்விடணும்னு பல வருடங்களாத் தோணும் ஆசை. சாதாரணமா சாப்பிட பணம் இருக்கு. போதும்.... பந்தங்களிலிருந்து விலகி எங்காவது போலாமா... ஹரித்வார், ரிஷிகேஷ் மாதிரி.. என்று தோணும்.. தோணுது.. குடும்ப பந்தம் என்பது முடிவுறாத சுழல் அல்லவா?

இங்க பதினாறு வருஷம் படுக்கையில் இருந்த கணவனை கண்ணும் கருத்துமா அவர் இறக்கும் வரை பார்த்துக்கிட்ட தேவசேனாக்கள் (டைரக்டர் ஶ்ரீதர் மனைவி) வெகு வெகு அபூர்வமாகிட்ட உலகமாக அல்லவா இருக்கு

நிறைய பேர் கதை நாவல்கள்ல என்ன உபயோகம் இருக்கு? கொஞ்சம் டைம் பாஸ் தவிர என்று நினைத்துவிடுகிறார்கள். அதனால, எழுத்தாளர்னா, ஓ இவர் எழுத்தாளராம்டா என்று கடந்துவிடுகின்றனர்.

அவங்க காலம், சமூகம் பற்றிக் காட்டும் கண்ணாடிகள்.

இத்தகைய கதைகள் ஓரிருவர் மனதை அசைத்துப் பார்த்தாலும் எழுதியதன் நோக்கம் நிறைவேறிடும். இது அத்தகைய தகுதி பெற்ற கதை. பாராட்டுகள் ஶ்ரீராம். இதற்குத் தலைப்பு தேவையில்லை. கடலில் பெய்த மழை, திக்குத் தெரியாத, இலக்கில்லா வாழ்வு, பாலைவனப் பூக்கள் என்று எந்தத் தலைப்பும் இடலாம்

ஏகாந்தன்  :  பொதுவாக வந்துபோகிற எபி கதை இல்லை இது என்று முதல் பகுதியிலேயே தெரிந்ததில் சந்தோஷம்! திரும்பவும் படித்துப்பார்த்தேன். உறவுகளில் ஆங்காங்கே காணப்படும் உளவியல் சிக்கல்களைத் தீண்டியிருக்கிறீர்கள். இந்தமாதிரி ’உறவாடா உறவுகள்’ இப்படித்தான் முடியும். ‘சுபம்’ஆக முடித்திருந்தால் ஒட்டவைத்ததாக இருந்திருக்கும். அந்த ‘ஸ்டீரியோ டைப்’-இல் மாட்டாமல் தப்பித்துவிட்டீர்கள்! எங்களையும் காத்துவிட்டீர்கள்!

இத்தகைய தம்பதிகளும் சமூகத்தில் இருக்கிறார்கள். மனைவிமார்கள் தங்களின் சுயம் சிதைக்கப்பட்ட நிலையில், துக்கங்களைத் தாங்கிக்கொண்டு தொடர்கிறார்கள். பிள்ளைகளை வளர்த்து ஆளாக்குகிறார்கள். உழைக்கிறார்கள். ஓரமாகப் படுத்துத் தூங்குகிறார்கள். ஒரு நாள் போய்விடுகிறார்கள்..

இலகுவாகச் சென்ற கனமான கதை. நன்றி.

கீதா :  ஸ்ரீராம் ஜீவி மாமா சொல்லிருப்பது கதையில் பார்த்தேன்...நீங்க நம்ம ஜீவி அண்ணாவைத்தான் அங்கு சொல்லிருக்கீங்க நு முதல்ல நினைச்சு கருத்தும் வேர்ட்ல எழுதி வைச்சிருந்தேன் ஸ்ரீராம்...அப்புறம் நாம தப்பா சொல்லிடக் கூடாதேனு அதை விட்டுவிட்டேன்...கதை வாசிக்கும் போதே தோன்றிவிட்டது...

அதுவும் நான் அத்தனை அலசி அலசி வாசித்தேன் ஹா ஹா ஹ ஹ ஹாஅ

அப்புறம் நீங்க சொன்னதைப் பார்த்ததும் நான் அவர் கமெண்டைக் கண்டுக்காம போயிட்டேன்னு நினைச்சு தேடினேன்...

அப்ப நான் நினைச்சது சரிதானா!!!!! நன்றி நன்றி ஸ்ரீராம்....

இனி தோன்றியதை சொல்லிடனூம்!!!ஹா ஹா ஹா ஹா ஹா நோட் பண்ணிக்கிட்டேன்....

ஸ்ரீராம்  : இன்னும்கூட ஒரு சிறுகுறும்பு இருக்கு கீதா...!

==========================================================================================

சமீபத்தில் குடும்ப வாட்ஸாப் குழுமத்தில் கொரோனா மீண்டும் தலைதூக்குவது பற்றிய செய்தியைப் பகிர்ந்திருந்தேன்.  அதற்கு என் (ஒன்றுவிட்ட) தம்பி "சீன தயாரிப்புகளிலேயே நீடித்து உழைப்பது, உத்தரவானமானது இதுதான் போல" என்று கொடுத்திருந்த பதில் ரசித்து, சிரிக்க வைத்தது. 

==========================================================================================

குடும்பக் குழுமத்தில் சும்மா பொழுதுபோக்க, அரட்டை அடிக்க வேண்டி பகிர்ந்த சில படங்கள்..

==============================================================================================

பழைய வரிகளாயினும் இன்றும் உண்மைதானே!

கண் மூடிக்

காத்திருக்கிறேன்

கனவுகளுக்காக

காதலி மட்டுமல்ல

கனவுகளும்

காத்திருந்தால்

வருவதேயில்லை

'ரெற்றோ கவிதைகள்' என்று ஒரு முகநூல் பக்கம்.  நிறைய கன்னாபின்னா கவிதைகள் அங்கு இடம்பெறும்.  நான் அங்கு எழுதிய ஒன்று!

பெற்றோர் யாரென 

தெரியவில்லை 

உற்றார் உண்டா என்றும் 

தெரியவில்லை 

முற்றோதும் முனிவர்களுக்கும் 

புரியவில்லை 

கற்றோர் இருக்கும் சபையிலும் 

கண்டுபிடிக்க 

முடியவில்லை 

மற்றோர் யாரும் கூட 

எடுத்து உரைக்கவில்லை 

அப்படி 

என்னதான் பொருள் 

இந்த 

ரெற்றோ கவிதைகளுக்கு!

=====================================================================================================

பழைய புத்தகங்கள்...

விரைவில் இந்தக் கதை நம் தளத்தில் வெளியாகும்!  இப்போது டைப்பாகிக் கொண்டிருக்கிறது!